Geboren op 30 augustus 1939 en jammerlijk genoeg overleden op 25 okt 2004,de Engelse radio-discjockey,John Peel.
de voorvechter van de "alternatieve muziek".
Vele Britse bands hebben hun carriere aan hem te danken.
Bekend om zijn Peel-sessions
Favoriete band van Peel was The Fall en zijn favoriete single "Teenage kicks" van The Undertones.
Overleden op 30 augustus 2006,Naquib Mahfouz,schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur in 1988.
De enige schrijver in de Arabische taal die ooit een Nobelprijs won,alleen daarvoor vermeld ik dit feit.
Belangrijkste werk van die man is zijn "Cairo-trilogie",die hij schreef in de periode van 1952-1959.
Deze trilogie heb ik zelf gelezen,en dit omvangrijke werk is zeer goed vind ikzelf.
Synopsis:We worden meegenomen in het leven van de familie Abdel Jawad.Een familie die nogal kampt met tweesporige gedachten,die gedurende de hele trilogie worden uitgespit.De meest gekke,en onveringbare dingen gebeuren met een hilarische en tragische saus overgoten.
Een werk van 3500 blz als ik me niet vergis,althans in het Engels,ik kan dit niet meer nazien omdat ik het ooit heb weggeven aan een Arabische vriend van mij,nadat ik bij hem een week mocht komen,omdat ik toen weer in bittere armoede leefde,een beetje zoals nu.
Mijn vriend Paolo Fresu heeft met Rosso,Verde,Giallo e Blu zijn vijfdelige cd-reeks afgerond.
Didier Wijnants jazz-recensent van De morgen schrijft het volgende:
De cirkel is rond voor Paolo Fresu met de cd Rosso,Verde,Giallo e Blu.De plaat draagt de ondertitel plays the music of Paolo Fresu en is het sluitstuk van een vijfdelige reeks waarin de Italiaanse trompettist en groepsleider telkens een van zijn collega's aan het stuur van het kwintet zette.Na die vijf edities is de eindconclusie even duidelijk als verrassend:Niet Fresu zelf maar zijn onvolprezen saxofonist Tino Tracanna is de grootste kunstenaar van de groep.Dit integraal Italiaanse kwintet bestaat een kwarteeuw en is de constante basis in Fresu's klimmende carriere.We kennen intussen zijn stilistische verfijning,zijn manier om noten te buigen op zijn trompet,zijn delicate gebruik van stilte,zijn voorliefde voor een lang aangehouden en nauwkeurig geplaatste noot.Hij is een stilist in de traditie van Miles Davis,maar een copycat kun je hem zeker niet noemen.Hij is veel meer lyricus dan Miles en heeft niet die onderhuidse grimmigheid die Miles altijd meenam.Hij is ook minder avonturier en veel zachtaardiger in de omgang met zijn collega's en materiaal.De keerzijde is een grotere voorspelbaarheid en dat maakt bijvoorbeeld deze plaat met eigen composities niet tot een groot feest.En zelfs hier hoor je die snel:die Tino Tracanna,dat is de man.Luister naar zijn elegante entree in het titelnummer en de heerlijk ongehaaste manier waarop hij een solo afwerkt.Te oordelen naar de plaat Incantamento ,het derde deel van deze reeks,is Tracanna trouwens de fijnste componist van het gezelschap.Die plaat is dan ook de echte aanrader,want ze kent geen enkel dipje,en dat kun je van dit vijfde deel niet helemaal zeggen.
Een goede en waarheidsgetrouwe recensie vind ik dit.Qau analyse kan dit niet beter.Paolo speelt inderdaad niet de meest opwindendste jazz,maar het is een fijne mens,een poeet,en iemand die ma al door vele nachten geholpen heeft met zijn wondermooie lyrische muziek.
Op 8 september zal deze boek verkrijgbaar zijn in de boekhandel,uitgegeven door de Bezige bij.
Op 11 september zal het boek "Beatland",worden voorgesteld (locatie nog niet bekend) van mijn vriend Frank Albers.
Dit boek zal hij ook komen toelichten op 16 sept ter gelegenheid van het Literaire festival Zuiderzinnen.
Na vijftig jaar maakte hij de indentieke reis die Dean Moriarty,het hoofdpersonage van Kerouac's on the road,opnieuw om te zien wat er intussen tijd zoal veanderd is.
1.Mensen en dingen verminken in de badkuip van inertie aan de loop met de fantasie ontdoe je toch maar van de differentie
2.Laten we opnieuw beginnen maar dan niet met beminnen liever nu dan ooit onze hartstocht innen en weer wat nieuwe passie verzinnen
3.Het zijn die verzonken dagen die me blijven achtervolgen en plagen omdat ik leef,dood ben,en vooral vertraag in denken en doen zet ik nu vooral de schaar.
Dit zijn natuurlijk maar hele kleine gedichtjes,ik heb doorgaans niet zo heel veel te schrijven,sorry voor het ongemak
voor de feiten van 28 augustus moet je even terug scrollen,maar ze staan wel degelijk op deze blog.
Soms moet een mens al eens met eigen contributies op de proppen komen.
Omdat ik in mijn vaag,bijna uitgewist bestaan vele dingen gedaan heb op veel verschillende plaatsen binnen en buiten de tijd is het moeilijk om al dat materiaal terug te vinden.
Mensen luisteren niet,conceptualiseren de gedachten eigen aan zichzelf,
vaaglijke blikken,gehoorafstand,het geluid is goed,voor hem,ook voor jou,
weet je het dan niet,of juist weer wel,willen ze niet,wil jij.
ben ik hier en niet daar,daar waar jij niet bent,wil zijn,zult zijn
raak ik jou,en verlang ik jou,stilte,oorverdovend,
grimmig,in de tijd,uit het leven en er middenin,uiteindelijk,
eindelijk,juist en juist weer wel,nog net niet,eindelijk,
