Uitbreiding van de familie Hallo,
Ik ben Alice du Temple du Soleil.
Ik laat jullie mee genieten van mijn eerste nestje.
20-05-2007
20/5/2007 Al een vlotte jongen van 7 weken!
Hallo,
Vrijdag ben ik 7 weken geworden... en elke dag word ik een vlottere jongen. Vorige week stuntelde ik nog op de trap. Nu storm ik de trap op en af alsof ik nooit iets anders heb gedaan. Ik kan al in de zetel springen, vang mijn prooi als de beste, bereik het topje van de krabpaal,... Af en toe krijg ik nog wat mamamelk. Mmmmmmmmmmmmm. Mama speelt heel veel met mij: ze vecht en bijt soms wel eens hard. Dit wordt dan weer gecompenseerd door een uitgebreide likbeurt waarvan ik nog steeds geniet! Vandaag kreeg ik het rare goedje Catminth voor de wormpjes. Mijn toeter plakte vol...Nu maar wachten op de wormpjes... Nog een aanrader : lekkere potjes gourmet!!! Mijn mama is graatmager en wordt nu extra verwend... en ik geniet mee: zaaaaaaaaaaaaaalig!
20/5/2007 Heerlijk snoezen met mijn onderdaan papa
Likkie,
Mijn onderdaan- papa heeft een super lekkere neus... Heerlijk om die te likken! Ik krijg er niet genoeg van . Hiermee wil ik hem natuurlijk tonen hoe dankbaar ik ben... dat ik hier mag blijven wonen... Jaja, zijn hart is gesmolten. Papa vond twee poezen genoeg... maar hij kan mij lekker niet weerstaan!!!
20/5/2007 Heerlijk lang weekend voor mij en mijn onderdanen
Hallo,
Wie jullie nog niet kennen... Mijn oma...Ik kan heerlijk slapen op haar schootje. Zij is kandidaat-onderdaan als mijn persoonlijke onderdanen met vakantie zijn. Is ze niet lief?
Een dagje vrij voor mij en mijn onderdanen... Ze vinden dat ik toch zo verander.... Gordijnen klimmen, mama aanvallen (met mijn twee poten rond haar nek en dan maar bijten...), krabpaal bestijgen, leren zetels bewerken met mijn fijne nageltjes (wel per ongeluk: als ik spring, durf ik nog wel eens naar beneden glijden),...
Gisteren schrok ik van mezelf: ik kan grommen!!! Mama kreeg voor haar moederdag namaak-muis-speeltjes. Eerst was ik er een beetje bang van. Nu grijp ik mijn prooi als een echte leeuw en loop al grommend weg: iedereen uit de buurt, die muis is van mij! Mijn onderdanen schrokken maar vinden het nu echt heel grappig!
Tussen twee haakjes : mijn mama is weer krols! Ze maakt me gek met haar gejank! Als mijn melkbron hier maar niet van opdroogt...
Ik ben gek op VIYO junior.(vitality drink). Als je me wil trakteren: voor mij een viyo! Ook natte brokjes heb ik nu reeds geproefd. Mmmmm.... 790 gram droog gewogen... als ik zo blijf eten... Bezoekers vinden dat ik enorm groei. Ik wil echter nog wat klein blijven en genieten van de wasbeurten van mama en de knuffelbeurten van al wie me lief is...
Aan mijn mama, mijn verangmama en alle mama's die dit lezen: gelukkige moederdag! Een dikke lik van Bobo!
Vrijdag werd ik 6 weken... de tijd vliegt... jaja, zelfs voor mij! Ik doe nu alles na wat mijn mama doet: ik wil ook al groot zijn! Mama slaapt rustig op een stoel veilig onder het tafellaken... ik installeer me op de andere stoel... Mama in de zetel: ik wil er ook in... Ik kan zelfs al dingen die zij niet doet: het eerste potje is gesneuveld. Ja, als het in mijn weg staat...
Met tante Bali gaat het slecht. Toen ze me vrijdag een mep gaf, ging mijn mama over tot de aanval: ze was razend en had een dikke staart! Amaai, zo had ik haar nog nooit gezien... Ik had het gevoel dat ze haar leven zou geven voor mij... Wat een mama... Hoe het verder moet met boze tante weet ik niet. De onderdanen worden nu ook wel boos op haar!
Als ik wakker ben, ben ik heel actief... tot ik plots midden in mijn spel in slaap val... best grappig. Ook schootje-slapen vind ik super... zie mij maar eens genieten op het fotootje...
Gisteren kreeg ik er weer een nieuwe vriend bij: Anthony! Hij speelde zo lief en zacht met mij. Hij deelde zelfs zijn autootjes.... Ik ben nogal gek op bijten maar bij hem wou ik me inhouden: ik wou ook superlief zijn voor hem! Anthony, als je dit leest, vele groeten en vele likjes van mij! (en... is het gedichtje voor mama goed gelukt?!) bobo
9/5/2007 Proficiat aan mijn onderdanen : vandaag 20 jaar getrouwd
Hoi,
Een dikke lik voor mijn onderdanen. Ik laat me vanavond extra lang door hen knuffelen als cadeau... (ik kan er lekker mee van genieten).
Ik wil toch nog even mijn beklag doen over mijn mama. Dat krols gedoe van vorige week was een rare zaak. Ze liep constant te janken en te jammeren... Ik begrijp niks van vrouwen.
Ik voelde me echt verweesd: geen uitgebreide wasbeuren, bijna geen sjokbeurten (zuigen),... Ze keek gewoon niet naar me om!!! Gelukkig had ik vervangouders à volonté! Intussen kon ik ook heel zelfstandig worden : eten , drinken, mezelf wassen. Vooral het zelf op verkenning gaan vond ik een tof onderdeel aan groot worden... Ik ontdekte alle hoekjes en kantjes en kon overal mijn tanden in zetten (computermuis, draden van electriciteit,...) Mijn vervangouders vonden wel al dat ik een geurtje kreeg : mijn klein protje ligt zover weg om te wassen!
Mijn mama is er nu weer voor mij: gedaan met dat verlangen naar een kater! Ik geniet met volle teugen van mijn zalige leventje: heerlijk melkje drinken, mijn vechtkunsten ontwikkelen, lekker samen snoezen, kat-en- muis spelen,... heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vandaag kreeg ik een superlang bezoek van Jonathan en Jolien... Ik stond in het midden van de belangstelling... Ze streden zelfs om mij!!! Spelen, geknuffeld worden, dutten... ik werd er zo moe van. Na hun vertrek heb ik heel lang geslapen en gedroomd van een bijna 9jarig meisje en haar grote sterke broer. Ziehier mijn droomfee: ons Jolien
Voilà, ik geef je mezelf als cadeau. Ik sta voor vriendschap en warmte, knuffeltjes, dutjes op het schootje en ... voor heel veel likjes en zachte knabbeltjes...
Jamaar zeg, mijn mama begint raar te doen... Mijn dienaren bekijken mekaar en schudden het hoofd: dat is toch niet mogelijk... Ik heb iets gehoord van 'krols' maar versta er niks van.
Zolang ze me maar laat zuigen, ben ik best tevreden. Je moet je ouders toch pakken zoals ze zijn, niet?! Als voorzorg zetten mijn dienaren me nu ook melk en een beetje vlees voor. Bah!
Elk uur word ik sterker en durf ik meer. "Ik trek mijn wandelschoenen aan ... de wereld is van mij" is mijn motto van de dag!
Ja, dat doe ik: genieten van mijn jonge leventje. Het eerste verdiep is nu mijn wereld. Overal ga ik snuffelen en verkennen. Af en toe mislukt mijn poging en moet mama me troosten.
Ik deed ook al mijn, eerste plasje...op de parket. Dienaar-papa heeft me nu een kattebakje gezet en.. deze morgen heb ik er mijn eerste plasje gedeponeerd... groot applaus... zoals bij de kindjes...
Mijn onderdaan typt en ik kijk en... bijt in de muis... Een halve kilo Borneo en iedereen is zot van mij! Ik eet, ik was me, ik bijt... en ... ik ga op verkenning in living, keuken en op het terras. Wat een afstanden! Na de tocht ben ik doodop en moet ik uitgebreid slapen. (liefst op het schootje van mama Vera!) De parket is wel moeilijk terrein,zulle. Maar ik leer bij! Nu lig ik lekker te likken aan de vingers van Vera. Zij heeft net een pralientje op... mmm... lekker.
Ik geef toe: ik was een beetje een schele donder. Mijn oogjes doen het nu al veel beter... Ze krijgen ook al een beetje een oranje schijn. Jaja, ik wil de prachtige kijkers van mijn mama en het super velletje van mijn papa!
Ze, ik ben ook al een beetje verliefd.. op ons Vicky... Leuke meid niet?
Vandaag antwoord ik aan mijn onderdaan-mama met een luid gespin. Zij vindt het super en geniet. Ik geniet natuurlijk ook met volle teugen als ze mijn bolle buikje streelt! Ik ben al aan het oefenen voor een marathon! De parket ligt me echter niet zo goed: ik glijd soms eens uit. Intussen weeg ik 452 g. Onderdaan-papa durft mij zelfs dikzak noemen! Wacht maar!!! Ik lik al aardig aan mijn pootjes, durf mijn kleine tandjes al eens zetten in een vinger (mag niet!) en geniet volop! Er loopt hier wel een gevaarlijke dikke matot rond: zij gromt op mama.Ik verschuil me vlug ... Zij beschermt me ongelooflijk! Eergisteren ben ik uit mijn verblijf gedoken. Gelukkig lagen er overal kussens rond. Ik mocht een dagje beneden liggen, maar nu wil mijn mama me toch weer in mijn 'boomhut'! Ik denk dat ze bang is voor dikke Garfield! 't Is hier super wonen...
Iedereen vindt dat ik groei als kool! (ik vind mezelf wel veel mooier dan een kool!!!) Ik weeg nu 356 g en voel me lekker met mijn bolle buikje. Eigenlijk heb ik zin om mijn wereldje te ontdekken : ik kom steeds kijken boven het plankje dat me veilig moet binnen houden. Bovendien is mijn mama heel beschermend en wil ze me nog steeds in het nestje van de krabpaal houden. Mijn trouwe onderdanen zoeken een oplossing voor mijn veiligheid : een val van een halve meter uit de krabpaalwoning zie ik niet zitten! Het plankje biedt wel nog enkele dagen bescherming.. Misschien een valhelmpje kopen?
Gisterenavond kwam mijn peter op bezoek. Ik mocht heerlijk op zijn schootje liggen. Nog nooit lag ik zo rustig bij een mensje! Mijn peter Jonathan is dan ook de grootste dierenvriend van de wereld: hij wil later veearts worden.
Ik heb foto's maar ze staan nog niet op de computer: in de loop van de dag krijgen jullie ze wel te zien!
Ik ben net terug van vakantie bij mijn meter Véronique (de dienaar van mijn papa Woeste Willem). Mijn jonge leventje startte niet zo gemakkelijk: mama had pijn en ik dronk niet zo vlot. Ik mocht zelfs even drinken bij tante Evita...
Maar nu ben ik al een sterke punker van 320 g! Ik kijk heel schattig (wel een beetje scheel) en piep snoezig! Mijn mama is de beste van de ganse wereld: zo bezorgd en zo zorgzaam. Ik geniet met volle teugen van mijn nieuwe wereld bij David, Vera en Marc. Tante Bali gromt.. Ik heb het al begrepen: ik blijf voorlopig best uit haar buurt...
Voilà, dit is mijn nakomeling! Het is voorlopig wel een zorgenkindje! Deze nacht heeft pleegmama de wacht gehouden en om de twee uur papje gemaakt en gegeven.
Het geboortegewicht was 88 g en nu loopt het al op tot 96 g!!!
Hij heeft vandaag al behoorlijk zijn best gedaan om moedermelk te drinken.
Iedereen hoopt dat hij nu vlug aansterkt...
We kregen ook al aardig wat kraambezoek: de minister van Woeste Willem, tante La met Vicky en Tabitha (ik kreeg een hele grote sloef die dienst kan doen als mandje) en oma en peter. Nu verlang ik wel weer naar rust en .. naar gezelschap!
Gisteren avond ben ik met mijn metgezellen naar de dierenkliniek geweest in Ninove. Filip was de dierenarts van dienst.
Hij deed een echo en stelde vast dat de hartslag van de twee kittens nogal laag was en ... dat ze nen helen dikke kop hadden... Volgens hem konden ze nooit gewoon geboren worden. Hij stelde voor om onmiddellijk keizersnede uit te voeren.
Ik was heel bang en tegelijk toch heel lief en aardig. Ze verdoofden me met lachgas (ik kon er niet om lachen) en haalden twee kleintjes en een afgestorven vruchtje uit mijn dikke buik. Vrij vlug kwam ik weer op mijn positieven. Ik besefte nog niet goed dat ik de mama was van twee kleine snoesjes :een lilac en een blauw. Supersnoezig!!! Er bleek een probleem met de ademhaling... De twee veeartsen deden echt alles wat ze konden. Het kleine lilac broertje heeft het echter niet gehaald...
Een hele grote operatie met slechts een kleine buit... Toch ben ik blij met mijn kleine schat: ik lik hem van voor naar achter en van achter naar voor. Mijn dienaren vinden me de beste moeder van de ganse wereld. Een fiere maar ook een beetje zorgelijke mama...
Hoi,
Hallo,
