Inhoud blog
  • Dag 12: Kutdag!!
  • Dag 11
  • Dag 10: Nieuwe maandag
  • Dag 8: Segovia
  • Dag 7: Tijd voor afscheid
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Ireen in Spanje
    Relato de las avonturas en Salamanca
    21-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11

    Heel erg raar, maar deze dag is een beetje blanco. Ik weet nog dat ik ’s avond naar de zangles ben geweest en dat dat enorm grappig was, want ik kende enkel maar ‘la Cucaracha’ terwijl de rest wel zo’n beetje alle liedjes kende. Ik herinner mij ook dat ik op het terras heb gezeten met een boek (ik wist helemaal niet dat er een terras was, want dat is een verdieping hoger dan mijn kamer, dus ik kom daar nooit) en dat Tim en Letitzia en Coen daar ook waren. Ik weet ook nog dat ik om 5 uur churros con chocolate met gaan eten met Che (of Hui of…) uit China en Katherine uit de VS en dat het heel aangenaam was. Ik denk dat het een dag vol luieren en babbelen was. Een gewone normale, maar leuke dag.

    21-07-2008 om 17:52 geschreven door Ireen  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 12: Kutdag!!

     

    Waw, dat was echt een kutdag! De eerste les was een intensieve les van werkwoordstijden. Ik dacht dat dit één van de dingen was die ik door had van de unief, maar ik had echt alle oefeningen verkeerd. Ik was helemaal gefrustreerd en je weet wat er dan gebeurd: ik begin te huilen. Pff, dat was echt niet leuk, want ik kon niet echt goed uitleggen waarom  en bovendien wou ik ook helemaal niet wenen, je bent er namelijk om bij te leren. Maar ja, ik deed het toch en toen keek iedereen en …

    In de conversatieles moesten we in 2 groepen abstracte woorden zoeken en dan moesten we de woorden van het andere team proberen uitleggen aan ons team, zodat ze het woord konden raden. We verloren grandioos omdat wij gewoon niet konden raden… De helft van de abstracte woorden kénde ik zelfs niet eens. Heel erg frustrerend…

    Het enige leuke was die middag. De post kwam en daarin bleek mijn nieuwe gsm te zitten. Op dag 2 ofzo had ik hem laten vallen, waardoor een schuine streep over mijn scherm liep en ik alles wat boven die streep lag niet meer kon lezen. Heel erg lastig om berichtjes te versturen én te lezen!! De mensen van de residentie zitten echter naar mij te kijken alsof ik gek ben dat ik een gsm per post krijg opgestuurd van mijn ouders! Wanneer ik uitleg dat ik hier geen kan kopen, want dan zit er een spaanse sim-kaart in de er niet meer uitkan, zijn ze nog niet overtuigd…

    Jana en ik hadden om 5 uur afgesproken om met de bus naar het zwembad te gaan (dat naast de markt ligt, dus het leek ons het beste om met de bus te gaan!!!) en we hadden afgesproken op de plaza de españa. Voor de conversatieles echter stonden Jana, Coen en Paul (ook uit Nederland) en ik te praten en bij het weggaan zei Jana: tot op Plaza Mayor. Ik ging dus om 5 uur naar de plaza mayor, maar geen Jana te zien. Coen en Paul besloten al te vertrekken naar het zwembad (met een taxi, wat denken jullie wel, een bus??) en ik stond alleen met die Franse meneer (die ons herkende van maandag) die ik een beetje creepy vindt. Hij zat de hele tijd te kijken naar mij en persoonlijke vragen te stellen, terwijl hij 40 is!! Hallo?! Ik kreeg een sms van Jana dat ze op de plaza de españa stond, dus ik haast mij naar dat plein. Ik passeer mijn residentie en besluit nog vlug mijn water uit de koelkast te halen omdat ik verga van de dorst door dat lopen. Ik neem mijn fles, maar heel het vakje in de deur valt uit de deur. Het ananassap dat open was, stroomt over de vloer. Ik vloek, kuis het vlug op (kuisen verstaan ze trouwens niet in Nederland. Net als toekomen of ik zit ‘aan’ het zwembad) en haast me naar de bushalte. Daar krijg ik een sms van Jana dat ze al op de bus gestapt is, en ik moet wachten op de volgende. Terwijl ik daar sta komt de Franse meneer toe, hij had besloten ook de gaan zwemmen. Opnieuw zit ik dus opgescheept met creepy guy.

    Eindelijk kom ik toe in het zwembad en daar zitten Coen, Paul en Jana doodleuk te praten, niet eens meer verwachtend dat ik ging komen. Aaaaah!!!! Ik moet het water in, maar enkel creepy guy vergezelt me. De rest heeft geen zin om te zwemmen, enkel om te bruinen. Aaaah, weer creepy guy en nu in het zwembad!! Ik krijg gelukkig een beetje bijstand van Coen wanneer die vertelt dat hij hem ook creepy vindt en het liefst weggaat, wat we dan ook doen.

    21-07-2008 om 18:06 geschreven door Ireen  



    Archief per week
  • 21/07-27/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 26/09-02/10 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs