Alweer een nieuwe dag, na een goed ontbijt onze koffers gepakt zijn we in onze Van gesprongen en begonnen we aan onze terugweg naar Schreveport. Omdat de kids wat meer actie wilden zijn we op de terugweg in Natchitoches gestopt om er naar een Alligator Farm te gaan. Tegen de middag zijn we gestopt om iets te eten. In Alexandria zijn we bij Mc Alister's Deli gestopt om een sandwich te gaan eten, terug een gezond broodje zonder gefrituurde dingen erbij. Na een uurtje pauze zijn we verder gereden naar Natchitoches. Daar aangekomen was het net alsof we uitstapten in een oven. Ondertussen was het kwik al gestegen naar 98°F oftewel bijna 37°C. We waren net op tijd aangekomen want de voedershow zou in enkele ogenblikken beginnen. In een groot meer met in het midden een eiland zaten wel meer als 50 krokodillen. Er kwam een boot aangevaren en dan werd er eten aan het haak gehangen en moesten de krokodillen er naartoe springen om het eraf te eten. Een mooi schouwspel. Buiten krokodillen waren er ook geiten, schildpadden, slangen en pony's te zien en kon je ze ook voederen. Bij sluitingstijd zijn we dan verder naar Schreveport gereden. Daar aangekomen zijn we vervolgens naar een Best Buy winkel gegaan, de favoriete electronica winkel van John. Je kunt het vergelijken met onze mediamarkt. Ondertussen was het al avond geworden en zijn we beland bij John's favoriet Chinees restaurant, Chang's Garden. Hier hadden we een heerlijk diner met veel sushi en andere Chinese delicatessen. Via een plaatselijke site seeing Tour zijn we dan bij John en Linda's thuis aangekomen. Hier hadden we nog een dessert ( Italiaanse cheesecake met een lekkere tas koffie. Een heerlijke afsluiter van de dag . Nog even een hotel vastleggen in Dallas voor onze terugreis en de blog aanvullen en dan lekker slapen.
Na een goede nachtrust en ontbijt, stond er een bezoek aan het National WorldWar2 Museum op het programma. Dit was een supergroot museum waar zowel de oorlog tegen de Japanners als tegen de Duitsers in beeld werd gebracht. In New Orleans werden vroeger de boten voor D-day gebouwd en konden we nog een in restauratie zijnde torpedo-boot bewonderen. Deze zou volgend jaar operationeel zijn en zou men gebruiken om een Tour mee te doen op de Mississippi. Er was ook een volledige hal waar echte jachtvlietuigen en bommenwerpers ophingen vanuit die tijd. Zeer indrukwekkend zoals we dat hier al gewend zijn.
Na het museum ging het richting French Quarter. Hier bevinden zich de mooie typische woningen en hotels met sierlijke omheiningen en de Steamcruisers (grote Casinoboten met een groot waterrad vanachter) op de Mississippi. Algauw kwam er plots een onweer opzetten en zijn we binnen gevlucht in een Cajun Restaurant tegenover het alom bekende Café du Monde. Na het eten was het onweer met bijbehorende hevige regen bijna voorbij. Vervolgens wat rondkuieren door de gezellige straatjes en de Moonwalk, de wandelweg langs de grote Mississippi.
Daarna is het tijd natuurlijk voor de alom bekende beignets in Café du Monde. Heerlijke beignets met een tas koffie slaan we niet af. Ze hebben er wel een hoop poedersuiker opgegooid. Daar het alweer avond wordt en er een oefenwedtrijd American Football in de Mercedes Benz Superdome plaatsvind, verlaten we de drukte en keren we terug richting hotel. We rijden nog wat rond en plots bevinden we ons op een zeer lange brug (23,5 Mijl) over het Pontchartrain Meer. Het lijkt wel alsof we over zee rijden. Aan de andere zijde aangekomen in Mandeville even tanken en dan weer terug naar het hotel in Metairie.
Nog een laatste keer gebruiken we de shuttlebus en hebben we een heerlijk diner in Mr Ed's Oyster Bar. Vervolgens keuvelen we nog wat na in de hotel lobby bij een tasje koffie. Dan nog wat belevenissen aan onze blog toevoegen voor onze trouwe en nieuwsgierige lezertjes.
Daar het gisteren een lange dag was, ging het er vandaag wat rustiger aan toe. Na een heerlijk ontbijt, was het inpakken geblazen voor een 2-daagse trip naar New Orleans met John en Linda. Na het doorlopen van onze checklists waren we klaar om de 5,5 uur durende rit aan te vatten.
Na zowat 1,5 uur rijden, hielden we halt in Natchitoches, Louisiana. Hier liggen enkele mooie katoenplantages met bijhorende Mansions.
Eerst hielden we halt in het centrum van Natchitoches om onze benen te strekken. We hebben hier zeer mooie huizen gezien in koloniale stijl zoals het huis dat gebruikt werd voor de film Steel Magnolia. Daar het al namiddag was hebben we onze buikjes wat gevuld in een plaatselijk restaurantje Merci Beaucoup. Hier hadden ze lekker Cajun Food.
Vervolgens zijn we dan naar een plantage gereden Melrose Plantation met bijhorende Mansion en slavenhutten. Zeer mooi net zoals in de film 12 Years as slave. Vervolgens reden we verder richting New Orleans. Omdat John en Linda het hotel gisteren al vooruit geboekt hadden, was er geen haast bij.
Rond 19u30 zijn we dan in het Hampton Inn hotel aangekomen in Metairie op 15 minuten van het centrum van New Orleans.
Men was hier zeer behulpzaam, en op aanraden van het hotel zijn we bij Acme (een oester restaurant) iets gaan eten. We werden gebracht en opgehaald met de hotel shuttlebus. Zeer leuk en lekker gegeten. Moe maar voldaan zijn we dan gaan slapen.
Vandaag moesten we op tijd uit bed, we hadden nl. een afspraak in een fabriek waar ze helikopters ombouwen tot reddingsheli's. John had er een privé rondleiding voor ons geregeld. We kregen een op en top rondleiding en mochten echt op elke afdeling achter de schermen gaan kijken. Er was ook een groot trainingscentrum bij, waar piloten en mechaniciens opgeleid werden. We mochten een inbedrijfname van een nieuwe vluchtsimulator kijken waar ze ons al enkele beelden van verschillende weersituaties lieten zien. We leken net echte belangrijke personen!!! Na de rondleiding zette we onze weg verder naar een klein plaatselijk vliegveldje ( waar ook John regelmatig gaat vliegen), waar we een lekkere hamburger met kip hebben gegeten. Het weer viel wat tegen dus een uitstap op het water zat er vandaag niet in maar toch wilde John ons de jachtclub met haven laten zien. Vervolgens zijn we naar Downtown Schreveport gereden waar we naar een grote Outdoor World winkel zijn gaan kijken, hier vind je alles wat je je maar kunt bedenken om te jagen, vissen, schieten, en dergelijke. Er hangt zelfs een groot vliegtuig in de winkel en de lift naar de bovenverdieping vertrekt vanuit een groot aquarium !!! Ze verkopen er zelfs speed- en visboten. Daarna zijn we nog een ijsje gaan eten in het aangrenzend outlet shoppingcenter. Er werden zelfs kunstjes gedaan met de ijsbollen die ze maakten. 1 bol ijs kreeg je zelfs met moeite op. 's Avonds zijn we gaan dineren met Mike, Rebecca, Mary en Sarah in een plaatselijk Italiaans restaurant. We hadden weer een zeer drukke en leuke dag. Toen we terug kwamen was er voor Liene zelfs een grote verrassing, er stond een pakketje voor de deur voor haar. Na openen bleek er haar verloren knuffel in te zitten. John had kunnen regelen dat men de knuffel nog op tijd kon leveren. Ze was zo blij dat er bijna opnieuw traantjes vloeiden, maar deze keer van blijdschap !!! John en Linda hadden zelfs gezorgd voor een echte lekkere verjaardagstaart voor Gunter (vandaag omdat we morgen voor 2 dagen naar New Orleans gaan ).
Vanmorgen nadat we het ontbijt achter de kiezen hadden en alles weer ingepakt hadden gingen we nog even terug naar Memphis stad om een kijkje te gaan nemen in de Sun Studios. De bakermat van rock 'n roll. Hier nam Elvis zijn eerst plaat op. Maar ook Johnny Cash, Jerry Lee Lewis, Roy Orbison, U2... en nog vele andere. Het was een klein hoekhuis, met nog steeds de originele opnamestudio. De gids was super enthousiast en je bleef naar hem luisteren hoe dan ook. Als kers op de taart mocht je een foto maken met de microfoon waar ook de beroemdheden hun opnames mee gedaan hadden. Zo gezegd zo gedaan. Daarna begonnen we aan onze 6 uur durende reis naar John en Linda in de buurt van Shreveport. De rit was zwaar, het regende veel en met momenten erg hard. Toen we bijna ter plaatse waren, kregen we zelfs een noodoproep (op elke gsm die we bij hadden) dat er erg zware neerslag was en dat je extra goed moest opletten. Dus waren ze extra blij dat we veilig waren aangekomen. Na een lekker avondmaal, scampi's, kregen we met de nodige verhalen een rondleiding in het huis. We nestelden ons allen gezellig in de zetel en vertelden nog .... Tot morgen dan maar weer.
Vandaag op tijd uit de veren want we moesten op tijd in Graceland zijn. Na een gevarieerd "Drury" ontbijt, zijn we in onze Van gesprongen en richting Graceland gereden. Eenmaal de parking opgereden zagen we de restanten van de afgelopen Elvis Week 2015. Men was nog druk in de weer alle tenten en inrichting op te ruimen en af te breken. Volgens het personeel was het toen uren aanschuiven en een massa volk.
Gelukkig hebben we het goede moment gekozen en moesten we helemaal niet aanschuiven. Eénmaal onze online tickets opgehaald werden we geadviseerd om eerst de andere bezienswaardigheden te doen en dan naar Graceland te gaan daar er net een bus Chinezen aangekomen was. Zo gezegd, zo gedaan.
Eerst kwam het Car Museum aan de beurt waar alle gemotoriseerde voertuigen van Elvis staan die hij gekocht heeft of die gebruikt werden in de films waarin hij gespeeld heeft. Daarna kwam Sincerely Elvis Museum aan de beurt waar zijn geschiedenis opgesteld was met enkele outfits en kleren die hij gedragen had bij speciale gelegenheden.
Toen we terug buiten kwamen waren alle chinezen reeds verdwenen en gingen we aanschuiven om naar Graceland Mansion te gaan. Tijdens het aanschuiven kregen we eerste een koptelefoon aangereikt en daarna een Ipad. Hier konden we onze taal en E-mail instellen en hierop was dan ook tijdens de rondleiding een virtuele 360° tour op te zien met allerlei extra beeldmateriaal. We werden opgehaald door een minibus en naar de Mansion gereden. Eénmaal binnen werd via de ipad het levensverhaal van Elvis verteld en als je in een andere kamer binnenging kreeg je daar ook weer het verhaal van die kamer te horen. Een echte reis door de tijd in je eigen taal. Zeer mooi en leerrijk.
De tour duurde toch ongeveer 3 uur. Daarna werden we nog naar de Archives Studio gereden achter de Mansion waar we een filmverhaal van een kwartier te zien kregen. Ook de kids vonden het leerrijk en leuk om alles te bekijken en ontdekken.
Na ons Elvis Presley avontuur zijn we naar Beale Street gereden in het Stadscentrum van Memphis waar allelei Bluescafés en restaurants liggen. En zoals in Nashville spelen hier ook allerlei muzikanten. We zijn ook in Schwab's warenhuis binnengewandeld. een grote souvenierwinkel. Het was weer een zeer warme dag en dan zijn we ook een ijsje gaan eten in het Hardrock Café in Memphis. Een lekkere afkoeling. Het was ondertussen al avond aan het worden dus konden we nog 1 attractie doen.
We zijn toen naar het Peabody Hotel gewandeld. Een Engels superdeluxe hotel waar dagelijks een aantal eenden, vanuit de fontein in het midden van de lobby, via de lift naar het dak van het hotel begeleid worden door een echte Engelse eendenhoeder. Op het dak bevind zich het eendenverblijf voor de nacht en heb je ook een mooi uitzicht over Memphis. Hier zijn we dan ook een kijkje gaan nemen alvorens de eenden naar boven kwamen.
Weer een lange vermoeiende dag waarvan je honger en dorst krijgt, dus dan terug naar het hotel waar het Kickback buffet weer klaarstaat voor alle hotelgasten. Moe maar voldaan met de kids nog een avond zwemparteitje in het in- en outdoor zwembad met bubbelbad en dan weer een goede nachtrust.
Vandaag is er niet zoveel te vertellen. We hebben er een rustig dagje van gemaakt. Eerst een klein beetje langer geslapen ( tot 8.15 uur dan toch) en alles terug klaar gemaakt om weer een dagje auto ervan te maken. Onze trip vandaag is van St. Louis naar Memphis. Ons hotel voor 2 dagen hebben we gisteren al geboekt zodat we ons daar ook al niet meer druk hoeven over te maken. Rond 16 uur waren we al te plaatse. Deze keer hebben we voor een Drury Inn en Suites gekozen. Deze hebben ook nog een extraatje waar we pas ter plaatse achter kwamen. Het was half pension dus ook een ( beperkt wel te verstaan) buffet 's avonds. En tot 22 uur drank en popcorn gratis ( helaas gezouten popcorn en dat hebben we niet graag). In de buurt van het hotel liggen een deel winkels die we na ons eten eens gingen opzoeken. Zonder veel succes. De avond valt hier vroeg ( 20 uur) en eens het donker is zijn we toch liever niet op straat in deze onbekende plaatsen. Nog onze tickets boeken voor graceland en dan zit de dag er weer op. Morgen wordt een drukke dag dus vandaag eens proberen de kids wat op tijd onder de wol krijgen... Proberen toch. Tot morgen ...
Onze laatste dag in St. Louis is aangebroken en we moeten al vroeg uit de veren. Na een snel ontbijt in het hotel worden we afgehaald door Terry en de kids om naar de "Arch" te gaan. Dit is een grote boog in inox van 192 meter hoog waar je helemaal tot boven kunt gaan en je kan genieten van het uitzicht over St. Louis en omstreken. We hebben tickets voor de rit van 9u30. Daar er werken zijn rond de "Arch" moeten we enkele blokken omlopen waardoor we maar nipt op tijd zijn.
Een hele belevenis, met kleine capsules van maximaal 5 personen wordt je naar boven getransporteerd aan de binnenzijde van de boog.
Als we boven aankomen, kunnen we uitstappen en bovenin rondlopen om door de kleine vensters van het uitzicht te genieten. Zeer mooie "views" en foto's gemaakt. Daarna terug de capsules in en terug naar de begane grond. Alweer een geweldige ervaring.
Daarna is het tijd om naar de City Zoo te gaan waar Mickey & familie ons terug vervoegen. City Zoo is helemaal gratis, enkel eten en drinken moet je betalen. Niet te geloven, het is de 2e grootste zoo van het land en volledig gratis. Het nieuwe complex voor de ijsbeer kostte zomaar eventjes 16 Miljoen $ en er was plaats voor een nieuw vrouwtje en 3 baby ijberen. De ijsbeer was gefascineerd door Liene's nieuwe knuffel en we kregen dan ook een indruk van hoe groot deze soort wel is als je er zo kortbij staat (achter glas weliswaar). Zeer indrukwekkend !!!
Katherine en Emily hebben ons dan ook de hele namiddag rondgeleid door een stuk ervan want het is te groot om alles te zien op 1 dag.
's Avonds werden we verwacht ten huize Schoonover voor het avondeten. Al gauw werden we verwelkomd door hun lieve hond Dutch en de hele familie. We hadden een zeer lekker speciaal diner met een leuke avond vol verhalen. Kortom veel gelachen en gebabbeld terwijl de kids zich vermaakten in een ingerichte speelkelder met bar en games.
Omdat morgen iedereen terug naar school moet en gaan werken, werd er bij slaaptijd afscheid genomen met een beetje emotie. (het altijd minder fijne moment !! ).
Vervolgens onze auto terug ophalen bij Jim & Terry's en daar ook nog eens afscheid nemen van leuke en fijne reispartners. Alweer een minder fijn moment met emotie.
In het hotel nog achterstand inhalen met de blog .......... N8n8 allemaal en laatste kusjes vanuit St. Louis.
Na een fijne nachtrust, waren we uitgenodigd voor het ontbijt ten huize Hanselmann. Een uitgebreid ontbijt met allerhande lekkere "gewone" broodjes en nutella voor de kids in plaats van donuts, baggles, en dergelijke wordt ten zeerste geapprecieerd.
Vervolgens wordt de dagindeling overlopen en worden er nog snel online tickets besteld voor een echte "baseball" wedstrijd diezelfde avond. Een beetje stressvol want je hebt maar een beperkte tijd om alle gegevens online in te geven, daarna wordt je eraf gegooid. Dus 2x moeten overdoen zodat we toch andere plaatsen moesten kiezen.
Als we richting downtown rijden, houden we eerst halt aan het stadion om de tickets af te halen en daarna gaat het richting oud gerechtsgebouw om tickets voor de "Arch" te kopen. Omdat onze tijd beperkt is, wordt er besloten om de "Arch" zondagmorgen te doen en gaan we eerst het City Museum doen totdat het tijd is om naar de baseball wedstrijd te gaan.
Het City Museum is een oude schoenenfabriek geweest die omgetoverd is door lokale kunstenaars tot een grote speeltuin voor zowel jong als oud. Echt geweldig om te zien, mee te maken en te doen.
Na een snack en wat drinken wordt er nog verder gespeeld totdat het tijd is om naar het stadion te gaan.
Dit weekend is een speciaal openingsweekend van de Hall of Fame waarbij de thuisploeg "The St. Louis Cardinals" elke avond een wedstrijd spelen. Het is een hele belevenis met immense drukte, veel show, vuurwerk en "homeruns". Echt spektakel en Jim is een echte kenner en goede gids. De kids en de vrouwen zitten bovenaan in het stadion met goed overzicht en Jim en Gunter zitten kortbij het veld op zeer dure seats die Jim met een hele bende gekocht hadden. Kortom een geweldige ervaring.
Daarna file om uit de stad te geraken door de 44 735 aanwezige supporters van beide teams. Daar we nog niet gegeten hadden, hebben we nog een laat diner gehad in een Iers Restaurant buiten de stad met live muziek. Kortom een geweldige dag met weer een leuke bende.
Vandaag hadden we een auto dag want van Nashville naar St. Louis reizen is al 5,5 uur rijtijd. Dus na een goed ontbijt in ons Comfort Inn hotel vertrokken we richting St.Louis. Onderweg eens stoppen om iets gezonds te eten (subway) en om onze "Van" van de nodige energie te voorzien. Daarna weer verder en een uurtje voor St. Louis komen we terecht in een file veroorzaakt door weg werkzaamheden waardoor we weer een half uur verliezen.
Uiteindelijk rijden we St. Louis binnen en zien we al van ver de mooie "Arch" en de skyline van St. Louis en enkele ogenblikken verder rijden we langs het grote baseball stadion van de St. Louis Cardinals. Weer een prachtig zicht. We gaan op zoek naar het adres waar Terry, Jim, James en Katherine wonen. We zijn niet zeker en rijden dan maar half de oprit op om aan te bellen.
En jawel, James en Lexi (de hond) komen de deur open doen. Wanneer Terry en Katherine thuiskomen is bijna iedereen weer bij elkaar. Jim arriveert een half uurtje later ook van zijn werk.
Daarna een beetje chillen en bijpraten over onze belevenissen en de kinderen hun eerste schooldagen is zeker zo leuk.
Vervolgens arriveren ook Mickey en haar familie, Bill, Ethan en Emily. De kids willen al gauw richting zwembad vertrekken met lexi maar eerst wordt er gegeten. Terry heeft een lekker diner klaargestoomd met heerlijke ribbetjes en aardappeltjes en enkele lokale lekkernijen.
De buikjes worden snel gevuld en de kids vertrekken al snel voor een zwempartijtje want het is zeer warm buiten.
Tot 's avonds laat wordt er gezwommen en zitten we gezellig buiten op het terras.
Wanneer iedereen moe is, wordt er nog snel opgeruimd en hebben Terry en Jim een hotel voor ons geboekt in de buurt, daar er een slaapprobleem was opgetreden door onvoorziene omstandigheden. Het was natuurlijk een zeer goed hotel en fijne bedden voor een goede nachtrust. Einde van alweer een lange maar prachtige dag.
Dag 10, dat betekent dat we al op de helft zitten van onze reis, wat vliegt de tijd hier toch snel. Trouwens vandaag hebben we een uurtje winst want in Nashville zitten we in een andere tijdzone, dus 7 uur vroeger dan jullie.
Onze eerste uitstap vandaag was naar de Ruby Falls, een ondergrondse waterval. We hebben er een mooie wandeling gemaakt diep onder de grond (zo diep als de Empire State Building hoog is), met mooie stalagmieten en -tieten en als hoogtepunt een metershoge waterval. Waar het water vandaan kwam, wisten ze niet. Ze wisten enkel dat het water van daaruit naar de Tennessee River gaat.
Daarna ging onze weg verder naar Nashville: De stad van de muziek, Cowboy hoeden en laarzen. Onze zoektocht vandaag naar een slaapplaats verliep niet zo vlot. De hotels in de buurt van Nashville waren erg prijzig. Maar na 3 pogingen vonden we dan toch een betaalbaar hotel.
In ieder café of restaurant speelde of zong er wel een bandje. Zo hard mogelijk tegen elkaar op, zodat je hun muziek het beste zou horen.
Het eerste wat we zijn gaan zoeken is het Johnny Cash Museum. Alleen al in het souvenierswinkeltje rondlopen was al leuk. Enkel kijken want kopen... nee niet voor onze portemonnee. Ze wilden er duidelijk winst uit halen. dan maar naar huis met een postkaart ( die was nog te betalen). Een ijsje eten stond er dan op het programma, met 1 bol had je meer dan voldoende. Zoals alles hier in de States, waren deze ook "oversized". Na wat hoeden en schoenen te hebben bekeken ( die we zeker niet mochten kopen van Lore en we wilden eigenlijk met laarzen en cowboyhoed in Zaventem aankomen , maar ja kids hé) besloten we ons avondmaal te nuttigen in BB King's Blues Club. Hier werd er de ganse dag live muziek gespeeld. Hier zou Rudi Comhair zijn hartje kunnen ophalen.
Ondertussen viel de avond alweer over Nashville en was het tijd om naar ons hotel terug te gaan.
We vinden het superleuk dat jullie ook reageren op onze Blog. Al weten we niet hoe we op een reactie persoonlijk kunnen reageren.
Wat Liene's knuffel betreft, we hebben tot nu toe nog niets van het hotel vernomen. Jammer want dit spookt toch de ganse tijd door haar hoofdje ( ze heeft wel een keer of ... gevraagd of er een mail is aangekomen).
We krijgen ook reacties van B. maar we weten niet wie dat is... wil zich deze persoon even voor ons bekend maken.
Zo dat was het alweer voor vandaag. N8n8 en tot morgen Xxx.
Na een typisch Amerikaans ontbijt in de Clarion Inn, zijn we vanuit Gatlinburg, dat aan het begin van de Smokey Mountains ligt, naar Cherokee gereden. Via de 441 (een mooie parkview drive) die dwars door het Cherokee National Park loopt, zijn we tot in Cherokee gereden met af en toe weer een stop om de adembenemende uitzichten vast te leggen.
Aangekomen in Cherokee, hebben we een bezoek gebracht aan het Museum of the Cherokee Indian waar we de hele geschiedenis van dit volk voorgesteld kregen. Zeer mooi.
Daarna zetten we onze reis verder richting Knoxville. Onderweg hebben we besloten om niet via Knoxville te gaan, daar hier niet veel te zien valt. Om niet te veel onnodige miles te doen, zijn we dan richting Chattanooga gereden en hebben we 's avonds net voor Chattanooga halt gehouden om een slaapplaats te zoeken. Vanavond slapen we dus in La Quinta Inns & Suites en zijn hier tot de ontdekking gekomen dat Liene hare grote knuffel vergeten is in Gatlinburg. Dus 's avonds nog een telefoontje en een mailtje naar Clarion Inn gedaan hopend dat ze deze daar gevonden hebben en dat ze hem willen nasturen naar Schreveport. Dus duimen maar.
Zo nu snel slapen en morgen verder naar Nashville.
Na een goede nachtrust (bed was niet zo geweldig) en een lekker ontbijt bij het Comfort Inn Hotel, rijden we verder richting Smokey Mountains. Eerst nog even tanken voor we de bergen in rijden. De benzine is redelijk goedkoop in vergelijking met België. ( 2,25 $/gal = ongeveer 0,60$/liter ) Vervolgens zetten we onze reis verder via de Blue Ridge Parkway, een zeer mooie weg die loopt door de natuur over de toppen van de bergen. Hier en daar houden we halt bij de mooie "Overlooks".
Na enkele uren houden we, halverwege de parkway, halt bij de Mabry Mill, een plaatselijke nederzetting indertijd 2 mensen verbleven en ze alles zelf maakten, van stoelen, tafels enz. tot zelfs een smeedwerkplaats en een graanmolen. Zeer mooi temidden van de natuur.
Daar onze planning in tijdsnood dreigt te komen, draaien we van deze parkway af op aanraden van de plaatselijke ranger, en vervolgen we onze weg via de highway naar de volgende staat Tennessee naar Gatlinburg (onder Knoxville) aan het begin van de Smokey Mountains.
Bij aankomst omstreeks 18u zijn we direct op zoek gegaan naar een hotel om te overnachten. We belanden dan bij Clarion Inn in Gatlinburg. Vergelijkbaar met de Comfort Inn keten. Gatlinburg is een gezellig stadje waar vanalles te doen is, kortom een gezellige drukte.
Na de hele dag nog niet te veel te eten, hebben we dan geopteerd voor een gezellig dineetje bij Blaine's Bar en Grill waar er natuurlijk ribbetjes op het menu staan. Smullen maar ..... Daarna is het dan weer tijd om tot rust te komen. Einde van weer een lange dag.
Vandaag vroeg uit de veren om nog eens te ontbijten in het hotel. Daarna hebben we voor even afscheid genomen van Terry en haar familie omdat we vandaag aan onze rondreis met de wagen beginnen. Ons laatste rit naar Union Station om de huurwagen gaan af te halen.
Na ongeveer een uurtje hebben ze toch een wagen gevonden die voor ons geschikt was. Echt grondig gepoetst was de wagen niet, daar hadden ze blijkbaar nog niet aan gedacht want we moesten nog even wachten terwijl ze nog snel de binnenzijde aan het poetsen waren. Na grondige inspectie op krassen en beschadigingen, zijn we dan vertrokken richting ons hotel om de koffers op te pikken.
Dit was een zeer spannende rit, daar we nog gewend moeten raken aan de Amerikaanse rijstijl en verkeersregels.
Eenmaal de koffers ingeladen, zijn we aan onze rit richting Roanoke via het Shenandoah National Park. Eerst zijn we even halt gehouden bij Mount Vernon, het landgoed van de 1e President van Amerika George Washington.
We hebben dan een gedeelte van de Skyline Drive gedaan met zeer mooie zichten in het begin maar al snel begon het slechte weer te komen en reden we in dichte mist en motregen. Geen pretje maar ja het weer kan je niet bestellen.
We hebben dan vervolgens de highway genomen naar Roanoke en 's avonds begon het dan ook nog te onweren en hard te regenen.
Uiteindelijk hadden we zoveel vertraging dat we voor Roanoke rond 22u een hotel gezocht hebben in de gietende regen.
Moe van de rit zijn we dan onmiddellijk gaan slapen en hadden we geen fut meer om die dag nog de blog te updaten.
N8n8 vanuit Comfort Inn in de buurt van Roanoke van ons 4tjes. Xxx
Oei, ik begin al in het Engels te denken..... Vandaag was weer een leuke dag. Allereerst zijn we weer met z'n allen op zoek gegaan naar een ander geschikt ontbijt buiten Dunkan Donut. Eén blok verder dan het hotel, kwamen we nog enkele ontbijt gelegenheden tegen.
We zijn dan uiteindelijk bij Tynan Coffee & Tea beland waar we een baggle met spek en ei tussen gegeten hebben en de kids hadden een chocolade muffin gekozen. Allemaal al beter dan een donut.
Na het ontbijt zijn we dan met de metro naar Arlington National Cemetary gegaan, waar we een tour door het 253 Hectare grote kerkhof gehad hebben met alle hoogtepunten: het graf van de onbekende soldaat, wissel van de wacht, het graf van de Kennedy's, ....
Er liggen hier zomaar even 450.000 mensen begraven en nog plaats voor 30.000. Zeer mooi allemaal met de nodige aanwezigheid van politie en leger.
Daarna zijn we de Arlington Memorial Bridge te voet overgestoken, man man wat was dat warm in de volle zon.
Vervolgens kwamen we bij Lincoln Memorial en de Reflecting Pool met op het eind het Washington Monument. Dan zijn we ook langs het Vietnam War Veterans Memorial gewandeld waar alle namen van de gesneuvelden gegraveerd zijn in grote arduinen panelen. Zeer indrukwekkend.
Na een late middagpauze zijn we dan nog naar het National World War 2 Memorial gewandeld waar alle staten een afzonderlijke zuil met hun naam gekregen hebben met in het midden een grote fontein.
Als laatste zijn we zijdelings langs het Witte Huis gewandeld waar we een lange koffiepauze hebben genomen. De kids vonden dat ze genoeg gewandeld hadden en dan hebben we ook besloten om met de metro terug te keren naar het hotel waar we een leuk diner hadden.
Daarna waren de kids dan aan de beurt om het zwembad uit te proberen. Uiteindelijk waren ze nog niet moe genoeg en hebben de fitness ook nog erbij gedaan.
Dit waren ook weer, zoals in New York, zeer leuke dagen samen met leuk gezelschap, veel plezier en lots of laughs .....
Morgenvroeg beginnen we aan onze rondreis met de huurwagen die we moeten ophalen aan Union Station.
N8n8 en tot de volgende .... Groetjes uit het warme Washington DC van ons allen Xxxx
Na een goede nachtrust, zijn we met z'n allen op zoek gegaan naar een ontbijt. Daar ons hotel in een industriële zone ligt, zijn we uiteindelijk bij Duncan Donut beland waar we een echt "op z'n Amerikaans" een Donut en een Take Away Coffee" genuttigd hebben.
Na dit "gezond" ontbijt , zijn we met de metro naar de National Mall gespoord waar we een kijkje zijn gaan nemen bij het
National Air and Space Museum,
Museum of Natural History,
en National Archives (grondwetboek en onafhankelijksheids verklaring). Alles hier in Washington DC is piekfijn onderhouden, zeer mooi en heel indrukwekkend. Kortom, je kunt hier van de grond eten bij wijze van spreken.
Ondertussen was het middag en moesten we toch zeker eens gaan eten bij het befaamde HardRock Café in Washington DC, met natuurlijk de befaamde Original Hamburger en een lekkere pint Boston Beer.
Daarna stonden het Capitool en The White House op het programma.
Na het Witte Huis zijn we richting Centrum gewandeld waar we plots getuige waren van de aankomst van de snelle superbolides van de Gummball Race aan het Washington Hotel.
Deze race ging van Detroit naar Pittsburgh via Washington DC naar New York. Even wat kiekjes gemaakt van enkelen van de 75 bolides.
Als 4 uurtje zijn we een cappucino en voor de kids iets fris gaan drinken bij een plaatselijke bakery en kregen we zomaar gratis cupcakes aangeboden die natuurlijk bij de kids in de smaak vielen.
Van al dat gewandel krijg je natuurlijk weer honger en dorst en zijn we uiteindelijk beland bij Clyde's, een sjieke eetgelegenheid waar we de avond afsloten. Kortom een leuke dag, leuk gezelschap en veel gelachen.
Vanuit Chinatown terug naar het hotel voor een goede douche, bad en nachtrust.
Op deze laatste halve dag in NY, wilden de kids zeker het zwembad op het dak eens proberen. Daar aangekomen, bleek het eerder een teleurstelling, daar het zwembad maar de goede 2 meter breed en 6 a 7 meter lang bleek te zijn. Net genoeg om langs elkaar door te zwemmen. Daarom hadden we maar besloten om nog een laatste keer te genieten van een ontbijt in het hotel.
Na het ontbijt alles ingepakt en uitgecheckt. We hadden nog wat tijd over en hadden dan maar besloten om nog een laatste attractie te doen, nl. de "highline". Een gerestaureerde tramlijn boven een gedeelte van de stad die nu dienst doet als wandelroute met mooie stukjes tuin en bankjes. Zeer mooi en warm bij zonnig weer.
Terug in het hotel aangekomen, hebben we onze koffers genomen en zijn we met de taxi naar Penn Station gegaan waar we onze Amtrak trein naar Washington DC moesten halen. Alleszins dat dachten we toch .... we waren nog maar net de blok om en de taxi begon raar te schudden. De chauffeur stapte uit en zag dat hij platte band had. Dan maar met onze koffers terug naar het hotel gelopen om daar een GOEDE taxi te vragen. Ze waren zeer verrast dat we zo vlug terug waren. Na het drukke verkeer met de nodige files getrotseerd te hebben, zijn we dan gelukkig net op tijd aangekomen in Penn Station. Daar aangekomen, troffen we ook Terry en James aan om met ons mee te reizen. Na wat rondvraag, hebben we dan een VIP behandeling gekregen en werden onze koffers tot in de trein gedragen en mochten we als eerste onze plaatsen kiezen waarna pas het grote volk werd toegelaten. Zeer tof.
Na een leuke ontspannende rit van 3,5 uur zijn we dan in Washington DC Union Station aangekomen. Hier hebben we ons even moeten informeren en zijn we uiteindelijk met de metro naar het Courtyard Hotel by Marriott gegaan.
Dit hotel lag helemaal naast de metrohalte wat zeer gunstig bleek voor verdere uitstappen. Na in te checken, zijn Jim en Katherine ook gearriveerd waarna we nog 's avonds iets zijn gaan eten in Chinatown. Zeer lekker maar veel te veel .....
Na weer een lange dag, zijn we als een blok in slaap gevallen in onze supergrote kamer (in vergelijking met NY natuurlijk).
Omdat we gisteren zo laat pas gingen slapen, hebben we deze morgen toch een klein beetje langer geslapen en hebben we dan ook gekozen om eens het ontbijt in ons hotel te nuttigen. Het was een heel lekker koud Europees ontbijtbuffet met koffie en vers geperst fruitsap voor een democratische prijs. Na het ontbijt hebben we op Terry en James gewacht die vandaag naar ons kwamen om samen per fiets Central Park te verkennen. We hadden allen fietsen gehuurd voor 4 uur en hebben een hele fietstocht rondom Central Park gedaan. Echt een aanrader !!!
Af en toe halt houden om wat seightseeing te doen en foto's te maken en naar de mensen te kijken.
In het park was er ook heel wat te zien zoals Belvedere Castle, Strawbery Fields, Alice in Wonderland en dan zijn we ook even langs Central Park naar het American Museum of National History geweest, beter bekend als het museum uit de film " Night at the Museum ". Heel mooi en veel volk. Zoals de echte New Yorkers hebben we dan ook een Hot Dog gegeten van zo'n straatkraampje !!!
Vervolgens hebben we onze fietsen terug gebracht. Omdat iedereen toch wel dorst en honger had zijn we naar Ellen's Stardust Diner gegaan waar we een ijsje (Whoopy Pie) gegeten hebben. Alle serveuzes en serveerders daar zingen ondertussen liedjes tijdens hun werk. Heel veel entertainment tijdens het eten, zeer leuk.
Als laatste hebben we de metro naar Chinatown genomen. We hebben er wat rond gekuierd maar de kids vonden het er wat veel stinken naar allerhande vis en we zijn dan ook al snel naar de Brooklyn Bridge gewandeld.
Deze zijn we op gewandeld tot halverwege. Met de nodige foto's van de skyline zijn we dan terug gekeerd naar Chelsea waar we in het appartement waar Terry en James verblijven ons avondeten hebben genuttigd. Het was weer een lange dag en de kids waren dan ook zeer blij dat ze naar bed konden.
Tot morgen.
Groetjes vanuit New York van ons allen!!!!!
PS: Zal morgen proberen de foto's erop te krijgen want deze moeten nog eerst verkleind en van formaat veranderd worden.
Gisteren (dag2) hebben we een lange en zware dag gehad en hadden we geen fut meer om om 0u30 's nachts nog een berichtje op onze blog te zetten. Dus doen we het vandaag maar.
Op dag 2 hebben we 's morgens een snel ontbijt gehad bij Starbucks op het hoekje aan het hotel. Een warm chocobroodje en een cappucino was alles. Daarna snel op weg naar onze volgende bezienswaardigheid. We namen de metro naar Chelsea waar Terry en James verbleven en zijn dan verder naar 9/11 Memorial gegaan. Dit was een erg aangrijpende site waarbij je toch wel kippenvel krijgt als je bedenkt wat zich op deze plaats allemaal heeft afgespeeld en hoeveel mensen er om het leven kwamen.
Vervolgens zijn we via St. Pauls Chapel gegaan waar we op zoek gingen naar een achtergelaten boodschap van Natasha en Annemie. Helaas waren er berichten vanaf Juli te zien. We hebben ook een bericht in het gedachtenisboek geschreven voor alle overledenen daar.
We hebben onze weg verder gezet naar de "Bull of Wall Street" waar een hele bus chinezen geland was. We konden dus geen fatsoenlijke foto nemen en hebben dit dan ook maar even uitgesteld. Vervolgens zijn we met de Staten Island Ferry vanuit Manhattan langs Statue of Liberty naar Staten Island gevaren om zo een mooi zicht over de skyline van NY te krijgen. Gewoon adembenemend.
Terug aangekomen in Manhattan, zijn we terug richting Central Park met de metro gereden waar we afgesproken hadden met de beste vriendin van Mickey (Julie). We werden opgewacht door haar in een gezellig Mexicaans restaurant genoemd Rosa Mexicana.
Hier hebben we zeeeeeeeeer lekker en authentiek gegeten. De guacamole werd er vers aan tafel geprepareerd.
Helemaal voldaan hebben we dan afscheid genomen van deze energieke en spontane New Yorkse en zijn dan naar het Rockefeller Centre gewandeld om de onze Top of the Rock ervaring te beleven by night. Prachtige vergezichten bij nacht van de New Yorkse Skyline en dus heel wat foto's verzameld.
's Morgens om 11uur zijn we in Brussel opgestegen met Delta Airlines met als bestemming " The Big Apple". Na een vlucht van 7u35 zijn we geland in JFK New York om 13u15 plaatselijke tijd. Na alle nodige controles, hebben we met een yellow cab de rit naar Downtown Manhattan aangevat.
Het was wel een spannende rit met veel file en het nodige getoeter.
Vervolgens werden we voor de deur van ons Empire Hotel afgezet. Eenmaal ingecheckt en een beetje opgefrist, kwamen Terry en James ons al verwelkomen in de lobby.Â
Daarna zijn we dan ook al New york te voet gaan verkennen. Via Columbus Circle aan Central Park zijn we over Broadway Street naar Times Square gewandeld. Allemaal zeer indrukwekkend en groots. Ondertussen hadden we allemaal honger en vooral dorst gekregen.
Ons eerste diner in New York hebben we dan ook in Fridays gehad. Een gekende keten bij vele Amerikanen.
Na het diner, zijn we terug naar het hotel gewandeld. De kids waren erg moe van zo een lange dag en lagen dan ook om 21u in bed.
Slaapwel allemaal en tot morgen !!!
