Op vrijdagvoormiddag 29 september 2006 werd een oorlogsmonument officieel ingehuldigd op de middenberm van de Graaf de Brieylaan. De ringstand is afkomstig van de Duitse Marinebasis die vanaf 1940 in Sint-Michiels was gebouwd. Het was één van de 33 mitrailleursnesten rond het nu verdwenen kasteel Ter Linden. Op de parking van de Delhaize staat er nog een ringstand, helemaal omwoekerd met planten en opgevuld met aarde.
Hugo Vandekeere en Fregatkapitein Jo Bergez uit Sint-Michiels zorgden ervoor dat het 30 ton wegende mitrailleursnest 20 meter werd verplaatst van een privé domein op de hoek van de Witte Molenstraat en de Graaf Pierre de Brieylaan naar de huidige locatie. In het kasteel bevond zich het afluistercentrum van de Duitse Kriegsmarine; Om te vermijden dat de Duitsers vroegtijdig weet zouden krijgen van de geplande landing op de Normandische kusten moest deze basis uitgeschakeld worden.
De niet-ontplofte vliegtuigbom bij het monument werd op 19 december 2005 opgegraven in de Torhoutse Steenweg. het tuig van 500 pond werd ontmijnd door DOVO en aan de stad geschonken. De neus van de bom wijst de richting aan van het vroeger kasteel Ter Linden.
Huidige bepaling waar het kasteel stond met de twee ringstanden
Ringstand rechts, oude positie aan privé domein
Verplaatsen van ringstand
Positioneren van ringstand
Nieuwe locatie met infobord
Burgemeester Moenaert bij het plaatsen van de bom
Initiatiefnemers Hugo Vandekeere en Fregatkapitein Jo Bergez bij een nieuw infobord.
Zondag 28 m 1944 - 386th Bomb Group: Missie 185 Target : Duitse Marine Radio Direction Finder ( RDF) Location Brugge/ St Michiels Belgie.
Het was om 11.55 uur als de RAF Typhoon missie leider P/O Frank Carr van het 184ste Squadron en zijn wing man opstegen, van dichtbij gevolgd door nog vijf formatie's van telkens twee toestellen Hawker Typhoons. Hun doel voor vandaag was de vijandelijke Radio Direction Finder gelokaliseerd in Brugge/St Michiels, België.
Dit was de start van een lange dag voor de geallieerde toestellen op één en hetzelfde doel. De Britse en Amerikaanse staven waren er zich van bewust dat de Duitsers een RDF station hadden dichtbij de Belgische kust. Men wist dat zij in contact stonden met hun U boten en slagschepen die zich in de Noordzee bevonden. De geallieerden hadden geen exacte locatie, althans niet vastgesteld, door dat de informatie kwam van het geheim verzet, dat zeer actief was in België.
Het eigenlijke doel was een groot huis gekend als het " kasteel Ter Linden". Het was een statig gebouw dat eruit zag als een Frans kasteel. De geallieerde Militaire Inlichtingendienst had vastgesteld dat het kasteel, het hoofdkwartier was van alle Duitse RDF stations. Het was gesitueerd in een complex met kleinere gebouwen die onderdak boden aan technisch personeel. Twee van hen waren Hans Bruess en Walter Sehn, die beiden de oorlog hadden overleefd.
Om ongeveer 12.30 uur stegen twaalf Bombphoons op. Zij hadden elk acht 60 pond raketten. De vliegtuigen vlogen in oostelijke richting op 10.000 voet. De leider en zijn wingman draaiden 90 graden om opgelijnd te zijn op een Zuid-Noord richting voor de aanval. De leider dook naar beneden in een steile duik, tot op 4000 voet en hij en zijn wingman ronden hun aanval af door hun 8 raketten af te vuren. Ondertussen schoten ze met hun 20 mm Hispano Mark II kanonnen elk met 40 rounds per kanon om zo het afweergeschut tegen te gaan. Deze procedure werd gevolgd door de andere vijf paar vliegtuigen van het 184ste Squadron. Deze actie had tot gevolg dat lichtere luchtafweergeschut hun aanval beantwoorde. Gelukkig konden ze allemaal veilig hun basis bereiken en landen ze terug om 12.55 uur. Hun missie had één uur geduurd.
Twee Douglas A-20 groepen waren toegevoegd voor de aanval op Ter Linden. Dit waren 42 toestellen van de 416th Bomb Group die hun aanval deden met 166 bommen van 500 pond. en dit rond 12.18 uur in een richting van 318 graden. De andere A-20 Group was de 409th Bomb Group, zij dropten 135 bommen van 500 pond om 12.41 uur met 34 vliegtuigen.
De 322nd martin B-26 Marauder Bomb group was ook geselecteerd om Ter Linden te bombarderen. Daardoor hadden ze 36 toestellen, elk met twee 2000 pond GP demolition bommen aan boord. De missie werd gevlogen zoals gebriefd was. Geen escort vergezelde de eerste en tweede groep toestellen.
Er waren geen verliezen of schade te melden. Alle toestellen vlogen in groepen van zes toestellen. De resultaten waren als volgt: Box I: 1st zes - exellent. BoxI: 2de zes - matig, BoxI 3de zes - goed. Box II: 1ste zes - fair, Box II 2de zes -slecht, Box II 3de zes - matig
De 322ste Group dropte een totaal van 62 x 2000 pond bommen. Drie toestellen konden hun aanval niet uitvoeren wegens mechanische problemen. Een vliegtuig kon hun bommen niet lossen door dat ze hun bommenluik niet open kregen. Er werd dan door de bemanning beslist om door te vliegen naar Koksijde om daar hun 2x2000 pond bommen te lossen op de landingsbaan. Koksijde was toen al bestempeld als een volgend doelwit.
De 386th Bomb Group was gebriefd met een order: 75-334, om het kasteel bij Brugge aan te vallen. De briefing kregen ze rond 16.30 uur. Deze groep met 36 vliegtuigen, waren geladen met elk 2 x 2000 pond GP demolition bommen. Majoor White leidde de formatie op 11.500 voet. Zijn vliegtuig noemde: " Ye Olde Crocke" 131755 RU-F. Luitenant Ralpf Marble vloog met " Mert" 131616 RG-H. Kapitein Lien vloog met "Litljo" 131622 RU-D. verder in de tweede box was Majoor Dewhurst met " Blazing Heat" 131585 AN-J op 10.500 voet. Zijn vluchtleider was Kapitein Haber met " Elmer" 131577 AN-Y. Kapitein Sands vloog met " Mr Five by five" 131612 YA-Z.
De 386th hadden een rendezvous met onze P-47 Thunderbolt escort vliegtuigen over Kaap North Foreland op 11.500 voet - Zero uur plus twintig minuten. De route van de basis naar North Foreland was op 51 graden 00 minuten Noord, 03 graden 00 minuten oostelijk tot het doel. De terugkeer was voorzien op 51 graden 00 minuten noord, 03 graden 00 oost naar Veurne tot de kaap North Foreland en zo naar hun basis. Intervalometers waren afgesteld op 50 meters. De briefing eindigde om 16.55 uur, de bemanning was rond 17 uur bij hun toestellen. Kapitein Tener vloog met " Spam Burger" 131970 YA-F. Zijn linker motor generator was uitgevallen gedurende het rondcirkelen rond de basis en hij moest zijn vlucht onderbreken en terug landen. Luitenant Lytle vloog als extra in de 131805 AN-D en nam zijn positie in de tweede box. Met een snelheid van 185 mijl per uur vloog de groep met de P-47's over North Foreland zoals voorzien over het kanaal om 18.30 uur.
Na het overvliegen van vijandelijk gebied werd er een formatie gevormd van zes vliegtuigen op een traject van 35 graden,in een baan van zuidwest tor noordoost langs de baan Torhout-Brugge en zo over wat nu de Witte Molenstraat is, richting het kasteel. Formatie leider Luitenant Thomas vloog op 11.500 voet maakte een 75 seconden run om 19.17 uur. Luitenant Whittle op 11.700 voet had een 90 seconden run . Kapitein Smehly maakte een 62 seconden run op 11.200 voet.
In de tweede box had Kapitein Hillis een 120 seconden run op 10.500 voet. Luitenant Connell was op 10.700 voet en had een bomb run van van 120 seconden. Luitenant Ross vloog een 45 seconden run op 10.300 voet De snelheid was 185 mijl per uur. Er was geen Flak ( Duits afweergeschut) die op deze groep vuurde. De mogelijke reden was dat eerder op de dag de Flak uitgeschakeld was door het 184st van de RAF. Verschillende bemanningsleden wisten te melden dat er morse tekens vanaf de grond werd verzonden als - DI Di Di Dah - dit was de morse code voor de " V " van " Victory".
De resultaten van de 386th Bomb Group werden door de Group Photo Interpretation Officer Kapitein R.W.Bushnell door gegeven als volgt: Box I: eerste zes - fair, bommen vielen op 600 voet ten oosten van de resten van het kasteel in een goede concentratie. Box I tweede zes - matig, bommen vielen op 2200 voet noordwest op de weg Brugge naar Torhout, schade aan verschillende huizen. Daar is dan ook een bom gevonden bij werkzaamheden, en die nu op de hoek van de de Brieylaan staat. Box I derde zes - matig, bommen vielen op 2200 voet noordoost van het vooropgestelde doel; verschillende huizen volledig vernield. Box II, eerste zes - exellent, bommen vielen op target in concentratie. Box II tweede zes - goed, bommen vielen 500 voet noordoost van het doel. Alle bommen vielen in het doelgebied, maar misten het kasteel zelf. Box II derde zes - excellent, bommen vielen 200 voet zuidoost op doel.
Originele tekst van een GUBEN systeem, gebruikt op de basis te Sint-Michiels
Inhalt:
I Langdrachtsektorpeilanlage " Guben"
Die erste der bei der Kriegsmarine gebauten Sektorpeilanlagen, die Langdrachtsektorpeilanlage " Guben" bearbeitet nach dem Phasenschieberprinzip. Mit ihr ist eine Peilung in seinen Sektor von 20° möglich, Der Sektor ist, wie oben bereits erwänt, durch die Breite der Richtcharakteristik einer Richtantenne festgelegt.
Die Anlage wurde für einen Wellenbereich von 100 bis 200 m gebaut. Es gelang mit ihr, Sender mit einer Feldsträrke von ca? 2 x 10 volt/m bei einer Minimumbreite von 4° geographisch noch gut zu peilen.
Der Grenzwellenbereich von 100 bis 200 m ist bekanntlich am Tage sehr schlecht zu empfangen, das dann nur eine mit sehr geringer Intensit¨t einfallende Bodenwelle existiert. Diese lässt sich infolge ihrer vertikalen Polarisationsrichtung sehr gut mit Langdrahantennen aufnehmen, die gleichzeitig den Vorteil einseitiger Richtwerkung und guter Breitbandigkeit in sich vereinigen.
Das Phasenmessgerät " Pharao" wurde in Zusammenarbeit mit der Firma Telefunken ( Kümmich) entwickelt.
Rapport von Hermann Janssen Edition - Wullenbergen 1938
INTERROGATION OF ILSE RANTZAU OF THE GERMAN NAVAL SIGINT SERVICE
TICOM /I-196 Authority: EO 13526 By NARA Date: 21st June,1946
The report of the interrogation of GRAEFIN ZU RANTZAU, carried out at the request of TICOM by GSI,HQ,1 Corps, ( in conjunction with Vice Admiral Commanding Britisch Naval Forces, Germany - INT/6b/769 of 27th May,1946,refers). The prisoner was employd from April 1943, as a Marinehelferin and served with, MPA FlANDERS, MPHS GRONINGEN and MPHS Borkum
This report was DECLASSIFIED by D. Janosek, Deputy Assiociate Director for Policy and Records Naval .
GRAEFIN Ilse Rantzau: born 29.03.1920
General
Subject has been interrogated as indicated in GSI,HQ,1 Corps dist letter CL/T/12800, dated 19 Mar.46
Marine Peil Abteilung " FLANDERN" 1943 BRUGES
Subject states she was studying languages at the Interpreters'Institute, University of HEIDELBERG, when a representative of the OKM come to HEIDELBERG to advise Englisch-speaking girls to apply for appoitments with various "Marine Dienststellen". The only condition and qualification stipulated was a good knowledge of the Englisch language. About the nature of the work nothing was said at the time, and subject states that what attracted her was the fact that the "Diebststelle" was situated in Bruges.
Subject states she was posted to 2 MEHA, LEER/OSTERFRIESLAND. On 23 April 1943, one week after joining up, she was posted to Marine Peil Abteilung, FLANDERN, in BRUGES, where she worked as a telephone-watcher.
This work entailed overhearing the conversations between Britisch ships, and between these ships and the lainland (ENGLAND). What they could capture of these conversations was written down to the " Auswertungsabteilung", where it was collated and evalued, before being passed to the OKM and other interested bodies. Subject worked ( as Wachtgaengerin" ) for two years, and states she was not interested in the technical side of the work. The receivers were German, French and American sets, and were partly ordinary wireless sets. The operaters received them already set on a certain wave-length, and had only to put on their head-phones and whrite down anything that came through. They sat sometimes for six hours without hearing anything. When something, which seemed of great interest, was going on, they focussed on it the different "Peiler", with wich they were in direct contact. Of the "Peilung" itself subject states she has NO knowledge.
The station in BRUGES was destroyed in an air-raid on 28 May,1944.
Marine Peil Nebenstelle, 1943, Borkum
After the destruction of the Peil Abteilung in BRUGES, subject was sent to BORKUM, where a similar station was in operation; but she was recalled to Peil Abteilung " FLANDERN", after a very short time, ans states she can give no further information about the "Nebenstelle in Borkum".
Marine Peil Abteilung " FLANDERN", BRUSSELS.
In the meantime a replacement of the BRUGES Peil Station had been started near BRUSSELS, to which subject was posted after her short stay in BORKUM. Similar work was carried out here, until the German forces were obliged to retreat, and BRUSSELS was left on 2 Sept.1944. The Peil Abteilung being moved to GRONINGEN, in North HOLLAND.
Peil Hauptstelle, 1944, GRONINGEN.
When BRUSSELS was left everything was loaded on to lorries and re-erected in GRONINGEN, though on a smaller basis. The same work was donehere, but, being out off from GERMANY, the service was discontinued on 11 APRIL 1945. In 15 April 1945, subject was taken prisoner by CANADIAN troops at the hospitaln where she was serving as a nurse.
Names of Other Personel Involved
Dienststellenleiter at the BRUGES, BRUSSELS and GRONINGEN stations : Kapitaen zur See von HEIMBURG.
Note by Interrogator: The station in BRUGES was housed in the old chateau of TILLEGHEM; and in BRUSSELS the chateau de GAESBEEK was used for the same purpose.
STAUMUEHLE PADERBORN
21ste June, 1946
Noot blogmaster: chateau Tilleghem moet natuurlijk Ter Linden zijn, maar zo staat het in dit officiële rapport.
Sunday, May 28, 1944 - 386th Bomb Group Mission Number 185: Target: German Naval Radio Direction Finder Station. ( RDF ). Location: Bruges/St. Michiel, Belgium.
Time was 1155 hours as the RAF Typhoon mission leader and his wing man became airborne, followed closely by five more two man flights of Hawker Typhoons. Their target for today was the enemy radio direction finder station located at Bruges, Belgium.
This was the start of a day long attack carried out by Allied planes on a single target. The British and American powers to be were aware that the German Navy had a RDF station located near the Belgium or Dutch Coast. It was suspect that the Germans used that facility for homing guidance for their submarine fleet, along with surface vessels operating in the North Sea and beyond. However the Allies did not have a precise location, although not confirmed, that information may have been forthcoming from the Underground Movement which was very active in Belgium.
The main target was a large house known as Chateau Ter Linden.
The building was a stately residence that strongly resembled a French Castle. Allied Military Intelligence had determined that the Chateau was the Headquarters Building for the German RDF Station. It was situated in a complex of smaller barracks type buildings which was believed to house many technically trained irreplaceable personnel. Two of whom were Hans Breuss and Walter Sehn, both men managed to survive the war.
Approximately 1230 hours the twelve Bombphoons as they were called when configured to carry up to eight sixty pound rockets, or up to a pair of 1,000 pound bombs. The ships flying in an easterly direction at 10,000 feet, had reached their I.P. The leader and his wing man rolled into a 90 degree turn which would line them up on a south to north axis of attack. The leader pushed the nose of his plane over into a steep screaming dive, at 4,000 feet he and his wing man rounded out their dive and each letting go with eight rocket projectiles. Then began firing their four 20mm Hispano Mark II cannon, each of which supplied with 140 rounds per gun to pin down any ground gunners. The procedure was continued by the remaining five pairs of RAF Squadron 184 Hawker Aircraft. This action drew an intense response from several light type anti aircraft batteries in the target area--luckily all returned to base and landed safely at 1255 hours, total elapsed time for the mission was exactly one hour!
Two Douglas A-20 Groups were also assigned to attack Ter Linden. There were 42 ships from the 416th Bomb Group which attacked with 166 general purpose 500 pound bombs at 1218 hours on a heading of 318 degrees. The other A-20 Group was the 409th Bomb Group, they dropped 135 general purpose 500 pound bombs at 1241 hours with 34 ships.
The 322nd Martin B-26 Marauder Bomb Group was also selected to bomb Ter Linden. They would supply 36 aircraft, each would carry two 2,000 pound GP demolition bombs. The formation leader received a radio message to change Zero Hour to plus fifteen minutes. He unsuccessfully attempted to contact Bomber Command to have the P-47 escort vectored. The mission was then flown as briefed. No escort was reported by any aircraft in the first or second box!
There were no losses, casualties, or battle damage reported. The bombers all attacked in flights of six. The bombing results as follows: Box I, 1st six--excellent. Box I, 2nd six-- gross. Box I, 3rd six--good. Box II 1st sixfair. Box II, 2nd sixpoor. Box II, 3rd six-- gross. The 322nd Group dropped a total of 62 x 2,000 pound bombs. Three aircraft failed to attack due to mechanical trouble. One other ship did not bomb on the primary as the bomb bay door handle refused to function in time; a decision was made by the flight crew to release their 2 x 2,000 pound bombs on Coxyde Airdrome two miles east of the Chateau, on the return flight. That airdrome had been designated as a casual target.
The 386th Bomb Group was directed by Field Order 75-334 to attack the Chateau Ter Linden, located near Bruges, Belgium. Briefing was underway at 1630 hours. Our Group would furnish 36 aircraft, each loaded with 2 x 2,000 pound GP demolition bombs. Major White would lead the formation at 11,500 feet. His ship had the name of, "YE OLDE CROCKE" 131755 RU-F. High flight leader was Lieutenant Ralph Marble flying, "MERT" 131616 RG-H. Low flight leader was Captain Lien flying, "LITLJO" 131622 RU-D. Back in the second box, leader was Major Dewhurst with, "BLAZING HEAT" 131585 AN-J at 10,500 feet. His high flight leader was Captain Haber flying, "ELMER" 131577 AN-Y. Low flight lead was Captain Sands flying a ship named, "MR. FIVE BY FIVE" 131612 YA-Z.
The 386th would rendezvous with our P-47 Thunderbolt escort over North Foreland at 11,500 feetZero Hour plus twenty minutes. The route out from base to North Foreland to 51 Degrees 00 Minutes North, 03 Degrees 00 Minutes East to the target. Turn right off the target to 51 Degrees 00 Minutes North, 03 Degrees 00 East to Furnes then to North Foreland to base. Intervalometers all set to 50 feet. The weather in the target area as follows: Three to four-tenths cirrus above 20,000 feet with a trace of altostratus around 12,000 feet. Patchy medium cloud at 13,000 feet to 14,000 feet. Visibility 10 to 15 miles. Temperature at altitude plus one half degree Centigrade, and wind from 150 degrees at 15 m.p.h. Briefing ended at 1655 hours, crews were at their respective aircraft at 1700. Engine start up time rolled around at 1730 hourstaxi out time 1740, with first man off 1743 hours. Captain Tener flying, "SPAM BURGER" 131970 YA-F had his left engine generator go out while circling around the base, he was forced to abort the mission. Lieutenant Lytle flying extra in ship 131805 AN-D took over the now vacant number six spot in the high flight, second box. Cruising at 185 m.p.h. the Group met up with the P-47s over North Foreland as prescribed, then set off across the English Channel at 1850 hours.
After making enemy landfall the Group headed for the I.P., then lined up in flights of six planes each on the bomb run heading of 35 degrees, axis of attack from southwest to northeast. A roadway called Witte Molenstraat ran roughly along the south side of Chateau Ter Linden. It was bordered on the east side of the property by another road that was dead ended on the south by Witte Molenstraat and by Koningin Astridlaan on the north side of the complex. The 386th bomb run heading had them flying directly above Witte Molenstraat, which led them straight into the target. Formation Lead Bombardier Lieutenant Thomas at 11,500 feet made a 75 second bomb run at 1917 hours. High flight Lead Bombardier Lieutenant Whittle at 11,700 feet had a 90 second bomb run. Low flight Lead Bombardier Captain Smehyl at 11,200 feet made a 62 second bomb run.
Back in the second box, Lead Bombardier Captain Hillis was on a 120 second bomb run at 10,500 feet. High flight Lead Bombardier Lieutenant Connell was at 10,700 feet and was also on a 120 second bomb run. Low flight Lead Bombardier Lieutenant Ross was flying on a 45 second bomb run at 10,300 feet. Formation air speed was a steady 185 m.p.h. No flak was fired at the Group at anytime! One possibility might have beenthe earlier in the day cannon strafing and rocket attacks by the RAF wiped out the enemy anti aircraft defenses.
As the Group exited the target area several flight crews reported seeing a series of light flashes originating from the ground showing dit, dit, dit, dah. That was Morse Code for the letter "V", thus indicating the phrase "V" for victory which was very popular at that time in the war!
386th Bomb Group results as reported by Group Photo Interpretation Officer Captain R.W. Bushnell: Box I, 1st sixfair, bombs fell 600 feet east of aiming point, hits on remains of Chateau, and area immediately east in a good concentration. This flight bombed last on a second run. Box I, 2nd sixgross, bombs fell 2200 feet northwest of aiming point on main roadBruges to Thouroat. Damage to a few suburban houses. Box I, 3rd sixgross, bombs fell 2200 feet northeast of aiming point across road. Several houses were demolished.
Box II, 1st sixexcellent, bombs fell in a concentrated pattern centering on aiming point.
Box II, 2nd sixgood, bombs fell 500 feet northeast of aiming point, with all bombs in target area, along with near misses to Chateau. Box II, 3rd sixexcellent, bombs fell 200 feet southeast of aiming point in a concentrated pattern. They demolished three small buildings in this part of the target area.
On May 28, 1944 a total of 371 England based 9th Air Force B-26s were dispatched to various targets on the Continent. Here are the losses for the day: Two aircraft were lost over enemy territory. One from the 344th Bomb Group and one from the 391st Bomb Group. A total of 88 planes were battle damaged. One man was killed in action, seven men wounded, and twelve men missing in action.
Chester P. Klier
Historian, 386th Bomb Group
Bronnen: www.b26.com/historian/chester_klier.htm
Vanaf het begin van 1944 werd het duidelijker dat er grootscheepse militaire operaties op til waren. Het West-Europese luchtruim was volledig in handen van de geallieerden. Dag en nacht vlogen de vliegtuigen over Nederland, richting Duitsland om daar hun dodelijke ladingen te droppen.
De geallieerde staven hadden met het oog op de geplande landing in Normandië beslist om alle belangrijke bruggen, wegen, en spoorwegknooppunten in Noord-Frankrijk en België buiten gebruik te stellen. Maar het ontregelen van het spoor-en wegverkeer vormde maar een onderdeel hiervan. Naarmate D-Day naderde, richtten de luchtaanvallen , zich meer en meer op het Duitse radar net. Alle Duitse installaties die het radioverkeer konden onderscheppen, waren de meeste aangewezen doelen. Kasteel Ter linden bevond zich bij de 42 als belangrijk geachte radarstadions die werden gebombardeerd in de week voor D-day.
De voorbereiding voor de luchtaanval begon op 10 april 1944. Toen werd er door een P-38 herkenningsvliegtuig bestuurd door Luitenant Smidt van het 30ste Reconnaissance Squadron, toebehorende aan de 9de Airforce, een verkenningsvlucht gemaakt boven Gent, Maldegem, Brugge en Zeebrugge. Op de genomen foto's was de basis op Sint Michiels goed te zien.
In het bevel dat de bevelhebbers van de dag van de aanval meekregen was ook expliciet vermeld dat er niet enkel zoveel mogelijk materiële schade moest toegebracht worden, maar ook dat zo veel mogelijk van de gespecialiseerde bemanningsleden van de basis moesten gedood worden. Dit is ook duidelijk aan het tijdstip van de eerste aanval. Namelijk het moment dat de meeste soldaten aan het eten waren in de houten barakken.
Het eerste bombardement startte om 12h18, en gebeurde van oostelijke naar westelijke richting. De eerste golf gebeurde volgens het Amerikaanse principe van Area Bombing ( een bommentapijt in de wijde omgeving). De tweede golf was volgens het Engelse " Precision Bombing", dus recht op het doelwit. Hoewel het eerste bombardement de basis buiten werking had gesteld, volgde er een tweede bombardement. Het kasteel zelf stond nog overeind, dus hadden de geallieerden geen idee dat hun missie was gelukt. Het tweede bombardement vloog nu van uit de richting van Torhout over het kasteel, en de dorpskom, richting station. De verwoesting was compleet. De linkervleugel van het kasteel lag plat en alle antennemasten waren vernietigd. Door dit tweede bombardement zijn er ook zoveel burgerlijke slachtoffers ( 32) gevallen en zijn er meer dan 300 huizen en een deel van de kerk vernietigd.
Na de verwoesting van de basis werd de functie overgenomen in het kasteel Groenenberg te Vlezembeek. In het kasteel Ter Linden werd getracht om zo veel mogelijk geheime documenten en materiaal, waaronder een Enigma M- machine te redden. Maar uiteindelijk besloot men uit veiligheidsoverwegingen de bunkers in brand te steken. Operatie Ramrod 934 was geslaagd. Zes dagen later landden de geallieerden in Normandië.
De 9de Airforce had voor deze aanval verschillende Bombsquadrons samengevoegd, vooral voor de eerste aanval. Dit waren de: 409de - 410de - en de 416de bombgroup van het US 99th Combat Bombardment Wing. De Royal Air Force ( RAF) had hiervoor het 184ste Squadron toegevoegd die met hun Hawker Typhoons hun bijdrage moesten leveren door het doelwit rechtstreeks aan te vallen. De leider van de Typhoons was Squadron Leader Jack Rose ( ° 18/01/1917 - overleden 10/10/2009)
Voor de tweede aanval was het 386th en het 322th Bombgroup van de 9de Airforce die de taak toegewezen kregen.
Bronnen http://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Ramrod_934 http:// www.184squadron.com http://www.b26.com/historian/chester_klier/185.htm Historische document centrum Maxwel Base Alabama USA.
In eerste instantie hield de basis zich bezig met het peilen van het geallieerd scheepvaart verkeer in de Noordzee, het kanaal en soms de Atlantische Oceaan. Dit gebeurde via geniometrische radiopeiling. Als er een schip een radiobericht uitzond werd in "Ter Linden" direct de sterkte en richting geregistreerd. Op het zelfde moment werden andere peilcentra verwittigd ( zoals Brest, en Wilhelmshaven ) zodat de locatie van het schip kon bepaalt worden.
De basis gebruikte hiervoor de Adcockpeiler. Deze kon gebruikt worden voor zowel korte, lange, en middengolflengten.De goniometer stond in een ondergrondse betonnen peilkamer, bedekt met een betonnen dekplaat. Boven de grond stonden vier antennemasten, elk tien meter hoog en kruisgewijs opgesteld.
In de basis werden ook geallieerde berichten opgevangen en waar nodig gecodeerd. Dit was specialistenwerk en op Ter Linden waren dan ook dagelijks enkele matimatici druk in de weer om berichten te ontcijferen. De Duitse "Marinenachrichten dienst" ( Inlichtingendienst van de Marine) lag bij het ontcijferen van de vijandelijke codes aanvankelijk op kop en dankte deze voorsprong aan het voortreffelijke werk van de "Beobachtung-dienst" (Beobachtung betekend gadeslaan) kortweg B-Dienst genaamd.
Funkmaat Walter Sehn die via de 168,5 meterband vooral het drukke radioverkeer langs de zuidwest kust van Engeland afluisterde, bemerkte aldus dat er bij de aanvang van de boodschappen herhaaldelijk dezelfde lettergroepen doorgeseind werden. Op de vooravond van ht bombardement werden er twee codeberichten opgevangen waarin de namen " Omaha en Utah" voorkwamen.
De Duitsers beschikten over de beste, Amerikaanse, toestellen, ( National HRO ). Toch werd er op de basis een Duitse noodzender geïnstalleerd in 1943 voor het geval de andere communicatie middelen zouden uitvallen.
Er was ook sprake van een "Guben systeem" en bestond uit een evenwijdige gespannen draad van 200 meter lengte. Een agent van de inlichtingendienst Luc-Marc had het in een rapport over: "In de weilanden tussen het kasteel Ter Linden" en de baan naar de autosnelweg werd een draadantenne gespannen van wel 200 meter lang. Deze antenne is vastgemaakt aan telefoonpalen en loopt in een as, zuidzuidoost en noordnoordwest. Hierover werd aan Fregattenkapitein Hans Breuss uit Hamburg die in het voorjaar van 1943 tot chef van de MPHS Brügge was benoemd, gevraagd naar deze opstelling, en hij beweerde dat hij van het bestaan niets afwist. ( een bemerking uit het boek van C.Vlaemynck). Een getuige had bevestigd dat hij zeker wist dat die telefoonpalen er stonden. Tot op heden is er nog geen echt bewijs gevonden van deze opstelling. Een GUBEN systeem werd door de Duitsers een " Langdrahtsektorpeilanlage " genoemd. Dit systeem werkte volgens het " Phasenschieberprinzip". Met dit systeem was een peiling mogelijk van 20° mogelijk. Het systeem was opgebouwd op telefoonpalen verbonden met een gesponnen draad en had een veldsterkte van ca, 2x10 volt bij een minimumbreedte van 4 graden. Dit was geographisch goed te peilen.
Voor de Kriegsmarine was een versterker gebouwd ( ähneln) in samenwerking met het Duitse Telefunken.
Het kasteel Ter Linden was opgetrokken in typische Louis XVI-stijl, maar was niet ineens voltooid. Het centraal gedeelte ervan was het oudste en dagtekende uit de 17e eeuw. Tussen 1842 en 1892 werden hieraan twee vleugels toegevoegd en op het gelijkvloers werd vlak tegen het midden van de voorgevel een overdekt terras bijgebouwd.
Aangezien graaf Pierre de Briey meestal in het buitenland verbleef, verhuurde hij na de dood van zijn moeder het kasteel ' Ter Linden' aan een industrieel ( André Vanderstraeten ) uit Roeselare.
Op 10 mei 1940 brak echter de oorlog uit. De industrieel vervoegde het Belgisch leger, zijn vrouw vluchtte naar Frankrijk en het kasteel bleef onbewoond achter. Mede hierdoor werden er opeenvolgend Belgische ( manschappen van het 51ste en 67ste Linie regiment ) Franse en Duitse soldaten van de Wehrmacht ( het landleger ) ingekwartierd. Nadat deze Duitsers op hun beurt vertrokken waren, bleef het kasteel enkele weken vrij van militaire bezetting.
Medio december 1940 kwamen echter nieuwe Duitse militairen opdagen. In tegenstelling tot hun voorgangers behoorden de nieuwkomers niet tot de Whermacht, maar wel tot de "Deutsche Kriegsmarine". Deze vormden de voorhoede van de " Marinepeilstelle Brügge" en stonden onder het bevel Korvetten-Kapitän Ernst Jackel.
