Ik ben Jan den Hoed,, en gebruik soms ook wel de schuilnaam janja.
Ik ben een man en woon in Denhaag . (Nederland.) en mijn beroep is ex clubhuiswerker.
Ik ben geboren op 08/08/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, gitaarspelen en schrijven..
Na het schrijven van korte verhalen en columns, ben ik gestart met het schrijven van blogboeken.
PLUNJEZAK
HAVEN KROEG.
KOFFIEKAN.
TOT MIJN VOLGENDE BLOGBOEK.
Door ; Jan den Hoed.
19-12-2011
Het gat uit.
HOOFDSTUK 3 .
HET GAT UIT.
Het is 14 maart 1968, 8.30 uur, als de Polcks ( scheveningen 7 ) het gat van de scheveningse haven uit vaart. Het is rustig weer met een flauw zonnetje over de gladde zee. Doel van de reis is, de Ierse zee, voor de haringvangst. De loggers reizen nu op en aan van zee naar de scheveningse haven en weer terug, want het zou niet zolang meer duren voor dat het vlaggetjesdag is en er zodoende tonnen hollandse nieuwe haring wordt aangevoerd. Mike zit met een groepje bemanningsleden in de kombuis, er wordt koffie gedronken en men heeft het wat over thuis en over de kroeg. Er is slechtweer opkomst mannen zegt arie dan die ook de kombuis binnenkomt. Maar de mannen reageren niet echt, slechtweer schijnt normaal tezijn. Mike pakt dan zijn shagdoos uit zijn overal en gaat dan een shaggy zitten draaien..... wat ben jij nou aan het doen.. vraagt dan een collega visser die naast mike zit. Hebbie nog nooit iemand een shaggy zien draaien zegt mike dan voor z`n neus weg, waarop de visser het shagdoosje uit mike z`n handen grijpt en het via de kombuisdeur over boord gooit.......... zeelui draaien met hun klauwuh zegt hij dan, waarop mike nu ontzettend kwaad word, mike had in die tijd nog al eens last van driftbuien en het stoom komt zijn oren uit, ... Heey maarten doe is effe normaal imbeciel, zegt dan neef dirk....ach man, we hebben toch allemaal shag moeten leren draaien, mike die nu naast maarten staat draait zich om en loopt vloekend en tierend naar beneden, terwijl de mannen nog wat bekvechten. Als mike dan in zijn kooi gaat liggen geeft hij nog een stomp tegen de zijwand van zijn kooi. Even later pakt hij een nieuw pakkie shag uit zijn plunjezak, en probeert nu in zijn kooi om met zijn handen shag teleren draaien, wat na een paar shagy`s dan ook aardig lukt.
Op de logger wordt er gewerkt van twaalf uur s`nachts tot een uurtje of vier s`middags. En dat zou dus nog even duren, rond 24.00 uur zouden zij de Ierse zee bereiken. Maar dit weet mike allemaal niet, er is verder niets tegen hem vertelt van hoe of wat, en aangezien mike ook nog al makkelijk is ziet hij het allemaal wel. Nou mike kon zijn shaggy draaien dus nog maar even naar de kombuis voor een bakkie, als hij dan weer boven komt zegt maarten tegen hem, sorry he pik, maar ik help je wel om shag teleren draaien.... niet nodig... ik ken draaien......zegt mike dan wat snauwent. O, zie je wel, zegt maarten dan lachend. Maarten bleek achteraf best een toffe kerel tezijn, alleen zou de reis voor maarten na deze reis niet best aflopen, een paar bemanningsleden zouden hem overboord gooien, een moord die nooit opgelost zou worden, de polcks zou dan ook aan de ketting gelegd worden, en zou nooit meer uitvaren als vissersboot. Maar dit alles zou mike niet meer meemaken, dus terug naar de orde van de dag. Ook hebben de mannen het nog over wachtlopen, iets waar mike ook helemaal niets van snapt, hij luistert alleen maar, zo kwam hij beetje bij beetje alles teweten over het werkrooster.
Als er s`middags een bemannings lid gaat zitten aardappelen schillen zegt mike, is er geen kok, waarop een ieder moet lachen. Ja dat ben ik, zegt de aardappelschiller dan..... maar jij bent toch bemanningslid.... ja ook, maar om de reis is er iemand van ons aan de beurt die ook het avond eten klaar maakt en het brood bakt als deze straks op is, dus ik hoop dat je kunt koken, want ook jij komt een keer aan de beurt mike. Nou dat wordt dan afvallen lacht mike dan.
Dan komen de flesjes bier en de jenever op tafel, zo effe een paar drankjes voor het eten mannen, jij ook een biertje mike, ja.. tuurlijk zegt mike dan stoer. Onder het biertje wordt er gelachen, moppen vertelt en het is erg gezellig tenoemen. Ook hebben zij deze keer geboft met de kok, want het avondeten was prima. Alles schoot lekker op, zij waren het eiland white al voorbij , en nog heel even en zij zagen ook engeland in de verte liggen, je kon inderdaad heel goed zien dat engeland èèn groot eiland was. Een aantal bemanningsleden gingen in de vooravond een uurtje in hun kooi liggen, geen gek idee dacht mike, en je sliep heerlijk door het inslaap wiegen van de boot, maar ook de motor in de machinekamer hielp hier aan mee, door naar het geluid van deze motor teluisteren was je zo weg.
Bij het ochtendgloren zijn dirk en mike al aan de haven, kom mike, zegt dirk, even een bakkie bij otto in de havenkroeg. Als zij daar dan binnen komen is het er behoorlijk druk en is er veel herrie van hard pratende en lachende mannen in de met rook gevulde ruimte. Sommige oude vissers zitten al met een glaasje jenever voor zich, maar de meesten zitten aan de koffie. Een logger heeft geen kapitein, maar een schipper die de leiding heeft, een ieder noemt deze schipper, ouwe, mike wordt dan ook door dirk aan hem voorgesteld,... O, een hegener,... zegt die ouwe dan in plat schevenings,.... nah det beloof nie veel goeds, zegt hij dan nog. Mike heeft gelijk al een hekel aan die man. Ach als je normaal doet heb je weinig last van die ouwe, zegt dirk dan, hij heeft z`n hut op de brug, waar hij ook het grootste gedeelte van de dag is, alleen met het avond eten is hij beneden, ja of als er iets mis is... bonje of zo, nou dat was al een geruststelling.
Dan krijgen zij tehoren dat zij later zullen uitvaren, omdat de drankwagen en de wagen met het guisijs verlaat zijn. Nou dan nemen we nog maar een bakkie zegt dirk. Dan moet mike onder de koffie nog even aan thuis denken, zijn moeder nam vanmorgen met tranen in haar ogen afscheid van hem, en zijn kleine broertje keek ook niet echt vrolijk, mike wilde niet hebben dat zijn moeder naar de haven kwam om hem uit tezwaaien, dan valt zijn oog op een telefoon die iets verder naast de bar hangt..... o, denkt mike, dan kan ik nog wel even naar huis bellen. Nou iedereen de groeten, zegt mike dan aan het einde van het gesprek, en tot over twee weken.
Laten we maar even in de haven gaan kijken mike, zegt dirk dan. Nou er stond al een drankwagen telossen, zo dacht mike, er werden behoorlijk wat kratten bier aan boord gebracht, en een paar dozen jenever, en maar twee kratjes frisdrank. jaaaa, zegt dirk nu lachent, weinig frisdrank mike, dus je zal het grotendeels met bier moeten doen... beter toch. zegt mike dan stoer, Dan komt er een rare vrachtwagen langs de boot staan, hij lijkt een beetje op een cementwagen. O, daar is het ijs, zegt die ouwe dan, nou mannen opschieten want ik wil zosnel mogelijk het gat uit. Daar bedoelde hij dan mee, zo snel mogelijk de haven uit. Die rare vrachtwagen storte het ruim van het schip vol met guisijs...... waar is dat dan goed voor denkt mike dan . Tijdens de reis wordt de haring al aan boord ingevroren hoort hij dan later van dirk. Er staan ook al een aantal vrouwen en kinderen op de kade, die afscheid komen nemen van hun , man, verkering of vader. Trossen los, roept die ouwe dan, en even later ligt de polcks los om koers tezetten naar open zee
In de jaren `60 was het zo, als je meer dan zeven leerjaren achter de rug had en je was veertienjaar dan mocht je van school, en wilde je gaan werken, dan kon dit ook, alleen moest je dan een arbeidskaart aanvragen. Nou mike was èèn keer blijven zitten, èèn jaar voortgezet onderwijs dus had hij meer dan zeven leerjaren achter zich, en in de grote vakantie werd hij veertien,..... dus.... DAG SCHOOL , wat een hele bevrijding voor mike was. Maar hij moest wel van zijn moeder gaan werken, hij soliciteerde, hier en dan weer daar, maar niemand zag iets in een jongen van veertien. Mike zijn grote liefde ging uit naar vrachtwagens, hoe groter, hoe mooier, dus wilde hij dolgraag bijrijder worden, maar daar moest je minimaal vijftien voor zijn, dus mischien over een tijdje . Dan maar een jaartje lekker niets doen dacht mike, ook best lekker, maar zijn vrienden gingen wel naar school zodat er overdag voor mike weinig viel tebeleven.
Op een zondagmiddag zit mike bij zijn oma en opa thuis,die aan het oude `hofje van vrede best` wonen en mike klaagt dat hij geen werk kan vinden. Waarom ga je niet als je opa altijd heeft gedaan lekker naar zee, zei zijn opa tegen hem, ik geloof dat dirk van ria aan de wal is, dus ga eens bij hem langs. Geen gek idee vond mike dat, dirk was een aangetrouwde neef en zat op de visserij, ja dat doe ik opa, ga gelijk naar hem toe, wacht even pik, zei opa....... hier heb je een shag doos, lekker makkelijk draaien, je legt je shag er op, vloetje er tussen, knijp het doosje dicht en je shaggy is klaar.... o, bedankt opa... doei... dag oma, en weg was hij.
Ja zei neef dirk, ik wil morgen wel even bij mijn reder langs gaan, en dinsdag varen wij weer uit, dus is kort dag mike. Als mike dan thuis komt zegt hij tegen zijn moeder...... mam ik ga naar zee. Nou daar ga jij effetjes niet heen, zei zijn moeder. En toch ga ik zei mike, dirk gaat morgen met zijn reder praten. Zet dat maar rustig uit je hoofd jongen, zegt zijn moeder dan weer. Maar de volgende dag komt dirk bij mike langs en zegt dat hij mee kan, nou dat werd dan wel eventjes op zijn moeder inpraten, maar uiteindelijk kreeg hij toch groenlicht, omdat zijn moeder ook wel wist dat als zij nee zou zeggen hij ging lopen lantevanten, en dat wilde zij ook weer niet. Nou mike, spullen inpakken, dan kom ik je vanavond halen en dan brengen we je plunjezak vast naar boord, kun je gelijk die schuit zien, en dan morgenochtend om zeven uur varen wij uit, dus dan ben ik om half zes al bij je. Okay dirk, zie je vanavond.
S´avonds gaat mike met dirk naar de haven om z`n plunjezak aftegooien, mike z`n kleine broertje wil ook mee, en eenmaal op die boot voelt mike zich al heel wat, zeker tegenover zijn broertje. Ja gaaf dirk, dus morgen half zes he, ja dan kunnen we nog even een bakkie doen in de havenkroeg, dan zie je gelijk de rest van de bemanning . Tot morgen dirk, zegt mike dan als hij thuis word afgezet.
Het is 1968 als mike veertien jaar oud is en hij van school gaat. Hij wil gaan werken. Als dan een aangetrouwde neef een goed woordje voor hem doet bij zijn reder kan mike mee naar zee. Totaal niet wetende wat de visserij precies inhoud en wat voor een hard bestaan het vissersleven met zich mee brengt, storm,drank en keihard werken. Dan vaart mike op een dag als bemanningslid op de Polcks ofwel de scheveningen 7 het scheveningse gat uit.
Dit blogboek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
niets van dit blog mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk,fotokopie of op welke andere wijze ook,zonder toestemming van de (web) auteur.
HOOFDSTUK 3 .
HOOFDSTUK 1 . 
HET RUIME SOP . 
