Welkom,

Hartelijk welkom.  U, beste lezer, bent fantastisch.  Ja, fantastisch.  Lach maar eens.  Doe het nou maar gewoon, lach, geniet.

Wat hou ik er toch van om deze woorden neer te schrijven.  Het feit is dat ik de weken een beetje in de war ben.  Ik word me steeds bewuster van de dingen rondom me, de personen, heel het gebeuren rond het ouder en volwassener worden.  Ik denk dat ik het concept 'mensen komen en gaan', steeds beter en beter meen te begrijpen.  Het is gewoon een beetje verwarrend.  Ik leerde heel erg aangename mensen kennen in Frankrijk, ging twee volle weken met hen om, en nu, nu ik thuis ben, besef ik wat ze eigenlijk betekende voor me.  Er was ook een jongen, G.  Hij was zeg maar het buitenbeentje van de groep.  Vanaf de eerste dag wist ik dat het zou klikken, moest ik het lef hebben met hem te kunnen praten, alleen.  Mijn Frans is best ok, enkel vond ik nergens het lef.  Nu het feit is, dat ik zijn nummer heb.  Om eerlijk te zijn, ik ben totaal niet verliefd.  Ik vond hem gewoon leuk en ik m'n hoofd had ik al een heel scenario uitgedokterd waarin we brieven (ja, échte brieven!) naar elkaar zouden schrijven, je weet wel, zoals in boeken en films.  Helaas is het zo helemaal niet gegaan.  Ik ben naar huis vetrokken, na een snelle knuffel, en dat was het dan.  Ik heb zo goed als niets meer van hem gehoord.  Nu vraag ik me af, is het dan we de moeite waard om zijn adres te vragen?  Wel, ik ben er nog niet helemaal uit.

Sinds gisteren ben ik thuis van Griekenland, ook enkele meisjes ontmoet.  Ik heb een fijne tijd gehad met hen.  Maar was het wel zo verstandig om gsm-nummers uit te wisselen?  Is dat niet een beetje om problemen vragen?  Net zoals met G.?  Ik bedoel, je ziet ze misschien toch nooit meer...  Ze kunnen je enkel verdriet laten lijden, toch?

 Het punt is, dat ik me te snel ga hechten een mensen, personen.  Ik denk dat ik moet leren dat ze komen en gaan, en dat het niet zo slim is iedereen dicht bij je te houden, dan raak je verstikt. Ja, ik denk dat ik hier weer eens wijzer uit geworden ben.  Durven loslaten.


Blondje

24-07-2014 om 16:25 geschreven door Blondje