kortverhalen uit kortrijk it's a joy(e) forever, keep smiling!
04-12-2005
eventjes nadenken
Katrien en Adelin zijn erin geslaagd de overtocht naar New Zealand te maken zonder al te grote kleerscheuren. 't Ja dacht ik, eigenlijk hebben ze gelijk, het "oude" contingent is niet meer zoals het was. Daar schijnt de zon. Hopelijk voor hen lang genoeg om de eerste verbrande gezichten bruiner te laten worden.
In navolging van hun weblog start ik er ook maar één, dacht ik, kwestie van de moed erin te houden en de mensen op het 'thuisland' even mijn mijmeringen mede te delen.
Het is nu eenmaal winter in Vlaanderen, en dat wil zeggen, regen, regen en nog eens regen. Nu Katrien en Adelin zullen er geen nood aan hebben als ik dat zeg. Zij genieten van een tevreden vakantie in een land hier ver vandaan. Adelin heeft zelfs al werk gevonden, knap zeg, en dit na nog geen 48u in het land van de KiWi's te zijn.
Ergens in mijn gedachten benijd ik hem wel. Maar ja, hij en zijn gezin hebben de grote stap gewaagd, ik niet.
Ik blijf maar in Vlaanderen hangen, en afwachtend wat de winter brengen zal, op school, op straat, in de buurt... die ik denk ik... ken.
Het gaat jullie wel in KiWi-land
daaag
jan
