Ik zal maar meteen opbiechten ook waarom ik gisteren niet in staat was om mijn blog aan te vullen. Dat kwam doordat ik juist bij een maat van mij was gaan tetris spelen. Inderdaad, tetris, het oude spelletje waar je lijntjes moet vormen. Maar de versie die wij gespeeld hebben nam net iets meer tijd in beslag.
Dit is je ook lichtjes verspreken! Daaruit is dus duidelijk dat je steeds op je tellen moet letten als je tegen je vrouw bezig bent! En ondertussen ook een leuke maandag toegewenst!
Koppel in conversatie : ZIJ : Als ik nu stierf, zou jij opnieuw trouwen ? HIJ : Nee. Natuurlijk niet!
ZIJ : Nee ? Waarom ? Hou je er niet van getrouwd te zijn ? HIJ : Jawel, ik hou ervan!
ZIJ : Dus, waarom zou je niet hertrouwen? HIJ : OK, ok, ik zal wel hertrouwen als dat jou pleziert!...
ZIJ (droevig) : Zou je hertrouwen? HIJ : Euh ja ?...
ZIJ : En zou je met haar in ons bed slapen? HIJ : Waar zou je anders willen dat we slapen ?
ZIJ : Zou je mijn foto's door de hare vervangen? HIJ : Euh... ja, natuurlijk wel...
ZIJ : En zou ze met mijn auto rijden? HIJ : Nee, ze kan niet rijden...
Omdat het de laatste tijd slecht gesteld is met de conditie heb ik mij voorgenomen om op geregelde tijdstippen een sportieve prestatie uit mijn lijf te halen. Ik ga starten met het hardlopen. Op 23 september is het in Buggenhout de Küssnacht Bosloop. Dit is een wedstrijd van 10 km door de Buggenhoutse bossen. Natuurlijk is dat niet zo gemakkelijk zodat ik dus vanaf morgen start met specifieke trainingen. Hier op mijn blog zal er geregeld een situatie van mijn trainingsschema komen, zodat jullie kunnen volgen of het me al dan niet lukt. Aja, indien er nog kandidaten zijn om mee te doen laat het gerust weten. Alleen is ook maar alleen é.
Nu ik eindelijk terug ben van mijn deugddoende vakantie wil ik natuurlijk meteen terug starten waar ik ervoor geëindigd ben. Met het citaat van de dag dus. Het is de Franse filosoof Jean Anouillh die de spits mag afbijten.
"Geluksdroom: als man geboren worden en sterven als een kind."
Omdat Lokeren meteen Standard eens heeft afgedroogd vind ik het wel een gepast moment om iets te melden over de aanvang van onze voetbalcompetitie. Iedereen weet wel dat we internationaal heel weinig voorstellen, maarja, hoe los je het op. Misschien dat we wat meer de mentaliteit van de buitenlandse competities moeten aannemen. Zoals in Spanje, daar wordt pas echt volledig voor de bal gegaan!
Na een deugddoende maar verkorte vakantie ben ik eindelijk toch terug in mijn eigen landje! Er gaat toch niets boven mijn vlaamse land. Als het nu ook nog wat zou afkoelen zou het zelfs bijna perfect zijn. Want het is toch echt wel te warm hoor, en dan niet alleen voor mij.
na een weekendje aan het strand ben ik eindelijk weer teruggeraakt tot achter mijn pc om deze ondertussen verkommerde blog nog eens aan te passen. En nu is het weer al tijd om in te pakken want donderdag vertrek ik voor een tijdje naar Manderba del Garda in Italië. Aja, een mooie Vlaamse feestdag gewenst!
zo 09/07/06 - Sylvain Calzati heeft solo de achtste Tourrit gewonnen. De Fransman van AG2R sprong weg uit een kopgroep van zes. De ploegen van de sprinters schoten te laat in actie, het peloton kwam te laat. Sergej Gontsjar gaat dus in het geel de rustdag in.
Davitamon-Lotto wilde het slim spelen. De ploeg had sowieso geen zin om de hele dag te achtervolgen, dus stuurde het Mario Aerts mee in een vlucht.
David Zabriskie, Kjell Carlström, Sylvain Calzati, Patrice Halgand en Matthias Kessler vergezelden de Belg. De zes kregen maximaal 7'30".
(foto PhotoNews)
Quick-Step wilde zich vandaag ook niet vermoeien en T-Mobile, de ploeg van geletruidrager Sergej Gontsjar, had Kessler voorin.
Dus moest Phonak het vuile werk opknappen. Met de hulp van La Française des Jeux slonk de voorsprong van de leiders.
Het teken voor Calzati, ex-winnaar van de Ronde van de Toekomst, om alleen naar Lorient te rijden. Zijn medevluchters moesten passen.
In het peloton hielden de sprintersploegen de benen te lang stil. En net op het moment dat Quick-Step en Davitamon toch een bescheiden bijdrage wilden leveren, reed Tom Boonen lek. De zege was binnen voor de 27-jarige Calzati.
Ook Carlström en Halgand bleven nog uit de greep van het peloton. McEwen (foto) won de sprint voor het peloton, een enorm ontgoochelde Boonen werd pas negende.
vr 07/07/06 - Het is Gert Steegmans weer gelukt: hij wees Robbie McEwen de weg in de massasprint. Tom Boonen was 3e en blijft leider.
1. R.McEwen 2. D.Bennati 3. T.BOONEN
De zesde etappe bracht het peloton van Lisieux naar Vitré, een tocht van 189 kilometer door Normandië, waar het zwaar bewolkt was.
Vitré was al drie keer de aankomstplaats in de Tour. In 2000 won Marcel Wüst, in 1995 Mario Cipollini, in 1985 was onze landgenoot Rudy Matthijs de snelste.
"Ik schat de kans op een nieuwe massasprint op 50 procent", had Robbie McEwen aan de start gezegd. "Het kan net zo goed een sprint als een lange ontsnapping worden."
En ja, een lange ontsnapping, die kwam er voor de verandering nog eens. In het begin regende het aanvallen. Onder meer Axel Merckx, Philippe Gilbert en Tom Boonen lieten zich daarbij niet onbetuigd.
Maar hun vlucht met zeventien renners was van korte duur. Correctie: van de zeventien bleven er op 115 kilometer voor de finish nog drie over.
De namen: Anthony Geslin (Bouygues), Florent Brard (Caisse d'Epargne) en Magnus Bäckstedt (Liquigas).
En daar komen Steegmans en McEwen weer
Wekt het verbazing dat de drie leiders "goed samenwerkten" en vrij spel kregen van het peloton? Neen, want zo is het tot nu toe in elke rit al gegaan.
Maar op twintig kilometer voor de streep was het peloton tot een minuutje genaderd, het was zo klaar als een klontje dat ook deze vlucht geen goed einde beschoren was.
Vijf ploegen zorgden na kilometer 185 voor een hergroepering: Davitamon (McEwen), Quick-Step (Boonen), Crédit Agricole (Hudhovd), Lampre (Bennati) en Rabobank (Freire).
Boonen begon aan de laatste kilometer in zesde positie, ideaal. Maar hij liet zich insluiten en zag opnieuw de trein-Gert Steegmans voorbijdenderen.
Steegmans piloteerde McEwen op een perfecte manier naar de streep, de Australiër kwam op het gepaste moment uit het wiel en maakte de klus af.
Bennati legde beslag op de tweede plaats, voor Boonen. Tom Boonen blijft in het geel, McEwen vergroot zijn voorsprong in de stand om de puntentrui.
Iedereen kent wel die zinnige zinnen die niemand zint om te bezinnen. Wel hier zijn nog zo een paar van die zinkronkels. Ik zou zeggen, veel plezier!
De herbergier van de herberg hier herbergt hier een herbergier van de herberg daar.
Trillend trippelde tante Tiny tandloos naar de treiterende tandarts toe.
Acht Aardige Aardmensen Aten Achtentachtig Aardappels Achter Allerlei Appelbomen
Als de potvis op de pispot pist dan zit de pispot vol met potvis pis.
Ping en pong gingen pingpongen, ping pingpongde de pingpongbal naar pong en pong pingpongde de pingpongbal naar ping.
nu nog één om af te leren:
Roverovervallen vallen overal voor. Het valt voor dat bij een roveroverval een rover voorover over een roverval valt. Maar een rover heeft het er wel voor over om bij een roveroverval voorover over een roverval te vallen. Want voor een rover schiet er bij een roveroverval altijd wel wat over.
In de vorige post werd er ook al eens gelachen met de blondjes. Deze vragen zich dan af waarom het altijd met hun is dat we lachen. Maar geef toe, dit is toch wel heel duidelijk.
Een blondje belt haar vriend, met de mededeling dat ze een probleem heeft. Wat is er aan de hand?" vraagt hij."Nou, ik heb een legpuzzel gekocht, maar ik vind hem zo moeilijk. De stukjes passen totaal niet en ik kan de randen ook al niet vinden."Wat moet de puzzel voorstellen?" vraagt de vriend."Een grote rode haan," antwoordt ze. Hij besluit even langs te gaan. Bij aankomst neemt ze hem mee naar de keuken, waar de stukjes op de tafel liggen uitgespreid. Hij kijkt er even naar en zegt dan met een diepe zucht: "Nou, stop die cornflakes maar weer in de doos, dan praten we er niet meer over."
Het is nu al een tijdje geleden maar is dan eindelijk terug een mix van DaVyD. Deze keer heeft hij gekozen om jullie te laten meegenieten van een stukje uit zijn houseset die hij afgelopen weekend heeft gedraaid op de "ExtremeSensationChampagneAfterparty" in Lebbeke.
Hij kan het toch mooi zeggen hoor, en dan heb ik het natuurlijk op onze vriend Cruijff. Moest iemand anders deze woorden produceren, wel iedereen zou hem uitlachen. Maar bij Johan niet hoor!
do 06/07/06 - In een nieuwe massasprint stak Oscar Freire Tom Boonen de loef af, terwijl Gert Steegmans zich van bordje vergiste. Boonen verstevigt intussen wel zijn gele trui, hij bouwt zijn voorsprong op Michael Rogers van 1 naar 13 seconden uit.
De vijfde rit voerde de renners van Beauvais naar Caen, over 225 kilometer. Onderweg moest het peloton over vier hellingen, allemaal van vierde categorie.
De laatste beklimming lag wel op ruim 60 kilometer van de finish, de spurtersploegen kregen dus tijd genoeg om de traditionele vluchters tot de orde te roepen.
(foto Belga)
Eén naam ging een hele dag lang over de tongen: Boonen, Boonen, Boonen. Die gele trui, allemaal goed en wel, maar zou de wereldkampioen "eindelijk" een rit winnen?
Van die hysterie trokken Samuel Dumoulin (AG2R) en Björn Schröder van Milram zich niks aan.
Na nog geen uur wedstrijd reden de Fransman en de Duitser weg uit een kopgroepje van acht, op een bepaald moment hadden ze bijna dertien minuten voorsprong.
Een snipperdagje nam het peloton niet, want na een tijdje haalden de ploegleiders hun rekenmachine boven en begonnen de knechten aan de voorsprong van de twee leiders te knabbelen.
Het peloton wacht tot 3 kilometer voor de streep
Terwijl Dumoulin en Schröder de berg- en bonificatiepunten onder elkaar verdeelden, sprong Johan Vansummeren voor Davitamon (en Robbie McEwen) drie keer in de bres.
(foto Belga)
Vansummeren versnelde telkens even uit het peloton en reed naar de laatste punten van de tussenspurten.
Zo kregen we geen vroeg duel tussen Boonen en McEwen, de voornaamste kandidaten voor de groene trui in Parijs.
Onder het motto "je weet maar nooit dat ze zich achter ons misrekenen" bleven Dumoulin en Schröder diep in hun krachtenarsenaal tasten.
Telkens als de vluchters elkaar aflosten, moest de tweede op zijn trappers gaan staan om het tempo te kunnen bijbenen.
Maar hun pech was dat ze maar met zijn tweeën waren, met nog 3,5 kilometer voor de boeg zat hun monsterontsnapping erop.
Op naar een nieuwe massasprint en nu reed Tom Boonen wel in een ideale positie, in het wiel van twee van zijn ploegmakkers. Maar de wereldkampioen kon het niet afmaken.
Oscar Freire koos de andere kant van de weg en hield zijn inspanning vol, Boonen eindigde tweede. Patrick Sercu blijft de laatste Belgische winnaar in Caen (1974), Boonen verstevigt wel zijn gele trui.
Robbie McEwen was vijfde, nadat zijn gangmaker Gert Steegmans zich vergist had van bordje: op 500 meter voor de streep dacht hij dat hij nog maar 200 meter voor de boeg had.
Ik zal maar meteen opbiechten ook waarom ik gisteren niet in staat was om mijn blog aan te vullen. Dat kwam doordat ik juist bij een maat van mij was gaan tetris spelen. Inderdaad, tetris, het oude spelletje waar je lijntjes moet vormen. Maar de versie die wij gespeeld hebben nam net iets meer tijd in beslag.
Omdat het de laatste tijd slecht gesteld is met de conditie heb ik mij voorgenomen om op geregelde tijdstippen een sportieve prestatie uit mijn lijf te halen. Ik ga starten met het hardlopen. Op 23 september is het in Buggenhout de Küssnacht Bosloop. Dit is een wedstrijd van 10 km door de Buggenhoutse bossen. Natuurlijk is dat niet zo gemakkelijk zodat ik dus vanaf morgen start met specifieke trainingen. Hier op mijn blog zal er geregeld een situatie van mijn trainingsschema komen, zodat jullie kunnen volgen of het me al dan niet lukt. Aja, indien er nog kandidaten zijn om mee te doen laat het gerust weten. Alleen is ook maar alleen é.
Na een deugddoende maar verkorte vakantie ben ik eindelijk toch terug in mijn eigen landje! Er gaat toch niets boven mijn vlaamse land. Als het nu ook nog wat zou afkoelen zou het zelfs bijna perfect zijn. Want het is toch echt wel te warm hoor, en dan niet alleen voor mij.
na een weekendje aan het strand ben ik eindelijk weer teruggeraakt tot achter mijn pc om deze ondertussen verkommerde blog nog eens aan te passen. En nu is het weer al tijd om in te pakken want donderdag vertrek ik voor een tijdje naar Manderba del Garda in Italië.
