Vandaag verwachten we regen, ook al is de zon volop aan het schijnen. Het wordt gewoon een grijze week en daarom had ik gisteren wederom even nostalgische neigingen. Heb dan maar meteen alle good old Classic Adventures gedownload van LucasArts, totaal van dit pakket: 6,2 Gig. It better be good! Als klein jongetje kon ik volledig opgaan in een wereld zoals die van Little Big Adventure of Monkey Island maar een aantal adventures heb ik toen aan mijn neus laten voorbij gaan... en nu is het de moment om deze te beleven. Voor degenen die het nog niet weten, ik ben helemaal bezeten door games. Van men ouders had ik al een Commodore 64 ter beschikking op mijn 3 jaar, ik zat uren Pong te spelen tegen terwijl ik helemaal niet besefte waar de game over ging. Ik zag een balletje & een staafje en meer had ik niet nodig om mij zoet te houden. Toen ik 5 jaar was kreeg ik mijn eerste console. Een Nintendo 8 bit, ik vergeet het nooit. Stond vroeg op, liep de slaapkamer van mijn ouders binnen & daar stond hij dan, aangesloten op het kleine TV'tje dat ik slechts occasioneel aan de praat kreeg. De game die er standaard bijzat was een adventure met draken & heksen en is het vrij overbodig te zeggen dat ik het veel te moeilijk vond. Toch beet ik door en volharding werd beloond, dat was mijn eerste game die ik ooit heb uitgespeeld. Op mijn 7de had ik al een een Super Nintendo ter beschikking. Inmiddels had ik al de volwassenheid in me om meerdere games te kunnen masteren. Alle Mario's volledig grijsgedraaid, welja gedraaid in de jaren '90 werkte vrijwel alles nog met cassettes. De eerste controller overigens met schouderknoppen, in mijn opinie nog altijd één van de beste controllers ooit gemaakt. Rond mijn 11ste verjaardag had ik daar ook wel genoeg van en maakte ik de overgang naar de Playstation. Inmiddels was ik ook helemaal hooked aan de computer die bij een vriendin van me stond. Elke zondag ging ik er heen voor games zoals Wolfenstein 3D, Doom, Heretic, Hexen, Nightmare 3D, Stunts & Cyberdogs uren aan een stuk te spelen. Een geweldige tijd was me dat, halverwege de jaren '90 had vrijwel niemand internet maar zij had het voorrecht om daartoe beschikking te hebben. Haar vader zat in de IT & reisde de hele wereld af. Als ik 's avonds bij haar bleef slapen (volledig vriendschappelijk uiteraard, de puberteit had ik nog niet bereikt) downloaden we net voor het slapengaan een game om deze de volgende morgen pas op onze harde schijf te vinden. Anyway, back naar de Playstation. Zowat de console waar ik mij het langst heb mee kunnen zoet houden, na de computer uiteraard die nog altijd mijn bureau siert. Games zoals Tekken, Resident Evil (nachten niet van geslapen) Die Hard, Metal Gear Solid, Formule One, Time Crisis... damn wat een console was dat toch. Met spijt in het hart heb ik op mijn 15de hiervan afscheid genomen om mij op de Dreamcast te schieten. Dream watte?! Hoor ik jullie al denken. De console werd geen lang leven beschoren, ze stierf aan een te! vroege dood. Gebrekkige marketing & distributie lagen aan de basis hiervan. Games vond je amper en toebehoren al helemaal niet, ik was genoodzaakt games te downloaden en deze zelf te branden om mij toch wat spelgenot te bezorgen. Enkele games die mij toch bijblijven zijn Jet Set Radio, Crazy Taxi, Sonic Adventure, Soul Calibre & Metropolis Street Racer. Als je ziet dat deze franchises vandaag de dag nog altijd worden uitgemolken maar hun geboorte zagen op de geweldige console 'The Dreamcast' kan je besluiten dat het een zonde was dat deze zo vroeg zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Op mijn 18de dan maar overgestapt naar Gamecube maar ondertussen maakten de nextgen consoles hun opmars zodat ik deze hooguit een jaartje in mijn bezit heb gehad. Toch nog veel plezier gehad aan Pikmin, Timesplitters & Donkey Konga. De volgende logische stap was de Wii en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Ik was een echte hardcore gamer maar sociaal gamen maakt steeds meer zijn opmars en die trend heb ik dan ook gevolgd. Gamen hoeft niet noodzakelijk voor nerds te zijn in te kleine, donkere keldertjes. Gamen kan gerust gebeuren met enkele vrienden op een gezellige sofa. Inmiddels heb ik op de Wii zowat alle toppers gespeeld al moet ik nog aan Okami beginnen. Terug naar de enige blijvende liefde op gamesgebied: mijn computer. Ik speel inmiddels al een goede 8 jaar counter-strike, heb dit op hoog niveau gedaan maar ben er vanwege tijdsgebrek terug uitgestapt. Rare wereld overigens, ik kwam thuis van school & die game eiste al mijn tijd op. Je had online veel 'vrienden' maar diepe gesprekken voerde je vrijwel nooit. Toch kende ik op mijn hoogdagen vrijwel iedereen en op zich mis ik dat nu wel als ik heel af en toe nog eens op het counter-strike icoontje klik. De laatste jaren ben ik terug beginnen de toppers te spelen die ik aan mijn neus moest laten voorbij gaan wegens te hoge specificaties. Een nieuwe computer kan wonderen doen en inmiddels heb ik Far Cry 2, Bioshock, Fallout 3 & F.E.A.R. gemastered. Op deze regenachtige dag daarentegen zoek ik mijn heil eerder in vredige games... Grim Fandango tonight is the night!
Top 10 games old skool: 10. Home Alone 9. Stunts 8. Wolfenstein 3D 7. The Simpsons: Virtual Springfield 6. Carmageddon 5. Cyberdogs 4. Little Big Adventure 3. Nightmare 3D 2. Doom 1. Duke Nukem 3D
Top 10 games all time: 10. Metropolis Street Racer 9. Pokémon (series) 8. Duke Nukem 3D 7. Pro Evolution Soccer 6 6. Little Big Adventure (series) 5. Duke Nukem 3D 4. Resident Evil (series) 3. Metal Gear Solid 2. Age of Empires (series) 1. Counter-strike
Vandaag verwachten we regen, ook al is de zon volop aan het schijnen. Het wordt gewoon een grijze week en daarom had ik gisteren wederom even nostalgische neigingen. Heb dan maar meteen alle good old Classic Adventures gedownload van LucasArts, totaal van dit pakket: 6,2 Gig. It better be good! Als klein jongetje kon ik volledig opgaan in een wereld zoals die van Little Big Adventure of Monkey Island maar een aantal adventures heb ik toen aan mijn neus laten voorbij gaan... en nu is het de moment om deze te beleven. Voor degenen die het nog niet weten, ik ben helemaal bezeten door games. Van men ouders had ik al een Commodore 64 ter beschikking op mijn 3 jaar, ik zat uren Pong te spelen tegen terwijl ik helemaal niet besefte waar de game over ging. Ik zag een balletje & een staafje en meer had ik niet nodig om mij zoet te houden. Toen ik 5 jaar was kreeg ik mijn eerste console. Een Nintendo 8 bit, ik vergeet het nooit. Stond vroeg op, liep de slaapkamer van mijn ouders binnen & daar stond hij dan, aangesloten op het kleine TV'tje dat ik slechts occasioneel aan de praat kreeg. De game die er standaard bijzat was een adventure met draken & heksen en is het vrij overbodig te zeggen dat ik het veel te moeilijk vond. Toch beet ik door en volharding werd beloond, dat was mijn eerste game die ik ooit heb uitgespeeld. Op mijn 7de had ik al een een Super Nintendo ter beschikking. Inmiddels had ik al de volwassenheid in me om meerdere games te kunnen masteren. Alle Mario's volledig grijsgedraaid, welja gedraaid in de jaren '90 werkte vrijwel alles nog met cassettes. De eerste controller overigens met schouderknoppen, in mijn opinie nog altijd één van de beste controllers ooit gemaakt. Rond mijn 11ste verjaardag had ik daar ook wel genoeg van en maakte ik de overgang naar de Playstation. Inmiddels was ik ook helemaal hooked aan de computer die bij een vriendin van me stond. Elke zondag ging ik er heen voor games zoals Wolfenstein 3D, Doom, Heretic, Hexen, Nightmare 3D, Stunts & Cyberdogs uren aan een stuk te spelen. Een geweldige tijd was me dat, halverwege de jaren '90 had vrijwel niemand internet maar zij had het voorrecht om daartoe beschikking te hebben. Haar vader zat in de IT & reisde de hele wereld af. Als ik 's avonds bij haar bleef slapen (volledig vriendschappelijk uiteraard, de puberteit had ik nog niet bereikt) downloaden we net voor het slapengaan een game om deze de volgende morgen pas op onze harde schijf te vinden. Anyway, back naar de Playstation. Zowat de console waar ik mij het langst heb mee kunnen zoet houden, na de computer uiteraard die nog altijd mijn bureau siert. Games zoals Tekken, Resident Evil (nachten niet van geslapen) Die Hard, Metal Gear Solid, Formule One, Time Crisis... damn wat een console was dat toch. Met spijt in het hart heb ik op mijn 15de hiervan afscheid genomen om mij op de Dreamcast te schieten. Dream watte?! Hoor ik jullie al denken. De console werd geen lang leven beschoren, ze stierf aan een te! vroege dood. Gebrekkige marketing & distributie lagen aan de basis hiervan. Games vond je amper en toebehoren al helemaal niet, ik was genoodzaakt games te downloaden en deze zelf te branden om mij toch wat spelgenot te bezorgen. Enkele games die mij toch bijblijven zijn Jet Set Radio, Crazy Taxi, Sonic Adventure, Soul Calibre & Metropolis Street Racer. Als je ziet dat deze franchises vandaag de dag nog altijd worden uitgemolken maar hun geboorte zagen op de geweldige console 'The Dreamcast' kan je besluiten dat het een zonde was dat deze zo vroeg zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Op mijn 18de dan maar overgestapt naar Gamecube maar ondertussen maakten de nextgen consoles hun opmars zodat ik deze hooguit een jaartje in mijn bezit heb gehad. Toch nog veel plezier gehad aan Pikmin, Timesplitters & Donkey Konga. De volgende logische stap was de Wii en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Ik was een echte hardcore gamer maar sociaal gamen maakt steeds meer zijn opmars en die trend heb ik dan ook gevolgd. Gamen hoeft niet noodzakelijk voor nerds te zijn in te kleine, donkere keldertjes. Gamen kan gerust gebeuren met enkele vrienden op een gezellige sofa. Inmiddels heb ik op de Wii zowat alle toppers gespeeld al moet ik nog aan Okami beginnen. Terug naar de enige blijvende liefde op gamesgebied: mijn computer. Ik speel inmiddels al een goede 8 jaar counter-strike, heb dit op hoog niveau gedaan maar ben er vanwege tijdsgebrek terug uitgestapt. Rare wereld overigens, ik kwam thuis van school & die game eiste al mijn tijd op. Je had online veel 'vrienden' maar diepe gesprekken voerde je vrijwel nooit. Toch kende ik op mijn hoogdagen vrijwel iedereen en op zich mis ik dat nu wel als ik heel af en toe nog eens op het counter-strike icoontje klik. De laatste jaren ben ik terug beginnen de toppers te spelen die ik aan mijn neus moest laten voorbij gaan wegens te hoge specificaties. Een nieuwe computer kan wonderen doen en inmiddels heb ik Far Cry 2, Bioshock, Fallout 3 & F.E.A.R. gemastered. Op deze regenachtige dag daarentegen zoek ik mijn heil eerder in vredige games... Grim Fandango tonight is the night!
