Maandagmorgen 1 uur op de hometrainer gereden en om 9 uur vertrokken met ons Mieke naar de wekelijkse markt. Het is niet meer de markt van 20 jaar gereden, maar er komt toch nog elke week een massa volk heen en zeker als het weer goed is. We kuieren er wat over, doen onze boodschappen en trekken dan naar het zogenaamde " gouden kruispunt", waar je vijf bekende horecazaken hebt, de ketel, den hosp, de place 2b, het hoekske en het pleintje, daar waar "polle pap" alias Paul Michiels zich thuis voelt. Daar blijven we wel enkele uurtjes plakken, het kruispunt is dan ook onze pleisterplaats zowel vrijdags als s'maandags. s' middags komen de jonge lui die studeren bovenaan de berg in het college naar beneden om in de verschillende gelegenheden hun broodje te verorberen met een drankje., als je vergelijkt met de tijd dat wij nog naar school gingen gaat het er nu toch helemaal anders aan toe, maar zo heeft ieder zijn tijd zeker.              

Ik ben er niet kwaad om dat die grote hitte voorbij is en vind het nu veel beter. Het is zondag vandaag en dan ga ik s'morgens niet stappen maar rijd ik een uurtje op de hometrainer en dan ga ik zoals elke week ons moeder halen die bij mijn oudste zus inwoont om eens een dagje bij ons door te brengen. Het is niet bij de deur want mijn zus woont 30 km van bij ons. ik ga ze om 8 uur oppikken en doe ze dan tegen een uur of 4 terug naar huis, want ze gaat nogal vroeg naar bed, maar om 2,3 uur s'nacht zit ze dan al terug beneden in haar zetel. Ik ben de oudste van 4 en heb 3 zussen, maar door allerlei familiale omstandigheden die nog wel eens aan bod zullen komen is de relatie met de 2 jongsten wat bekoeld, alhoewel er de laatste maanden terug een zekere toenadering is met de 2é jongste. Ons ma is reeds 28 jaar weduwe (onze pa overleed in 1988 op 68 jarige leeftijd) en ze heeft een lastig jaar achter de rug. Na een jarenlange verslaving aan slaappillen (rohypnol), ik begrijp niet dat dokters dat zoveel jaren en in zo'n grote hoeveelheden voor schrijft, ze was er stilaan gek van aan het worden, maar na een ziekenhuis opname deze zomer, is ze nu toch van die drug aan het afkicken en het gaat de goede kant op voor zover. Ze neemt nu nog wel een slaappil, maar één die minder agressief is. Zondag is voor ons dan ook in het algemeen een dag dat er niet veel gedaan wordt, koken, een beetje bijpraten en veel televisie en voor mij dan een ritje met de auto van 120 km.

Ik ben een ochtendmens, altijd al geweest van in de tijd dat ik nog ging werken en wat je 42 jaar lang hebt gedaan dat raak je niet meer ontwent, zelfs al ben ik nu haast 10 jaar thuis op brugpensioen en nu dus echt op pensioen sinds 1 jaar. Wat wel toegenomen was, was mijn gewicht en 2 jaar geleden gaf de weegschaal 105 kg aan en toen besloot ik er iets aan te doen. Sindsdien ga ik s'morgens omstreeks half 6 een 10 tal km stappen aan een stevig tempo en dat herhaal ik dan nog eens op de middag, als het weer goed is gaat ons mieke mee, al doen we dan wel een 2 tal km minder, of zoals het de laatste tijd mooi weer was vervanhen we het door een fietstocht van een 30 tal km, maar dan wel met een tussenstop op een terrasje want we zijn wel 2 levensgenieters, die regelmatig samen iets gaan drinken en een stukje eten. Door al die activiteit en ondanks dat ik graag een lekker biertje drink en zeer graag eet ben ik er op die 2jaar toch in geslaagd om zo 15 kg te vermageren zonder dieeten of naar iets te kijken en dat motiveert me wel om verder te doen zolang mijn gezondheid het toelaat want daar heb ik wel wat problemen,maar daarover later. nu ga ik eerst mijn 10 km stappen.

Hallo, ik ben Jimmy. Ik ben een gepensioneerde man van bijna 66 jaar en ben reeds meer dan 41 jaar gelukkig getrouwd met Mieke en wij wonen in Heist op den Berg. Mijn vrouw is 9 jaar ouder dan ik, maar daar heb ik nooit geen last van gehad en zij ook niet, tegenwoordig is het heel normaal dat oudere vrouwen een jongere man nemen, je zou kunnen zeggen dat wij de trendsetters waren.

Het is de bedoeling dat ik hier een dagboekje probeer bij te houden van ons leven, al is dat heel eenvoudig en het reilen en zeilen van onze mooie gemeente Heist op den Berg en ik hoop dit blog nog een persoonlijke toets te kunnen geven.