Vandaag een namiddagje cultuur achter de rug in het geschiedenis museum te Noumea. Goed om eens de historie van dit eiland te kennen. Ook voor de kids kan het geen kwaad om te weten wie hier leefde en wat de cultuur van de Kanaks is. Ook hier zijn de Fransen en Britten geweest! Het eiland telt maar 240.000 inwoners.
Na het museum bezoek zijn we nog even een beklimming gaan doen op de Mont Koghis. In the middle of the jungle! Het was al laat, dus hebben we de top niet bereikt. Voor een andere keer dus, als we vroeg vertrekken.
Na een week terug online! Kamperen in het noorden, een hele belevenis. Volgende route werd gevolgd: BOURAIL - POINGAM - HIENGHENE - PONERIHOUEN. Nieuw-Caledonië is één en al bergen, dus een reispilletje kwam zeker van pas. Telkens kampeerden we aan het strand, en aan het strand is echt wel max. 20m van de zee. Glashelder water dat je 400m kan doorwandelen alvorens echt de dieperik in te gaan. Nog nooit meegemaakt dus en zéér veilig voor de kids. Snorkelen is dan ook een must om te doen. Tussen Nemo (ja weeral!), prachtige koraal, reuze roggen, net geen haaien, de grootste schelpen ooit gezien, en nog véél meer.
Kamperen betekent ook kampvuur en BBQ. Omdat het om 18u00 al donker is, was de sfeer zoals het moet zijn bij een vuur. Van muggen hadden we weinig of geen last. Enkel in Poingam staken ze de kop op omdat onze tenten net aan de mangroven stonden. Om toch wat van spijs te veranderen konden we genieten van de lokale specialiteit in Poingam, nl. reuze krab (lees meer dan 1kg!). Niet open te krijgen zonder tang. Eigenlijk had je met 1 poot al genoeg.
Mijn verjaardag (Tom) mochten we ook vieren tijdens deze week. Leuk om op een mooie zonnige dag als deze te gaan kayakken in de South Pacific Ocean en de Lagoon in Ponérihouen. De twee families hebben ervan genoten.
Moe en voldaan zijn we nu dus terug in Noumea. Een kampeer ervaring om zeker over te doen, als we nog eens terugkeren.
Vandaag was het paradijs op aarde. Helblauw water, klein eilandje, bijna geen volk, volop zon, genieten dus. Het eiland bereikt met een taxi boot.
Snorkelen als hoogtepunt. Eerste indruk was zwemmen in een aquarium. En ja hoor, Nemo hebben we in het echt gezien! De kids in alle staten dus. Nemo woont op Îles aux Canards.
Zoals gewoonlijk vloog de tijd voorbij en moesten we vlug vlug de taxi boot terug nemen naar Noumea.
Gokkend op het weer, trokken we erop uit naar het zuiden van het land. In principe regent het hier jaarlijks 252 dagen. Vandaag hadden we geluk: schitterend weer!
Eerst even gestopt bij een rivier om wat te gaan vissen. Met stukjes brood kan je al veel bereiken. Voor de kids reuze plezant. Daarna doorgereden naar één van de hoogste punten uit de regio dat uitzicht geeft op Goro. Ook de site gezien waar Pepijn van tijd tot tijd de nikkelmijn moet gaan aansturen. Een enorme fabriek!
De lodge waar we het middageten genuttigd hebben deed vele herinneringen oproepen aan ons bezoek aan Fam. Deckers in Zambia 3 jaar geleden. We waanden ons terug in Afrika. Vlak aan het strand gelegen konden we uitkijken op de South Pacific Ocean. Het water was warm genoeg om pootje te baden.
Om de exotische diersoorten te bekijken stond het plaatselijke dierenpark op het programma.
Zeker niet druk omdat het hier nog geen grote vakantie is (pas einde van het jaar = zomer). Rond 10u00 aangekomen en ff moeten wachten (openingsuren van 10u15 t/m 17u30, vrij kort dus). Van de wachttijd gebruik gemaakt om onze kids te laten poseren voor de poort . Raar maar waar, kinderen onder de 12 jaar zijn gratis. Allen daarheen dus als je een vakantie plant in Noumea! Gevolg, maar 800 XPF (= 6,70 EUR voor twee personen) moeten betalen.
Om 12u30 iets willen gaan eten, maar niets te vinden in het park buiten wat automaten met drank en snacks. Big business hier als je 't mij vraagt indien je catering plannen hebt in dit dierenpark! Dan maar naar een kleine lokale bakkerij gereden en teruggekeerd (wel eerst geïnformeerd of we met de gekochte inkomkaartjes terug binnen mochten, en ja hoor). BTW, de lokale mensen zijn hier echt spontaan vriendelijk.
Morgen is het 14 Juillet, nationale feestdag (remember, behoort tot Frankrijk) en zijn de kids van tante Ellen en Pepijn dus ook vrij van school.
De dagelijkse shopping gedaan. Nieuw-Caledonië behoort tot Frankrijk, en dat zie je ook. De bewegwijzering is net zoals in Frankrijk (taal ook). Shoppen doe je, jawel, bij Casino, Leader Price, Carrefour en Champion of de lokale supermarkten. Hoe Franser kan het nog zijn!
Vandaag was het bewolkt en af en toe kregen we een miezerige plensbui op onze nek. Vanaf woensdag zou het beter moeten zijn. Deze morgend zijn de plaatsjes geboekt om op 2 augustus met de hele bende een dag op de catamaran te vertoeven om walvissen te gaan bekijken.
Jibbe, Nienke en Ona moeten deze week nog naar school. Gelukkig hebben ze vrij de 2 weken nadien.
We zijn goed aangekomen. Na 25 uur vliegen (Düsseldorf-Helsinki, Helsinki-Seoul, Seoul-Noumea) stonden Pepijn, Ellen, Nienke, Jibbe en Ona ons op te wachten in de luchthaven van Noumea. De kids hebben het prachtig gedaan!
Vandaag hebben we al een bezoekje gebracht aan de zee. Het programma voor de volgende 4 weken ziet er veel belovend uit! Om 18u00 is het hier al wel donker (het is hier nu winter, maar wel nog gemiddeld 25°C).
Seffens nog de eerste BBQ naar binnen smikkelen bereid door de heer des huizens.
Het is nu nog donderdag avond. Alles is ingepakt en we zijn klaar om morgenvroeg te vertrekken richting Düsseldorf. Daarna een vlucht naar Helsinki, vervolgens Seoul en daarna naar Noumea. Voorziene aankomst is zaterdag 10 juli om 22u.00 lokale tijd (9 uur later als in België).
.
