Het is zover!! ik vond een uurtje tijd.. eindelijk kan ik starten aan mijn blog "in den tijd", waarmee ik natuurlijk bedoel, mijne blog van de laatste maand
Waar zal ik starten, hmm, Hawaii??
Nee, misschien nog ietsje langer in den tijd.. Wacht, even na-sjekken, oh, ik heb al over het bezoek van mijn schoonoudertjes geschreven, maar had ik al gezegd dat ik er echt van genoten heb?? een week kunnen zorgen voor hun, nadat zij heel hun leven voor Jef gezorgd hebben.. Is dat niet schoon van mij??
Maar misschien maar terug richting 21 juni, de dag dat ons avontuur begon..
Maandagochtend, na het sluiten van de valies, stappen we in onze auto richting luchthaven, het is zover, we vertrekken eindelijk op huwelijksreis.. Na zolang wachten, wordt ons wachten eindelijk beloond met 17 dagen paradijs.. 8 dagen Maui, 5 dagen Kaua'i en 4 dagen Oahu, 3 volledig andere eilanden, 3 volledig verschillende culturen en toch ook weer niet.
We starten in Maui, achteraf gezien voor ons het mooiste eiland en waarom? Dit is gewoon Hawaii zoals je het verwacht.. Palmbomen, surfers, coctails, hula's en luau's, en een prachtig typisch dorpje, Lahaina.. We verblijven daar in een appartement met uitzicht op de oceaan. In die oceaan voor ons ligt Molokaii, trots als een grote rotsblok te zonnen in het water. zalig strand, voor 70% van de tijd voor ons alleen, nu moet ik wel zeggen dat we daar welgeteld een 4-tal uren hebben doorgebracht, meestal 's avonds bij zonsondergang, wanneer de hongerige amerikanen al lang op restaurant zaten ofwel het restaurant al verlaten hadden en hun prachtige vakantieavond hoogstwaarschijnlijk voor de televisie aan het doorbrengen waren.. maar toch, stranden voor ons alleen!!
Dit eiland is, ik herhaal het nogmaals, paradijs, die eiland is ook een mengelmoes van vanalles.. we hebben in het regenwoud rondgereden
 we hebben in de maanvlakte gezeten:
 we hebben ook in een vulkaan rondgewandeld, de Haleakala (lees: overleefd in de droge hitte, eerst 3 km naar beneden in zand, maar nadien ook die 3km terug naar boven in datzelfde zand, nu denken jullie, oooh, 6km, neeneen, geloof mij, snikheet en uitputtend!!!)

we hebben wilde dolfijnen gezien, uit het niets, toevallig.. gestopt aan een mooi uitzichtpunt, zeg ik tegen jef, al lachend, ooh, ik zie dolfijnen springen, moet je weten dat we zo ongeveer op 200m hoger dan de zee zaten en dat ik gewoon stipjes zag bewegen.. konden mensen of vissen geweest zijn.. nu, we pakken onze telezoomlens, en zien, inderdaad, dolfijnen!! zeker 30!! blijkt dat het spinner dolfijnen zijn
dolfijnen typisch voor daar, prachtig toch??
Weet je, ik lach er altijd bij, maar het is toch wel mooi.. Wij Belgen gaan naar de zoo in Antwerpen, om wat te zien, slangen, dolfijnen, tijgers, gele en blauwe visjes, beren.. En van waar komen die beestjes allemaal, idd, van Amerika.. Dit zijn gewoon onze muizen en karpers en poezen.. ok, een dolfijn zie je niet in onze tuin, maar je begrijpt wel wat ik bedoel, niet??
Mooie vakantie zullen jullie zeggen, zeker, maar oh zo uitputtend!! Iedere dag ten laatste om 7u op, meestal zelfs om 6u, om te gaan snorkelen, prachtige koraalriffen met zeeschilpadden ertussen, Road to Hana, aan de andere kant van het eiland, met onderweg prachtige verlaten stranden, met soms wit zand, soms zwart en soms geel, het rode strand hebben we gemist per ongeluk. Allemaal verlaten en prachtig!! We zijn ergens op een strand beland, na wat waaghalzenavonturen, waar nog een koppeltje zat, hij een kitesurfer.. Ik durfde zelfs men voet niet in het water steken, zo ruw was de zee, nee, hij ging daar even de show stelen met stunten waar ik meermaals men ogen sloot, zodat ik hem niet zou zien sterven.. gelukkig overleefde hij het, het is toch wel een heel ander leven daar.. wij groeien op met voetballen en fietsen, zij in de zee.. je ziet daar kleine kinderen op een surfplank, meisjes, zo dun als een potlood, opa's van 70 jaar, allemaal lopen ze die zee in alsof het niks is.. hoe hoog de golven ook zijn, het is voor hen als een drukke straat oversteken precies!! afwachten tot ze de juiste moment zien en dan lopen maar..
Waar zat ik ook weer, ah ja, vroeg opstaan.. het koste ons geen moeite, dit eiland had zoveel te bieden en we hadden maar 8 dagen, die moesten we dan ook volop benutten..
Na 8 dagen trekken we naar Kaua'i. Het eiland waar Jef en ik het meeste van verwachtte, maar waar we nu het minste gevoel mee hebben. Je kijkt in die reidsgidsen als je een vakantie uitstippelt en je ziet dan prachtige foto's met nog prachtigere groene natuur, niet beseffende hoe het komt dat alles zo groen is.. Juist ja, jullie denken correct, dat komt door alle regen die daar valt op een jaar!! Kaua'i is het natste gebied van de wereld, zo zeggen zij.. Maar wel heel mooi. Spijtig genoeg krijg je als het regent ook wolken en wat doen die wolken, het zicht belemmeren.. dan rijden we anderhalf uur een berg omhoog om een prachtig uitzicht te krijgen over de Napali Coast, dan komen we daar aan en wat zien we, niks. Wolken! slim dat we zijn!! Ach ja, gelukkig bestaat er ook nog zoiets als rafting bootjes, dus boeken we voor de dag nadien een trip naar die Napali coast, gelukkig met een knalblauwe hemel en krijgen daar adembenemende beelden te zien..
 Dit is de plaats waar veel bekende films werden opgenomen.. Jurassic Park, Pirates of the Carribean, 6 days/7nights en nog veel meer.. We waren spijtig genoeg een weekje te laat, onze gids wist ons te vertellen dat hij de week voordien de opnames van Pirates of the Carribean 4 in levende lijve had meegemaakt.. Nu, de crew hebben wij wel gezien, blijkbaar waren ze aan het filmen in een park dichtbij, dat even gesloten was voor het publiek.. Dus, Johnny en Orlando niet gezien, jammer.. Toen Jef hoorde dat Jennifer Anniston er de vorige week ook rondhing voor een film, zag ook hij zijn droom in duigen vallen Geen acteurs voor ons!!
Na Kaua'i doorkruist te hebben, vliegen we naar het laatste eiland, Oahu, bekend van Honolulu, Waikiki Beach en vooral van Pearl Harbor.. We beslissen ons verblijf direct te starten met een portie cultuur en trekken naar het Memorial.. Daar ligt dus nog steeds een schip in het water, met de volledige crew erin, daarbovenop hebben ze dus een monument gemaakt om deze mensen te vereren.. Toch weer typisch voor die amerikaantjes.. weet je, dat schip lekt na meer den 50 jaar, zogezegd, nog altijd olie, iedere dag een beetje.. Die mensen vonden dat nog het 'sjiekste', terwijl Jef en ik dachten, jaja, dat kan niet, na zo lang zal dat schip al LANG uitgedruppelt zijn, wij denken dus dat ze dat gewoon telkens bijvullen zodat dat schip kan blijven lekken tot in de eeuwigheid, kwestie van het volk te blijven verbazen he..
Honolulu, een prachtige stad! vergelijkbaar met L.A. of Chicago, wat wij dus niet verwacht hadden.. Na te verblijven in mini-dorpjes met enkel een dorpssupermarktje, komen we terecht in wat we kennen als Amerika, skyscrapers, drukte.. Mega-stranden met nog meer volk!! Nu, na 2 weken in de broes, konden we dit ook wel apprecieren, coctailbars met happy hours, sushi overal, niet zoeken achter eten maar keuze in overvloed.. Het ideale laatste eiland van onze reis!! Hier gingen we ook weer snorkelen, maar helaas niet alleen, hier gingen we ook een vulkaan beklimmen (Diamond Head), deze keer niet in het zand maar via een trap, ook niet alleen.. druk, maar ook oh zo mooi!!
Na 4 dagen Honolulu, was het over, de vakantie is voorbij, helaas moeten we terugkeren naar Tulsa, waar de thermometer ver boven de 40 gaat, waar je tot vandaag niet meer buiten kan zitten wegens te warm, waar je binnen een uur ook lang niet meer buiten kan zitten, waar het vanochtend om 9u al 29 graden was in de schaduw, maar wat onze nieuwe thuis geworden is en waar we heel gelukkig zijn. dus zelfs na 17 dagen paradijs, zijn we blij dat we toch ook terug naar huis kunnen..
Hawaii, om nooit te vergeten!!
Dikke kus!!
16-07-2010 om 00:00
geschreven door Isa & Jef 
|