vandaag heb ik voor het eerst met een echt geweer geschoten!
Jagen wordt hier nog redelijk veel gedaan, misschien omdat ze hier net iets meer bos hebben dan wij in belgië. Maar hoe dan ook mijn opa heeft een echt gewee liggen in het kot, en hij vroeg of ik daar eens mee wou schieten. Natuurlijk zei ik ja. Zo'n geweer geeft je wel een machtig gevoel hoor, al deed het me wel een beetje denken aan de kermis bij ons. Toch was het een niet te vergeten ervaring!
De eerst zaterdag van de herfstvakantie ben ik vertrokken op een groot avontuur naar, BUDAPEST.
Ik moet toegeven Budapest is in het niet te vergelijken met Janoshalma, wat toch wel logisch is. We kwamen aan in Budapest de zaterdag om 17u en het was toen al donker.
Mijn eerste indruk was toch wel niet zo goed, donker en grijs, een beetje zoals Brussel. Het feit dat we bij famlie logeren was iets goeds. Maar al moet ik toegeven toe ik zag waar hun appartementwas gelegen hoorde ik mijn mama in mijn hoofd al zeggen:"al ze me ier steken dan ga ik dood." En voor sommige is dit al genoeg gezegd. Ik kwam niet naar Budapest om in luxe te zwemmen, nee ik kwam voor de stad, de hoordstad van mijn geliefde hostcountry.
De volgende dag kwam maar traag op gang. De regen viel in een stil maar gematigd tempo uit de lucht en het eindezat er niet al te snel aankomen, dus wisseling van de plannen. De eerste dag gaan shoppen. Winterkleren zijn hier wel een must met temperaturen tot -20 graden.
Tegen de middag werd het weer stilaan wat beter dus zijn we maar Heroe's square and de omliggende musea gaan bezoeken en dan nog hun eigen versie van de champ elysees.
De donau mocht er ook zeker niet aan ontbreken.
Zoals ik hiervoor al vernoemd had wordt het zeer snel donker in Hongarije. Maar dat zou je er zeker niet moeten van weerhouden om de stad te verkennen. De stad wordt prachtig verlgt tijdens de donkere uren. In het donker en goed ingepakt tegen de koude zijn we de stad gaan verkennen op een zeer speciale manier.
De eerste stop was de St. Istvan Basillica, echt prachtig en adembenemend. Kerken hebben hier nog altijd en speciaal plekje in de harten van de mensen. In deze kerk kun je ook de gemumificeerde hand van de koning terugvinden. En tot mijn grote verrassing was de kerk voor de helft gevuld met belgen. Daarna was natuurlijk het parlement aan de beurt en de opera en de bekende brug in Budapest en dan in de verte was ook nog Castle Hill te bekennen. En op de top van de berg dicht bij de Donau stond fier in de hoogte 1 van de 3 vrijheidbeelden. Uiteindelijk zijn we met de tram langs de oever van de Danau geweest en ook nog vlug een stop gemaakt langs d op 1 na grootste synagoge in de wereld.
De tweede dag hebben we de wereld van het shoppen nog wat verder herkent. Winterkleren.
de derde dag hebben we een bezoek gemaakt aan Castle Hill. Aan de oever van Buda. Dit is een oud maar goed bewaard kastee dat een redelijk belangrijke rol heeft in de geschiedenis van Hongarije. Naar de top van het kasteel staat een nieuwer gedeelte met de nationale bibliotheek. en helemaal op de top staat het huis van de president van Hongarije met aan beide kanten bewaking in outfits dat je onmiddelijk terugbombarderen naar de tijd van de nazi's in de Tweede Wereld Oorlog. We hadden het geluk om de wisseling van de wacht mee te maken. Na dit hebben we nog enkele dingen bezocht op Castle Hill. Daarna zijn we gaan bowlen in Budapest met een paar vrienden van de familie.
Tegen de tijd da we buiten kwamen was het weeral donker en begon iedereen zijn maag te knagen. Dus zijn we dan maar vredig teruggekeerd naar ons appartementje.
Mijn dag was nog niet gedaan. Nu ik de kans had, had ik afgesproken met een paar andere AFS'ers om de bloemetjes te gaan buitenzetten. Na een klein beetje zoeken hadden we elkaar dan eindelijk gevonden, en zijn we naar een klein cafeetje getrokken die een zeer speciaal gevoel gaf. De tafels, stoelen en muren stondenvol met de zotste dingen in alle talen. ook nederlands en vlaams was terug te vinden, enkel gevonden voorbeelden: "We are from Belgium.", "Zomersproetjes.", en de laatste,"Welke kleur van traktor ebbe gij?" Na en veel te korte tijd was het tijd om afscheid te nemen natuurlijk niet zonder de nodige vrienden te maken en hongaarse gsm nummers uit te wisselen.
De volgende dag was het tijd om ons gerief te verzamelen en dan vlug een bus, tram en trein terug naar huis te nemen. Een drie uur durende treinrit die vol was met Budapest.
