Donderdag 02/10/2014

7.30 u

Op menige kamer rinkelt, zoemt of belt er iets … de gsm, de wekker of mogelijk nog een ander wekmiddel, wie zal het zeggen. Niet dat het echt nodig was, want reeds ruim voor zevenen noteerden we her en der de eerste tekenen van ontwakende jongeren.

En al was de nacht, op enkele niet onverwachte uitzonderingen na, rustig verlopen (zo hoort het trouwens ook), toch konden we ons niet van de indruk ontdoen dat er menige oogjes ietwat last hadden van een mogelijk toch iets te korte nachtrust. Eigen schuld, dikke bult!

Nu goed, vlug uit de bedjes en al direct terug inpakken, want tegen negenen moesten de kamers leeg en proper zijn. Tegen dat uur zou de aflossing van de wacht gebeuren en zou de tweede lading van onze eerstejaars hun voorgangers komen vervoegen.

En zo stond iedereen na een klein halfuurtje gepakt en gezakt en konden we op weg naar ons ontbijt.

Hierover kunnen we kort zijn: een assortiment brood, een lapje kaas, een sneetje worst of ham en voor wie dat niet zou lusten, een ruime keuze uit een assortiment ontbijtgranen met melk. En natuurlijk de gewone kost zoals confituur, smeerkaas en de alomtegenwoordige chocopasta niet te vergeten!

Met gevulde magen dan naar de sporthal voor het KLASSENLERAARMOMENT waar o.l.v. de klastitularis op een speelse en ludieke manier gewerkt werd aan een aantal thema's: een namenlegpuzzel, duimafdrukken van iedere leerling, verkiezing van klasverantwoordelijken en 'last but not least' natuurlijk het uitdelen van de gegeerde polsbandjes van de ontmoetingsdagen.

Intussen was zoals gezegd ook de tweede lading leerlingen veilig en wel aangekomen en nadat ook zij zich in hun paviljoenen geïnstalleerd hadden, was het tijd voor de officiële verwelkoming: ze werden in de sporthal meer dan enthousiast onthaald door de bijna 200 reeds aanwezige leerlingen. En zo waren onze eerstejaars compleet: bijna 400 stuks samen op de schitterende Hoge Rielen-locatie.

De sfeer zat er al direct goed in en aangezien ook de zon zich, ook vandaag weer, van haar beste kant liet zien, was het al vlug de allerhoogste tijd om opnieuw in gang te schieten.

Off we go ....

Wat de biotoopstudie betreft, deze kadert in de leerstof van het vak natuurwetenschappen: Leerlingen mochten op onderzoek in het bos, op de heide of in en rond de vijver. Vooral dat laatste viel erg in de smaak: naast het uitvoeren van de klassieke metingen zoals watertemperatuur en helderheid probeerden onze leerlingen ook de kwaliteit van het water te bepalen aan de hand van waargenomen waterdiertjes. Dus werd er danig geschept, gevangen, gefilterd én achteraf natuurlijk, gedetermineerd: tietallen soorten visten onze jongeren uit de vijver op, gaande van de kleinste larven van een eendagsvlieg tot enkele - weliswaar jonge - maar heuse watersalamanders.

"Eeek .... kriebel- en griezelbeestjes ..." vonden sommigen toen ze hun vangst onder de loep mochten bestuderen. De gids stelde hen echter al snel gerust: "Je hoeft niet bang te zijn om die beestjes vast te nemen" grapte ze "er is niets vies aan, ze hebben zich goed gewassen!".

Op de heide en in het bos ging het er al niet anders aan toe: spinnen, mieren, kevers, torren, libellen, te veel om op te noemen ... niet alleen interessant dus, maar ook leerrijk!

En zo vloog de tijd voorbij en voor we hert wisten was het alweer middag!

Wonderbaarlijk vlot werden onze nagenoeg 400 jongeren gelaafd en gespijsd en 't is echt ... ook vandaag hebben we over de kwaliteit van het eten weinig of geen klachten gekregen.

Na een kommetje groentensoep kregen we een portie aardappelen', een bedje van verse (maar uiteraard gestoofde) worteltjes en erwtjes en dat alles afgewerkt met een tradionele ‘hamburger’. En als dessert een yoghurtje of een lekker stuk vers en dus o zo gezond fruit.

En zo konden we er met zijn alles weer tegen voor enkele uurtjes tegen …

En of dat nodig mocht blijken, want voor de namiddag stond de 'SLC -racebaan' geprogrammeerd en dus dienden absoluut de sportieve schoenen aangetrokken. 

Onder leiding van een afvaardiging aspirant leerkrachten L.O. van het KHLim werden in een Olympische sfeer tal van proeven uitgevoerd. En voor één keer mocht (moest) er zelfs gegokt worden. Het was namelijk niet alleen de bedoeling dat de teams het op het sportieve vlak tegen elkaar opnamen, er moest ook telkens gegokt worden op de winnaars van elke discipline: kruiwagenlopen, touwtje springen, geblindoekt lopen, duolopen, je kan het niet verzinnen of de opdracht zat ertussen … zoals gezegd, een sportieve strijd maar toch op het scherp van de snee. Met een vlotte afwisseling van actie en vernuft, maar ook met de nodige humor en ja bij momenten zelfs kolder werden de proeven één voor één vlotjes afgewerkt . En zo werden overwinnaars meer dan eens verliezers, en werden de verliezers nog winnaars ...

Kortom ... de Olympische gedachte vierde hoogtij.

Jammer genoeg moest al dat sportieve geweld omstreeks 15 u. even onderbroken worden, want het werd stilaan tijd om afscheid te nemen van onze eerste lading leerlingen, wiens anderhalve dag Hoge Rielen er bijna opzat. Nog vlug een vieruurtje meepikken en dan gepakt en gezakt richting bus. om moe maar - zo vermoeden en hopen we toch - voldaan terug richting Bilzen te touren, waar ze door mama, papa, oma of opa werden opgewacht.

Voor diegenen die pas vanmorgen arriveerden liep de SLC-racebaan nog even verder en werd er nog even verder gesprongen, gehuppeld, gelopen, gekropen en weet ik veel wat nog allemaal ... Als afsluiter voor elke groep een partijtje 'trefbal' en daarna snel richting paviljoenen voor een opfrisbeurt en het niet te missen klasmoment.

En dan alweer aan tafel ... voor ... spaghetti met een vegetarisch sausje ...

Net genoeg tijd om voldoende moed bijeen te schrapen voor het intussen al legendarische bosspel. Gezellig gibberen en bibberen in het donker, samen bang zijn zonder angst te tonen. De stoere Jan uithangen, soms met een klein hartje en bijna in de broek doen van de schrik ... Alle ingrediënten waren aanwezig en ook vandaag werd er weer gegriezeld, gegild en vooral veel gelachen ...
Geen enkele valse noot?
Een valse noot niet echt neen, maar wel een handvol valse wespen die zich even meenden te moeten manifesteren … met alle gevolgen van dien …

De jongens en meisjes van het IKSO kregen een plotse toeloop van een handvol kinderen die het slachtoffer waren van het zwartgele geweld. Maar ook die klip werd vlot genomen, een troostend woordje hier, een verzachtend zalfje daar en alle wondjes werden een voor een netjes glad  gestreken. Even pijnlijk en ambetant dat wel, maar morgen ook wel iets om thuis en bij vrienden mee uit te pakken!

Om klokslag half tien werd er een punt gezet achter het bosspel. Nog vlug even verzamelen in de grote Sporthal voor een (alcoholvrij) slaapmutsje en dan vlug naar bed ...

Oogjes dicht en snaveltjes toe ... goedenacht en tot morgen!

VOOR DE FOTO'S VAN VANDAAG:

http://www.sint-lambertuscollege.be/Albums/2014-2015/HogeRielen2014/donderdag/

http://www.sint-lambertuscollege.be/Albums/2014-2015/HogeRielen2014/donderdag deel 2/ 

http://www.sint-lambertuscollege.be/Albums/2014-2015/HogeRielen2014/varia/

en mocht je ze eerder gemist hebben, bekijk ook de tweede reeks foto's van woensdag (tweede link onderaan blog van gisteren)