Hier ben ik weer met wat verhaaltjes over ons leven hier!!
Ik heb de blog een beetje verwaarloosd de laatste weken, ik weet het, maar tijd komt me te kort..
Laat ik enkele weken overslaan en starten met mijn tripje naar New York!
Het was fantastisch..
Op woensdagochtend, zeer vroeg in de ochtend, vliegtuigje genomen richting the big apple, (waarom die naam? zelfs Wikipedia is er niet zeker over). Rond de middag zette ik mijn eerste pasjes terug op New Yorkse bodem. Na het nuttigen van een fastfoodvettige pizza, kon mijn tocht richting Jersey City beginnen. Mijn eerste en laatste nacht bracht ik door in het appartement van onze goeie vriend Amadou.
3 trams en een bus verder stond ik eindelijk in station Grove Street, voor de deur bij Amadou. Met een fantastisch uitzicht over de newyorkse skyline, besloot ik, vermoeid als ik was, nog niet in men eentje de stad in te trekken.. Amadou zou me later oppikken op zijn appartement, om samen met Nanda en Yay-ema een goeie steak te gaan eten in een schitterend restaurant!! (Paradou) Na enkele alarmerende telefoontjes van het thuisfront, Jef had zich immers ondertussen verstopt in de kelder van Marya wegens serieuze tornadowarnings, kon ik toch van de avond genieten toen bleek dat de storm voorbij gewaaid was!!
Om middernacht het bed ingedoken, opgewonden want de dag nadien zou ik mijn vriendinnetjes eindelijk terug zien!!
Donderdagochtend, op tijd opgestaan en richting ons hotel getrokken. Gershwin hotel, een echte aanrader!! niet luxueus maar wel supergoed en gezellig!! we zouden daar een familiekamer delen met zijn 5 en dat was perfect!! Even alleen in het stad rondgelopen, de buurt wat verkend, een koffietje gedronken aan Bryant park en dan eindelijk De telefoon gekregen, "we zijn geland en zitten nu in de taxi richting hotel, we zijn er binnen een half uurtje!!" Nerveus als een klein kind voor zijn bezoek aan de Sint, stond ik daar dus te trappelen voor de hoteldeur toen ik de taxi zag aankomen, gevuld met MIJN vrienden!!
Na een dikke knuffel van allemaal, snel de valiezen in de kamer gedropt en onze trip gestart met een fixe wandeltocht doorheen de stad! Op die eerste dag zagen we zo goed als alles wat er binnen Manhattan te zien valt rond 8u kreeg ik dan toch een paar boze blikken te verteren, honger nam de plaats in van blije gezichten.. Helaas wist ik geen goed restaurant in de buurt, lees binnen de 5 minuten, dus strompelden we doodop door jetlag (waar ik ook geen rekening mee gehouden had, ik was te opgewonden omdat ik hun terug zag, dat ik even vergat hoe het voelt om je dag met 6u te verlengen) het eerste restaurantje binnen dat we tegenkwamen op Times Square.. Een echt, non-keten, hamburgerrestaurant!! Vreselijk.. Aangesterkt door een vettige hamburger, besloten we dan om terug richting hotel te trekken, voor een welverdiende nachtrust!!
Vrijdag, allemaal uitgeslapen, zetten we onze toch doorheen New York verder, we doorkruisen nogmaals de buurt, reserveren voor een fantastisch diner in de Bryant Grill, shoppen tot we erbij neervallen en lopen snel doorheen het MoMa, zodat we toch iets cultuur zouden gezien hebben. Zaaaaaaaaaaaaalig.. Na onze slechte hamburger van donderdagavond, trakteerden we onszelf op vrijdagavond op een verrukkelijk etentje.. Kreeft, Sint-Jacobsschelpen en gamba's op een bedje van tomatenrissotto.. hmmmm...
Op zaterdag namen we de tram richting Union Square, gingen we verder naar Battery Park, nuttigden daar onze picknicklunch, sprongen mee op de boot langs het vrijheidsbeeld, wandelden terug via Starbucks voor een frappucino, langs Wall Street, zo naar Ground Zero om onze uitstap te eindigen in een mega-outlet, de Century 21. 's avonds splitsten we ons op in Martien en Gunther als groepje 1 en Stephanie, Sabine en ik als groepje 2. Wij trokken eerst naar een coctailbar voor ne dikke aperitief, fristen ons nadien even op in het hotel en haasten ons naar de beste pizzeria van het stad voor een heerlijke pizza!! maagjes gevuld zetten we deze avond verder op cafe, of dat wilden we toch na 5 minuten in het cafe besloten we toch op zoek te gaan naar iets beter.. we kregen op straat vip-tickets voor een danscafe en kon men vriendinnen overtuigen om daar toch even een kijkje te gaan nemen, we waren tenslotte in New York, we moesten alles proberen!! Aangekomen in de dansclub, beseften we dat we daar toch niet op onze plaats waren in onze sporty outfit zoals verwacht waren de vrouwen gekleed op zijn typisch amerikaans.. hoe hoger de hakken hoe beter en hoe korter het rokje hoe liever.. Na een uurtje de boerinnen van de bar geweest te zijn, verstopt in een hoekje, de toegang naar het fancy gedeelte werd ons helaas geweigerd.. Zou het komen door de sneakers en de lange broek?? besloten we dat de avond welletjes was geweest en dat het tijd was om ons bed op te zoeken.. Zondag zou weer een drukke dag worden!!
We starten deze weer met een ritje met de tram richting Chinatown, op zondag stond ook Little Italy, SoHo en TriBeCa op de planning.. Na wat rondwandelen betraden we een typisch chinees restaurantje voor de lunch en zetten nadien onze tocht verder richting shopparadijs!! SoHo!! 11 paar schoenen, 4 broeken, wat pulls en t-shirten later, sloten de winkels Gelukkig had iedereen gevonden wat hij zocht want op maandag zou er geen tijd meer zijn om te winkelen.. We eindigden ons laatste avondmaal terug in de pizzeria van zaterdagavond en rekten de avond zo langs als we konden..
Maandag was D-Day, de dag dat het weer zou eindigen..
Na 5 dagen uithangen met je vrienden van thuis, wonend in een ander land, besef je toch hoeveel ze voor je betekenen. Praten in je eigen taal, lachen in je eigen taal, eten in je eigen taal, kwaad zijn in je eigen taal ;-) het betekent allemaal zoveel als je aan de andere kant van de wereld woont. Ook al hebben we supergoeie vrienden hier, je vrienden van thuis zullen toch altijd veel meer betekenen.. zij kennen je door en door en weten hoe je bent! Je vult elkaar aan, het lijkt ook alsof je nooit weg geweest bent!! Maar dit toont aan, echte vriendschap blijft duren.. Hopelijk blijft dat ook enkele JAREN duren!!
dankjewel stephke, sabje, marta en goenteir dat jullie speciaal voor mij naar New York gekomen zijn!! ik vond het FANTASTISCH!! en stuur nu eens snel die foto's op
dikke kussen en tot blogs!! het volgende zal er snel komen, ons tripje naar Albuquerque is ondertussen al achter de rug, maar nu geen tijd, drukke planning voor vandaag!!
Vandaag gaan we terug richting Las Vegas waar we op donderdag het vliegtuig terug moeten nemen naar Tulsa.. Eindelijk terug naar Jef!! We hebben een jaar apart geleefd, zonder problemen, maar deze 2 weken leken veel langer dan dat jaar hoor!! misschien omdat we wisten dat ik in Amerika was en dat we elkaar zouden terugzien na 2 weken?? vorig jaar wisten we als we afscheid namen dat het voor 2 of 3 maanden ging zijn, dat was toch heel anders!!
In Las vegas slapen we deze keer in Harrah's, ook een heel mooi hotel, maar ietsje minder luxueus als de Bellagio.. en ontdekken we als aan de linkerkant van de Strip.. hier zien we Treasure Island met hun vulkaan, Venetie maar overdekt , Caesars Palace.. ook weer veel kitch en neonverlichting!!
Deze keer waag ik me wel aan een gokje!! ik steek 1 dollar in een machine en ik win onmiddellijk!! 1 dollar 25 cent!! dus ik dacht, ik heb het, wie weet win ik wel meer centjes!! jammer maar helaas, mijn buit verdween in dit domme machine en we verlieten 'teleurgesteld' het casino en vol verwachting voor mijn ouders ruilen we deze gokstad in voor Tulsa..
vandaag en morgen vertoeven we ons in Tusayan, een stadje aan de zuidingang van Grand Canyon. DE Grand Canyon!!
Natuurlijk mocht deze voorlaatste stop niet in onze fantastische reis ontbreken!!
De Grand Canyon heeft zijn naam niet voor niets gekregen.. Dit is groots!! Dit oudste nationale park heeft een oppervlakte van 4927 vierkante km!! (en dat is 2 keer zo groot als de provincie Limburg!!) 4927 vierkante km ongerepte natuur!! ok, niet overal, maar toch bijna overal!! Ontstaan door watererosie van de Colorado rivier en zijn zijrivieren!!
Hier hebben we tijd voor korte wandelingen langs de rotskliffen met uitzichten waar je terug hoogtevrees van krijgt!!
De 2de dag verandert het weer weer van stralend blauw naar lichte mist en we besluiten om deze bestemming af te sluiten met een film in de cinema over het ontstaan en ontdekken van dit park.
We zien hier The Valley of the Gods. En niet toeristisch Monument Valley, waar doorheen een onverharde weg loopt. Fenomenaal!
Na valley of the gods rijden we natuurlijk richting Monument Valley, dit moeten we echt zien!! De Mexican Hat kruist onze weg en ook hier verbaas je je weer wat de natuur kan verrichten!!
In Monument valley nemen we onze tijd en zoeken naar alle 'dieren' die je in de rotsformaties kan terugzien, we zien dromedarissen, olifanten en de drie gezusters.. 3 rechtopstaande potlooddikke rotsen!! We vinden daar ook nog een nieuwe rotsformatie die de organisatie van Monument Valley nog niet gezien heeft, we besluiten dat toch maar voor ons te houden in 1 van die uitstekende rotsen zien wij een hand terug, je ziet daar echt 4 vingers, in juiste grootte met een duim aan de linkerzijde!! Ik kan helaas nog geen zelfgemaakte foto's op de blog zetten en aangezien MV deze rotsformatie nog niet kent, kan ik het ook niet van het net halen.. maar ik zet de foto hiervan wel of facebook..
Onderweg zien we het megagrote meer Lake Powell, 300km lang!! Dit is het grootste aangelegde meer in de VS. Dit gebied was vroeger zeer afgelegen, maar door de bouw van de stuwdam tussen het meer en de Colorado rivier veranderde deze regio volledig.
We stopten aan het meer voor een picknick, maar we waren hier ook zeer snel weer weg!! Duizenden rupsen zaten hier!!
Na het inchecken in het hotel in Page, boekten we ons een anderhalf uur durende excursie doorheen Antelope Canyon. Met een open pickup werden we hierheen gebracht en aangekomen kregen we doorheen de kloof de uitleg van een echt Navajo indiaan. Navajo indianen zijn hier bijna de enige bevoking die je tegenkomt!! In deze streek woont de ECHTE amerikaanse bevolking, the native americans.
Het is indrukwekkend als je erbij nadenkt wat de natuur kan aanrichten!
Zo zagen we 's avonds het alarmerende nieuws van de 40 tornado's die toegslaan hebben in Misissipi. Deze storm is dezelfde storm die wij tegengekomen zijn op onze route, gelukkig bevonden wij ons niet in een tornadogebied. In Oklahoma is deze ook gepasseerd, met minder en geen dodelijke tornado's. Tulsa is gespaard gebleven, door 1 of andere reden zijn de wolken gesplitst net voor Tulsa en terug samengekomen net na Tulsa!! Gelukkig!!
Aangekleed met dikke bergschoenen, lange broek en 4 pulls trekken we richting Bryce Canuon. Het vriest, met een zeer scherpe ijskoude wind!! Toch wagen we ons in deze koude aan een wandeling doorheen de prachtige Hoodoo's en rotskliffen. Mijn hoogtevrees steek je op zo een dag best zo ver mogelijk!! Maar het was het waard! Doorheen oranje modder, de aarde is hier oranje, zwaar afdalend, zagen we oogverblindende beelden. Bryce is prachtig!
Het weer is ons af en toe enkele minuten gunstig en zo trokken de dikke witte sneeuwwolken even open voor een verwarmend zonnestraaltje op ons gezicht! Natuurlijk, na dit dalen moesten we ook terug stijgen! dit was zwaar.. Ademen werd me soms heel moeilijk, we zaten tenslotten boven 3000m hoogte! De terugtocht werd voor mij opgevrolijkt door het zien van een wilde kleine schattige hamster!! zo lief!! We zagen ook een wilde kalkoen iets wat je blijkbaar niet zo gemakkelijk ziet en van ver zagen we ook een 'lizard' wegschieten.
We verlaten Las vegas en rijden terug richting natuur..
Eerste stop Zion national park.
Ooit de schuilplaats voor de Mormoonse pioniers die dit park zijn naam gaven naar de bijbelse Sion.
Vandaag is het regenachtig, maar we hebben weer het geluk 2 minuten blauwe lucht te krijgen juist als we op het bekendste punt zijn! Ideaal voor mooie foto's! Dit park mag je niet zelf inrijden, maar er zijn gratis shuttle busjes die je rondrijden naar alle belangrijke uitzichtpunten.
Na Zion rijden we via het mooie Red Canyon naar Bryce. Naderend bij Bryce verandert het weerbeeld weer volledig! Van de woestijn rijden we in een sneeuwstorm! Gelukkig geraken we heelhuids op ons gezellig hotel waar Jef en ik mijn ouders trakteren op een etentje. (we hielden eigenlijk bespaardagje, maar dat was buiten mijn eetlust beslist )
Bestemming Las Vegas, the entertainment capital of the world!
We overnachten daar in het luxueuze Bellagio, beslissen te eten in het verrukkelijke buffetrestaurant met Thais, Japans, Italiaans en nog vanalles lekkers..
Na het diner trotseren we de koude (wat ook een zeldzaamheid is in Las Vegas) voor een wandeling langs de Strip. Deze is zo lang dat we vanavond kiezen voor alles aan onze rechterkant. We zijn Parijs, New York, passeren langs Luxor.. Niet te geloven!! alles is kitsch en gokken!! Miljoenen worden daar verspeeld op een dag!! Wij laten ons nog niet verleiden voor deze gokspelletjes, we zouden toch alleen maar verliezen, niemand van ons kent ook maar 1 spelletje..
Een lange rit, door regen een wind, de storm die ze al een week voorspellen, volgt ons pad. Gelukkig vandaag tijdens onze rij-dag.
We passeren onderweg de Golden Canyons, goud gele rotsformaties, waardoor we een mooie wandeling maken. Het weer is ons hier even gunstig en de regenwolken trekken even open voor een stralend blauwe lucht!!
Tegen de middag rijden we eindelijk Death Valley National Park in, woestijn!! PRACHTIG, af en toe duikt er een dorpje op in het midden van niets, we rijden zo voorbij, helaas zonder te stoppen, Ghost town, 15 vervallen huizen waar nog enkele uilen en ongedierte leven.. Deze dorpjes waar vroeger de goudzoekers huisvestigden, zijn verlaten en doods..
Wat verder op onze route komen we voorbij de zandduinen, hoge zandbergen ontstaan door wind. Hier moesten we stoppen!! prachtig zicht, maar opgelet voor ratelslangen en schorpioenen!! (gelukkig geen gezien)
Volgende stop Badwater, hier thans geen water te zien! we zitten hier op 86 meter onder de zeespiegel. Je ziet hier een grote open vlakte met zout, enkel zout! (40 mijl lang en 5 mijl breed.. 1 mijl is 1,6km) We hadden hier het geluk dat ook hier de storm in aantocht was, we arriveerden er gelukkig voor, dus hadden ipv 40 graden 'slechts' 25 graden. We konden daardoor een korte wandeling maken op deze zoutvlakte, in de zomer is dit onmogelijk door de hitte! het zou op die zoutvlakte in de zomer 'iets' te warm zijn door de weerkaatsing van de zon op de witte ondergrond.
's Avonds onvernachten we in Furnace Creek, een dorpje midden in de woestijn, waar buiten ons hoteldomein niks te vinden valt.
Na een lange nachtrust op aanvraag van mij, door al die autoritten, geraakte ik toch wel wat oververmoeid op vakantie Tot hiertoe was ik de enige chauffeur en in het park zou ik dat ook nog wel even blijven..
Na een stevig ontbijt vertrekken we richting El Portal, waar ons volgende hotel ligt. Een rit van 1 uur, waar we uiteindelijk 8 uur over rijden!! 8uur doorheen Yosemite.. Yosemite is een heel groen nationaal park met veel bomen, hoge bomen en hoge rotsen. De bekendste rotsen die we kennen van in de reisgidsen passeerden we natuurlijk ook tijdens onze route. El capitan, Half Dome (1400m hoog!) en nog veeeeeel meer..
Yosemite geeft ieder seizoen een ander uitzicht, nu, in de lente, is het belangrijkste de watervallen, de Bridalveil falls, ... Iets waar ik het meeste plezier aan had, was het zoeken naar de vele jonge dieren! Helaas zagen we geen babyberen, doch werden mama en ik door veel gegil, toen we even het pad hadden verlaten op zoek naar die babyberen, verwittigd op te passen voor de bobcat die op enkele meters van ons af rondliep!! mooi beest!! Lijkt op een tijger, maar dan iets kleiner. Wat je ook veel tegenkomt in Yosemite zijn de muledeers, zoiets als herten. Helaas hebben we niet de oorspronkelijk uitgestippelde route kunnen volgen, via de Tioga pass, de weg die ons van Yosemite naar Mono en Mamothlake zou brengen. Deze weg was nog gesloten omwille van de sneeuw die er nog op lag. We reden toch tot op het verste punt om van daaruit te voet verder te gaan. Omgekleed van zomerkleren naar dikke winterkleren, om via een 1 meter hoog besneeuwd pad het bos in te trekken op zoek naar de bekende Sequoia's, die we ook vonden! (die sequoia's moest ik echt zien! mijn baas in Belgie, Andre, had namelijk ooit gezegd dat hij dat het mooiste vond van alles wat hij gezien had in Amerika) Sequoia's zijn bomen die zeer oud en hoog en dik worden. We zagen bomen van 6m diameter!! deze boom was 2700 jaar oud!!!!!!!! kan je je dat voorstellen?? ik ben al blij als ik een plant een half jaar kan houden
Na San Francisco trekken we richting Sacramento waar papa op zondag de marathon zal lopen.
We bezoeken de werkplaats van Arnold Schwarzenegger, een mini white house maar toch al ontzettend groot. Na wat zoeken vinden we wat ze noemen "Old Sacramento", een oud gerestaureerd stadje in de stad, waar vroeger de eindstop was van de vroegere Poney-express. De eerste transcontinentale spoorweg en postkoetslijn. Een stadje wat echt lijkt op een oude stad in het wilde westen, zoals je kent van in de strips van Lucky Luke met saloons en dergelijke.
Zaterdag weer op tijd ons bed in want op zondag (18 april) laat onze wekker om 5.30 ons weten dat we moeten opstaan!
De marathon start om 7u en het vertrekpunt ligt op 40 minuten rijden van ons hotel. We droppen papa aan de start en mama en ik begeven ons terug richting hotel voor het ontbijt en een korte rust. Rond 9u rijden we naar het 22 mile punt en arriveren net op tijd om papa aan te moedigen voor de laatste kilometers.. nog amper 7 km te gaan, haasten dus richting finish!! Alweer net op tijd arriveren we aan de finish om papa te feliciteren met zijn 19de plaats!! 28 minuten na de winnaar, maar wel 44 jaar ouder!! Proficiat papa!!
Na het ontvangen van de eerste prijs van papa's leeftijdscategorie, rijden we alweer verder naar de 3de bestemming, Oakhurst. 2u verder, aan de voet van Yosemite National Park. We stoppen even met steden en begeven ons in richting natuur!!
Vandaag begeven we ons echt richting binnenstad. Ik kan je verzekeren, lang leven automatische auto's!! Mijn hart heeft enkele keren stilgestaan.. San Francisco is zeer heuvelachtig.. Weet je hoe het voelt als je bovenaan op de berg staat en een straat inrijdt die 25% daalt?? ik wel nu!! Je ziet als je op de top staat het einde van de helling niet, zo hard ga je dalen! Hetzelfde geldt als je deze weg terug omhoog moet rijden en moet stoppen op het einde omdat je voorrang moet geven... De eerste keer denk je, hier geraak ik nooit terug in gang, maar, zoals ik al zei, lang leve den automatic!! stoppen en starten op een minihelling is een proef voor je praktisch examen in belgie, hier is dat echt niet nodig, opnieuw vertrekken is zoals wanneer je gewoon op een vlakke weg rijdt, schitterend!!
Na een uurtje hellingen trotseren, parkeerden we ons wat verder op de straat bij 'crooked street' of Lombard street, het kronkelende straatje dat is aangelegd omdat deze straat "te" hellend is..
We zetten onze tocht verder te voet, wat een stevige training was voor onze kuiten. We bezochten Chinatown, waar we thee kochten in een winkeltje waar je eerst verschillende thee's mocht proeven, we wisten natuurlijk niet op voorhand wat de gekozen thee zou kosten en durfden geen nee meer zeggen toen we hoorden dat ons potje 30 dollar kostte!! ach ja, ieder lepeltje mag je 10 keer hergebruiken, dus dat potje heb ik voor de rest van mijn leven!!
Nadien gingen we naar Japan town, waar we sushi aten en voor Jef Japanse eetstokjes kochten (zo moeten we die gebruikte houten stokjes die je overal gratis krijgt niet nog eens hergebruiken). Zo gingen we verder naar Fisherman's Warf, om als hoofdgerecht verse krab te kopen. We gingen naar een oude speelhal van de jaren '40 (en liet daar mijn toekomst voorspellen, ik ga een mooie toekomst tegemoet ) Tenslotte namen we daar het overbekende kabeltrammetje terug richting onze auto. Dat trammetje is echt een attractie op zich! kennen jullie dat niet van in de films? het bekende beeld waar ze aan de buitenkant eraan hangen?? Dit vervoermiddel dat nog op 3 lijnen rijdt, is al in dienst sinds 1873!!
Terug aan onze auto beslissen we twin peaks op te rijden, naar de Sutro Tower, hier vanboven heb je een prachtig zicht over San Francisco!! het is, denk ik, het hoogste punt..
Ik zou nog bijna het "belangrijkste" vergeten, The Golden Gate Bridge!! Het bekendste beeld van San Francisco, natuurlijk hebben we dat ook gezien!! Geluk hadden we door het juiste moment te kiezen voor deze stop en stralend blauwe lucht te zien!! San Francisco staat namelijk ook bekend voor de dichte mist die plots kan opduiken en de stad kan "bedekken".
's Avonds, weer, moe en voldaan ons bed gevonden..
We starten onze dag met een stuk van de '49 miles scenic drive', stoppen op prachtige puntenm kijken verbaasd naar de vele surfers die en de koude zee en de hoge golven trotseren en eindigen het auto gedeelte aan Fisherman's Warf voor een typische San Fran lunch.. Clam chowder in sourdough bread, een dikke vissoep vergelijkbaar met de saus die je krijgt als je Oostends vispannetje eet, opgediend in een uitgehold brood, lekker!! Na even rondwandelen, natuurlijk ook langs pier 39, de restaurantpier, maar ook de pier waar je de vele zeeleeuwen ziet uitrusten, een attractie op zich!! Namiddag besluiten we de boot te nemen richtign Alcatraz, ooit de best beveiligde gevangenis waar toch 3 mensen kunnen ontsnappen zijn, de vraag die er nog steeds speelt is, overleefden zij de ontsnapping? Om van Alcatraz, wat een eiland in de baai van San Fran ism het vasteland te bereiken, moesten zij immers eerst een zwemtocht van 1 mijl ondergaan in ijskoud water!! Na een schitterende audio-rondleiding, een echte aanrader, verlieten we enkele uren later deze oude gevangenis op dit eiland. Na nog enkele km van de route te rijden, besloten we terug richting hotel te gaan voor een 2de heerlijk diner en vermoeid door jetlag kropen we weer zeer vroeg in ons bed!
Binnen enkele uren stap ik de luchthaven uit in San Francisco!
Maar wat nog spannender ism ik doe dat niet alleen.. Mijn ouders zijn ook onderweg!
Eerst nog valies pakken en herpakkenm naar de supermarkt voor eten, vliegtuig pakken naar Dallas, ondertussen is het dan al 17u en tenslotte vliegtuig richting San Francisco..
19.40 ik ben geland, nog 5 minuten en mijn ouders arriveren. Na 2 maanden telefoon en skypem eindelijk terug in levende lijve!!
20u na het oppiken van onze valiezen en een onwennige knuffelm na 2 maanden, gaan we richting het autoverhuurbedrijf. We krijgen een bordeaux kleurige KIA expert die ons de komende 2 weken Californie, Nevada, Utah en Arizona mee zal vergezellen.
We vertrekken richting bestemming 1, Milbrae, een stadje op 15 minuten van San Francisco centrum. Na een heerlijke maaltijd in het hotelrestaurant kruipen we om 22u in ons bed.
De laatste week was zo druk dat ik niet eens de tijd had om een kort berichtje achter te laten..
Ik ga het daarom nu even heel kort samenvattem
zaterdag wijnclub, zondag genoten van de zon, maandag fotografieles, dinsdag een naar Tulsa-normen goed italiaans restaurant gevonden, woensdag thuisgebleven..
Donderdag was een zware dag.. Met 2 slechte nieuwsjes en 1 goed, na het slagen van mijn theoretisch en praktisch rij-examen (dat is het goede nieuws, jullie denken nu, isabel had haar rijbewijs toch al?? Ja, inderdaad, maar dit is Amerika, hier moet je dat eerst bewijzen vooraleer ze je geloven!! dus veel gestudeer, de regels zijn anders hier en een examen oplossen in het engels.. maar ik slaagde, met 18 op 20!!) de slechte nieuwsjes kwamen helaas van het Hilti-front.. Onze beste vriend/buurman in Tulsa, Toni, gaat onze straat verlaten!! Hilti Amerika heeft een bedrijfje opgekocht dat zich bezig houdt met zonne-energie en hebben Toni gevraagd daar leiding over te nemen.. heel goed voor hem, dat is duidelijk, maar wij zijn onze buurman kwijt, dat bedrijfje ligt namelijk in New Mexico.. Het andere slechte nieuws was het aankondigen van het ontslag van 64 collega's van Jef.
Vrijdag was een normale vrijdag, aperitief aan de rivier met etentje met een aantal vrienden, zaterdag idem dito en zondag hielden we een dagje voor ons alleen.. we trokken naar National Falls state park, een prachtig domein met een mooie waterval en maakte daar een mooie wandeling.
De komende dagen worden voor mij nog drukker, het huis moet proper zijn, valies gepakt, genoeg voorraad eten ingedaan voor Jef want woensdag vertrek ik op vakantie!! Ik kan het nog altijd niet geloven!! ik ben al 2 maanden hier..
Mijn volgende verslagje zal dus waarschijnlijk pas binnen 3 weken zijn, als mijn ouders terug richting Belgie vertrokken zijn!
Zo, ik had gezegd dat het kort ging zijn en toch ben ik al een week hieraan bezig!!
Wie had dat kunnen dromen.. Mijn tijd vliegt!! Ik dacht zeker, voordat ik ons belgenlandje verliet, dat ik het niet-werkend leven zou beu geraken na enkele weken! Maar helaas, hoe lang ben ik nu hier?? 7 weken?? Ik kom nog steeds tijd tekort of ben ik misschien gewoon te traag..
Onze week was tot op vandaag schitterend!! De zomer is in het land!
Laat me starten met vorig weekend..
Zaterdagmiddag, na mijn wekelijkse, maar jammer genoeg laatste wegens geschrapte, yogales begonnen we deze grijze dag met een uitstap naar het Tulsa-aquarium.. Veelbelovend volgens "de boekskes"! Wat ook zo begon, prachtige aziatische vissen, in alle kleuren in maten.. Schandalig was wel dat de verblijfplaats voor deze vissen erbarmelijk was.. Plastieke planten, aquariums zo groot als de vis zelf!! Hoe kunnen ze het over hun hart krijgen om een vis van een halve meter in een aquarium van 60cm te zetten!! Het Tulsa aquarium is opgedeeld in 3 stukken, oosterse visjes, amerikaanse vissen en "streek"vissen. Wat ook weer typisch was, amerikaanse vissen zijn BIG!! Vissen van meer dan een meter, immens groot!! Als je dan beseft, dat die vissen in die meren hier rond Tulsa leven, dat wij in die meren gaan zwemmen in de zomer, dan slik je wel even.. We kwamen bijvoorbeeld ook te weten dat de vis eel, die je vaak op sushi vind, de lelijkste vis is die er bestaat. Maar, dat hield ons niet tegen om 's avonds naar ons favoriete sushi-restaurant te gaan en eel te eten Nu eel, is aal of paling, zoals ik net al zei, ook de vissen in Amerika zijn big, dus die eel hier, is ongeveer een meter lang, geel en 40cm dik.. gruwelijk!!
Op zondag hebben we onze kruiden-/bloementuin uitgebreid.. We kochten 12 potten in verschillende kleuren en maten, die we vulden met bloemen- en kruidenzaad!! Van Thaise basilicum tot jalapenos, cannas en freesia's, een bonte verzameling! Nog 11 dagen wachten, dan zouden de eerste zaadjes uitkomen.. Tijdens ons tuinieren heb ik ook weer wat bijgeleerd, zo was ik overtuigd van het sterven van onze citroenenboom, maar gelukkig zei Jef vooraleer hij in de afvalcontainer belandde, wacht.. Als ervaren boomplanter en verzorger, toonde hij me dat de boom nog in leven was, door gewoon even met zijn nagel over de stam te gaan, waar we zagen dat onder de gedroogde schors, nog een groen binnenste zat.. Namiddag moest ik werken, mijn 2de klant, die zo ook mijn 3de opleverde.. Mijn 'zaakje' begint te draaien, zeker met de zomer in het land, waar iedereen mooie voeten wil met gelakte nageltjes, het feit dat ik iets onder de prijs van de salons hier ga en dat de amerikaan om de 2 weken naar het salon gaat, belooft alleen maar goed! Gelukkig betalen ze hier in Amerika veeeel meer en veel gemakkelijker voor van die zaken, wat ook maakt dat ik hier dubbel zo veel vraag als in Belgie .
We hielden dinsdag onze eerst barbeque, zalig!! Daar keken we echt al even naar uit.. 's Avonds buiten eten en blijven zitten met een glaasje wijn!! Sinds maandag is het hier dus echt zomer met gisteren tot 29graden.. Vorig weekend hadden we sneeuw, vanacht is het niet onder de 22 graden gegaan.. Dat betekent natuurlijk ook dat het volgend weekend weer kan sneeuwen.. Maar voorlopig houden we de zomer hier.
Plannen voor de rest van de week, geen.. Verplichtingen voor de komende dagen, kuisen en alles klaarmaken voor het bezoek van mijn ouders.. Dat wil ook zeggen dat mijn vakantie bijna begint!! nog 2 weken en ik zit in Californie!!
Hebben jullie dat al ooit meegemaakt?? 4 seizoenen op een week?? nee? Ik tot vorige week ook niet..
Laat me maar eerst beginnen waar ik vorige keer geeindigd ben.
St-Paddy's Day, beter bekend als St-Patricksday, de meest populaire feestdag van Amerika, maar wat is dat nu eigenlijk die St- Patricksday? Niemand hier kon ons daar op antwoorden!! Voor de amerikanen is dit vooral een drinkdag, een beetje te vergelijken met onze 'Carnaval in Sinttruin'. Hier wordt verlof voor aangevraagd, taxi's rijden gratis, drank vloeit in overvloed, we zagen zelf een 'verkeerscontroleur' in het cafe!! Eenrichtingsverkeer, ook al sta je op een meter van je bestemming, sorry, nee, je mag er niet door, gelieve terug buiten te gaan en de andere ingang te nemen!! Zeer frustrerend als die bestemming de toiletten zijn!! Nu, terug naar het begin van deze paragraaf, St-Patricksday..
Wie was die Patrick?? Nu, hieronder komt een heeeeeeeeeel lange uitleg, degene die graag een geschiedenisles krijgen van mij, lees dan zeker de volgende paragraaf, indien niet, sla het dan alsjeblieft over
Patrick was een 16-jarige, britse jongen van rijke afkomst , die ontvoerd en ondergebracht werd als slaaf in Mayo, een Iers kuststadje.. Op een nacht droomde hij waarin God hem zei priester te worden.. Hij zou op een boot terecht komen die hem terug richting Engeland zou voeren, maar in plaats van uit te stappen in Engeland, ging hij van de boot in het oude GalliE (nu beter bekend als Frankrijk, Belgie, gedeelte van Zwitserland,.. het westen van Europa) om daar de opleiding tot priester te starten. Na deze opleiding, kreeg hij weer de kans om terug richting huis te trekken, maar dat deed hij niet, hij trok terug naar het land van zijn ontvoerders om de bevolking daar te bekeren tot het christendom of specifieker, de heilige drievuldigheid!! (tot dan was hun geloof Celtic Polytheisme, het geloven in de geest van bomen en rotsen) 30 jaar deed hij daarover en op 17 maart 461 stief hij, nog steeds op Ierse bodem. Patrick is niet de enige poging tot bekering geweest vanuit Rome, maar wel de belangrijkste. Daarmee, dat ze zoveel jaar later nog altijd 17 maart zien als een feestdag.. Wat heeft dat nu met Amerika te maken? In de jaren 1700, 1737 om correct te zijn hebben de Ierse immigranten een opstand gehouden op 18 maart in Boston, omdat ze niet tevreden waren over hun sociale status in dit land. Jaren later werd dat nog eens over gedaan in New York op 17 maart. De heer George Washington, die toen generaal was in het nationale leger, heeft nog zoveel jaren later, we zitten nu in 1780, op 17 maart de soldaten een dag vrij gegeven, een solidatiteitsact ter ere van de Ieren die streden voor hun onafhankelijkheid.. Zoals Patrick lange tijd ervoor als slaaf, priester werd en ging strijden voor het Christendom. Zo, in Ierland is dit dus een religieuze feestdag, in Amerika eerder een solidariteitsstunt, uitgedraait tot een waar drankfestijn!!
Wij gingen dus als echt Ieren ook meefeesten groen dragen was verplicht, anders had je het risico 'gepitst' te worden, wat ik juist heb teruggevonden is dat het normaal gezien ook de gewoonte is een groen klavertje op een hoed of zo te dragen (het klavertje komt van die heilige drievuldigheid, 3 blaadjes vormen 1 klavertje, 1 geheel, net zoals de Vader, de Zoon en de Heilige Geest 1 geheel vormen) en het drinken van Iers bier was ook een vereiste.. dus trokken we naar onze trouwe woensdagavondbar, Mc Nellies. Eerlijk? Ik had er meer van verwacht.. Het leek meer op een openluchtfuif dan op een Iers evenement.. Het feit dat Mc Nellies uitgebaat wordt door een rasechte Amerikaan zal daar wel de oorzaak van zijn, want wat verder op de straat, toen we thuisgingen, passeerden we wel een feesttent met Ierse muziek en alles wat erbij hoorde!! Ach ja, voor ons wat het weer iets nieuws, in Belgie hoor je er wel van, maar dat is het dan ook.
Nu komt het eindelijk, 4 seizoenen op een week!! Het kan!! kort en bondig, vrijdag, zonnebaden in een ligstoel met Adriana, 20 graden, Lenteweer?? Zaterdag opstaan, -6 graden, 15cm sneeuw, zondag van hetzelfde, winterweer.. Maandag, zonnig, doch fris weer, 15 graden, herfstweer en dinsdag, 26 graden, zon en zomerkleren!! Duidelijk Zomerweer!! Helaas zitten we vandaag weer op niveau van maandag en verwachten we namiddag regen, maar ach ja, dat is niet slecht, zo verdwijnt bij mij de drang om buiten te werken in de tuin en mij vandaag nog eens volledig te laten gaan in het huis.. het is nodig!!
Plannen voor de rest van de week, geen, vanavond onze getrouwe amerikaanse fastfood avond, of beter gezegd, mijn vrije "kook" avond, vrijdag zoals wekelijks ons romantisch quality avondje en in het weekend zien we wel weer!! De rest van mijn bezigheden, koken, wat ik nog altijd supergraag doe (zeker nu we zaterdag de chinese supermarkt ontdekt hebben en ons een voorraad aziatische kookattributen hebben aangekocht), sporten, om al dat, al zeg ik het zelf, goed eten eraf te trainen en taak van de week, terug voor mijn rijbewijs leren!! Je kan namelijk in Amerika maar 3 maanden rijden met een buitenlands rijbewijs.. en aangezien ik van die 3 maanden de 3 laatste weken op verlof ben, moet ik dat nu stillekes aan in orde gaan brengen..
Zo, mijn tijd is op!! Jef is thuis binnen een half uurtje en ik moet nog snel een middagmaal verzinnen en bereiden!! maar dat lukt me wel
Na een korte nacht, het zomeruur werd bij ons al toegepast, begonnen we aan onze strak geplande dag!!
Onze eerst uitstap ging richting Fort Worth! Na een rit van 45 minuten, deze keer zonder limo maar wel met chauffeur Jef, kwamen we aan in een dorpje waar de tijd blijkbaar stil had gestaan!! Kasseien op de weg, cowboys te paard, koeien op de weg, saloons zoals in de film.. Een belevenis op zich!! Na enkele uren rondkuieren in dit prachtige dorp en na het nuttigen van een koel glas bier op een zonnig terras, zetten we onze tocht verder richting Ikea.. 1 stap binnen en we waanden ons in Hognoul, terug in ons land, in een ikea identiek aan die van ons!! Alles, maar dan ook echt alles was gelijk!! De inkomhal, zelfs de plaats van de wc's!! Na anderhalf uur shoppen en een kar vol, moesten we dit avontuur helaas stoppen. Onze reis ging immers verder richting Worldfoodmarket, een internationale winkel met vooral wijn en bier!! Ook hier moest ik Jef stoppen na het vullen van weer een kar!! we waren ten slotte met 4 en onze koffer zat al vol.. 6 flessen wijn en 3 6-packs belgian style bier later begaven we ons toch richting kassa. Na een kleine reorganisatie van onze koffer, met een voorraad kaarsjes, alcohol en eten voor 10, sloten we hier onze trip af en trokken richting huis.
Ondertussen zitten we op woensdag, na een luie maandag en een actieve dinsdag met sport, fietstochtjes naar de supermarkt in een stralende blauwe hemel, het bakken van brood en het bakken van verjaardagscakejes ter ere van Sabine, het opeten van die cakejes op het kookavondje bij Cali en een goeie nachtrust! Planning voor vandaag, deze blog eindigen, normaal gezien nu sporten maar kreeg net telefoon van mijn gymfriend Cali om ons sportuitje te verplaatsen naar namiddag, dus nu wassen, strijken en misschien nog snel boodschappen doen met de fiets en namiddag sporten en terug voorraad spaghettisaus aanmaken. Vanavond trekken we dan richting downtown, naar de straat van Mc Nellies, St Patricksday is vandaag op zijn hoogtepunt, met een volledig afgezette straat en drank en muziek, dus dat willen we zeker niet missen!! Maar daarover meer nieuws in mijn volgende verslagje!!
rond 8u kreeg ik dan toch een paar boze blikken te verteren, honger nam de plaats in van blije gezichten.. Helaas wist ik geen goed restaurant in de buurt, lees binnen de 5 minuten, dus strompelden we doodop door jetlag (waar ik ook geen rekening mee gehouden had, ik was te opgewonden omdat ik hun terug zag, dat ik even vergat hoe het voelt om je dag met 6u te verlengen) het eerste restaurantje binnen dat we tegenkwamen op Times Square.. Een echt, non-keten, hamburgerrestaurant!! Vreselijk.. Aangesterkt door een vettige hamburger, besloten we dan om terug richting hotel te trekken, voor een welverdiende nachtrust!!
zoals verwacht waren de vrouwen gekleed op zijn typisch amerikaans.. hoe hoger de hakken hoe beter en hoe korter het rokje hoe liever.. Na een uurtje de boerinnen van de bar geweest te zijn, verstopt in een hoekje, de toegang naar het fancy gedeelte werd ons helaas geweigerd.. Zou het komen door de sneakers en de lange broek?? besloten we dat de avond welletjes was geweest en dat het tijd was om ons bed op te zoeken.. Zondag zou weer een drukke dag worden!!
Gelukkig had iedereen gevonden wat hij zocht want op maandag zou er geen tijd meer zijn om te winkelen.. We eindigden ons laatste avondmaal terug in de pizzeria van zaterdagavond en rekten de avond zo langs als we konden.. 
