Mijn zusje belde mij en vroeg als ik mee wou naar onze zus. Vind ze dat goed? Ja,zei mijn zusje,als je wilt ben jij welkom. Nou, dan ga ik mee. mijn zus en ik hebben vijf jaar geen contact gehad.
Op 28 juli 2007 gingen mijn zusje en haar man en ik naar onze zus. Ik voelde me niet zo happy, want in mijn lichaam zat een tumor van 4 centimeter In augustus zou de behandeling beginnen in Daniel Den Hoed. Ik was echt bang om dood te gaan, want ze konden geen garantie geven als de tumor zou verdwijnen met chemokuur. Misschien zag ik mijn zus wel voor het laatst spookte het door mijn hoofd. We waren blij dat we elkaar weer zagen en het werd ook een fijne dag.
's Middags gingen we de stad in en we hadden veel plezier. Mijn zus had een ernstige longziekte waardoor ze zuurstof nodig had en de scootmobiel gebruikte om ergens naar toe te gaan.Samen waren we fijn aan het praten. Ondanks haar ziekte was ze altijd vrolijk. We maakten nog een aantal foto's, ook eentje waar mijn zus opstaat met een tijgervel. wij hadden allemaal lol.Ik was op dat moment mijn ziekte vergeten. Het was een fijne dag en was blij dat ik ze allemaal weer had gezien.
In augustus ging ik naar Daniel Den Hoed voor chemokuur en 36 bestralingen. Het werd voor mij een lange lijdensweg en hoopte zo dat het zal aan slaan. Vier lange maanden, dan kunnen ze pas zeggen als het wel of niet genezen is. Voor mij waren die vier maanden vier jaar.
Mijn zus en ik hadden via telefoon gesprekken en smsjes wel contact met elkaar.Ze kon mij dan heel goed stimuleren en gaf dan altijd aan dat het met mij wel goed zal komen.
Paar maanden later moest ik naar Daniel Den Hoed voor de uitslag. Met lood in de schoenen stapte ik bij de dokter binnen. Ze begroette mij en zei, ik wil jou gelijk onderzoeken voor we met vragen beginnen.Toen kwam het antwoord waar ik zolang op heb moeten wachten.De tumor was weg.Ik heb heel erg gehuild van blijdschap. Een zware last was ik kwijt en ik begon gelijk te ontspannen.
Maar de noodlot sloeg weer toe.Twee dagen later moest ik voor controle naar de longarts.Ja,ik heb ook aandoening aan mijn longen. Hij controleerde mijn zuurstof en hij schrok heel erg want het was erg laag, Er werden gelijk foto's gemaakt, bloed afgenomen en van alles wat. De longarts zei, jij hebt longembolie. Nee, zei ik,ik ben moe van de chemo en bestralingen. Ik werd de hele middag vast gehouden in het ziekenhuis en tegen zeven uur kwam de longarts vertellen dat ik geen longembolie heb. Dus ik kon naar huis maar moest thuis aan de zuurstof. Ik zei het toch dat het geen longembolie was. Het was vermoeidheid,ik was uitgeput van de chemo en bestralingen.
Paar dagen later stonden mijn zusje met haar dochter op de stoep. Het ging heel slecht met mijn zus en ze vroegen als ik mee wou naar mijn zus. Ik wilde wel,maar ik kon het niet opbrengen.Ik was te zwak en te moe om mee te gaan
Volgende morgen hoorde ik dat mijn zus was gestorven. Weer een zus kwijt.
Op de condoleance avond en ook de dag toen wij afscheid namen van mijn zus,was ik aanwezig.
in maart 2008 mocht ik van de zuurstof af.Het ging weer wat beter met mij. Ook kreeg ik een nieuwe woning waar ik erg blij mee was
Op de verjaardag van mijn zus 2008 gingen we met ons drieen naar mijn zwager. De urn van mijn zus staat thuis.Ik had een plant gekocht en zette dat bij mijn zus neer. Kreeg een warm gevoel van binnen,Een heerlijk gevoel zelfs, want ze was bij me. Ook heb ik mijn ouders niet meer en ook twee broers en een zus waren overleden en bestrooid. Je hebt geen plekje om even bij hun te kunnen zijn. Maar bij mijn zus was een moment van een fijn gevoel,net als ze er nog was.
Plots kreeg ik van iemand te horen dat ik voorheen geen interesse toonde in de familie waardoor het niet mogelijk kan zijn dat het nu ineens familie voor en na is.Ook had ik een foto op hyves gezien van mijn zus ,die ik heel mooi vond en gedownload heb. Men werd hierdoor heel erg boos en schreef me dat wanneer ik een foto wil hebben,ik dat eerst moet vragen.Hoezo vragen......Waarom publiceer je dan de foto op hyves.Dat kan toch iedereen zien en dus downloaden. Ik snap dus niet wat de fout hier van is. Trouwens deze foto is gemaakt in de tijd dat ik bij mijn zus was en toen kende ik die persoon niet eens. Al die toestanden dat nergens op slaat.
Ik ben immers niet eens van bewust,wat ik verkeerd heb gedaan. Ik heb immers het verleden achter mij gelaten en weer een goede band opgebouwd met mijn zus. Hoezo geen interesse in de familie.
Als je het verhaal boven leest,dan is het toch menselijk dat ik met al die lichamelijke toestanden niet bereid ben om langs te komen bij mijn zus of wie dan ook. Mijn zus en ik hadden immers al telefonisch contact. Hoe kan men nu aangeven dat de band tussen mij en mijn zus niet close was. Wat weet een ander daar nou van,daar is men immers niet bij als wij contact met elkaar hebben gehad. Gelukkig kan niemand de mooie momenten die ik met mijn zus heb gehad meer afpakken.
En als ik terug denk aan 28 juli 2007 en de woorden hoor van mijn zus. Het is maar goed dat jij haar niet kent. Wat er toen tussen mijn zus en diegene is geweest wil ik niet eens weten. Zoals ik mij niet bemoei met wat er tussen diegene en mijn zus is gebeurd, wil ik ook niet dat diegene zich bemoeid met wat ertussen mij en mijn zus in het verleden is gebeurd. Diegene heeft er niets mee te maken.
Waar gaat dit eigenlijk over,het gaat immers alleen maar om een foto van mijn zus die ik echt met heel mijn hart lief had.
