Inderdaad, dit avontuur start in oktober 2010 bij de aankoop van onze mobilhome. Door een toeval ontdekten we een pracht van een vakantiehuis op wielen. Zoiets kostbaars dient beschut te worden voor de koude, de vorst, de temperatuursschommelingen ... Dus zochten we een "woning" voor onze aankoop. Eventjes dachten we onze tuin te kunnen uitbreiden en daar een hangar op te bouwen maar helaas .... Dan maar uitkijken naar stallen ... die minimum 4m hoog zijn en minimum 12 m lang en liefst niet te ver van onze woning. En dat bleek dus een moeilijke opgave. Om niet te zeggen, quasi onmogelijk. De ommekeer kwam op de avond dat Luc mij op een vastgoed website een pracht van een hangar toonde. Het ideale onderkomen voor onze zeswieler. MAAR bij dit stulpje hoorde een villa ... en dat vond ik ietsiepietsie te ver gaan. Dus even de hoofden bij elkaar steken. Het wordt heel snel duidelijk dat we onze recente investering op zeer lange termijn zien ttz dat we heel veel zorg willen dragen voor ons tweede huis. Voor geen van ons is het noodzakelijk om hier te blijven wonen. OK dat weten we dus ... Wat willen we ? Een nest waar ruimte is voor licht, voor natuur, voor privacy .... En voor onze MAN-mobiel natuurlijk. En dan komt Luc met een voorstel ... Er is de hoeve, de hoeve die sinds 1865 in het bezit is van de familie De Ruyck. De mama van Luc is eigenaar. Zo'n twee jaar geleden verhuurden wij deze hoeve, onder de titel van ons immo-kantoor LUSIM, aan een jong koppel. Bij de onderhandelingen vertelde ik hun dat ik mij daar oud zag worden, in zo een knus huis en omgeving. Ik herinnerde mij dit niet meer tot de huurders mij hieraan herinnerden op het moment dat we hun vertelden dat wij de nieuwe eigenaars en bewoners gingen worden van deze plaats; Wie had gedacht dat deze spontane woorden zo vlug realiteit zouden worden ? Ik alvast niet..
