Ik had gisteren een gans blogbericht getypt, zeker een half uur aan gewerkt (ongeveer toch ;-)) en dan duw ik toch wel op de verkeerde knop zeker Khad echt geen zin meer om op opnieuw te beginnen, dus bij deze vandaag een nieuwe poging. Ik werk sinds maandag op mijn nieuwe stageplaats: een leikkipuisto, speelplein vertaald. Het is in Vuosaari, echt een supermooie omgeving. Je kunt de leikkipuisto vergelijken met een soort speelpleinwerking maar dan tijdens het schooljaar. Kinderen hebben hier al om 12 u gedaan met school, en aangezien ze anders nog tot 17u op straat moeten rondlopen wanneer hun ouders werken, is deze speelpleinwerking wel een mooi alternatief voor hen. Kmoet zeggen: dit voelt zoveel beter aan dan mijn vorige stageplaats. Het doet echt deugd om weer wat vrolijke kindergezichtjes te zien, en dit in alle kleuren en maten (zeer veel kindjes van Somalië, maar ook van India, Rusland, Ethiopië, dit tussen de 3 en de 13 jaar). Het doet me bijna het gemis van mijn babysitkindjes vergeten, al mis ik die toch ook wel superhard! Voor de rest hebben we hier alle drie onzen draai wel wat gevonden, al heeft iedereen af en toe wel zijn of haar dipjes J. We hebben sinds kort ook onze privésauna ontdekt, zaaaaaaaalig!! Bijna gelijkwaardig aan mijn badje van thuis, er is bij deze alvast 1 iets dat ik ga missen als ik terug in België ben De sauna wordt hier dan ook bijna een dagelijkse gewoonte, met als gevolg dat mijn huid helemaal ant uitdrogen is J maar er bestaan daar crèmekes voor eh!
Zo, voor de rest gaat het hier behoorlijk naar wens,
Al kijk ik enorm uit naar het bezoek van de komende weken en maanden!
Zuster en Bassie, tis nie lange nie mir eh J!
Trouwens toch nog es een speciale dank je wel aan Maudje en Matisse en Stephanie voor het mailke, Elintje voor de mooie tekening, Tietje voor de nieuwe puzzel (die er nog moeilijker uitziet dan de vorige J), en Anke voor je mailke
Kmoe eerlijk toegeven, de traantjes sprongen een beetje in mijn ogen toen ik vandaag twee superlieve mailkes en post kreeg!
Kmis jullie ook allemaal superhard, een supermerci om mij nie te vergeten!
Na een superweekendje dat zich uitstrekte van vrijdagavond tot en met maandagmiddag ben ik jullie nog een blogberichtje verschuldigd. Je hoort het al, de weekends doen mij enorm veel goeds, zodat ik het de maandag weer wat zie zitten om naar de stageplaats te gaan. Vrijdagavond hebben we het redelijk rustig gehouden: een spelletje kolonisten met de vijf boys (tis verdorie bijna een halve voetbalploeg zittek ier juist te denken). Maar twas plezant! Zaterdag zijn we dan 't stad in getrokken. Ik had namelijk vrijkaarten (niet vrijkaarten zoals Jan het bedoelde , maar gratis kaarten) om met twee personen naar Talinn te gaan, gekregen van mijn mentor op mijn stageplaats. Maar we hadden geen tijd gehad om te boeken, dus gingen we op goed geluk naar het boekingkantoor om te kijken of er nog plaatsen vrij waren. Tim vergezelde ons. En we hadden geluk, veel geluk zelf, want er was nog plaats op de boot voor zondag, en Tim mocht ook gratis en voor niks mee. Het enige nadeel bestond eruit dat we pas de zondag om 12u30 konden vertrekken (dus om 15u30 in Talinn) en we moesten om 00u30 al terug op de boot zijn, dus zoveel tijd om de stad te bezichtigen hadden we niet. En natuurlijk moesten we ook wat taxvrije winkeltjes binnenstappen hé ;-) Maar wat ik in die korte tijd van Talinn gezien heb, beviel mij echt enorm! Ik ben dan ook van plan om hier nog es terug te komen met de mama en de papa, want tis echt de moeite, echt supergezellig!! (Zie foto's.) Ook de boot is een hele belevenis op zich; weer allemaal superdronken mensen van alle leeftijden die totaal niet meer op hun benen kunnen staan, die proberen te dansen op de muziek geproduceerd door het Finse live-orkest... om van de finse karaoke nog maar te zwijgen. Jaja, als je de eerstejaarsstudenten sociaal werk wil leren observeren... kom naar Finland zou ik zo zeggen. Je kunt hier ganse boeken schrijven over sommige mensen die je hier ziet rondwaggelen Eigenlijk wel een beetje zielig natuurlijk, ma kijk, we hebben ons toch goed geamuseerd. Oei, nu ben ik zaterdagavond nog vergeten, want die was eigenlijk ook wel plezant! We gingen op zoek naar een leuk cafeetje met goeie muziek, en die zijn hier zeker wel te vinden, alleen is er het kleine detail dat je hier meestal 23 moet zijn. En met mijn volledige 1m58 geloven ze dit natuurlijk nooit, wat had je gedacht. Dus ja, in het eerste leuke cafeetje mocht ik al niet binnen. Maar wat doen we dan?? En een ander cafeetje é (Heb ik van mijn omatje geleerd ) Dus zo gezegd zo gedaan, we belandden in een leuk rockcafé, omsingeld door allemaal van die superruige kerels hehe, best wel grappig om mij daartussen te zien waarschijnlijk . Dit zou zo het finse tonneke / trapistenhuis kunnen worden, ware het niet dat ik vijf euro betaald heb voor een pintje. Op naar het volgende café dus. De Aussiebar, waar er echt een superleuke (erasmus)sfeer heerste, leuke en dansbare muziek, enz... Ik had daar wel nog eventjes kunnen bljven, maar ook daar was het 4,5 euro voor een pintje en dan zouden we onze bus missen waardoor we de nachtbus zouden moeten nemen, en das ook 4 euro. Dus besloten we dan maar verstandig zoals we zijn om richting Kumpula terug te keren. Zoals je merkt een superleuk weekendje dus. Maar we zijn hier niet voor het weekend alleen, daarom ben ik jullie ook nog wat uitleg over de stageplaats schuldig. Na lang wikken en wegen had ik donderdag een gesprek met mijn stagebegeleidster (ze nodigde zichzelf eigenlijk uit in mijn appartementje, maar tot daar...) waarin ik besloten heb om mijn tweede stageplaats niet meer in de ouderensector te doen, hoe lief de zweedstalige finse oudjes ook zijn. Ik zag niet genoeg kansen om daar een vruchtbare stageperiode met bijhorende scriptie door te brengen. Ik zal dan ook vanaf volgende week met migrantenkindjes werken, en voor- en naschoolse activiteiten organiseren. Ik ben niet echt zeker dat ik hiermee de juiste beslissing genomen heb, maar we zien wel zeker. Ik zal ook vergezeld worden door een andere student die daar ook vijf weken stage zal doen samen met mij, dus ja... Let's hope (al had ik met mezelf afgesproken om dit niet meer te doen). Zo en nu ga ik jullie laten, want morgen moet ik voor een finse klas studenten een presentatie doen over de elderly care in Belgium en aangezien ik mijn SCW-imago hier hoog houd, ben ik nog niet zo goed voorbereid. Maar ja, we zijn wel wat presentaties gewoon hé na de voorgaande maanden in de socia ;-) dus da zal ier ook wel lukken! Zeg lieve lieverds allemaal, take care, ik probeer da ook te doen!
En hier speciaal nog een heeeeeeeeeeeeellleeeeeeee dikke dank je wel aan Treesje en Snojatje en Roaldje en Tietje en Bassie en Ilse en Robert en Emiel en Marjolein en Frederik voor de post!!!!! En aan mn beste moatje (die wel weet dat het over hem gaat), en mn andere beste moatje (ja tis tegen jou Taebopartner) en al de andere lieve mensen die mailkes stuurden om te zeggen hoe het er in het Belgenlandje aan toe gaat!
Aangezien ik weer niks beters te doen heb op mijn stageplaats, neem ik eventjes de tijd om nog es een berichtje op mijn blog te schrijven. Tis ier wel met qwerty-toetsenbord te doen, dus als er fouten in staan --> sorry daarvoor. Eergisterenavond (als ik me niet vergis moet dat maandagavond geweest zijn) was er een historisch moment op ons appartementje, na lang klagen en zagen dwarrelden de eerste sneeuwvlokjes naar beneden. Euforie alom! Als drie gekken sprongen we in onze jassen en trokken we naar buiten, waar we een kleine avondwandeling maakten. De buurtbewoners verklaarden ons zot toen we gewapend met ons fototoestel door de straten trokken Maar twas wel een leuk moment. Jammer genoeg bleek er de ochtend nadien niet zoveel meer van de sneeuw te merken. Dit veranderde deze morgen, met slaperige ogen sloot ik vanochtend de deur van ons appartementje achter ons dicht...En dan besefte ik dat alles wit lag, jammer genoeg dit keer zonder fototoestel bij de hand! De tocht naar de stageplaats verliep dan ook anders dan anders deze morgen. Vanuit tram 8 genoot ik met volle teugen van al dat moois, en ik vond het voor 1 keer niet zo erg om met Molly (de hond) te moeten gaan wandelen. Voort momemt ist hier nog altijd vollen bak ant sneeuwen, dus ik hoop dat ik deze avond nog wat mooie foto´s kan gaan trekken. Voor de mensen die mij kennen.: ik hoor jullie al komen: nu gaat ze toch echt wel koud hebben...Maar nee hoor, het is hier juist 0 graden, ideaal dus voor mij! De dikke winterjas en skibroeken blijven dus voorlopig nog eventjes in mn kleerkast hangen! Maar nu gaak jullie laten, kga een bezoekje brengen aan de zitdans!! Hoeraaaa!
Na mijn wat depri-berichtje van eergisteren, volgt hier een al wat meer positiever berichtje. Gisteren stond ik in het day centre, en zoals gehoopt is dit veeeel beter meegevallen dan mijn vorige dagen stage in het elderly house. Ik zie daar echt de kans om leuke activiteiten op poten te zetten, en ik had tenminste contact met mijn doelgroep nu. Er kwamen gisteren drie mensen naar het day centre Lars, Göran en Steena. Enkel Göran sprak wat Engels, maar af en toe kon ik aan de hand van enkele verstaanbare Zweedse woorden wel een beetje uitmaken over wat ze aan het praten waren. Steena had een redelijk zware vorm van dementie, dus dat was wel eventjes aanpassen omdat ik daar nog niet eerder mee geconfronteerd werd... Maar het was dus een leuke dag: gebiljart, naar dansende studenten gaan kijken, wat gepraat (over sociaal werk) met de ouderen en het personeel daar,... dus kzag het weer volledig zitten. Ik ben die avond dan ook naar de 'coördinatrice' geweest, en heb haar gezegd dat het werk van de voorbije dagen niet echt het werk is dat ik verondersteld word te doen als SCW-er, haar wat uitgelegd wat sociaal-cultureel werk inhoudt, en gelukkig begreep ze mij! Ze zag dan ook in dat het werk dat ik de voorbije dagen gedaan had niet tot mijn studiedomein behoorde. Ik heb dan zelf wat voorstellen gedaan voor volgende week: activiteiten bijwonen, een gesprek met de ergotherapeute, een gesprek met de persoon die alle activiteiten regelt, een dag bijwonen bij de mensen die 24 op 24 bijstand nodig hebben, ... Allemaal leuke (gevarieerde) vooruitzichten dus. Ondertussen is er nog altijd geen nieuws over mijn volgende stageplaats, wat bij mij wel een beetje stress oplevert, aangezien ik graag zou beginnen nadenken over een thesisonderwerp, maar zolang ik geen stageplaats heb is dit dus nog afwachten... Maar 'no worries' is hier blijkbaar het motto in Finland, dus bij deze...
Hier ben ik dan met mijn eerste nieuwsberichtje... Where should I start... Na de zeer zachte vlucht werden wij (Ik, Jelle en Jan, Bert, Jorne en Tim (de drie andere belgen)) opgewacht door Ana en Heli (twee tutors van onze school : Stadia). Zij brachten ons naar de taxi, die ons dan naar ons appartementje bracht. Jelle, Jan en mijzelf zitten op hetzelfde appartement , Jorne en Bert zitten op zo'n 15m van ons, en Tim zit aan gans de andere kant van Helsinki (Wij zitten in Kumpula, hij in Kontula). Maar das misschien iets te veel informatie Het appartementje valt echt zeer goed mee, my own bathroom, nice kitchen, nice roommates (Rhian een Engels meiske en Anders of Annes een Deen),al wada je wilt...het enige wat ontbrak waren borden, bestek en potten en pannen...klein detail, maar gelukkig bestaan er hier ook leuke tweedehandswinkels! Na het uitpakken kregen we nog wat info van Ana en Heli, waaronder een uitnodiging voor "a party" diezelfde avond. En een party was het zeker, amai, wat zegt het cliché, dat de finnen gesloten zijn???? Ze zwijgen geen minuut Tot nu toe hebben we echt alleen nog maar supervriendelijke mensen leren kennen, die enorm open staan voor exchange students... Het ander cliché, Finland is duur, kan ik dan wel weer beamen... Kzou zeggen geniet van jullie pintjes in België, want hier betaal je er 4,40 euro voor, ook de andere (basis)dingen zijn echt wel een pak duurder dan in ons kleine Belgenlandje. Maar we geraken er wel aan gewoon zeker ... Nee, tis ier echt superdemax, heb me echt nog geen moment verveeld, al veel leuke mensen leren kennen, mooie natuur, niet echt het drukke stadsgevoel, goeie bodyguards, niet koud... ma kmis jullie natuurlijk wel een beetje (da moest erbij eh -
Ik zou wel nog graag 1 warme oproep doen aan iedereen van jullie... Mijn kamertje is echt nog superleeg dus aaaaalllllllsssssssttttttuuuuuuuuubbbbbbblllllllliiiiiiiieeeeeeeeeeeeefffffffffff stuur mij foto's, tekeningen, gedichten, posters, kunstwerken, enz. op!! Alles is welkom Bij deze nog eens het adres: Inge Coene Väinö Auerin katu 3 A 001 00560 HELSINKI
Sorry, nog een iets vergeten: Ik heb nu een fins nr, waardoor ik dus niet meer op mijn Belgisch nummer zal reageren. Maar jullie kunnen ook naar hartelust berichtjes sturen naar volgend nummer: 004 957 8193 (zonenummer = 0035)
Zoals jullie zien ben ik erin geslaagd om een blog te maken... Vanuit het (niet zoooo) verre Finland probeer ik jullie op deze manier op de hoogte te houden van alle Finse roddels, nieuwigheden, belevenissen, avonturen, enz... Aarzel niet om een berichtje na te laten in mijn gastenboek!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
, maar gratis kaarten) om met twee personen naar Talinn te gaan, gekregen van mijn mentor op mijn stageplaats. Maar we hadden geen tijd gehad om te boeken, dus gingen we op goed geluk naar het boekingkantoor om te kijken of er nog plaatsen vrij waren. Tim vergezelde ons. En we hadden geluk, veel geluk zelf, want er was nog plaats op de boot voor zondag, en Tim mocht ook gratis en voor niks mee. Het enige nadeel bestond eruit dat we pas de zondag om 12u30 konden vertrekken (dus om 15u30 in Talinn) en we moesten om 00u30 al terug op de boot zijn, dus zoveel tijd om de stad te bezichtigen hadden we niet. En natuurlijk moesten we ook wat taxvrije winkeltjes binnenstappen hé ;-) Maar wat ik in die korte tijd van Talinn gezien heb, beviel mij echt enorm! Ik ben dan ook van plan om hier nog es terug te komen met de mama en de papa, want tis echt de moeite, echt supergezellig!! (Zie foto's.) Ook de boot is een hele belevenis op zich; weer allemaal superdronken mensen van alle leeftijden die totaal niet meer op hun benen kunnen staan, die proberen te dansen op de muziek geproduceerd door het Finse live-orkest... om van de finse karaoke nog maar te zwijgen. Jaja, als je de eerstejaarsstudenten sociaal werk wil leren observeren... kom naar Finland zou ik zo zeggen. Je kunt hier ganse boeken schrijven over sommige mensen die je hier ziet rondwaggelen 
Eigenlijk wel een beetje zielig natuurlijk, ma kijk, we hebben ons toch goed geamuseerd. Oei, nu ben ik zaterdagavond nog vergeten, want die was eigenlijk ook wel plezant! We gingen op zoek naar een leuk cafeetje met goeie muziek, en die zijn hier zeker wel te vinden, alleen is er het kleine detail dat je hier meestal 23 moet zijn. En met mijn volledige 1m58 geloven ze dit natuurlijk nooit, wat had je gedacht. Dus ja, in het eerste leuke cafeetje mocht ik al niet binnen. Maar wat doen we dan?? En een ander cafeetje é (Heb ik van mijn omatje geleerd 
