|
Hoi allemaal
Augustus Waters is van me heengegaan. Ik heb het stil gehouden, maar Augustus werd een tijd geleden terug gediagnosticeerd met kanker. De gruwel heeft zijn hart doen stoppen. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Het was onverdragelijk. Alles. Elke seconde was erger dan de vorige. Enkele dagen na zijn dood, hielden we - zijn familie, vrienden en ik - een begrafenis. Het was een mooie, maar een te melige bedoening voor Gus. Ik weet zeker dat hij vanuit de hemel aan het toekijken was en moest lachen. De gedachte alleen al doet me glimlachen. Ik kan Augustus nooit genoeg bedanken... Hij heeft mijn leven doen heropbloeien zoals een dode roos. Gus, mijn lief, ik kan je niet zeggen hoe blij ik ben met onze kleine oneindigheid. Ik zou haar voor niets willen ruilen. Jij hebt mij een eeuwigheid gegeven binnen de getelde dagen en daarvoor ben ik dankbaar. Reken maar, Augustus, dat ik van niets spijt heb. Ik hou zoveel van je.
Veel liefs
Hazel Grace
(Tekst gebruikt van pagina's: 213, 214, 215 en 258 uit het boek 'Een weeffout in onze sterren' van John Green)
|
