We kunnen niet spreken in naam van de leerlingen die reeds gisteren terug naar huis keerden, maar hier in Kasterlee zagen we omstreeks 8 u. bij het ontbijt enkel maar lachende gezichten. Zelfs de wespen van gisteravond waren al zo goed als vergeten …

Eerste opdracht van de dag: kamers opruimen, valiezen pakken en verzamelen in de sporthal ... en dan op weg naar het ontbijt.

En dat intussen klassieke ontbijt met fruitsap, melk, ontbijgranen, brood, een rits aan beleg en voor de gelegenheid extra aangevuld met heerlijke ronde krakers, werd door eenieder zonder uitzondering gretig binnengespeeld.
En dan terug naar de sporthal waar de groepen verdeeld werden voor de dagelijkse activiteiten: eentje trok naar de Schotse Hooglanden om onder begeleiding van krachtige doedelzakmuziek en een aantal pseude- Schotse schonen (of waren het Schotse pseudo-schonen?) hun beste beentje , voetje en armpje bij te zetten in de fameuze Highlandgames.

Groep 2 trok richting oriëntatieloop. ’t Is dat ze een fikse omweg maakten om er te geraken, maar ja, dat kan hen niet kwalijk genomen worden. Na de activiteit hadden de meesten toch door dat de kortste afstand tussen 2 punten nog steeds een rechte lijn is.

Water en heide, dat waren de biotopen die verkend werden door groep 3. En ja hoor, de libellen, salamanders, kokerjuffers, spinnen, en stekende mieren, ze waren ook vandaag weer allemaal van de partij. Gek, geen wesp te bespeuren vanmorgen …

Hoe dan ook, de twee uurtjes vlogen voorbij en sneller dan gedacht moesten we ons reppen voor 'het laatste middagmaal'.

En ja hoor,  wat iedereen stiekem had zitten hopen gebeurde ook echt, er werden vandaag frietjes geserveerd, frietjes à volonté zelfs, aangevuld met heerlijk mals stoofvlees. En waar we vorig schooljaar nog tevergeefs moesten zoeken en vragen naar mayonaise en/of ketchup, dit jaar waren die standaard van de partij. Een minibar met koude verse groentjes en indien gewenst een lekkere yoghurtdressing zorgde ervoor dat onze maaltijd ‘af’ was!
Een natuurlijk de lekkere cornetto (aardbeien of chocola) als afsluitend dessert niet vergeten!
Een voltreffer dus dit menu en meteen een waardige afsluiter voor onze geslaagde ontmoetingsdagen.

En de zon, zij straalde voort.
Dus een kwartiertje extra tijd om te ‘chillen’ op en rond de sportterreinen en dan op naar de laatste sessie activiteiten.

Intussen waren enkele begeleiders nog vlug even de ronde gaan doen in de reeds verlaten paviljoenen en verzamelden ze toch wel één en ander achtergelaten, of beter gezegd 'vergeten' kleding. Nog een laatste maal verzamelen in de sporthal dus om ook dat nog even op punt te stellen.

De sfeer die er vanaf het eerste moment ingezeten had bleef aanhouden en dat kon ook niet anders. Drie dagen stralende zon en verdween die dan al eens achter een zeldzame wolk, dan waren er de stralende gezichten van 400 leerlingen van het slc om dat goed te maken.

En nu is het de hoogste tijd om gepakt en gezakt terug de bus op te stappen en naar Bilzen weer te keren. En daar ook de pc mee moet, zijn dit onze laatste woorden …

DE FOTO’S VAN VANDAAG

http://www.sint-lambertuscollege.be/Albums/2014-2015/HogeRielen2014/vrijdag 2/