Van Palas de Rei naar Arzúa, 25,5km en 8u30 onderweg.
Gelukkig waren we vandaag weer om 6u vertrokken voor een tocht van 25,5 km. De eerste 5 km waren in regenkledij omdat we eindelijk nog eens wat druppels voelden, dat was al een aantal weken geleden en we wisten niet meer hoe dat voelden. Sorry voor iedereen in België. Het was wel een erg pittige tocht met steile klimmen en ook ferm afdalingen, maar ook extra mooi. Eindelijk na 6 km (in Coto) konden we ontbijten, want we waren ondertussen toch al 2u30 verder, dus onze magen begonnen al ferm te knorren. De wandeling ging over kleine paadjes door dennenbossen en later door bossen vol eucalyptisbomen met hun heerlijke geur. We hebben vandaag te snel gewandeld, om 10u30 even halt voor picknick (brood met salami) en slechts 1 terrasje in Boente. Toen in volle vaart door naar Arzúa (we waren pas om 14u30 hier), en ook vandaag waren weer alle albergue's vol. De meeste reserveren vanaf Sarria, maar wij zijn echte en hopen natuurlijk dat we altijd 2 bedden vinden. Tot nu toe lukt het ons nog. We verdenken de andere ervan om een taxi te nemen, want we komen ze de hele dag niet tegen en toch zijn ze voor ons hier. Maar dat laten we zeker niet aan ons hartje komen en blijven positief denken, en genieten van onze eigen camino.
Van Portomarin naar Palas de Rei, 22 km en 7u onderweg.
Na het ontbijt van 6u30 vertrokken we om 7u voor een tocht van 22 km. Na 9 km dronken we koffie in Gonzar, het was nodig want we hadden al een flinke klim achter de kiezen. (200 m over 5 km) Het weer was niet zo schitterend, nogal nevelig, dus niet ideaal om foto's te nemen. Na de koffie moesten we nog verder klimmen tot op een hoogte van 700 m, en dan weer dalen tot in Palas de Rei (op 565 m). Op de weg is het een drukte van belang, en moet ge echt uw verstand op nul zetten om je niet op stang te laten jagen en uw eigen tempo te blijven doen, want iedereen (de meeste zonder rugzak of met een kleintje) die zouden lopen om toch maar met de eerste in de refuges te zijn. Ook vandaag waren er veel volzet, maar we hebben toch nog 2 bedden gevonden in de stad.
Van Sarria naar Portomarin, 21,5 km en 7u onderweg.
Deze morgen ook weer om 6u vertrokken voor een tocht van 21,5 km. Een ongelofelijke mooie wandeling door vele kleine dorpjes van soms maar 2 of 3 boerderijen, waar je denkt dat je 30 jaar terug in de tijd bent. De uitzichten waren zo mooi dat ge nauwelijks uw fototoestel weg kon steken (daarom vandaag extra veel foto's omdat we niet konden kiezen). Ook passeerden we vandaag de 100 kilometerpaal, zodat nu het aftellen kan beginnen. Na een paar terrasjes, er waren er niet zoveel als we verwacht hadden, kwamen we alsmaar meer pelgrims tegen. De rust die er 4 weken was is helemaal weg. Nu zijn het meestal groepen jeugd die heel gedreven zingen, maar ook dat hoort bij de camino en is fijn dat zoveel jonge mensen deze inspanning nog kunnen opbrengen in deze tijd. Wij storen ons zeker niet aan de drukte en gaan onze eigen weg op ons eigen ritme. Al om 13u waren we in Portomarin maar alle refugue's waren al vol. Dus hebben we maar een hostal genomen zodat we toch zeker een bed hebben, want op onze leeftijd nog op de grond of buiten slapen hoort er niet meer bij. Nu gaan we nog iets drinken en de stad verder bezoeken, straks nog wat eten en vroeg onder de wol zodat we morgen weer fris kunnen vertrekken.
Van Triacastela naar Sarria, 20 km en 6u onderweg.
Gisterenavond een fijn weerzien met een Nederlands koppel (Gerard en Gerda) die we de allereerste dag (5 juli) op het terras van Refuge Orisson ontmoette en nu 4 weken later terugzagen in Sarria. We zijn samen gaan eten en zo konden we natuurlijk over de camino vertellen. Vanmorgen in volslagen duisternis om 6u vertrokken. We namen de tocht door de bergen via Montán en Calvor, er denken dat het heel mooi was , maar we zagen geen steek van de mist en de regen. Pas na 12 km kwamen we een albergue tegen, in Pintin, waar we iets konden eten en drinken en ons wat laten opdrogen. Vanaf 10u30 was het gedaan met regenen en konden we ook wat van de natuur genieten. We kwamen weer door kleine boeredorpjes en we wandelden door de koeievlaaien. Het is al veel drukker geworden op de camino, want wij waren al om 12u in Sarria en de eerste 2 alberges waren al volzet. Gelukkig voor ons hebben we toch nog eentje gevonden, want vanaf 13u30 waren alle 4 de alberges volzet. Nog 108 km tot Compostela, dus nu begint het echt aftellen geblazen.
* Camino is : nog steeds geweldig blij met de vele leuke reacties op de blog * Camino is : door de dag praktisch alleen wandelen, `s avonds de ondertussen bekende gezichten terug zien * Camino is : alle dagen frieten, maar belange niet zo lekker als thuis * Camino is : met je rug tegen een boom genieten van de absolute stilte * Camino is : ons steentje op het Cruz de Ferro gelegd * Camino is : stappen over keien, keien, keien * Camino is : wandelen en je gedachte de vrije loop laten gaan
Van Hospital de la Condesa naar Triacastela, 14 km en 5u onderweg.
Alweer een korte tocht op het programma dus vertrokken we pas om 7u. Het was een wandeling van 14 km maar eentje om 900m te dalen, dus onze knieën hebben weer een zware taak gehad. Wat zijn we toch een ongelofelijke bofkonten dat we deze tocht mogen en kunnen maken. We stapten door kleine boeredorpjes met hun heerlijke geur. Het was weer een ongelofelijk mooie tocht door de heuvels en door smalle holle weggetjes. We logeren vandaag in Triacastela in Albergue Refugio del Oribio, na 5u (om 12u) waren we ter plaatse en kunnen we nog verder van deze dag genieten. Er zijn eigenlijk geen woorden voor om het gevoel dat we hebben te omschrijven, dus raden we iedereen aan om dit ook eens te overwegen. De 4de week zit er ook alweer op, ook nu zonder blaren of andere ongemakjes en nog steeds vol frisse moed om ook de laatste week rond te krijgen. Langs deze weg willen we iedereen die ons volgen via de blog nogmaals bedanken voor de steun en de fijne berichtjes.
Van Vega de Valcarce via O Cebreiro naar Hospital de la Condesa, 19 km en 6u onderweg.
Vandaag een korte tocht van 12 km maar rood, dus klimmen. Om 6u vertrokken om zeker voor de grote hitte op onze bestemming te zijn. We vertrokken op een hoogte van 630m en via weer een hele mooie weg door de bergen (de foto's spreken voor zich) was het gedurende 12 km klimmen tot op 1330m. Het was zwoegen geblazen maar om 10u30 waren we al in O Cebreiro en het ging zo vlot dat we er nog 7 km bijgedaan hebben tot in Hospital de la Condesa. Dus vandaag 19 km en om 12u waren we al ter plaatse. Nu zitten we in de laatste provincie van onze tocht namelijk Galicië. Dit zien we ook aan de kilometerpalen, elke halve kilometer staat een paal en tellen de kilometers naar Compostela af.
Van Pieros naar Vega de Valcarce, 24 km en 7u onderweg.
Gisterenavond nog lekker gegeten in de alberge, we waren maar met 4 pelgrims en de vrouw des huizes heeft voor ons gekookt. Na het ontbijt om 6u20 vertrokken, tot in Villafranca del Bierzo was het alweer (ik weet dat we in herhaling vallen) prachtige natuur, door de heuvels met zijn grote wijngaarden. Normaal zouden we de Camino douro doen, maar om de een of andere reden hebben we per ongeluk toch de gewone route genomen, dit was wel een eentonige weg door tal van kleine dorpjes. Om 13u30 hadden we ons km erop zitten en konden we ons installeren in Albergue Municipal.
Om 6u30 vertrokken vandaag, een beetje later dan gewoonlijk maar het moet niet altijd hetzelfde zijn. Na 8 km konden we gaan ontbijten in Ponferrada (Tempeliersstad). Een prachtige stad met een oude Tempeliersburcht. Zo mooi als de wandeling gisteren was, zo triestig was ze vandaag. De tocht was heel eentonig en vlak, we wandelden altijd over asfaltwegen en passeerden vele kleine dorpen. Maar dit was ook een geluk want zo passeerden we vele terrasjes. Juist voor Cacabelos dronken we hele lekkere vers fruitsap. Normaal zouden we op aanraden van Katelijne slapen in Cacabelos, in houten huisjes. Maar dat ging niet door, Gerda met haar claustrofobie ging niet in die dingskes, zo klein en zonder vensters. Dan maar een paar km verder gestapt naar Pieros en hier slapen we in een gewone albergue.
Van Rabanal del Camino naar Molinaseca, 24,5 km en 8u30 onderweg.
Ook vandaag weer om 6u vertrokken voor een moeilijkere tocht (rood), dus veel klimmen en dalen. Na 6 km en al 300m gestegen waren we toe aan een stevig ontbijt. Na nog eens 1,5 km en 60m stijgen kwamen we aan het Cruz de Ferro (1504m). Ik Jean legde mijn van thuis meegebrachte stenen en eraan verbonden intenties neer aan het kruis. Ook ik Gerda heb er mijn eigen kleine steentje en het kleine persoonlijke steentje van Henri (Rik) ook op de berg gelegd. Ook heb ik een grotere steen (gedurende de hele tocht al in mijn rugzak) voor IEDEREEN die ik ken meegenomen en ook hun grote of kleine zorgen erin gestopt. Misschien was hij wel te klein hiervoor, maar ik hoop dat deze tocht een beetje zal kunnen bijdragen om de zorgen wat te verlichten. Na een lichte afdaling kwamen we in Manjarin (een Albergue van de laatste Tempeliers), het was er ook aan te zien want we durfde er niks te drinken. Rond de middag is het echt heel warm beginnen worden en toen moesten we nog aan een afdaling beginnen van 900m gedurende 14 km. Het was een prachtige overweldigend mooie wandeling door heuvels en heel veel groen. 't Was weer een mooie dag en we kunnen alweer uitkijken naar morgen. 't Is ons weer niet gelukt om foto's op de blog te krijgen, we proberen het morgen opnieuw maar dan kan het zijn dat de foto's onder deze tekst staan.
