Het lot achterna... het vervolg op een blog.  Omwille van google en toestanden vermeld ik liever de naam van dat blog niet. 

Eerst en vooral : bedankt voor de zovele reacties.  Ik stond er eerlijk gezegd versteld van.  En aangezien iedereen die ik dit nieuwe blogadres doorstuur mijn naam te zien krijgt : Aangenaam, mijn naam is Katrien, of K. zoals je altijd te lezen kreeg.

Het was vast in een vlaag van waanzin dat ik besliste mijn andere blog dicht te gooien.  Een paar uur later vroeg ik me reeds af waarom ik die beslissing genomen heb, maar nu, achteraf bekeken, is het niet echt slecht.  Een aantal personen die me langs die weg volgden, van wie ik liever niet had dat ze m'n ziel binnenkeken.  Want dat deden ze uiteindelijk.  Ik gaf ze een raam, een raam van mijn gevoelens. 

Ik gaf ook P dat raam.  En ik merkte dat hij me sinds vrijdag nauwgezet volgde, via m'n blog.  Zijn smsjes, de luttele die hij stuurde, maakten me dat duidelijk.  Via dit blog, kon hij me vanop afstand volgen.  Vanaf nu heeft hij het raden naar wat er in me omgaat.  Als hij iets wil weten over me, dan kan hij dat niet meer via die weg.  En ik wéét dat hij bezorgd is om me... 

Misschien een gekke reden, misschien ook niet.  Maar ik moét m'n leven over een andere boeg gooien.  Dit is één van de manieren om dat te doen. 

Of dit nieuwe blog zinnig dan niet waanzinnig is, laat ik in het midden....

Zullen we ?

23-06-2009, 22:45 geschreven door VG