In een halfdroom ontmoette ik mijn nicht en nonkel als personages uit de late jaren zestig. Ik herbeleefde de begrafenis van mijn grootvader, ook al was ik toen nog heel jong. Terwijl de mensen langs de binnenkoer met een plechtige tristesse binnen gingen om de overledene een laatste groet te brengen, hoorde ik mijn grootmoeder ontroostbaar huilen. Ik had het lijk ook gezien en was geschrokken van dat wit vertrokken gelaat met ingezakte oogkassen. Het rook er naar Keuls water. De dood bestond nog niet voor mij. Mijn grootvader lag in een diepe slaap en zou nooit meer wakker worden. Nu, in zijn slaap zou ik zijn aambeeld aanraken en het mysterie van zijn vuur begrijpen. Ik had zijn leven nooit aangeraakt. De koude van zijn afwezigheid maakte me benieuwd. Ik blies door het as van uitgedoofd smidsvuur en probeerde vuur te stoken. Ik  keek door een kier van metselwerk naar binnen. Uiteindelijk ben ik...mijn eigen niet vergeten.

Ik werd wakker, keek door het dakraam, zag dat het klaar werd en hoorde duizenden vogels zingen in mijn kop. Plots begon alles neerwaarts te kantelen en hoorde ik achter mij een geluid dat op een aanraking leek.

in seizoenen bevroren winters

donker met slapende wezens

vliegen valken in rijm

boven een wolkendek

een moment

dacht ik bijna dat het gisteren was

de droomnevel trok langzaam weg

denk een spinnenweb in rimpels van een stoel

dichtbij is een plein, een vijver

met vissen zonder reigers

en een neuspeuteraar in de schaduw

die wacht tot de zon lager staat

de sterren staan al in de lucht terwijl het nog niet donker is

zorg goed voor het kind dat pas geboren is

vanavond heeft de waarheid haar bestaan verloren,

verwerp ik…herschep ik haar

zomaar om over het vermogen te beschikken
fantaseer ik een werkelijkheid

de wereld herschikkend
met land in strijklicht

01-12-2008, 19:36 Geschreven door Nagolore