We rijden nu al 3 weken rond met een Indische auto, het merk is Tata, van ruimte te vergelijken met een Polo. Tata is een privé bedrijf van een Indiër die volgens mij stinkend rijk moet zijn; ze maken zo ongeveer alles, auto's, vrachtwagens, bussen, maar ook elektronisch materiaal, ze hebben een hotelketen enz..

Onze chauffeur heet voluit Kamlesh Sharma, we noemen hem Kam. Het is een brahmaan, dat is de hoogste kaste, maar dat stelt niets voor. Oorspronkelijk waren de kasten een soort beroepsgroepen en de brahmanen waren leraars en priesters. Nu bestaan de kasten nog wel, maar je vindt ze in alle beroepen terug.

Je ziet hier overal mensen die zich buiten wassen; ofwel in de rivier, of aan een dorpspomp, of (de truckers) aan een tankstation. Je ziet ook heel de dag vrouwen en kinderen water pompen aan één van de dorpspompen en dan met kruiken of jerrycans er mee naar huis gaan...wij beseffen niet hoe gemakkelijk we het hebben: we draaien een kraantje open en we hebben warm of koud water. Als je hier warm water wil dan moet je als vrouw eerst gaan hout sprokkelen, dan water halen, vuur maken enz...

Door hun tulband zien ze er altijd indrukwekkend uit; als je deze man ziet, zou je denken dat het een maharadja is, maar in werkelijkheid is het een geitenhoeder...

ik stuur dit maar al door nu ik verbinding heb...!

17-11-2014, 00:00 geschreven door hugosimonne  

ik had al verteld dat we op tijgersafari geweest zijn, hier enkele foto's van onze tent en van de tijger (helaas alleen van op verre afstand met de kleine camera)

en hier staan we op het fort

Je kan hier een kamelentaxi bestellen

en dit is een van de hoofdstraten van Orchha...

Als je in Orchha bier wil drinken, dan wordt de fles gecamoufleerd op tafel gezet...om bier te schenken moet je een vergunning hebben, maar cafés en restaurants schenken "onder tafel"

groetjes

Hugo

17-11-2014, 00:00 geschreven door hugosimonne  

Na de foto's dan nu een beetje tekst. Na de tijgersafari in Ranthambore zijn we naar Orchha gereden; dat is een klein dorp (er is maar één hoofdstraat en één parallel straat), bekend om zijn vele tempels. En die zijn er ook. De meeste zijn erg vervallen (dat zie je trouwens overal in India, oude glorie, maar niet onderhouden...wellicht gebrek aan geld). We hebben één tempel bezocht waar heel veel mensen kwamen om te bidden en te offeren. Ze staan in rijen aan te schuiven, en als ze aan de beurt zijn offeren ze bloemen, en dan krijgen ze met een klein lepeltje een beetje (heilig) water in hun hand, wat ze dan opdrinken (hebben wij dus niet gedaan). Orchha is een aangenaam dorp, niet te groot en de verkopers zijn er niet te opdringerig; ze proberen wel maar als je "neen" zegt, dan haken ze nogal vlug af. Er is ook een groot paleis, maar ook daar is de oude glorie verdwenen. Overal waar we kwamen waren ook groepen scholieren of studenten, en die kwamen allemaal enthousiast op ons af gestormd. Ze willen een beetje hun Engels oefenen (verder dan where are you from en what is your name komen ze meestal niet) en ze hebben graag dat we van hen een foto maken. Simonne werd soms echt belegerd door een groep jongeren die elkaar verdringen om toch maar op de foto te komen.

En de kinderen worden hier al van jongs af aan geschminkt

Daarna zijn we naar Khajuraho gereden, waar we nu nog zijn. Dit stadje is bekend (alweer) voor zijn vele tempels, die uitbundig versierd zijn met beelden, vele ervan met een sterk erotische inslag. Je ziet er allerhande standjes, ik vermoed dat dit een plezante religie geweest is

voor de liefhebbers van meer plaatjes zie internet

Deze middag hebben we heel de tijd in de zon aan het zwembad gelegen. Morgen hebben we nog een lange rit (400 km) naar Varanasi en dan nemen we afscheid van onze chauffeur waar we een dikke drie weken mee op stap geweest zijn. We blijven een paar dagen in Varanasi en vliegen dan naar Delhi, vanwaar we volgende zondag terug naar huis vliegen

groetjes

Hugo

17-11-2014, 12:06 geschreven door hugosimonne  

Een Engelse toerist had ons gewaarschuwd dat Varanasi een verschrikkelijke stad is; hij had er 2 nachten verbleven en dat was voor hem zeker één nacht te veel...wij waren en 3 nachten en voor ons was het het hoogtepunt van onze reis.

Varanasi, vroeger Benares genaamd, is de heiligste stad van India en ligt aan een grote bocht in de Ganges. Het is voor de hindoes wat Mekka is voor de moslims. Er komen jaarlijks miljoenen pelgrims die zich in de rivier komen wassen als rituele zuivering

Hoewel het water heel smerig is; bijna alle riolen van Noord India komen uit in de Ganges of een van de zijrivieren, de as van gecremeerde lichamen (die soms niet helemaal verbrand zijn...) wordt erin gegooid, chemische stoffen van producten gebruikt in de landbouw en zware metalen van de industrie komen erin terecht en nog veel meer (we zagen een dode koe drijven...). We maakten een boottochtje en moesten op een bepaald moment uitstappen en naar de oever waden. Onze voeten in het water...vonden we toch wel wat eng. Ofwel zijn we nu ritueel gezuiverd ofwel houden we er iets aan over ?

Met Rasj, onze roeier die presé onze derde zoon wou zijn.

De oude stad, die wat hoger op de oever ligt, is op vele plaatsen verbonden met de rivier door brede trappen, ghat genaamd.

Twee van die ghats zijn crematieplaatsen, er worden lichamen van overledenen verbrand. Van overal komen mensen naar Varanasi om hier te sterven; wie hier sterft en verbrand wordt, en waarvan de as dan in de Ganges verstrooid wordt, gaat rechtstreeks naar het Nirwana en neemt de reincarnatie een einde. De verbrandingen hebben 24 u op 24 u plaats. We hebben heel het ritueel kunnen zien, maar we mochten niet fotograferen. We hebben alleen een paar foto's van op afstand. Het lichaam wordt op een bamboo draagberrie naar de Ganges gedragen door mannelijk familieleden, vrouwen zijn niet toegelaten, huilen belet het goede vertrek vd overledene. De draagberrie met het lichaam wordt ondergedompeld in de Ganges. het hoofd wordt uit de doeken gehaald en Gangeswater wordt in de mond gesprenkeld als laatste rituele zuivering. Dan wordt het lichaam op een houtstapel gelegd, met nog wat hout er bovenop. De voeten steken er steeds uit. Als de toelating tot crematie bekomen is, komt er een halfblote priester met een rietbundel die al lichtjes smeult. Hij loopt 3 tot 5 maal rond de brandstapel en steekt de brand erin. Familieleden gooien voortdurend sandelhoutpoeder over de brandstapel. Na een tijdje vallen de onderbenen vd brandstapel. De onaanraakbaren (dalith) crematieplaats werken porren met een lange bamboestok de benen terug op de brandstapel, wel een beetje een akelig zicht.

De crematieplaats lijkt wel een stort, alle romel vd vorige crematies blijft er liggen. Er ligt een grote assehoo, die wordt door de dalith in de Ganges uitgezeefd om naar juwelen vd verbrande vrouwen te zoeken.

Een verbranding duurt ongeveer 3 uur; hout is duur, voor een goede verbranding heb je voor 5000 R (€ 65) hout nodig en dat is veel geld voor de modale Indiër (een gemiddeld maandloon is 3000 R) Vroeger werden halfverbrande lichamen in de rivier gegooid. Dat is nu verboden; de overheid heeft voor de armen een elektrische verbrandingsoven gebouwd, waar een crematie kan voor 500 R

Het is een vreemde gewaarwording om dat allemaal te zien gebeuren... interessant maar ook wel afschrikwekkend.

Elke avond bij zonsondergang is er de aarti, een ceremonie waarbij het licht van de dag teruggegeven wordt aan de heilige rivier. Op 2 verschillende plaatsen staan podiums waar de brahmaanse priesters hun ritueel opvoeren : op de ene plaats 5 en op de andere 7. Met muziek, dans, belgerinkel, ritmische gebaren met wierook en vuur wordt de ceremonie opgevoerd. Goeie show, er komen duizenden mensen op af. Je kan dan ook een schoteltje kopen met wat bloemen en een kaarsje, en dat op het einde te water laten op de Ganges.

En bij de pelgrims ontmoet je de raarste types...bijvoorbeeld mannen die zich helemaal ingesmeerd hebben met as en die de hele dag ergens langs de straat zitten. Ze wachten vooral op toeristen die een foto nemen en dan willen ze wat drinkgeld. Ze worden sadhu genoemd

Voor ons was Varanasi een geweldige belevenis !

En intussen zijn we terug in Delhi. We vlogen gisteren van Varanasi naar hier, vandaag (het is nu zaterdagmorgen) lopen we hier nog wat rond en vannacht om 00.30 u vertrekken we uit het hotel naar de luchthaven voor onze vlucht naar Brussel

groetjes allemaal

hugo

22-11-2014, 00:00 geschreven door hugosimonne