Vanochtend werden we om 4u30 gewekt door de wekdienst van het hotel. We moesten om 5u het eerste busje naar de luchthaven hebben want om 7u vertrok het vliegtuig naar Port-au-Prince. Nog even een broodje eten alvorens in te schepen en dan …

De kinderen werden hoe langer hoe zenuwachtiger. Vanuit het vliegtuig keken ze al enthousiast naar hun geboorteland. En dan … touch down !!!

Haïti binnenkomen verliep vrij vlot. Geen moeilijke ambtenaren enzo. Het op zoek gaan naar de baggage is al een avontuur op zich. 24 zakken op de juiste karren krijgen. Eindelijk konden we dan naar buiten vertrekken. Het was wel effe spannend aan de douane. We moesten 2 zakken opendoen, maar ze werden nadien zonder probleem doorgelaten. En toen kwamen we echt buiten. Meteen vliegen er een hoop mannen op de karren af, want ze willen allemaal helpen. Het probleem is dat je ze dan moet betalen ook. Marina had er drie aangeduid en de rest moesten we negeren. Doe dat maar eens als ze je kar bijna uit je handen nemen. Onze gidsen stonden ons al op te wachten en hielpen dan een handje.

Maar toen gebeurde er iets zeer onverwachts. Juin, “ den baas van de gidsen en officieel helper van Finado “ nam Kiani en stelde haar voor aan drie mensen: Michelet ( oom, broer van de papa ), Joseline ( tante, zus van de papa ) en dan Mathilda ( zus ). Mijn god, wat was dat. Niemand was hier op voorbereid! Het was een donderslag bij heldere hemel. Kiani wist met haar emoties geen blijf. Ze weende en lachte tegelijk en vloog hen één voor één om de hals. Ook Zeno was totaal van de kaart, maar reageerde totaal anders dan zijn zus. Heel rustig. En dan was er het grote verdriet van Jems natuurlijk. Het was voor hem heel erg dat er al familie van Kiani en Zeno stond. We zijn dan naar het hotel “ Doux Séjour “ gereden en de zus en tante gingen mee. Na een klein middagmaal zijn we naar “ le centre de bien être “ geweest. Dit is een tehuis waar elk kind, dat voor adoptie is opgegeven, verblijft. Zij zorgen er vooral voor dat deze kindjes gezond zijn of worden.

Heel vertederend natuurlijk. Als het aan ons lag hadden we een paar kindjes meegebracht. Jems was helemaal verkocht en heeft zelfs één van de kindjes eten gegeven. We hebben nog eens navraag gedaan i.v.m. Jems zijn familie. Ze doen wat ze kunnen.

Later hebben we gewoon rondgereden. De meningen waren min of meer hetzelfde : heel confronterend

We hebben ook een verse kokosnoot leeggedronken en leeggegeten.

Na een stoffige rondrit zijn we naar het hotel gegaan om een lekker fris drankje te nuttigen. Nu zijn we allemaal gedouched en gaan we eten.