|
Reeds jaren rijpte er een betrachting om Ierland eens te bezoeken per motor. Wat de droom of de betrachting enigszins temperde was eerder een praktisch probleem. Ik ben altijd al een beetje bang geweest van dat linkse rijden. Nog steeds...maar ik weet me nu gesteund door twee heel enthousiaste gadders die deze buffel wel in het rechtmatige spoor zullen leiden. Ware het niet dat Karl en Luk mee reisden, ik zou het nooit alleen aandurven. Op 19 mei vertrekken we samen aan de voordeur van Luk in Erps Kwerps. De reis zelf is helemaal uitgetekend via een GPS spoor op mijn BMW navigator. De afspraken zijn gemaakt. De als mogelijk verkeerd lopende scenario's zijn besproken, en de te voorziene wrevelpunten werden duidelijk bij naam genoemd. Snurken doen we alle drie, dus hij die het eerst de slaap vat heeft de joker in handen. Ook eten is een natuurlijke behoefte, dus daar gaan we regelmatig eens voor stoppen. Net als voor die andere behoeften, zoals er zijn: tanken, drinken, ontlasten en druk aflaten. De pot die we samen maken, en nu heb ik het wel degelijk over de financiële geldbeugel, zal dienen om elke consumptie onderweg niet steeds per verbruiker te moeten berekenen. De sfeer zit er in. We voelen het allen zeer goed aan, en zijn terdege voorbereid met de gedachte dat we allen hier en daar wel wat water in de wijn zullen moeten doen. Drie karakters en bovendien niet van de zwaksten...niet al te best in te schatten.
Nu reeds spijt het me dat Ivo en Peter niet mee kunnen. Maar ik troost me, laat deze trip een proef zijn om eventueel volgend jaar de groep aan te vullen met de twee overblijvende zielsgenoten en broers.
Deze blog dient om het thuisfront wat informatie mee te geven over ons reilen en zeilen. Bovendien biedt dit een opportuniteit aan allen die ons verhaal willen volgen en of lezen.
Ik beloofde Ivo om deze blog aan te maken en zal persoonlijk instaan voor de scriptieve invulling ervan. Niet belet Karl of Luk om er ook hun deeltje tekst in te plaatsen. We zien wel hoe dit loopt. Via de digitale hangbrug zijn we zelfs in staat om fotomateriaal door te sturen. Verwacht u aan hoogstandjes, want alle drie hebben wij een cameravogeltje mee ingepakt. Zo, dat was het prille begin. Ik verhaal u bij een volgende setting hoe mijn voorbereidingen verlopen en wat de plannen zijn onderweg.
Tot een volgende maal.
|
