Weer namen we een ferry van het vaste land (Mersing) naar een idyllisch eiland (Tioman). Twee uurtjes later kwamen we aan op het witte strand van Salang. We vonden een chalet voor een redelijke prijs, maar moesten dan wel tevreden zijn met een koude douche en een emmer om de wc door te spoelen. Op het eiland is er ook geen DIGI telefoon (onze Maleisische maatschappij) en het internet in Afrika was super snel in vergelijking met hier. Dat wil wat zeggen!
Het was de ideale plek om op een rustige manier uit te bollen. Witte stranden een hemelsblauwe zee, vissen en koralen van de eerste stap die je in het water zet. Duiken, snorkelen, genieten! Zelfs Elke bezweek en besloot haar eerste duikcursus te volgen samen met Yves. Heel wat theorie en oefeningen later, mochten ze hun 2 eerste echte duiken doen. Jan vergezelde hen natuurlijk en moest besluiten dat ze dat niet slecht deden. Blijkbaar vond de instructeur dit ook want ze behaalden met glans hun PADI OpenWater diploma. Ook hier is de onderwater wereld schitterend. We zagen duizenden vissen, murrenen, een schildpad, haaien,...
Verder genoten we 's avonds van een taxfree cocktail en lekkere verse krab op de bbq.
Aangekomen in Cherating planden we onze dagen helemaal vol. Het leek een rustig surfstadje dat er vrij verlaten bij lag omdat het surfseizoen nog moet beginnen, maar de volgende merkten we al snel anders. Singapore had een nationale feestdag en honderden brommers streken neer, daar ging ons rustige dorpje. Ook hier reisden we verder met Yves en Eva en zullen dit blijven doen tot zij naar huis vertrekken, aangezien we hetzelfde op het programma staan hebben.
De eerste avond verbroederden we meteen met een aantal locals op de gepaste manier: een fles whisky, een fles vodka en lauw water. Leuke avond, maar pijnlijke ochtend ;). Aangezien de stad toch was ingepalmd met door verschillende motorbendes, besloten we maar mee te doen en zelf terug een brommertje te huren. We reden langs de mooie kustlijn en vonden toch nog ergens een stukje rustig strand en bezochten meteen ook het turtle sanctuary. Wat een lieve schildpadjes! 's Avonds maakten we ons op om naar de fireflies te gaan kijken. We kropen in een bootje en vaarden in het donker over de rivier. Onze gids gaf een beetje uitleg en zwaaide voortdurend met een rode zaklamp om de vliegjes te lokken. Wat een spektakel. Spijtig genoeg zijn de beestjes te klein om op foto of film vast te leggen. We bleven nog wat hangen in de bar toen onze huisbaas ons opgewonden kwam halen. Er was een eierleggende schildpad gespot op het strand een beetje verder. We sprongen in de auto en raceden naar het strand. We zagen een gigantische schildpad massaal veel eieren leggen maar mochten enkel foto's trekken van haar kont om haar niet te fel te storen. Nadien lieten we babyschildpadjes vrij op het strand die wat eerder ergens anders waren uitgekomen. Wat een ongelooflijke dag!
Vroeg in de ochtend stonden we weer paraat om visjes te gaan vangen. Met een minispeedbootje trokken we op zee naar verschillende visplekjes. De buit was magerder dan de 200 vissen van vorig jaar in Afrika, maar het was leuk en 's avonds hebben we onze buik rond gegeten.
Na een vermoeiende rit door het binnenland bereikten we Taman Negara, het oudste nationale park van Azie. Een slaapplaats vinden was een hele opgave, maar uiteindelijk hebben we ook hier wel iets gevonden. We voelden meteen dat we in een tropisch regenwoud zaten door de geweldige hitte en de vochtigheid.
We maakten een uitgebreide 'wandeling' (= trektocht ) door de jungle richting de canopy walk, een hangbrug van 300m lang tussen de toppen van de bomen. Het was een spannende, mooie en vooral vermoeiende tocht.
's Avonds deden we nog een nachtsafari en spotten we verschillende dieren in de palmplantage. We zagen zoal: leopard cat, civetcat, wild boar en een 3m lange python.
De volgende ochtend maakten we ons weer klaar voor een lange reisdag richting Cherating.
