"Ey bloggers. Het is weer ne langen tijd geleden da'k ulle gesproken em. En der is heeel wa gebeurd zenne. Sorry da'k wa emotioneel gon doen, maar ik ben ook heel emotioneel nu. Kzal beginne bij't begin.
Ik zei toch vorige keer van da'k ging vertelle hoe da zat met die kast e? Awel kem een probleem. Den doktoor zei da'k last van geheugenverlies kon hemme na iel den tijd in coma te hebben gelege, en ja oek van dieje slag op menne kop door die kast e. Ja ik em die kast blijkbaar om men muil gehad. Maar ale, ik dwaal af. Dus ik heb't zitte dedju. Ik weet gans niks nimeer. Ik weet enkel da'k wa ambras met dieje schieve dekeizer had en dat er iets me ons Annelieke was, maar wa da weet'k oek al nimeer. En ja dan een paar dagen later zag'k da ons ma mij iets moest vertelle maar ze durfde het ni. Dus ik heb het mor uit haar gesleurd, want kwerd het beu. En wa ze zei was echt te belachelijk veu woorde. Ge gaaget echt ni geloven! MIJN Annelieke is met den dekeizer getraafd (=getrouwd) nor't schent toen da'k in coma lag. Wa een achterbakse koei. Na al dieje shit kruipt ze er nu vrijwillig mee in bed sieg. Het interesseert mij al nimeer wat er met da wijf was, kwilt al nimeer herinnere. Maar alé, toen'k da had vernome, had'k mor naar mijne beste maat gebeld e. En wa zei dieje, dat em mij wou spreken maar eig nie echt durfde om het te zegge. Dus ja, ik was al kwa van da me annelieke dus kgon daar ene e. Ale, kzen bij em thuis aangekomen en ik vraag wat em voor eeft. Wa dat em dan zei, was ni te gelove. Dieje zei dat em ook me ons annelieke gevost eeft toen'k in coma lag. Nog voor da ze met den dekeizer getrouwd was. Hem vertelde dat em die altijd al zag zitten en dat toen da'k in coma lag, het den beste moment was voor em om die is binne te zwieren. Da was den druppel zenne. Ik wier zo kwaad da'k em daar ne slag op zen gezicht gaf. Viel dieje pussy toch wel ne flauw zeker. KO zoals ze zoude zeggen in den boks. Die bokstrainingen kwamen dus nu goe van pas. Tschent da ne boksmanager da gezien heeft, da'k dieje op zen gezicht em gemept, en nu wilt dieje mij terug zien boksen. Het vreemde was wel da'k een contract moest ondertekene. Hij zei dat da normaal was en da'k da gewoon moest ondertekene voor de verzekering. dus ik teken da en voelde mij toch al wa beter. Ja, toch iet da positief ging na al diejen tegenslag. mor kzen er echt wel kapot van ze, van ons annelieke enzo. Dus ja, vandaag hadde we afgesproken en kzen dan enkel gegaan omda'k men woede en verdriet wou afreageren. Blijkt dat dieje mij in't zak had gezet seg. In da contract stond da'k al ons ma haar bezittingen had overgedragen aan dieje mens. Toen'k da hierjuist tege ons ma ging vertellen, kon ze haar ore ni gelove. Ze begon mij daar uit te schelden en zei da heel haar leven nor de klote was door mij enz. En ja, nuda'k ons annelieke niemeer heb, is ons ma'ke alles veu mij hé. Ik ben er kapot van da'k haar da heb aangedaan, ookal was't ni men bedoeling.
Nu da'k daar over zo over nadenk wa ons ma'ke alles heb aangedaan en na alles wa ik heb meegemaakt, zie'k het niet echt meer zitte. TO BE OR NOT TO BE, zou shakespeare zeggge. Awel, na al dieje miserie gon'k voor den "not to be". Kzen't beu al dieje ziever en miserie da'k al em meegemaakt en veroorzaakt. Mor eerst ... gon'k dekeizer een goei koek op zen bakkes geve.
Not to be continued."
Tis
weeral effe geleje dak iet gepost em, ma der is oak veel gebeurd de letsten
tijd. Khad dus gezegd dak int gevang terecht was gekome door eel die historie
me die babys. Na een paar dage hadk da een bekke mene draai gevonde, heurk inneens
op nen nacht iemand mene naam roepe. Eerst dacht ek dak aan drome was, ma da
geroep werd steeds luider. Probeerk mijn oge ope te doen en toen dak die
uiteindelijk ope kreeg, was heel de kamer wit en stonden er 3 dokters aan mijn
bed. Ik wist ni wa er gebeurde, die stonde da me allemaal aparate aan mij te
zegge dak eindelijk wakker was, dus ik vrage wa dak was. Blijkt da kik drei
weke in coma em gelege. Ik geloofde da geen balle van, dus spronk ik uit mijn
bed, te roepe wa er gebeurd was en wa ons annelieke was. Die dokters grepe
natuurlijk na de een of andere spuit en toen dak da door had hebk al die drade
van mijn loaf getrokke en benk gaan lopen. Toen dak die kamer uit liep botste
ik tege de mens dak toen zeker ni wa zien, De Keyser. Omdak zo van men melk was
gafk de mens nen toek op zene neus. Dee viel gewoon plat naarachter. Dus ikke
verder lope é. Toen dak uiteindelijk doorhad wa den uitgang was kwamk ons
annelieke toch wel tege zekers. Teerste dak dee was die vastpakke natuurlijk.
Die vroeg woarom dak zo gelek ne zot in een operatiekleed door de gange aant
lope was, dus vertelde ik alles aan haor. Van de kast die moij na de toekomst
had gebracht, die dokters me 8 oge, die babys, alles. Toen dak uiteindelijk
uitgeraast was en wa gekalmeerd was, brachte de dokters moij terug naar mijn
kamer om alles uit te legge. Blijkt da drei weke terug, ons ma mij thuis op de
grond had gevonde me een kap in mijne kop en da ze mij nat gasthuis had
gebracht. Alles van de laatste weke van vanaf de kast hadk dus allemaal
gedroamd. Hoe dat kwam dak die kap in mijne kop had, da gank volgende week
vertelle.
Ik had elle veurige weik gezei da ze hemme vastgesteld
dak ik AIDS heb. Mor da was ni het enige rotte, Anneli zei ook nog da ze
zwanger was van ne vierling en toch wel al een tijdje. Da was na toch wel effe
een shockske. Mijne kop ston op ontploffe en dermee zen ek da helemaal vergeten
te zeggen.
In het ziekenhuis was ik dan gelek ne vlammende zot nor
de kamer van Anneli gegoan, om te vroagen waaroem da ze mij deen AIDS geflikte
had. Natuurlijk wist ze zo gezei van niks, maar ik wistekik natuurlijk wel
beter. Ik liet het doar ni bij en kging maar door. Op den duur begon die daar
echt een scène te maken, te roepen, mij verwijten naar mijne kop te smijten en
nog zo van die stoeme dingen. En dan ja vant een kwamt ander, omda die haar zo
opboeide brak ineens da water, upla heel die kamer vol. Ik kon kik natuurlijk
ni anders dan moar bij heur blijve. Na twee uur lagen daar dan vier klein soot.
Bleiten, bleiten, bleiten da was het enige wa da die deden. Na een tijdje
verloor kik mijn geduld en heb ik iet gedaan dat er wel wat over was. Er lagen
nog een paar noalden van spuiten oep da tafeltje in de kamer. Ik hem die gepakt
en dan ben ik in die klein mannen beginnen steken. Blekt da oep die naalden een
bacterie zat want na een kwartiereke begonnen die babys te etteren. Da stopte
maar ni en da etteren bleef maar door gaan, ze kregen ook nog is alles kleuren
van de regenboog. Uiteindelijk hebben ze drie kwartier geleefd. Ik had da ni
meugen doen, mor ik ben na wel van dee zever af. In het ziekenhuis hebben ze
dan direct de flikken gebeld om mij te komen oppakken, want kwas DE GROTE
KINDERMOORDENAAR.Die mannen hemme mij
dan meegenomen nor de gevangenis en hier zit ik na. Verveeld heb ik mij nog ni
tot hier toe. Er zit hier bekend volk en hier is altij wel wa te beleven, maar
die verhalen zen voor de volgende keer .
Khad toch de vorige
keer gezei da ons annelie op mij was afgestapt eh awel dus die komt daer nar
mij gestormd en dan geft die mij ne muuge bitchslap. Ston kik
daer me menne mond vol tanne en kvroeg dus wa die oepeens bezielde. Begon
die daer giga hard te kreise dak ar nart scheint gedumpt ad zonder rede. As da
et ienige was saaf nog ma dan was die bezig da ze zwanger was van ne vierling.
Ja ikke natuurlijk elemaal nar de klote en ik val dar van menne sus. Work kik
wakker in een ziekenhuis allé ja wa ge een ziekenhuis kunt noeme de dokters
adde 8 oge en de verpleegsters ware manne me rokke aan mabon pakt da da normaal
is inde toekomst. Komt daar oepeens nen dokter me zon typical
lijkbiddersgezicht nar mij geloepe en dee komt af dak aids em. Jua da kon maar
één iemand kome eh en da was annelie. Ik stap nar ar aangezien zij oek int
ziekenhuis was en kvroeg of zij dar iet van wist ma wa zij zei zalk volgende
keer wel vertelle want kben nog ffkes in een te grote shock.
Khad vorige
keer gezei dak iet mysterieus ad gezien wanneir ek de deur ope dee. Awel tleek
oep een seurt van kast da ligt gaf. Kging der is in om een kijkske te nemen en
op da moment gebeurde der vanalles wa ik me nog amper kan herinneren. Ma tkomt
erop neer dak ergens belandde waar dak nog neuit was gewest. Kzag alleen maar
zwet na ne lange flits van wit licht. Het leek wel alsof dak in nen andere
wereld was gekome. Der ware vliegende bolle die precies diende als auto, want
opt straat was er genen enkele te zien. Allehuizen werkte op een seurt van zonne-energie. De deure ginge vanzelf ope
voo de mense. En iedereen liep rond me lenzen di e hun gsmschermke
projecteerde. Ik was vooral geshokt, khad dees nog neuit meegemokt. Maar dan
besefte ek dak in de toekomst was geteleporteerd of zoiet. Wa me wel opviel
was da iedereen mij aankekte. Da was vremd, want kkende der niemand, totda
iemand me aan sprak en proficiat wenste vor men eerste pletske oep belgisch
kampioenschap boksen. Ik kon nie geloeve wak hoorde. Wadak wel erkende was dak
noeg altij in men eige dorp was. Dus ik beslot om efkes naar men huis te gaan.
Ma het zotte was, dak daar iemand zag buite lope me 4 kindere en 4 soort van
vliegende eenhoornachtige honden waar die kindere opzaten oem nart school te
gaan. Twas dus duidelijk dak daar nimer woonde en dak verhuist was nar ergens
anders, ma ware?? Toen dak wa verder rondzwerfde om toch maar iets te vinde van
maa, zag ik opeens iemand diedak van ergens kende. Twas een schone vrouw
waarvan dak de oge erkende en die schone dikke bille.. twas annelie! Die keek
mij recht in dogen aan en stapte op mij af, ma watter toen gebeurde zalk
volgende keer vertelle!
Sorry dat weer nen tijd stil is geweest iere,
maar twas iel druk. Me ons annelieke ist ondertussen
allemoal terug in orde, ze eeft toen nog 5 doagen int ziekenhuis gelegen, ma
dan wast in orde en mocht ze terug nor huis. Gelle weet wel dak vorige keer
aant twijfelen was ofdak na den boyfriend of den broer moest uithangen. Khem er
dan toch veu gekozen om een betje de goeien boyfriend uit te hangen. Aangezien
da ze nie eel de vakantie alleen thuis wou zitten me deen de Keyser in de buurt
hemkik mijn spaarrekening geplundert en voor ons same een last minute reiske
geboekt nor Turkije, efkes weg van da Belgisch rotweer en wa goan genieten opt
strand en int zonneke enzo. En dan ja s avonds kunde ginderachter goe feesten
dus da was natuurlijk oek plezant. Ens
nachts wast zeker oek iel plezant, ma da zijn ulle zaken natuurlijk nie eh.
Maja na een week moesten we dus spijtig genoeg
al terug naar huis, een paar dagen voor dat school terug begon, was da efkes
klote amai. We stappen dus vant vliegtuig oep den trein blabla nor huis, ge
kent da wel. Ik ben dan iel efkes mee nor Annelieke haar huis geweest, mor
daarna nar men eigen huis. Ik doen ons voordeur open en wa dak daar toen
aantrof da gade echt nie geloeven, ma da bewaar ek vo de volgende keer.
Sorry dak wa later nen nieuwe blog gepost hem,
ma ja. Ik hem echt een kei drukke week achter menne rug gehad, wa was me dadde.
Heel dafgelope week hem kik bij die van oens in de kliniek gezeten op
dintensieve. Ge wilt het eigenlijk gewoon ni wete, ik ben der nog allemaal ni
goe van.
Toen da kik vorige week in t ziekenhuis lag
omda kik die stoemme glaze deur ni had gezien, kreeg kik toch te hore da oens
Annelieke ook in t ziekenhuis was opgenome.
Awel, die verpleegster die nam mij effe mee
naar buite, t kloenk allemaal nog al serieus. Blijkbaar zat ons Annelie der
helemaal door. Ale da snap ik opzich wel na al wad een De Keyser me aor gedaan
had. Ondertussen hadde Shanaya en Sofie oar twee beste vriendinnen Annelie late
valle gelijk nen baksteen omda ze zichzelf ni meer was.
Ze had zich toen opgesloten in de badkamer en
vanalles van pille gepakt. Ze kon haar blijkbor ni goe meer rechthoue en is met
hare kop tege de rand van t bad gevalle. Ze ligt nu p dintensief, de dokters
hebben eel er moag moete leegpompe en ze heeft een hersenfractuur. K wee ni of
da ze oeit nog dezelfste zal zijn. En wa moet kik doen als ze wakker wordt?
Moet kik nu broer spelen of haren boyfriend, ik wee het gewoon efkes ni meer.
Eeey bloggers tis weer
een week geleje dak nog iet van mij em late hore, ma der is veel gebeurt
verleje week. Klig ier ondertusse int ziekenhuis, dik tege men goesting. Ma
kzal is vertelle oe da da is gebeurt. Ons Annelieke ging mij dus vertelle wa da
der was gebeurt me den De Keyzer. Awel kmoe zegge kzen der nog altij ni goe
van. Ze zei da den De Keyzer aar elemaal geen bijles kwam geve, ze ad da
verzonne omda ze de waarheid ni wou vertelle. Nu wask al elemaal ongerust want
da kloenk serieus. Ze vertelde da den De Keyzer aar al eel aar leve misbruikte.
Nu wask in alle state, kging dee vettige vetzak is nen toek in zijn klokkespel
geve, dan zou em ni meer de graove keirel uithange. Ma toen peisde kik inees in
men eige: oe kent den De Keyzer ons Annelieke al eel aar leive? En toen kwam
den aap uit de mouw (of oe zegde da?). Den De Keyzer was ni alleen mijne pa ma
da was oek den hare! Nu sloege men stoppe elemaal deur, kging dee klojo is goe
de les gaan spelle, ma voordak et huis uit was liep et al fout. Blijkbaar heeft
ons Annelie in de keuke een glaze deur, kad die dus ni gezien dus kzen daar me
men bakkes recht tege gelope waardoor dak nu dus nen gebroke neus en een
ersenschudding em en int ziekenhuis lig. En als da allemaal nog ni genoeg was
oork ier just van die verpleegster da ons Annelie ier ook is binne gebroegt.
Toen da ze kwame zegge wa der me ons Annelieke gebeurt is, wask elemaal in
shock. Ma da vertelk volgende week wel. Ciaoooo.
k wet dak elle lang in spanning hem late wachte om te vertelle wak me
Anneli hem gedaan vo hare Valentijn de veetiende ma k hem et nogal druk gehad
me bokstrainingen me de Ferre in de vacance. Want de Ferre zei da ze de lesten
tijd nogal gereclameerd hemme in den boksclub dak te weinig kom na de
trainingen en te veel bij mn mokske zit. Maja nu hemk es een lief en een
goeike dan oak nog, dus daer krupt wel wa tijd in om die te soignere eh en ja,
men traininge slaag ek dan een paar keer over ma train k ik dan me ons Anneli
op een ander manier eh. Ma op Valentijn wouk ons Anneli es goe in de watte
legge, zeker na da dee vettigen de Keyzer haar had aangerand en ze elemaal uit
her loot geslage was, dus k emme kik gelek nen echten gentleman een lekker gerechtje
klaargemaakt op Valentijn: ne goeien spaghetti bolognaise. k Zen kik genen
held in de keuke, dus da gehakt was wel alf aangebakke maja me die tomatesauce
proefde da toch ni hed en khad dan wa kaarskes op tafel gezet en een muziekske
der bij enal, dus kvon van mezelf dak da goe had gearrangeerd. As dessert hadk
zo van die chocolate hartjes voorzien, wa ons Anneli kei lief vond, ma khem her
natuurlek ni gezegd dak die gratis had gekrege in de Carrefour vo de
Valentijnsactie. We hemme dan nog same zo nen typische romantische meiskesfilm
gezien van op de VTM en daarna zenk daer blijve slape want die haer ouders
waren toch op weekend met hun twee. Kzen dan een heel weekend bij Anneli
gebleven, ma dee zondag hem ek dan es gepolst hoe da da nu just zat me deen de
Keyzer en die bijlesse, want kwilde kik nu wel es wete waarom da dee me mijn
lief zat te vosse toen dak dee had betrapt. Den uitleg da ze mij dan eeft
gegeven da kunde ni gelove, kzen der nog alty ni goe van. Ma da zalk elle dan
volgende week vertelle.
Veurige weik adk ale late wete dak die twee
betrapt em op Annelie aar kamer. Kzen er nog altij ni goe van. Da beeld da de
Keyzer op op mijn lief zit kank ni uit mijne kop zette. Toen k binnenkwam was
Annelie dus kei hard aant wene. Kwas zo kwa as iets natuurlijk en khem de
Keyzer ne goeien toek op zen bakkes gegeve. Wa peist dien wel , da em zo maar
me mijn vriendin kan ligge vosse?! Ikke in alle state, kwist ni wa zegge. De
Keyzer was het aant bloeie, kpaas da zijnen tand der uit is. Diene begon direct
al zen klere bijeen te pakke en liep na buite. Dienen had denk k schrik van mij
gekrege. Daar zatte kik dan, elemaal in shock me Annelie in men arme. Die
trilde gelijk ne zot. Ze zei da de Keyzer nar aar huis kwam om bijles te
geve Kwou kik men Annelieke gewoon ne keer verasse, al een chance dak was
binnegegaan of thad nog veulen erger kunne zen. Kwou kik nu toch wel wete of de
Keyzer al vaker blijles was gaan geve bij Annelie of ni. Na ga nek da ni vrage
want tis nog ma just gebeurt, de volgende keer misschien. De vrijdag wast
Valentijn en omda er zoveul was gebeurt den lesten tijd wou k Annelie is ne
keer goe soignere. Wa da we dienen avond allemaal emme gedaan zalk ale de
volgende keer late wete.
Tis weer al een week geleje dak iet em late horen. Ma t
was weeral dikke ambiance deze week ze. Zoals kik veurige week al zé, ad de
keyzer gebeld na ons ma omda em me mij wou klappen. Tuurlijk ad kik doar geen
goesting in. Kwam kik de maandag nog ma
net op school of de keyzer tikte mij al op mijne rug vo te vrage ofk s middags
na et studium kwam. Kkon da na nie weigeren dus kging kik s middags na t
studium. Kwas eigelijk wel eel benieuwd wa em te zegge ad oekal doechtk wel da
et ging gaan over ons ma enal dieje shit. Kkwam daar dus aan aan t studium
begon em al me ne sorry. Kdoecht wa krijge we na ne sorry van de keyzer dees is
nie vo mogelijk. Em ging verder me zijne uitleg van waarom em ons ma eeft
verlaten. Eigelijk na da gesprek snapte kik em wel een beke, kzou et zelfde
emme gedaan in zen situatie. Ma toch blijft et ne klootzak en zouk em geire ne
ferme toek geve. Tuurlijk zat ons ma ier achter da gesprek die eeft na de
keyzer gebeld vo te zeggen da em zen verantwoordelijkheid moe pakke en de
waarheid vertellen. Natuurlijk zat kik nog me de vraag wa em bij anneli dee
maja dees was na nie et moment om da te vrage dus kem da ma zo gelate. Na t
school wou kik Anneli verassen en ging kik na hoar thuis. Kwam kik daar aan
khoorde haar kresse tot buite. Kwist da er iet nie just was ma kwist nie goe wak moest doen. Dus kging ma na binne der was
niemand thuis khoorde aar van bove roepe gelek ne zot. Dus ikke na bove zag kik
aar da ligge in da bed me aar bene open me de keyzer op aar. Anneli was aant
kresse en roepe die ad de tranen in aar ogen. Kad just wa sympathie vo de
Keyzer gekregen endan zit em me mijn vriendin te vossen. Ikke in alle state en
natuurlijk me mijn vuiste in den aanslag. Wa er dan allema is gebeurt da wilk
et liever na nie over ebbe tis nogal moeilijk op de moment om derover te praten
dus de volgende keer zalk ulle da wel late weten.
Ej bloggers,
Zoas kik al zé, ons annelie ging doar die badkamer binne. Ik doar moar schoon
liggen wachte, na een kwartier nog nieks. Ik kreeg kik doar al schrik vant kan
niemeer. Allé, na een half uur in die badkamer kwenie wa liggen doen kwam ze
toch uit dieje badkamer. Annelie keek mij aan en aar gezicht zat elemaal onder
de tranen. Zelfs aar lip was aant trillen. Mijn hart aant
boenke gelijk zot. Da kon na toch nie da kik aar zwanger em gemoakt eh! Moar
ineens stond er een glimach vant kan niemeer oep aar gezicht. Toen wistk dak
mij geen zorgen moest maken. Annelie pakte mij eens goe vast en zé da ze nie
zwanger was. Aar regels waren gewoon nekee te laat. Ge kunt na wel begrijpe da
kik enorm content zen, stel a veu da wij aan tienermoeders ginge meedoen.
Gelijk een bende marginale zeker? Ma alle Annelie was precies nog contenter as
kik. Die gaf mij eens een goei kus en dé precies of der was niks gebeurd. Kvond
nie erg want khad wel wa ontspanning nodig na iel deze zever ze. Alle van t een kwam t ander eh, deze keer
wel me condoom. Kzen deze keer ook oep een deftige manier nar huis geraakt, me
klere aan enal. We goan vandeweek nog neke afspreken. En da komt goe uit want tege
dak thuiskwam doecht ek er ineens aan dak helemaal was vergeten vrage oe da da
na zit tussen aar en de Keyser. Kzen der eigenlijk eel benieuwt naa. Trouwens
ons ma eeft daarnet komen vertellen da de keyser gebeld ad me de vraag of ik me
em oek is wou klappen. Ma kem eigenlijk geen idee wak ermee ga doen Kzal
vandeweek wel laten weten of er nog iets gebeurd is me em.
Doar lagk
dan, oep den oprit van Annelie. Kmoest eerst ffe van de schok bekomen,toen kik
mij realiseerde dak daar naakt lag. Kprobeerd oep te staan en ik ben zo snel mogelijk noar
huis gegaan. Gelukkig had ek niks van dee val overgehoude. Toen ek thuis kwam,
benk derect in men bed gekropen.
Tuurlijk kost kik ni slapn. Kbleef mij ma afvragen wa de Keyser bij Annelie
dee. Kbesloot om het de volgende dag int school te gaan vroagen. Toen kik de
volgende dag int school aankwam stond de keyser mij oeptewachten. Hij zij dat
em iets me mij moest besprekn. Kzen gewoon doorgelopen, kwas al blij dak er
vandaag geen les van had, kmoe niks van dee Keirel hebbn. Toen kik de klas
binnenstapte, zag kik da Annelie der ni was. Kvond da vreemd, moja, da kind ad
oek wa meegemaak natuurlijk. Kvond wel kut dak nu ni kost vragen wa de Keyser
der gistre dee dus kbesloot om na et school langst te gaan. Zo gezegd zo gedaan,
na et school ging kik naar Annelie ar thuis. Ik belde aan, en der eerst dee
niemand open, kbelde nog is, ik hoorde voetstappen . Annelie dee open en liet
mij binnen. Toen wij in haar kamer ware, wou kik net vragen wa da Keyser ier
gistre dee, toen zij begon te wenen. Ik schrok een beke en kwist ni zo goe wak
moest doen. Kpakte ar dan ma wa vast en uiteindelijk vroeg kik wa er an de hand
was, dan begon die nog harde de schreie ze, hebk kik die
ma verdr een en weer gewiegt en toen ze eindelijk gekalmeerd was zei ze da zij
haar regels ni adgekregen. Kdocht was
daar na erg aan, toen kik mij ineens bedacht dat wijet zonder condoom adde gedaan. Kzie fock,
kdacht da gij pil pakte? Waarop zij neen schudde en Ze vroeg of kik nen zwangerschaps test wou gaan
halen. Ikke op mijn fietske naar den apotheek, dee keek wa raar na mij
natuurlijk en dan terug na Annelie. Kgaf dee zwangerschapstest aan haar en ze
verdween inde badkamer
Ma derest
vertelk volgende week wel, kmoe gaan eten, mijn moeder roept
Kzen er weer ze,sorry
dak al lang nieks van mij em late hore , ja kem nogal wa drukke weke achter de
rug ze. Ge kent da eh exames, die feestdage en vakantie en zoo en daabij moeste kik eerst nog wa rusten van deen
hersenschudding, een eel week emme kik in men donkere kamer gezete, da suckte
zwaar, kmocht zelfs ni gaan boxe van ons moeder. En dan begonne die examens en
omdatk er al nie goe voor ston en ons moeder weer overdreef , moestte kikmijne gsm en pc afdokke. enzoo hadde kik al wat
minder contact met Annelli eh ( das Da meiske waar kik zot van ben). Twee weke
geleje zenne kik met ons moeder mijn rapport gaan hale. Ik vraag me nog altij
af waaroem ze dani op een grijs blad emme afgedrukt, da stond toch vol buize...
ge kent ons moeder eh? Achteraf begon ze weer te zevere en als straf mochte kik
2 weke ni gan boxe. Bij kerstmis zen we na men grootouders geweest. Kem da
zitte frette totdak ni mee kon. En dabij emme kik 300 euro van hen gekregen.
Ons moeder vroeg of dak da zag zitte da ta stukste krapul van de keyzer oek
kwam , daarop emme kik is goegeroepe
dak dee gast nooit meer wil zien en denk da ze da wel doorhad dan. Op nieuwjaar
wast wad anders zenne . Kzen met de ferre uit gwst. Dee
gast kon er ook wat van ze. We hebben is goed zitte zuipe en los gegeaan.
Acvhteraf hoordde kik vanalle verhaledak da mokke em binnegdn en sinds deen avond, stuure kik da terug na. 2
dage later emme kik da mee afgesproke en zijn we na de cinema gegaan en na deee
film,zijjn we bij haar thuis nog iet
gaan drinke en vant één kwam tander eh, hoe da afgelopen is late kik a volgende
week wel wete
Vorige week was de
slechtste week van mijn leven! Ik heb een box ongeval gehad. Ik zal jullie dat
vertellen. Ik was aan oefenen tegen een boksbal en ik heb een slecht beweging
gedaan. Ik heb dus de boksbal tegen mijn hoofd gekregen! En dan: Black out! Ik
werd wakker in een ziekenhuis. Mijn mama was in bij mij in de kamer. Nadat ik
wakker werd, is er een dokter met lange grijze haren langst gekomen. Hij heeft
gezegd dat ik 3 dagen in een zwaarte kamer van het ziekenhuis moet blijven want
mijn hersenen zijn gewond. Als gevolg van dit ongeval heb ik veel problemen om
te praten, praat ik nu, bijna als een Waals Natuurlijk mag ik niet buiten
gaan. Dat is echt ambetant want ik moest het meisje ontmoeten waarvan ik het
gsm nummer had gekregen. We hebben veel smsen gestuurd. Ik vind haar heel
vriendelijk en grappig. Maar het meest vervelend ding is dat ik geen boks
oefening mag doen. Ik zal vroeg depressieve worden want ik mag niks doen. Tot
volgende week! Ik hope dat dat beter zal zijn.
De laatste keer da ik ier iet heb op gepost, heb
ik ulle verteld over dak mij eigelijk dik vergist had. De keyzer had helemaal
niet zitte hupseflupse met de vamp van tsecretariaat. En blijkbaar kon
Meneer den directeur en mijn vader er oek nie echt mee lachen dak nie door
had dat hem gewoon de poembak was aan het herstellen. Dus zoals ik al heb
verteld werd ik weeral opt matje geroept,
de zoveelste keer deze maand, maar onderweg naar den directeur is er wel iet
gebeurd dak ulle nog nie verteld had, maar het heeft wel heel deze rot maand
doen veranderen in een geweldig maandje! Wette nog toen ik ulle over mijne afgang
bij da mokske van automechanica heb verteld? Wel, madam kwam naar mij
toegestapt net op et punt dak ging vertrekken voor mijne preek naar den
directeur. Ze kwam haar verontschuldigingen aanbieden?! Ze zei da ze van haar
eigen vond da ze nie echt al te charmant was geweest tegen mij. Normaal gezien
zen ik den Don Juan vant PTS, kzen echt nen held alst aankomt op prate me
dufkes gellek haar, ma toen Anneli (just da hem ik nog nie verteld, da mokske heet
dus Anneli.) naar mij kwam konk er geen woord uit krijge. Kwas helemaal van
de kaart geveegd, of oe zegge ze da?
En het toppunt van al, haar lief heeft haar bedroge, snapte? Dees is gewoon
mijn kans hé! Ik heb snel haar mijn nummer gegeven en gezegd da ze maar zo snel
mogelijk iet laat weten aan mij via sms, kheb toen dag gezegd en direct naar
den directeur gelopen waar ik al een dik kwartier te laat aankwam. Zoals ik al
vorige week hem gezegd, den directeur was ni echt milt tegen mij me zijne preek,
hij dreigde zelfs me enkele schorsingsdagen als mijn attitude er nie vooruit op
gaat, dankzij mijnen big smile die ik den helen tijd had (dankzij Anneli) werd
den directeur er niet echt al te goe gezind van. En nu ja, 3 weken ne
woensdagmiddag nablijven. Opt eerste zicht ni al te eirg peisnde ik, tot da
mijnheer de grapjas er aan toevoegde da De Keyzer sinds gistere is aangesteld
als opzichter veur Woensdagnammidagen, das den druppel. Kzeg et a, da kan ni
anders als ferm escaleren. Sorry bloggers dak ier zo veel zit te lullen over
die ene dag ma et was wel den dag me het meeste gebeurtenissen van heel deze week.
Voor derest deze week hem ik mijn boks trainingen terug voort gezet, na da
UFC-accidentje hem ik een tijdje gestopt ma kzen er same met de Ferre er weer
volledig tegen in gevlogen, da deed weer eens goe deugd om op nen boksbal te
voenken!
En bloggers, ik kan nu eindelijk weer na een lange tijd zeggen dat int
algemeen echt een topweek was, terug bokstraining, redelijk straffe preek ma
een milde straf van den directeur, De
Keyzer ni al te veel gezien, ma tbeste van al Anneli, echt geweldig ze stuurt
zelfs al 3 xkes in haar berichten nor mij! Volgende week zalk ulle misschien
wel vertelle wa ze allemaal stuurt nor mij, tis nogal privé dus kweni echt of
dak da zo maar opt internet wil zette. Ahja komende week ook voor den eerste
keer weer praktijk, kzal ulle wel vertellen oe da is gegaan, ma tot dan hé
manne, tsjauw!
'K had veurige keer gezei
da men moeder en den directeur mij bij hen hadden geroepe om zomaar ineens
efkes vlakaf in m'n gezicht te zeggen da mijn vader de Keyzer is. Dus ikke
razend, ja en ge kent mij: mijn vuisten al gereed, naar die leraarskamer. 'K
dee die deur open. Eerst zag 'k daar niemand, ma khoorde stemmen en gestoemel.
Dus ging kik wa verder, richting de keuken van de leraarskamer, maar toen moest
'k stoppen. Ik kon mijn eigen ogen ni geloven. Daar wa verder in de deuropening
van de keuken dus, zag 'k twee paar benen liggen: zowiezo van de Keyzer want 'k
zag zijne mottige frak op de tafel liggen en die ander benen konden ni anders
zijn dan van die vant secretariaat, 'de vamp' gelek welle zeggen. Ja, ge vindt
da misschien straf da kik die herken aan haar benen, ma die heeft nogal ne
opvallende tattoo op heure enkel en dan die knalrooje naaldhakken. Ik hoorde
gezucht en geblaas: ik wist genoeg.
En wa moeste kik doen? K
zen dan mor stillekes weg gegaan. Da was echt ne shock. Da Keyzerke had zoveel
jaar geleden mijn moeder zwanger gemaakt en nu lapte hem die vant secretariaat 't
zelfste. Da was er dus los over. Dieje Keyzer, wa ne degoutante vetzak is da.
Da kik naar dieje vent zo hem oepgekeken, da snap kik ni...
Khem d'r voor de rest
van den dag me in m'n maag gezeten, ni te doen. Al goe had'k der geen les van.
De Ferre vroeg al aan mij: 'Wa ist joeng? Ge zijt zo stil, heeft da iets te
maken met da ge naar den directeur moest?' Ik antwoordde: "Tis niks, moei
a ni." Thuis hem ik ook al niks gezegd, ma ja ons moeder had niks anders
verwacht. Khem der nog nen nacht van wakker gelegen, ik was zo kwa! Kmoest het
aan iemand kwijt en daarom heb ik het dieje morgend verteld aan de Ferre. De
Ferre is uiteindelijk mijne beste maat, dee kan ik in vertrouwen pakken. Dieje
zwijgt gelek een graf als 't moet, want dees moest onder echt ons blijven. Dee gast
natuurlijk ook geshockt omda 't keyzerke mijn vader is en ok voor wa da'k den
dag dervoor had gezien.
Twee dagen derna, hoorde
kik wa gaste bezig over de Keyzer tijdens de pauze op de bank neffe ons. Den
tamtam had zen werk dus al gedaan. Heel tschool, leerkrachten en al, wisten
ervan. Khad da nu ni direct verwacht van de Ferre, ma kneem hem het ook ni
kwalijk. Iedereen mag weten wa voor een stukske crapuul aan ons les geeft.
De volgende dag stonnek
voor den directeur. Ja konnekik da nu wete dat de poempbak daar moest ontstopt
worre. Da just ne leerkracht praktijk en één vant secretariaat da moeten doen.
Kunnen die ni gewoon ne loodgieter late komen?
Allee, den directeur was
ni mals en de gevolgen zijn groot.
Hier
zen k weer. Man Man, gulle ga nooit raden wat er de woensdag bij den directeur
gebeurt is. En als k eerlijk moet zen, k zen er zelf nog ni goe van. De bel
van d eerste speeltijd ging en ja ik doecht kzal mor gaan kloppen he. Ik wist
ni goe wa k moest denken ma kdacht t zal wel wer ziever in pakskes zen. Als
ik zijn bureauke binnen kwam verschoot ik mij een ongeluk. Ons moeder zat daar
in een hoekske op ne stoel te blijten. Ik doecht da kan hier ni waar zijn he,
wa hem ik na weer verkeerd gedaan? Ik zet mij op ne stoel en den directeur
begint: Ja Mats, Wa da we u nu gaan vertellen ga ni gemakkelijk zijn maar wij,
en vooral u moeder, vinden dat ge het recht hebt om het te weten. Ik zat doar
al wa nerveus te waggelen, kwist ni goe wat er ging komen maar toen begon ons
moe ineens te klappe. Jongen, twordt tijd da ge weet wie da u vader is, en
eigenlijk kent ge hem al Tis meneer De Keyzer van praktijk Toen kon ze
nimeer verder praten en barste in tranen uit. Ge kunt u waarschijnlijk al wel
voorstellen da k daar dan schoon zat me mijne mond vol
tanne. Meneer de keyzer dee gisteren nog vroeg of alles in orde was thuis Ik
had het kunnen denken he. Ik was kwaad en liep nor buiten. Ik ging da stukske
pretente is goe mijn gedacht zeggen. Ik wist da dee woensdag het vierde uur
geen les moest geven dus kging ineens naar de leeraarskamer. Ik liep daar
zonder te kloppen binnen en de volgende shock van den dag was een feit. Wa da
k daar hem gezien zal ik volgende week wel uitleggen. Ma kmoet nog efkes
bekomen.
Zoals ge als wist wast vorige week een redelijk turbulente
week met da gevalleke met de flikken enal, ondertussen zenk als wa afgekoeld
en hem ik alles wa kunnen relativeren. Die werkstraf is echt klote, maar ja
thats life zeker? Ah ja das just ik ging ulle mijnen afgang bij da mokke nog
vertellen. Kzen der ni fier up, maar ja gulle weet ondertussen toch al alles
over mij. Gelek dak vorig week zei, zen ik dus op da meiske afgestapt met een
air van hier tot in Tokio. Ik ging neffen heur zitten en ik zei, Amai hier is
precies een sterreke uit de lucht gevallen? Da wijf kijk is heel vies ner mij,
stond recht en ging neur heur lief. Da die pumel heur lief was heeft ze wel een
goed laten merken. Ze pakte daar een of andere seut van IW vast en deed die is
goed vur mijne neus binnen. Al men maten lagen natuurlijk dubbel van lachen. Ik
had weer is een schoon figuur geslagen! Das oek altijd hetzelfde me mij hé!
Voor de rest wast echt wel een chille week. Naart school gaan, naart gezaag van
de leerkrachten leusteren enzoveurt enzoveurt. Tot dak den destdag door die van
praktijk werd aangesproken. Hij vroeg of dat na de les effe nog wa langer wilde
blijven. Ik doecht ja das geen probleem, maar ik zag het nut er ni van in .
Toen iedereen beuten was vroeg hem of da alles wel goed was thuis enal. Khem
gezei dat der niks speciaals was thuis en da alles wel best meeviel. Hij vroeg
oek of dak mij opt school wa thuis voelde, want dees is nog mer men tweede jaar
oep de PTS. Ik zei dak wa goei maten had leren kenne gelek de Ferre. Hij
bedankte mij vur het gesprek en hij zei dak mocht vertrekken. Ik had een heel
raar gevoel nadien, maar ik hem daar ni al te lang wakker van gelegen. Tot dak
de woenstdag opt school aankwam en den directeur vroeg of dak om 10u ner zijnen
bureau wou komen. Ik voelde gewoon dat er een luchtje aan was, maar de rest
vertelk volgende week wel.
Sorry dak al een week
niks meer heb late horen, maar k was te druk bezig me traine voor die
boksmatch. k eb echt alles op alles gezet, non-stop trainen. Die matchwas echt
kei belangrijk, want ik weet ni of ik da al heb gezegd, maar Dana White ging
naar de match kome zien. Dana White is een kei belangrijke figuur in de UFC,
namelijk de directeur. UFC zijn kooigevechte, maar tegenwoordig houdt hij zich
meer en meer bezig me kick- en thaiboks, mijn stijl dus. Ik heb de wedstrijd
van zaterdag gewonne, ma t was ni simpel zenne. Die kerel was een kop groter
als mij,10 kilo zwaarder als mij en bekan 2 meter breder als mij. Allegeluk
datem traag was en een slecht techniek had en na 7 rondes was de prijs in de
pocket é. Na de match heb ik nog effe me Dana gesproke en hij zei datem
enthousiast over mij was. Ik hoop maar datem da meende en mij effectief gaat
contactere. Da zou een grote stap zijn voor mijn carrière. Ik had mijn moeder
gevraagd te kome naar mijn match en mijn pa mee te neme, maar da was dusni het geval. Ze zat daar alleen. Ik had da
wel zien aankome ze, hij is er nog nooit geweest, dus waarom zou hij dan naar
ne match kome zien? Maar stiekem was ik toch teleurgesteld, want ik had er wel
op gehoopt. Toen ik na de match naar huis wou gaan stond die gast waartege ik
moest bokse buite op mij te wachte me zijn crew. Die flikker vond dak ni
eerlijk heb gewonne, maar die kon gewoon ni tege zijn verlies. Die begonne me
10 man of zo op mij te kloppe, maar daar kon ik ni veel tege doen é.k eb zelf
wel een paar kloppe uitgedeeld, da ware waarschijnlijk de bokse van hun leve en
nu loop ik dus me een blauw oog rond en een paar gekneusde ribbe. Op school
gaat het voor de rest goe, er is ni bepaald veel gebeurd. Er is wel een nieuwe
leerling in de automechanica gekome, maar das een onderwerp voor de volgende
keer
