Na een heerlijk nachtje in een hotelletje in Dumbria konden we om 7u vertrekken voor een kort dagtripje.
Na een aarzelende start van 5 km bergop zijn we heerlijk gaan ontbijten in de enige bar op het pad van vandaag.
Het was een hele mooie wandeling met stevige klimpartijen en steile afdalingen, de landschappen waren weer heel iets anders dan gisteren : veel meer kleur van prachtige gele en blauwe bloemen en kleine dennenboompjes.
Toch waren we allemaal blij toen we eindelijk de Atlantische Oceaan in zicht kregen. Wat een panorama...
Voor een flinke dorstlesser in Camiños Chans hadden we nog wat tijd. Na nog 1 km arriveerden we in Albergue A Casa da Fonte in Cee.
Van Compostela naar Negreira, 22 km en 6u30 onderweg.
Met ons vieren om 7u vertrokken voor de camino naar Fisterra, duidelijk anders als alle vroegere dagen met 2 nieuwelingen erbij (José en Henri(Rik). Het weer was ons wel goed gezind. José en Henri (Rik) werden direkt getest met een pittige klim naar Alto do Vento, waar we vrij laat, pas 9u ontbeten hebben.
Na nog een terrasje (samen met nog 3 Vlamingen uit Mol) hebben we op tijd in de eerste albergue onderdak gevonden. Zo hebben Josè en Henri (Rik) ook beleefd wat de "echte peregrinos" 5 weken beleefd hebben.
Van O Pedrouzo naar Santiago de Compostela, 20 km en 5u30 onderweg.
Laatste keer vertrokken om 7u voor de laatste tocht naar Compostela. 't Zal raar zijn, waar we 5 weken naar uitkeken is straks voorbij.
Toch wel een mooie tocht, ook omdat elke kilometer de laatste is.
Het zonneke was na het optrekken van de mist weer van de partij, dus dat was al heel wat aangenamer om te stappen.
Aan het pelgrimsmonument (Monte do Gozo) opgericht ter ere van het bezoek van paus Johannes XXIII hebben we even uitgeblazen en genoten van het mooie beeld.
Daarna de laatste 5 km door de stad naar de kathedraal.
Gerda : Eigenlijk had ik een gevoel dat helemaal niet blij was, maar eerder teleurstellend, zoveel mensen, zo een drukte.
Jean : De camino is de weg naar Santiago de Compostela. De camino hebben we gehaald, we zijn in Santiago geraakt. De camino heeft ook mij geraakt ! 5 weken stappen over keien, keien en keien op hellingen en dalen. Na enkele dagen stappen wordt je hoofd leeg, aan niets denken alleen stappen. Op een dag komen de gedachten over je leven, een andere dag over je gezin, je intenties.
Dan bij aankomst in Santiago, je stapt op dat grote plein voor de kathedraal dan ben je blij, dan heb je het gehaald.
Je staat tussen een grote menigte, de randanimatie, de bedelaars..., je bent wat teleurgesteld... het is voorbij.
Het weerzien van onze partners met de nodige emoties gaf ons een warm gevoel.
Samen zijn we de Compostela (diploma) gaan halen, dit ging tamelijk vlug en daarna zijn we samen naar de mis gegaan. Het grote wierookvat (Botafumeiro) heeft wel niet geslingerd, maar we zijn wel naar het beeld van de Heilige Jacobus geweest om hem eens over zijn hoofd te strelen, en al het goede dat een mens kan wensen aan hem te vragen.
Daarna gaan avondeten en dan ons hotelletje gaan opzoeken en ...............
Van Arzúa naar O Pedrouzo, 19 km en 5u45 onderweg.
Hoera, eindelijk kunnen we ook eens van bij het begin nl. om 6u onze regenponcho aantrekken, want er valt genoeg regen en ook waait er een stevige wind. De tocht was vandaag maar kort, maar wel mooi, door bossen, kleine paadjes met hellingen en dalen, weilanden. Omdat het nogal slecht weer was, hebben we bijna geen foto's kunnen nemen. Toch hebben we een paar terrasjes gedaan om wat op te drogen, en om 11u45 waren we in O Pedrouzo. Weer alle refuges en pensionnekes volzet, dus hebben ze ons met de auto naar een pension in Castrofeito een paar kilometer buiten de route gebracht. Morgen, de laatste 20 km tot Compostela. Blij maar voldaan dat we dit beide tot een goed einde hebben volbracht. Wat zal het een intens moment zijn als we samen op het plein voor de kathedraal staan, en fier zijn dat we onze eigen camino hebben gelopen, elk op zijn manier. (maar het echte gevoel zullen we morgen kunnen vertellen). We zijn kontent dat we morgen , na 5 weken, onze partners terug gaan zien. Ze zijn vandaag om 5u met de auto vertrokken. We hebben ze heeeeeeeeeeeeeeeeeel hard gemist, en we zijn blij dat we dit gevoel van kriebels in de buik nog altijd hebben zelfs na 33 of 43 getrouwd zijn. En heimwee hebben naar het thuisfront zal ook wel tot de camino horen zeker ?
Van Palas de Rei naar Arzúa, 25,5km en 8u30 onderweg.
Gelukkig waren we vandaag weer om 6u vertrokken voor een tocht van 25,5 km. De eerste 5 km waren in regenkledij omdat we eindelijk nog eens wat druppels voelden, dat was al een aantal weken geleden en we wisten niet meer hoe dat voelden. Sorry voor iedereen in België. Het was wel een erg pittige tocht met steile klimmen en ook ferm afdalingen, maar ook extra mooi. Eindelijk na 6 km (in Coto) konden we ontbijten, want we waren ondertussen toch al 2u30 verder, dus onze magen begonnen al ferm te knorren. De wandeling ging over kleine paadjes door dennenbossen en later door bossen vol eucalyptisbomen met hun heerlijke geur. We hebben vandaag te snel gewandeld, om 10u30 even halt voor picknick (brood met salami) en slechts 1 terrasje in Boente. Toen in volle vaart door naar Arzúa (we waren pas om 14u30 hier), en ook vandaag waren weer alle albergue's vol. De meeste reserveren vanaf Sarria, maar wij zijn echte en hopen natuurlijk dat we altijd 2 bedden vinden. Tot nu toe lukt het ons nog. We verdenken de andere ervan om een taxi te nemen, want we komen ze de hele dag niet tegen en toch zijn ze voor ons hier. Maar dat laten we zeker niet aan ons hartje komen en blijven positief denken, en genieten van onze eigen camino.
Van Portomarin naar Palas de Rei, 22 km en 7u onderweg.
Na het ontbijt van 6u30 vertrokken we om 7u voor een tocht van 22 km. Na 9 km dronken we koffie in Gonzar, het was nodig want we hadden al een flinke klim achter de kiezen. (200 m over 5 km) Het weer was niet zo schitterend, nogal nevelig, dus niet ideaal om foto's te nemen. Na de koffie moesten we nog verder klimmen tot op een hoogte van 700 m, en dan weer dalen tot in Palas de Rei (op 565 m). Op de weg is het een drukte van belang, en moet ge echt uw verstand op nul zetten om je niet op stang te laten jagen en uw eigen tempo te blijven doen, want iedereen (de meeste zonder rugzak of met een kleintje) die zouden lopen om toch maar met de eerste in de refuges te zijn. Ook vandaag waren er veel volzet, maar we hebben toch nog 2 bedden gevonden in de stad.
Van Sarria naar Portomarin, 21,5 km en 7u onderweg.
Deze morgen ook weer om 6u vertrokken voor een tocht van 21,5 km. Een ongelofelijke mooie wandeling door vele kleine dorpjes van soms maar 2 of 3 boerderijen, waar je denkt dat je 30 jaar terug in de tijd bent. De uitzichten waren zo mooi dat ge nauwelijks uw fototoestel weg kon steken (daarom vandaag extra veel foto's omdat we niet konden kiezen). Ook passeerden we vandaag de 100 kilometerpaal, zodat nu het aftellen kan beginnen. Na een paar terrasjes, er waren er niet zoveel als we verwacht hadden, kwamen we alsmaar meer pelgrims tegen. De rust die er 4 weken was is helemaal weg. Nu zijn het meestal groepen jeugd die heel gedreven zingen, maar ook dat hoort bij de camino en is fijn dat zoveel jonge mensen deze inspanning nog kunnen opbrengen in deze tijd. Wij storen ons zeker niet aan de drukte en gaan onze eigen weg op ons eigen ritme. Al om 13u waren we in Portomarin maar alle refugue's waren al vol. Dus hebben we maar een hostal genomen zodat we toch zeker een bed hebben, want op onze leeftijd nog op de grond of buiten slapen hoort er niet meer bij. Nu gaan we nog iets drinken en de stad verder bezoeken, straks nog wat eten en vroeg onder de wol zodat we morgen weer fris kunnen vertrekken.
Van Triacastela naar Sarria, 20 km en 6u onderweg.
Gisterenavond een fijn weerzien met een Nederlands koppel (Gerard en Gerda) die we de allereerste dag (5 juli) op het terras van Refuge Orisson ontmoette en nu 4 weken later terugzagen in Sarria. We zijn samen gaan eten en zo konden we natuurlijk over de camino vertellen. Vanmorgen in volslagen duisternis om 6u vertrokken. We namen de tocht door de bergen via Montán en Calvor, er denken dat het heel mooi was , maar we zagen geen steek van de mist en de regen. Pas na 12 km kwamen we een albergue tegen, in Pintin, waar we iets konden eten en drinken en ons wat laten opdrogen. Vanaf 10u30 was het gedaan met regenen en konden we ook wat van de natuur genieten. We kwamen weer door kleine boeredorpjes en we wandelden door de koeievlaaien. Het is al veel drukker geworden op de camino, want wij waren al om 12u in Sarria en de eerste 2 alberges waren al volzet. Gelukkig voor ons hebben we toch nog eentje gevonden, want vanaf 13u30 waren alle 4 de alberges volzet. Nog 108 km tot Compostela, dus nu begint het echt aftellen geblazen.
