Maandag was een vroege dag. Om zes uur opstaan voor
een ontbijt en de laatste oefening van de openingsceremonie ... Was niet
eenvoudig na een avondje aan de bar en verorberen van lekkere Amerikaanse
wijnen
De openingsceremonie was typisch Amerikaans. Zeer
groot en oppervlakkig opgevat met naast een aantal huldigingen een
welkomstwoord van een aantal prominenten zoals de gouverneur van New Jersey, de
burgemeester van Atlantic City, leidinggevenden van de IIMC en de secretaris
van Atlantic City al kan je dat in het duaal systeem niet vergelijken met een
stadssecretaris van een Belgische stad. Naast de typische bewierokingen van ons
beroep door de prominenten met de nadruk op ground-level, grassroots, face of
public services was er duidelijk de oproep om hier de economie te steunen door
te gokken. Het gokken is hier duidelijk de ader van de economie. In de ondertoon
te horen is dat niet alleen Sandy hier hard heeft toegeslagen maar ook de
crisis. Dit bevestigde ons vermoeden van de heenreis toen we New Jersey
doorkruisten van Philladelphia naar Atlantic City en het bezoek aan de
voedingswinkels.
Zeker een vermelding waard was de vlaggenparade
waar ondergetekende de eer kreeg om tijdens het Belgische volklied te vlag te
dragen terwijl onze collegas tijdens het volkslied de vlag moesten groeten.
Typisch Amerikaans maar nog Amerikaanser is dat de Amerikaanse vlag het
grootste was, het Amerikaans volkslied life gezongen werd door een dame met een
mooie stem(precies de Super Bowl finale maar dan goed gezongen) en dat iedereen
moest rechtstaan om de Amerikaanse dominantie te respecteren. Het was dus zeker
een belevenis and
we loved it. Nu enkel maar hopen dat het oppervlakkige
achterwege blijft en dat we nu een diepgaand congres kunnen krijgen.
Nu moet het echt beginnen met de lezingen:
.
Eigenlijk was er nog eerst een vergadering van region 11 om hun activiteiten en
plannen te bespreken. Dit heb ik laten voorbijgaan en heb me genesteld in de
fitness om enigszins niet veel bij te komen van Amerika.
1)
Leading from the Front: Leadership Amidst Chaos by Colonel Jill
Morgenthaler: 1:30pm 3:00pm
Organisaties worden dagelijks geconfronteerd met
onvoorziene omstandigheden (natuurrampen, menselijke fouten,
). Een gebrek aan
leiderschap verslechtert de situatie. Voormalig Kolonel J. Morgenthaler komt
vertellen over de 3 leiderschapscomponenten zijn noodzakelijk om een crisis te
doorstaan. Wat moet een leider zijn, weten en doen tijdens een chaos.
Alles begint bij het hart. Er daar hoort medeleven
bij (1 C = Compassion). Ze haalt het voorbeeld aan van het conflict in Bosnia
waar ze haar familie voor 1 jaar verlaten heeft om vechtende partijen in Europa
(Bosnië en Sarajevo) te scheiden. Ze kreeg een schuldgevoel tov haar familie
maar het hart, namelijk het verdedigen van het leven hield haar in Bosnië. Indien
je het niet met het hart doet, zal je het niet doen zoals Katerina aantoonde
toen 200 agenten niet kwamen opdagen op het werk en de stad geplunderd werd.
De tweede C is vertrouwen (confidence) en
optimisme. Als je optimistisch bent, straal je vertrouwen uit en dat hebben je
volgelingen nodig. Een ramp is een kans en je moet de kans grijpen beslissend
zijn. Het eerste ding wat je moet doen is stop the stupid (vb. Katerina à vijf dagen duurde het
voor het schip aankwam). Je moet beslissend zijn en handelen. De kans grijpen
om de juiste mensen op de juiste plaats te zetten. De vraag is welke
leiderschapskwaliteiten er noodzakelijk zijn om de crisis af te bakenen,
vertrouwen winnen bij je volgelingen, overlevers en stakholders, anticiperen,
gevolgen van beslissing voorspellen, de impact van de crisis inschatten en
levensreddende beslissingen nemen.
De derde C is competence, namelijk talent
(abilities). Je moet weten waarin je goed bent en ook weten waarin de anderen
goed zijn. Je moet je handen durven vuil maken en oefenen. Je moet er klaar
voor zijn.
Hooah de kreet van de mariniers is (Heart
Optimisme Opportunities Abilities and Hands) is de basis voor
crisisleiderschap. Indien de times are though we have to be thouger. Hierdoor
kan je de crisis bedwingen en meester worden van de crisis (master a disaster
to be master of the disaster).
2)
Problem Solving and Finding the 2nd Right
Answer: 3pm 5:15 pm
De doelstelling van deze les is tools en middelen
aan te reiken om meer kwalitatieve oplossing te genereren. Gary Minor liet ons
praktisch nadenken over het besluitvormingsproces in de hersenen met zes
verschillende invalshoeken, gepresenteerd als verschillende hoeden White Hat
(informatie logische rationele beslissingen gebaseerd op informatie) Red
Hat (gevoel beslissingen op basis van het gevoel) Black Hat (beoordelend
beslissingen gebaseerd op voorzichtige, beoordelende en serieuze aanpak)
Green Hat (energie - eerder de aanpak
van wat als
Blue Hat (proces en strategisch denken wat is de volgende
stap) Yellow Hat (optimisme wat zijn de voordelen van de beslissing). Op
basis van praktische voorbeelden laat de lesgever ons kennis maken met de
verschillende oplossingen die allemaal uit een verschillende hoed komen (cfr.
slides). Hij laat ons aanvoelen dat onze potentiële keuze-mogelijkheden
begrenst zijn door onze creatief vermogen. Het is niet omdat de oplossing
werkt, dat jouw oplossing de beste oplossing is. We moeten als het ware meer oplossingen
genereren om de beste oplossing te kiezen. In het tweede deel van de lezing
gaat de lesgever dieper in op de 4 rollen in het creatieve denkproces zoals
voorgesteld door Roger Van Oechs Whack Pack. De 4 rollen zijn traditioneel
de verkenner, de artiest, de rechter en de strijder. Je moet eerst de
bewandelde paden verlaten om originele en nieuwe ideeën te ontdekken. Dit kan
je best doen door eerst te verkennen en verschillende associaties te maken met
het probleem om het probleem langs verschillende invalshoeken te bekijken. De
verkenner tracht ideeën op te bouwen. Op basis van deze informatie dien je een
patroon te volgen om uit de ideeën iets nieuws te bouwen. Als artiest dien je
creatief te werk te gaan om zoveel mogelijke oplossingen te ontdekken. Je mag
niets forceren, enkel maar opbouwen. Als voorbeeld kunnen we de
stadsontwikkeling bekijken met de vraag rond de bouw van een nieuwe wijk. De
centrale vraag is waar leggen we de voetpaden. Een mogelijke oplossing is, zaai
eerst gras om te kijken waar de bevolking en de passanten passeren om op
tijdens het volgende seizoen deze wandelpaden te verharden tot voetpaden. Na de
artiest dien je in de huid te kruipen van de rechter waarbij je alle mogelijke
oplossingen naast elkaar legt om te bestuderen welke oplossing het best zou
zijn. Alle oplossingen worden geëvalueerd naar haalbaarheid, mogelijkheden en
kansen om de beste te selecteren. Indien je de beste geselecteerd hebt als
rechter, dien je de plunje van soldaat aan te trekken om je oplossing te implementeren.
Dit kan weerstand oproepen waardoor je als soldaat de weerstand dient te breken
om de oplossing ingang in de organisatie dient te brengen. Deze methode werd
ons bijgebracht door kleine groepssessies waarbij we alledaagse problemen
trachten op te lossen voor deze methode. Blijkbaar wordt het Amerikaanse
systeem vandaag de dag geconfronteerd met een groot spanningsveld tussen de
uitvoerende (burgemeester en schepenen) en de wetgevende macht (gemeenteraad)
waarbij de uitvoerende macht hun bevoegdheden te buiten gaan en beslissingen
van de wetgevende macht niet respecteren. Voornamelijk de figuur van de
burgemeester kwam hier ter sprake aangezien het blijkbaar in een aantal
staten/steden/gemeenten normaal is dat de invloed van de burgemeester op het wetgevende
proces te dominant is (zie infra).
Na de sessie werden we uitgenodigd om met alle
niet-Amerikanen te verbroederen tijdens het diner in een afgelegen restaurant.
Aangezien het zo druk was hebben we de eer aan ons laten voorbijgaan en een
klein hapje gegeten in een Mexicaans restaurant waar het wederom zeer lekker
was. De avond sloten we af met een margarita in Jimmys Buffet en een glasje
wijn in de bar om s anderdaags om 8 acht uur paraat te staan voor de volgende
lezingen en interactieve sessies.
|