Vandaag antwoord ik aan mijn onderdaan-mama met een luid gespin. Zij vindt het super en geniet. Ik geniet natuurlijk ook met volle teugen als ze mijn bolle buikje streelt! Ik ben al aan het oefenen voor een marathon! De parket ligt me echter niet zo goed: ik glijd soms eens uit. Intussen weeg ik 452 g. Onderdaan-papa durft mij zelfs dikzak noemen! Wacht maar!!! Ik lik al aardig aan mijn pootjes, durf mijn kleine tandjes al eens zetten in een vinger (mag niet!) en geniet volop! Er loopt hier wel een gevaarlijke dikke matot rond: zij gromt op mama.Ik verschuil me vlug ... Zij beschermt me ongelooflijk! Eergisteren ben ik uit mijn verblijf gedoken. Gelukkig lagen er overal kussens rond. Ik mocht een dagje beneden liggen, maar nu wil mijn mama me toch weer in mijn 'boomhut'! Ik denk dat ze bang is voor dikke Garfield! 't Is hier super wonen...
Iedereen vindt dat ik groei als kool! (ik vind mezelf wel veel mooier dan een kool!!!) Ik weeg nu 356 g en voel me lekker met mijn bolle buikje. Eigenlijk heb ik zin om mijn wereldje te ontdekken : ik kom steeds kijken boven het plankje dat me veilig moet binnen houden. Bovendien is mijn mama heel beschermend en wil ze me nog steeds in het nestje van de krabpaal houden. Mijn trouwe onderdanen zoeken een oplossing voor mijn veiligheid : een val van een halve meter uit de krabpaalwoning zie ik niet zitten! Het plankje biedt wel nog enkele dagen bescherming.. Misschien een valhelmpje kopen?
Gisterenavond kwam mijn peter op bezoek. Ik mocht heerlijk op zijn schootje liggen. Nog nooit lag ik zo rustig bij een mensje! Mijn peter Jonathan is dan ook de grootste dierenvriend van de wereld: hij wil later veearts worden.
Ik heb foto's maar ze staan nog niet op de computer: in de loop van de dag krijgen jullie ze wel te zien!
Ik ben net terug van vakantie bij mijn meter Véronique (de dienaar van mijn papa Woeste Willem). Mijn jonge leventje startte niet zo gemakkelijk: mama had pijn en ik dronk niet zo vlot. Ik mocht zelfs even drinken bij tante Evita...
Maar nu ben ik al een sterke punker van 320 g! Ik kijk heel schattig (wel een beetje scheel) en piep snoezig! Mijn mama is de beste van de ganse wereld: zo bezorgd en zo zorgzaam. Ik geniet met volle teugen van mijn nieuwe wereld bij David, Vera en Marc. Tante Bali gromt.. Ik heb het al begrepen: ik blijf voorlopig best uit haar buurt...
Voilà, dit is mijn nakomeling! Het is voorlopig wel een zorgenkindje! Deze nacht heeft pleegmama de wacht gehouden en om de twee uur papje gemaakt en gegeven.
Het geboortegewicht was 88 g en nu loopt het al op tot 96 g!!!
Hij heeft vandaag al behoorlijk zijn best gedaan om moedermelk te drinken.
Iedereen hoopt dat hij nu vlug aansterkt...
We kregen ook al aardig wat kraambezoek: de minister van Woeste Willem, tante La met Vicky en Tabitha (ik kreeg een hele grote sloef die dienst kan doen als mandje) en oma en peter. Nu verlang ik wel weer naar rust en .. naar gezelschap!
Gisteren avond ben ik met mijn metgezellen naar de dierenkliniek geweest in Ninove. Filip was de dierenarts van dienst.
Hij deed een echo en stelde vast dat de hartslag van de twee kittens nogal laag was en ... dat ze nen helen dikke kop hadden... Volgens hem konden ze nooit gewoon geboren worden. Hij stelde voor om onmiddellijk keizersnede uit te voeren.
Ik was heel bang en tegelijk toch heel lief en aardig. Ze verdoofden me met lachgas (ik kon er niet om lachen) en haalden twee kleintjes en een afgestorven vruchtje uit mijn dikke buik. Vrij vlug kwam ik weer op mijn positieven. Ik besefte nog niet goed dat ik de mama was van twee kleine snoesjes :een lilac en een blauw. Supersnoezig!!! Er bleek een probleem met de ademhaling... De twee veeartsen deden echt alles wat ze konden. Het kleine lilac broertje heeft het echter niet gehaald...
Een hele grote operatie met slechts een kleine buit... Toch ben ik blij met mijn kleine schat: ik lik hem van voor naar achter en van achter naar voor. Mijn dienaren vinden me de beste moeder van de ganse wereld. Een fiere maar ook een beetje zorgelijke mama...
Eigenlijk had ik mijn nestje gepland voor maandag... Mijn onderdanen dachten zelfs dat ik vorig weekend zou bevallen...Toch komt er geen schot in de zaak. Intussen heb ik van BCF bericht gekregen dat mijn nageslacht zal aangesproken worden met ... OF SNOWDONIA. Leuke naam, niet?! Heeft mijn eerste minister bedacht...
Allee, ik moet gaan rusten...iemand heeft me iets ingefluisterd van 'weeën' en 'persen'. Om eerlijk te zijn: ik kijk wel uit naar mijn nakomelingen maar niet naar de bevalling op zich... Duim voor mij!!!
PS Deze foto is van mijn 'jonge tijd'... Ik pas nu helemaal niet meer in dat potje!
Nog even dit... Gezien de bevalling te dicht nadert, werk ik niet meer.
Als ik in mijn gewone doen ben, ben ik secretaresse van de papa van mijn hoofdonderdaan... Ik heb me wel een brilletje gevraagd voor na de bevalling...
26/3/2007 We zijn nog steeds in blijde verwachting...
Hoi,
De stamboom is aangevraagd. (de eerste keer gaven we blijkbaar 3 namen die reeds bestonden) De poezensuiker zit in zakjes. Peter Jonathan maakt zelf advocaat om als extraatje toe te voegen...
Nu ontbreken de poesjes nog...
Ik laat jullie alvast mee genieten van enkele foto's van toen ik zelf nog maar net aangekomen was bij David. Was ik niet snoezig?!
Mijn onderdanen droomden al heel lang van kleintjes. Ze zochten mij een leuke vriend : Woeste Willem van Ripou's Castle.
Na een bloedonderzoek en wat paperassenwerk was ik er eindelijk klaar voor!
Ik had er een hele leuke tijd en genoot met volle teugen van het gezelschap van Woeste Willem en zijn toffe vriendinnen. Als je hem even wil zien, ga dan eens kijken naar www.cattery-ripous.be.
Ik verbleef bij mijn vriend en zijn baasje Véronique van 22 tot 29 januari 2007. We wachten nu vol spanning op de resultaten...
Mag ik me even voorstellen. Ik ben Alice du Temple du Soleil. Mijn bedienden noemen me Java. Op 03/06/2005 werd ik geboren als Britse madame met kort lilac haar.
Toen ik bij David, Marc en Vera aan kwam, had ik reeds een tante : Bali of Fantasy. Ze is een blauwe British Shorthair met een imposante figuur en een knorrig humeur. DIT IS EEN FOTO van BALI!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Hallo,
