Alsof het leven net even een stap harder liep dan ik. Ja zo voelde het gisteravond ineens even die confrontatie met mijzelf. pas nog had ik herhaald voor mijzelf dat emoties van voorbijgaande aard zijn en ik stond even bewust stil bij het feit dat ik wil leren niet teveel op te gaan in negatieve situaties maar juist op die momenten realiseren dat je jezelf niet gek moet laten maken en ik me toch wel red, hoe dingen ook lopen.
Het was een confrontatie omdat ik even werd herinnerd aan een periode terug waarin ik mijzelf ontzettend ben tegengekomen en erna begonnen ben aan een nieuwe periode in mijn leven. En dat gaat me best behoorlijk goed af! In het proces waar ik doorheen ging, ben ik mij van veel zaken bewuster geworden doordat ik meer inzicht kreeg in mijzelf. Of het kan ook andersom zijn gegaan; dat is zo'n kip-ei verhaal.
In elk geval heb ik sommige inzichten gebruikt om andere keuzes te maken in het hier en nu en dus voor de toekomst wat inmiddels alweer verleden is...
Er is veel gebeurd. Stappen zijn genomen. Ik zag vandaag in mijn agenda dat het bijna november is. Soms heb ik het gevoel dat de tijd zo snel gaat, de eerste dagen lang, weken smelten ineens in maanden en dan komt Sinterklaas alweer bijna. Ik mag trots zijn op mezelf, genietend van het moment.
Heb mijzelf overtroffen door te stoppen met roken. Fucking een kwestie van discipline. Dat inzicht kreeg ik en heb mijn eigen afkick methode ontwikkeld haha. Zou vet zijn die ooit te mogen delen in een door het publiek langverwacht boek :)
Wilde mijzelf iets bewijzen. Aan mezelf ja. Heb mijzelf al vaak genoeg geprobeerd te bewijzen voor anderen. Ga ik niet meer willen. Schiet ik weinig mee op. Ik bewijs mezelf wat ik wil bewijzen en dat kan gevolgen hebben
Seasons come and seasons go leaves like memories are falling but I'm like the tree who is still standing and will grow... Thanks for my friends, who gave me everything what I need to be strong; together we survive the stormy weather untill the sunbeams will reach our hearts!
Big hug for my friends..
(Na een heerlijke middag in het park met mijn dochter)
Ken je dat,
Van die momenten dat je jezelf erop betrapt te glimlachen terwijl niemand kijkt
Die momenten dat je erachter komt dat je dat ene moment best wel gelukkig bent
Dat ene moment, soms kun je niet eens goed benoemen waarom je glimlacht
Dat ene moment dat je heel goed weet waarom je de zon ziet ,ook al schijnt hij niet
Dat ene moment dat je de zon ziet en die ene straal je hele dag compleet maakt
Dat ene moment dat je je realiseert dat als je zelf niet geniet, niemand anders het voor je doet
Dat ene moment, sla hem op, stop hem in je SD-card in je hart
Dat ene moment, soms kun je die momenten niet vinden
Dat ene moment, soms verlang je er zo hard naar
Dat ene moment, wees je er van bewust dat je zelf die momenten creëert en bewaard
Dat ene moment, open je bestanden en geniet opnieuw
Ken je dat,
Van die momenten dat je zon onbestemd gevoel in jezelf voelt rond dwarrelen
Ken je dat,
Dat je wel wil genieten maar het je alleen niet lukt..
Die momenten ben ik er voor jou als jij beloofd er voor mij te zijn als mijn SD-card crasht!
