Ik vroeg mij al een paar dagen af waar dat intens gekwetter in de gang vandaag kwam. Het klonk als kleine vogels, die hun moeder om eten smeekten. In de voortuin vond ik niets in de struiken of tussen de lavendel. Van boven in de goot kwam het ookal niet, vreemd. En gisteren deed Evelyne plots een wonderbaarlijke ontdekking. Er zit een nest van 4 babymeesjes in onze brievenbus. Gelukkig is het de brievenbus in de gevel van ons huis, die al lang niet meer gebruikt wordt, toch niet als brievenbus. Die beestjes zouden nogal schrikken als onze facteur plots een nest facturen in hun warme bedje zou binnengooien. Het voelt goed als je de indruk krijgt dat dieren zich hier thuis voelen. Onze tuin zit trouwens ook vol katten tegenwoordig. Ik hou ze ver weg van de aperitiefhapjes in de brievenbus.
De kleintjes groeien als kool en krijgen al hun mooie geel-groene mezepluimpjes. Bewonder ze zelf hiernaast.
Je ziet het goed Dieren met grote "D". Sinds dit weekend is mijn respect voor de Dieren alleen nog maar gestegen. Door ons drukke leven als mens geraken we steeds verder van de natuur verwijderd. We zijn blind geworden voor onze intuïtie en onze capaciteiten om met Dieren te communiceren. Bepaalde mensen gaan daardoor nog een stapje verder en behandelen hun huisdier steevast als een kind, met alle gevolgen vandien...
Dit weekend heb ik dankzij Kristina een stukje van deze intuïtie en communicatie mogen (her)ontdekken. Dieren zijn fantastische wezens die ons zoveel meer kunnen bieden dan alleen de gezelligheid van een huisgenoot. Ze kijken dwars door ons masker en kunnen ons helpen trauma's en blokkades te verwerken.
Op dag 1 bracht Kristina haar hond Melody mee. Zij is een kruising van
een Labrador en een Duitse Herder. Melody is een fantastisch begaafde
hond, die ons begeleidde op onze eerste stapjes naar het communiceren
met dieren.
Dag 2 was voor mij enigszins nog specialer dan dag 1 door het contact met de paarden. Ik had daarvoor nog nooit contact met paarden gehad, laat staan dat ik paarden kon inschatten. Massital, een van de 7 paardjes van Kim maakte vrij snel komaf met mijn schrik voor het onbekende. Dit jonge mooie paard trok onmiddellijk mijn aandacht. Z'n enorme energie en uitstraling gaf zo'n zalig gevoel. Echt heel speciaal. Zeer intens en een unieke ervaring.
Vorig weekend volgde ik de basiscursus kinesiologie in De hof van Axen in Nederland. Een prachtig oord omgeven door bossen en een meer. Daarvan alleen al gaat de stress op je spieren weg. We waren met 7 deelnemers aan de cursus, echt een open en toffe groep. Ideaal om veel bij te leren. En bijleren hebben we gedaan!
Bij kinesiologie testen we of er zich stress op je spieren vastzet. De spiertesten laten ons toe om stress van fysieke, emotionele of chemische oorsprong te identificeren in het lichaam.
We leerden doeltreffende technieken voor "emotional stress relief", voedselintolleranties / allergieën en het testen van een aantal elementaire basisfuncties van ons lichaam. Zo had ik nooit gedacht dat ik mijn niveau van uitdroging kon testen door aan mijn haar te trekken ., maar het werkt.
De cursus is voor mij samen te vatten in 1 quote: "Less is more". Hoe zachter je druk op de spieren uitoefent, hoe meer informatie je terugkrijgt. Hoe harder je duwt, des te meer "actie-reactie"-effect je krijgt van de spier in plaats van het stressniveau.
Dank je wel Marieke en de overige cursisten voor een wonderbaarlijke ervaring!
 "Wink"){kind=icon}
){kind=link}