Noorderveen is een typische detective: een oude norse hoofdcommissaris en een intrigerende moord. Holberg, een oude man, wordt vermoord teruggevonden in zijn huis in Noorderveen, een wijk in Reykjavik. Op het eerste zicht lijkt hij een gewoon leven te hebben geleid, maar naarmate het onderzoek van de politie vordert komen er ongure zaken aan het licht. Uiteindelijk blijkt dat hij een verkrachter was. Enkele andere onverwachte gebeurtenissen die Erlendur, de oude norse hoofdcommissaris, opduikt uit het verleden van de man houden het verhaal interessant. 

Jammer genoeg heb ik echter het gevoel alsof er van dit boek al dertien in een dozijn zijn geschreven. Ik vind het altijd fijn als een detective een beetje ‘out of the box’ is. Een onconventionele moord of onderzoeker, de mogelijkheden zijn eindeloos maar dit boek houdt vast aan het doordeweekse ideaal van een detective. Het meest memorabele van het hele boek vond ik dan nog de ‘ð’ in de namen Auður en Sigurður: een opvallende afwisseling in een anders nogal saai boek. 

De schrijfstijl was ook vrij houterig. Het boek bevat veel korte pingpong conversaties waarin vaak extra om bevestiging wordt gevraagd.  In één gesprek zijn er op vier antwoorden drie die slechts bestaan uit één woord: wat, ja en nee.  Bovendien heeft één van de inspecteurs een irritante dubbele naam die mij elke keer ergerde als ik hem tegen kwam. Zeg nu zelf, Sigurður Óli is toch veel te lang om aangenaam te kunnen lezen! Ik begrijp ook niet wat de geschiedenis over de bruid die weggelopen was op haar eigen huwelijk bijdroeg aan het verhaal. Er werd amper aandacht aan besteed en wanneer het dan toch ter sprake kwam moest ik elke keer nadenken wat er ook al weer gebeurd was. En komaan, we weten van twee vrouwen die Holberg verkracht heeft af en wat blijkt? Ze zijn beidden zwanger van hem geworden. Hoe onrealistisch is dat?

Om toch op een positieve noot te eindigen: ik kon de manier waarop gesproken werd over de problemen die iemand die verkracht werd moet overkomen wel appreciëren. Vertel je het aan de mensen in je omgeving? Ga je aangifte doen bij de politie? Wat als niemand je gelooft?

Conclusie: lees dit boek alleen als je houdt van een traditionele detective en een eerder droge schrijfstijl! 

11-05-2012 om 21:41 geschreven door Jana