We gaan op restaurant gaan eten. Ik wil
geen pottenkijkers, en zou graag op mijn gemak een gesprek kunnen voeren met
mijn broer en zijn vrouw! Ik ga niet zeggen welk restaurant het is want dan zit
het de volgende keer daar vol met mensen die komen kijken of wij er ook weer
zitten. Het enige wat ik kwijt wil is dat het een peperduur restaurant is met
veel klasse. Tijdens het diner valt het mij op dat Babette heeft gehuild, ze
verbergt haar ogen achter een donkere bril. We gaan gewoon aan tafel zonder iets te laten merken.
Al snel lopen de spanningen hoog op. Claire en ik zijn totaal geen types voor
een restaurant als dit. Ik erger me dood aan de Gerant van het restaurant. Die,
door middel van zijn pink, aanwijst waar alle gerechten wel niet vandaan komen
en hoe ze zijn gemaakt. Eerst wordt er gepraat over alledaagse dingen
zoals films, vakanties e.d. Maar als ik na een bezoek aan het toilet terug kom
bij de tafel is het mis gegaan. Babette is in huilen uitgebarsten en vlucht
naar de tuin. Claire volgt Babette om met haar te praten. Mijn broer Serge en
ik blijven alleen over.. (BLZ 9)
