door Els Geuzebroek van de blog atheisme.eu
Overal krijgen steeds meer mensen te maken met de agressie van moslims die zich niet in de westerse samenleving kunnen of willen integreren. Steeds meer mensen laten hun frustratie in het openbaar horen. Buurtbewoners, scholen, instanties, winkeliers en bedrijven, westers geklede vrouwen, joden, homo's, artsen, ziekenhuizen, ambulancemedewerkers en de brandweer, busschauffeurs, iedereen heeft inmiddels wel persoonlijke verhalen te vertellen. Omdat de politiek de andere kant uitkijkt en mensen die aan de bel trekken wegzet als racisten en populisten, willen bewoners volgens een artikel in De Pers in Helmond nu zelfs overgaan tot het oprichten van eigen knokploegen tegen de intimidatie en het geweld van deze jongeren. Wanneer gaat het westen nu eindelijk de islamitische straatterreur aanpakken? Benoemen en bouwen is het devies - dus eindelijk de islam benoemen als oorzaak van de integratieproblemen en de achterstand van de moslimgemeenschap. Religie in de taboesfeer houden zal in de nabije toekomst tot ongekende problemen met de allochtone gemeenschap leiden.
Er moet niet worden gewacht tot de emancipatie en het verlangen naar vrijheid van binnenuit komt. Het westen moet rechtsstreeks de confrontatie aangaan en durven te zeggen wat het verschil is tussen totalitair religieus sektarisme en een open samenleving. Waarom zouden wij onze cultuur niet in het openbaar mogen uitdragen en verdedigen? Waarom moeten we de moslims met zoveel respect behandelen dat we niet eens mogen uitleggen wat de waarden van onze open, seculiere maatschappij inhouden, en wat er de voordelen van zijn?
We moeten niet langer zeggen 'Marokkaanse jongeren' of 'cultuur', want als de zogenaamde cultuur of het land van herkomst de oorzaak van deze problemen waren, was het allang bespreekbaar gemaakt. Het probleem is nu juist dat een 'heilige ideologie' de problematiek onbespreekbaar maakt; de religie bekritiseren is taboe, en daarom kunnen de oorzaken binnen de islamitische cutuur niet worden besproken. Daardoor blijven de misstanden woekeren en vergroten de problemen naarmate de islamitische gemeenschap groeit en de achterstand zichtbaarder wordt.
De islam is zo seksistisch en discriminerend dat mannen en vrouwen leven in gescheiden domeinen. Dit vindt zijn weerslag in de opvoeding. Jongens worden de straat op gestuurd, waar ze elkaar opvoeden, voor galg en rad. Ontelbare meisjes en vrouwen worden in huis gehouden of via sluiers en onder begeleiding van een voogd uit de zichtbaarheid van het publieke domein gehouden. Ook volwassen vrouwen hebben een voogd. De seksualiteit van vrouwen wordt gedemoniseerd. Door hun isolatie weten vrouwen niet eens dat ze in Nederland gelijke rechten en mensenrechten hebben, in tegenstelling tot de islamitische wet.
Onderdrukking van de seksuele gevoelens leidt tot enorme seksuele frustratie, en narcistisch en crimineel gedrag.
Jongens hebben in de opvoeding grote privileges en grote bewegingsvrijheid, zo erg zelfs dat de moeder als opvoedster geen zicht heeft op het gedrag van de kinderen. Zij staan in de hiërarchie zelfs vaak lager dan de zoons. Zo bleek uit een artikel in de Opzij enige jaren terug dat vele jongens hun moeder sloegen als deze verwesterde.
Onderwijs en algemene ontwikkeling worden niet gestimuleerd, boeken lezen is bijna onbekend, culturele belangstelling wordt niet aangemoedigd. Op het idee van huiswerkbegeleiding komt men in vele islamitische gezinnen niet, en als men het al zou willen kan men het niet omdat de ouders en vooral de moeders zelf analfabeet en ongeschoold zijn. Dit terwijl in Nederland het belang van het onderwijs breed wordt gezien als een verworvenheid van de emancipatiebewegingen en een noodzakelijkheid om niet in armoede en afhankelijkheid te vervallen. In de moslimwereld is dit idee onbekend. Een van de problemen is dat kennis, emancipatie en autonomie leiden tot mondigheid, en daarmee ook tot onafhankelijkheid van de godsdienst. Het vervagen van de islam is dan niet ondenkbaar, en dat wil men in de islamitische gemeenschap tot elke prijs voorkomen.
Kennis over de wereld wordt binnen de islamitische cultuur dus niet op prijs gesteld. Er is maar één vorm van kennis, en dat is kennis over de islam. De islam vertelt mensen alles wat ze nodig hebben, en meer hoeven ze niet te weten, dat is wat je hoort in islamitische kringen. Als kennis over de wereld zich dan al onontkoombaar opdringt aan de islamitische gemeenschap, dan wordt de werkelijkheid zo verdraaid tot hij in overeenstemming kan worden gebracht met de islam. Maar je zomaar in de natuur en de wereld verdiepen, los van de islam, is iets wat niet wordt gestimuleerd, integendeel zelfs wordt tegengegaan.
Het hebben van hobby's wordt binnen de islamitische cultuur ook niet bevorderd, er is geen interesse voor. Normaal gesproken hebben jongeren uiteenlopende hobby's die getuigen van belangstelling voor de wereld, en die hun nieuwsgierigheid in het vergaren van kennis en ontwikkelen van vaardigheden ontwikkelt. Ook lezen wordt niet gestimuleerd, kinderboeken worden niet gelezen. Het lijkt me eigenlijk uitgesloten dat islamitische jongeren de ontelbare fantastische kinderboeken hebben gelezen die onze cultuur rijk is, ik heb krijg gevoel in elk geval niet als ik om me heen kijk.
Veel teveel moslimjongeren doen niets anders dan zich op straat vervelen en de confrontatie aangaan met de vrije gemeenschap waardoor ze worden omringd.
Eremoord wordt vanuit de islam gestimuleerd, zowel door het geweld tegen zich seksueel vrij gedragende vrouwen waartoe deze religie oproept, inclusief het wreed vermoorden van deze vrouwen, als door het typisch islamitische systeem van familietribunalen, dat eigenrichting volgens islamitische regels bevordert.
De politiek probeert deze kwesties toe te dekken en te bagatelliseren. Balkenende beloofde de moslims na de moord op Theo van Gogh dat ze niet meer bang hoefden te zijn dat ze zouden worden gekwetst door de Nederlanders. Wouter Bos wilde geïnspireerd door een Maleisische moslimpropagandist en Achmed Marchouch als overheid een 'gematigde islam' verspreiden. Anja Meulenbelt van de SP voert op haar SP-weblog een religieuze kruistocht alsof de scheiding tussen kerk en staat nooit is uitgevonden en de SP niet ooit een seculiere partij was. Haar partijgenoot Van Bommel voert intifada's met de moslims tegen de joden, en maakt alle SP-stemmers medeplichtig aan een waanzinnige lokale godsdienstoorlog. Het PvdA-bestuur riep onlangs op ritueel slachten toe te staan, met het oog op de islamitische en joodse achterban, in plaats van de seculiere cultuur te verdedigen en zich tegen religieuze dierenmishandeling uit te spreken.
In bijna alle partijen zitten moslims die ervoor waken dat de islam met respect wordt behandeld en zorgen dat geen politicus in het openbaar durft te zeggen dat de islam het probleem is. Deze infiltratie is een groot politiek probleem zolang de partijen niet openlijk durven te zeggen dat zij een open democratie vertegenwoordigen, en geen theocratie. Moslims in de politiek zou geen probleem zijn, zolang ze maar de waarden van hun partij vertegenwoordigen en hun aanwezigheid niet gebruiken om de islamitische belangen via elke partij aan de maatschappij op te dringen. In werkelijkheid hebben ze andere doelstellingen. Een eigen partij oprichten is geen optie, want daar zouden niet veel mensen op stemmen, dus proberen moslims de bestaande partijen om te vormen tot islamrespecterende eenheden.
De roependen in de woestijn die het nog wagen er iets van te zeggen worden gedemoniseerd en bedreigd, en naar onbetekenende politieke laagten gedegradeerd.
De veelgehoorde stelling dat slechts een 'minderdheid het bederft' is ook geen argument, want de meerderheid doet er het zwijgen toe en wil de problemen niet aanpakken. Men is banger dat de islam vervaagt of een slechte naam krijgt en steekt de kop in het zand, of misschien hebben velen wel een grotere afkeer van de westerse samenleving dan van de islamitische straatterroristen. Misschien hebben ze wel begrijp voor het lastigvallen van westerse vrouwen, want in moslimlanden is het ook gebruikelijk dat vrije vrouwen in hun billen worden geknepen of met stenen worden bekogeld.
Het is niet terecht dat er voortdurend naar westerse oorzaken voor de problemen wordt gewezen, en dat deze mogelijkheden wel volop overheidssteun krijgen. In het verleden kregen moslims toewijzing bij de woningtoewijzing, ze krijgen gratis taallessen (in tegenstelling tot anderen die in het westen komen wonen), de kinderen die de taal niet spreken werden begeleid in speciale schakelklassen, werkloze immigranten krijgen een uitkering zonder dat aan hen dezelfde eisen wordt gesteld als aan Nederlanders zoals het hebben gevolgd van degelijke scholing en het spreken van de taal, bij allerlei instanties worden mensen kosteloos in hun eigen talen geholpen. Vermeend westers racisme wordt aangepakt, door initiatieven als de 'Wet Samen' en andere verplichtingen om de werkloosheid onder moslims weg te nemen. Er worden miljarden aan 'integratieprojecten' verdeeld, maar deze blijken niet te worden besteed aan het integreren van moslims en ze als individu te emanciperen, maar in het integreren van de islam in de westerse samenleving.
Natuurlijk zijn er ook andere religieuze en niet-religieuze culturen die leiden tot achterstand en tot het onvermogen te emanciperen en persoonlijk te ontwikkelen. Maar het verschil met de islam is dat deze culturen mensen gewoonlijk niet aanmoedigen tot agressief en gewelddadig verzet als er wordt geprobeerd de problemen aan de kaak te stellen en tot verandering te komen. Het wordt hoog tijd dat wij ons niet langer laten intimideren en bedwelmen door de islamitische retoriek en de discussie aangaan over de tegenstellingen tussen de islamitische cultuur en de geëmancipeerde, vrije samenleving. Ook de negatieve effecten van de islam en zijn profeet op de gelovigen mogen aan de orde worden gesteld. Zulke discussies behoren tot de normale westerse omgangsvormen en vrijheid van meningsuiting, en hebben dus niets te maken met xenofobie, islamofobie of kwetsen en beledigen. Dus laten we ons niets aantrekken van de politici die onze cultuur in de uitverkoop hebben gedaan en op de koop toe voor racist uitmaken, maar de discussie over de islam met moslims aan te gaan en het belang van de open samenleving verdedigen tegen de theocratie.
| 
| Auteur:
Els Geuzebroek
