Vroeg in de opchtend waagden we ons aan de ferry overzet van Penang naar Langkawi. Het regende maar de tocht viel opzich nog wel mee. Onze bagage was wel helemaal nat aangezien die gewoon op het achterdek lag, samen met de bagage van al de andere passagiers. Aangekonen stapten we in de taxi samen met 2 Engelse meisjes. We hadden nog geen slaapplaats dus lieten ons gewoon aan de zelfde backpacker afzetten. Hier was nog een kamer vrij met eigen badkamer tv en dvd-speler. Eindelijk wat luxe voor de prijs van 7euro. Er waren ook tal van dvd's die we mochten uitlenen en dit kwam goed van pas aangezien het de rest van de dag geonweerd heeft. 's Avonds klaarde het weer op en trokken we het dorpje in op verkennings- en souvenirtocht.
De volgende dag sliepen we eens goed uit en luierden dan op het strand. 's Avonds was aan onze kleur duidelijk te zien dat sommige plaatsen van ons lichaam nog niet veel zon hadden gezien. We gingen uiteten met de gezellige kuisvrouw en kaarten nadien een beetje tot we gingen slapen.
Tijdens onze laatste ochtend in Langkawi bezochten we het grote Underwater World. Aquatopia, maar dan veel groter. We aten een pizza en 's avonds vertrokken we met de avond ferry naar Kuala Perlis waar we overstapte op de nachtbus naar Kualla Besut of dat dachten we toch, want inJerteh stopte de bus en werden we afgezet om 4u 's nachts. We waren dus een beetje versuft en wisten niet goed waar naartoe, maar al snel vonden we iemand die ons naar het ferrystation in Kuala Besut bracht. Het was nu alleen nog wachten op de eerste ferry naar de Perhentians
We vertrokken opnieuw vroeg met bus naar Penang, want we hadden weer een rit van 5u voor de boeg. Op de bus leerden we een Frans koppel kennen, die al enkele maanden aan het rondtrekken zijn. Aangekomen in Penang zochten we samen onze weg naar een backpacker. Backpackers zijn hier in overvloed, het is alleen soms zoeken naar de juiste lokale bus, want hier staan spijtig genoeg geen bushaltes met de uurregeling. Enkele Maleisische woorden, een kaartje en uitleg in gebaren zijn meestal voldoende. We gingen opzoek naar het ferrystation om onze overzet naar Langkawi vast te leggen. Op deze manier verkenden we ook meteen het stadje en zagen we dat er overal podia opgesteld werden, maar we wisten niet goed waarvoor. In de backpacker kregen we dan te horen dat er een cultuurfestival aan de gang is. 's Avonds gingen we natuurlijk is kijken wat er te beleven viel. We zagen enkele verwarrende Chinezen toneel spelen. We ontdekten een groot scher; waar ze film keken en hier zijn we dan ook blijven hangen. Weer aten we aan een stalletje en dronken versgeperst vruchtensap. Deze zijn hier in overvloed te vinden.
Op onze tweede dag hier, besloten we een brommertje te huren om de rest van het eiland te gaan verkennen. Het eerste half uur was eerst even kennis maken met de verkeersregels van Maleisie: links rijden, stopteken betekent als een gek invoegen, oranje betekent optrekken zo hard je kan of ze zitten in je gat, en de borden duiden hier de minumum snelheid aan. Maar Jan voelde zich hier als een vis in het water en vond die Maleisiers maar watjes . Eenmaal uit Georgetown werden de wegen veel rustiger en de zichten super! Het enige probleem was de weg vinden zonder gedetailleerde kaart met straatnamen op. Onderweg kwamen we vanalles tegen: een waterval, een stuk weg door de jungle, verschillende tempels, het strand, ... Het is zeker een aanrader voor degene die zich veilig voelt in het verkeer.
Nu maken we ons op om morgen weer vroeg te vertrekken. Deze keer naar Langkawi.
We zijn vanmiddag, na een lange rit van 7u, aangekomen in de Cameron Highlands. Hier is het veel koeler ('s avonds toch) en minder vochtig dan in Kuala Lumpur of Melakka. Het laatste stuk (70km) van onze rit was op kleine wegen met veel bochten. We voelden ons hierna een beetje geradbraakt en trakteerden onszelf op een heerlijke full body massage . 's Avonds hebben we lekker Indisch gegeten, aan een spotgoedkope prijs.
Voor de dag erna boekten we een adventure tour die ons reuze is meegevallen. Eerst gingen we de grootste bloem (de rafflesia) in de wereld bewonderen. Dit exemplaar had een diameter van 70cm en stonk verschrikkelijk. Om deze bloem te zien, moesten we een kleine jungle trekking doen die ons ook door het water heen stuurde. In het terugkomen was dit een welkome afkoeling, vooral voor Elke. We bezochten ook het aanliggende lokale dorp. We leerden hier schieten met een blaaspijp. In de namiddag bezochten we de grootste theeplantage in de Highlands. Wat een uitzichten!!! In de thee fabriek hadden we ook de kans om te proeven en het heeft ons zeer gesmaakt. Nog wat later, gingen we het 'misty forest' in. Zijn naam spreekt voor zich (zie foto's hieronder). Hier kregen we een serieuze regenvla over ons heen, maar niets kon ons stoppen.
We gingen hierna wel nog eens vroeg ons bed in. Veel doen, vroeg opstaan: we beginnen het al wat te voelen.
Vanmorgen hebben we de eerste keer het transnationaal vervoer (bus tussen grote steden) gebruikt met onze rugzak. Het werd meteen duidelijk dat onze rugzakken goed geladen zijn. In Melakka was het wandelen in de zon met de rugzak een hele opgave. Onze benen waren ook nog moe van onze 'korte' wandeling. Om de stad te bezichtigen kozen we voor de fietstaxi. Jan had vooral medelijden met het oude mannetje en voelde zich een echte hollandse toerist (zelfs hier lopen ze overal rond, volgens ons is Nederland leeg tijdens de zomermaanden), maar Elke vond het wel gezellig. Onze geisha bracht ons naar alle interessante plekjes en deed zijn best een verstaanbare uitleg te geven.
Tegen de late namiddag gingen we 'weer' een korte wandeling maken en vonden we een Carrefour waar Elke een pot Choco kocht ( rijst als ontbijt vindt ze toch niet alles), aten we sushi en nog andere lekkernij, maakten we een avond cruise op de Melakka River en tegen 23u eindigde deze korte wandeling. Jan heeft dan ook het begrip kort even aangepast in zijn woordenboek
 "Wink"){kind=icon}
.
 "Smile"){kind=icon}
