|
Na goed geslapen te hebben bij onze Stijn, s' morgens vroeg vertrokken naar de bus.
De bus vertrok geen minuut te laat, maar stopte ook nog eens in Brussel en Gent. onderweg naar gent toch even file. gevolg bija 45' telaat in gent
Nadien richting Parijs. daar moest ik overstappen. Alhoewel de chauffeur van de bus in Belgie zei dat de overstap bus zou wachten was daar niets van aan.
Dus verbinding gemist. Ze hebben me daar tuusen geloodst op een bus naar Portugal. Zelf de chauffeurs waren portugezen en spraken nauwelijks frans.
Enfin ik vertrouwde er maar op dat ze in Bordeaux zouden stoppen. Zat ik daar in een bus vol portugezen, waar ik geen jota van verstond.
Gelukkig was mijn buurman een portugees die wel frans kon, zodat ik met een babbeltje over vanalles wat de tijd kon doden. Beetje lezen in de meegenomen krant, wat rusten met ogen dicht enz..De bus stopte nog 2x in Parijs, Versailles, Orléans, Tours, Poitiers. Hij reed goed door en haalde bijna zijn verloren tijd in. Maar op het moment dat ik dacht nog op een treffelijk uur in Bordeaux te zijn, stopte ze ergens voorbij Poitiers voor 45 min om te eten in een baanrestaurant.Dus dat werd laat. ook maar wat warm gegeten. Na de laatste stop was het nog een 190km naar Bordeaux. We werden getrakteerd op een overbelicht filmpje over de stierenloop in Pamplona, in 2001. Maar na 15' mensen de lucht te zien invliegen, opgeschept door een dol getreiterde stier had ik het wel gezien.
Maar probeer maar eens je ogen te sluiten en wat te rusten als in de boxen steeds een tierende menigte is te horen. En vooral ook nog eens enkele dames op de bus die bij iedere aanval van een stier in de bus luidop "olé "riepen. Enfin na anderhalf uur tikkertje tussen stier en mens te hebben gezien kwamen we eindelijk aan in Bordeaux. Eindelijk. Gezien het alzo laat was zag ik het niet meer zitten om nog te voet naar mijn hotel te zoeken en heb ik de taxi genomen. In het hotel geraakte ik wel binnen maar niet op mijn kamer. Deur was op slot. Er kwam geen reactie op de nachtbel, dus heb ik maar getelefoneerd naar de hoteluitbater. Die verontschuldigde zich dat hij vergeten was mijn kamer open te laten; Enfin na een kwartiertje wachten kwam hij opdagen en kon ik eindelijk mijn bed in en een lange busdag eindigen in een diepe slaap.
04-02-2009 om 11:49
geschreven door Jan
|
