Langzaam heel langzaam komen er kleine vooruitgangetjes. Het lopen bij Henri gaat dagelijks een stukje beter, iedere dag een klein stukje verder. Dit is ook een kwestie van balans/kracht en weer wat conditie opbouwen. Dus opdeze manier wordt het ook gemakelijker om ergens naar toe te gaan. Wat de laaste tijd ook regelmatig gebeurt. Dit zijn voor Henri positieve dingen, toch heeft hij regelmatig moeilijke momenten. Laatst vertelde hij me dat het leven momenteel net een "gevangenis" is. Het RCA voelt als een gevangenis maar hij heeft ook het gevoel dat z,n lijf in de gevangenis zit. Je wilt van alles doen ,met je hooft kan je het allemaal bedenken maar je lijf werkt niet mee. Verder lukt het Henri gelukkig nog om behoorlijk positief te blijven.................
