|
Hallo jij en jij en...
Mijn eerste blog komt er aan... en dan wel NU dus
Wie heeft zo nu en dan eens niet tegengewerkt naar wat je gevoel, je gedacht of je intuïtie jou zegt? Ik moet zeggen dat ik een koppige ezel ben geweest en dat meermaals heb gedaan. Tot nu... Nu is het gedaan... Nu maak ik werk van mijn intuïtie te volgen, mijn gevoel mag mij leiden en mijn gedacht zal ik waarderen.
Wat mij het zwaarste geraakt heeft is dat ik een meesteres ben in het ondermijnen van dit alles. Op een dag wordt je ermee geconfronteerd dat jouw intuïtie het anders gezegd had dan jij uiteindelijk gedaan hebt. En ik moet toegeven dat veel mensen op mijn pad me vaak hebben gezegd dat ik het anders moest doen, mijn intuïtie volgen dus. Maar ik heb het gevoel dat ik mijn intuïtie niet goed verstond. Waarom, daar ben ik ook achter gekomen.... ik moest nog eerst loslaten... loslaten van angsten, eisen die ik mezelf oplegde, verdriet, dwanggevoel etc. Afgelopen weekend ben ik werk gaan maken van mezelf. Ik kan je nu al verklappen dat het toch zo een deugd doet he en ik merk het zelf, dat dit mijn doel was. Mensen rondom mij zullen het ook gaan merken en hun misschien gaan afvragen wat er met mij gebeurd is, maar ik ben ok, ik voel me goed en dat is wat telt als je er wilt zijn voor jezelf en voor anderen.
Hoe ben ik hier aan begonnen? Wel gewoon door mezelf af te vragen waarom ik zo was, waarom ik dingen wou in mijn leven dat eigenlijk niet nodig was en waarom ik mezelf altijd naar achter schoof voor anderen... Dan heb ik samen met een vriendin (die mij dus goed genoeg kent) een lijstje gemaakt van dingen die ik wou loslaten. Het zag er ongeveer als volgt uit:
Ik laat los omdat dit niet meer bij me past:
- Dat ik verantwoordelijk ben voor ander mensen hun leven
- Dat ik mezelf steeds opzij zet
- Dat ik steeds beschikbaar moet zijn voor andere mensen
- Dat ander mensen belangrijker zijn dan ikzelf
- Dat ik nu nog niet over genoeg kennis beschik van wat ik wil worden of wil zijn
- Dat ik niet financieel onafhankelijk kan zijn
- Dat ik niet opensta om positieve overvloed te ontvangen
- Dat ik niet voldoe aan het ideale gewicht
- Dat ik door iedereen geliefd moet zijn
- Dat ik overal gehoord moet worden
- Dat ik het niet 'verdien' om gelukkig en geliefd te zijn
Dan heb ik dat blad genomen en in kleine stukjes gescheurd, op weg naar huis heb ik mijn raam opengezet van de wagen en alles laten waaien... LOSGELATEN dus. Op dat moment is er een pak van mijn schouders gevallen, een gevoel van opluchting kwam op in mijn maag. Ik voelde me zo vrij ineens... Het was een moment om te herinneren.
Nu nog mijn gevoel, mijn intuïtie, mijn gedacht volgen.. Daarover meer in de volgende blog
Lieve groet,
Karin
|
