Panamarenko (Antwerpen, 1940) is een buitengewoon en niet te classificeren individu binnen de hedendaagse kunst.
Als kunstenaar, ingenieur, fysicus, uitvinder en visionair heeft hij uitzonderlijk onderzoek gevoerd naar begrippen als ruimte, beweging, vlucht, energie en gravitatie. Zijn werk is een combinatie van artistiek en technologisch experiment, en neemt verschillende vormen aan: vliegtuigen, duikboten, auto's, vliegende tapijten en vogels. Telkens spectaculaire constructies van vreemde schoonheid, tegelijk speels en indrukwekkend.
Welkom in de wondere wereld van Panamarenko. hij is een wereld
Recent verschenen: "Workstation Biekorfstraat"
Het belangrijkste deel van Panamarenko's oeuvre kwam tot stand in zijn atelier annex woonhuis in de Antwerpse Biekorfstraat 2, waar hij meer dan 30 jaar heeft gewoond en gewerkt. Na zijn vertrek uit de stad schonk Panamarenko het pand aan het Muhka. In samenwerking met het Panamarenko Collectief werd gestart met de ontmanteling en renovatie van het historische pand. De volledige artistieke - en ook minder artistieke - inboedel werd gefotografeerd en geïnventariseerd, wat resulteerde in dit fascinerende fotoboek. Nu beschikbaar: Workstation Biekorfstraat, Linkeroever Uitgevers, Antwerpen, 2010, 298 blz., hardcover, rijkelijk geïllustreerd, 49,95 euro. >
Nieuwe multiple: "Atelier Panamarenko"
Eind 2007 verscheen het fotoboek "Atelier Panamarenko", met sfeerbeelden en detailopnames van de artistieke vondsten uit het pand in de Biekorfstraat 2, waar Panamarenko van 1970 tot 2003 heeft gewoond en gewerkt.
Het MuHKA en het Panamarenko Collectief stellen nu ook de nieuwe multiple Atelier Panamarenko voor, bestaande uit een luxe-box met een exemplaar van het fotoboek én een gesigneerde en genummerde prent van de rugzakvlieger "Pepto Bismo". De prent werd gedrukt op kwaliteitspapier van 250 gram, uitgegeven in een beperkte oplage van 200 genummerde en gesigneerde exemplaren. Formaat 21,5 x 30,5 cm.
U kan uw exemplaar van de multiple nu bestellen, tijdelijk aan 245 euro, door te mailen naar info@panamarenko.be.
Panamarenko schenkt huis aan Muhka
Panamarenko schenkt zijn ouderlijke woonst in de Biekorfstraat 2 in Antwerpen aan het Muhka. Tegelijk sluit het Muhka een samenwerkingsovereenkomst af met het Panamarenko Collectief, de vzw die de artistieke belangen van de kunstenaar behartigt. Directeur Bart De Baere van het Muhka noemt het huis een 'buitengewoon artistiek environment'.
Het pand zal 'opgefrist' worden met de steun van de Vlaamse Gemeenschap en vervolgens ingebed in het Vlaamse culturele erfgoed. Na de verbouwingswerkzaamheden zal het Panamarenko Collectief intrek nemen in het pand en instaan voor de dagelijkse werking en het artistiek beheer.
Het historische adres Biekorfstraat 2, waar Panamarenko het grootste deel van zijn leven heeft gewoond en gewerkt, is tevens de maatschappelijke zetel van de vzw Panamarenko Collectief.
Hammers Up, Men!
Onder deze noemer resorteert het actieplan van het Muhka om het pand te renoveren en begin 2009 open te stellen voor het publiek. U kan de vorderingen volgen onder de rubriek 'Hammers Up!' van deze site.
Ik houd mijn spreekbeurt over konijnen, wantik vind het hele lieve dieren. Konijnenzijn hele lievedieren en ze bijten bijna nooit. Daarom is het een gezellig huisdier. Maar het vraagt veel verantwoordelijkheid.
2. Geschiedenis
Er is een lange geschiedenis van het konijn. Ik ga daar een stukje van vertellen. Het eerste volk dat konijnen ving, waren de Romeinen. Zij vonden het vlees erg lekker, en de vacht konden ze gebruiken om kleding van te maken. Na de Romeinen hielden de franse kloosterlingende konijnen in gevangenschap. De gewone mensen (de wat armere mensen) gingen ook konijnen houden. Het vlees werd gegeten en van de vacht maakten ze bontjassen. Tijdens de oorlogen werden konijnen veel gefokt, omdat konijnen weinig plaats innamen en goedkoop aten. Zo hadden de mensen toch nog vlees in de oorlog. Tot het jaar 1850 werden konijnen alleen gefokt en gehouden om hun vlees en hun vacht voor de bontjassen. Ze werden nog niet voor de lol gehouden. Pas na de tweede wereldoorlog (vanaf het jaar 1945) werden konijnen als huisdier gehouden.
3. Wat moet je iedere dag voor je konijn doen?
·Iedere dag eten geven.
·Iedere dag zijn fles of waterbakje verschonen.
·Nieuw hooi,stro geven.
·En VOORAL aandacht geven.
·Kijken of je konijn gezond is.
4. Verzorging
Een konijn wast zichzelf erg veel. Een konijn zelf kan geen nagels laten slijten, dus kun je ze knippen. Dat kun je bij de dierenarts laten doen, maar wij doen het zelf. De tanden van een konijn groeien het hele jaar door. Dus moet je er voor zorgen dat het konijn iets heeft om aan te knagen (een knaagblok). Als de vacht van een konijn niet glad is en niet zacht, dan is hij/zij niet gezond. Hetmeest wast een konijn zijn/haar gezicht, en het grappigste is als ze hun oren wassen. Als ze hun achterpoten wassen dan strekken ze die helemaal lang uit.
5. Hok
Als je een konijn hebt dan zetten de meeste mensen hem in een hok. Maar konijnen moeten net als mensen ook beweging krijgen. Je kunt hem bijvoorbeeld binnen laten lopen, of een buitenren voor het konijn maken of kopen. Onze konijnen lopen af en toe los in de tuin. Als je een konijn een maand of twee in zijn hok laat zitten dan kan hij bijna niet meer lopen. Als je een konijn laat lopen gaat het soms van plezier sprongetjes maken. Het maakt niet uit in wat voor een hok je het konijn doet. Een konijn dat altijd al buiten heeft gestaan moet je niet opeens binnen zetten, want de temperatuur van binnen en buiten verschilt veel. Onze konijnen staan buiten in een groot hok.
6. Dierenarts
Een dierenarts helpt dieren gezond te houden en zieke dieren weer beter te maken. Hij kan jevertellen hoe je je konijn moet verzorgen, en heb je vragen over je huisdier, dan kan je dat altijd aan hem of zijn assistente vragen. De assistente helpt de dierenarts. Zij weet ook veel over konijnen. Als je konijn ziek is, geeft de dierenarts je een medicijn en vertelt wat je moet doen zodat je konijn weer beter wordt. Mijn konijn is ook eens erg ziek geweest, we dachten dat hij dood ging, maar gelukkig heeft de dierenarts hem weer helemaal beter gemaakt. We moeten mijn konijn goed in de gaten houden en vaak haar kontje wassen, anders wordt ze weer ziek.
De naam muis wordt gebruikt voor allerlei kleine zoogdieren, in het bijzonder de huismuis (Mus domesticus), maar ook vele andere soorten, vooral knaagdieren. In de taxonomie worden "muizen" en "ratten" niet als aparte groepen gezien, ondanks dat we ze wel vaak zo indelen. Over het algemeen wordt de naam gebruikt voor kleinere dieren met een lange staart.
In Nederland en België en omgeving leven de volgende "muizen"soorten:
Algemeen voorkomen: Deze hond heeft een compacte lichaamsvorm. Zeer belangrijk is het feit dat de schedel appelvormig is en dat hij zijn middelmatig lange staart zeer hoog draagt, ofwel gebogen of in de vorm van een halve cirkel met de punt wijzend naar de lendenen.
Belangrijke verhoudingen: De lengte van het lichaam iets groter; dan de schofthoogte. Gewenst is echter een bijna vierkante lichaamsvorm, in het bijzonder bij de reuen. Bij de teven, in verband met zwangerschap, is een iets langer lichaam toegestaan.
Aard: Snel, attent, levendig en erg moedig.
Hoofd: Schedel: goed gevormd appelhoofd (een kenmerk van het ras) zonder of met een slechts kleine fontanel. Stop: zeer uitgesproken, diep en breed, waarbij het voorhoofd over de aanzet van de snuit nijgt. Neus: elke kleur toegestaan. Neusbrug middelmatig kort, iets omhoog wijzend. Snuit: kort, gezien van opzij, breed aan de aanzet, toelopend naar de punt.
Ogen: Groot, rondachtig van vorm, zeer expressievol, niet uitpuilend, geheel donker. Lichte ogen toegestaan, maar ongewenst.
Oren: Groot, staand, zonder vouwen, duidelijk breed aan de aanzet, geleidelijk toelopend naar de enigszins geronde punt. In rust licht opzij gebogen een hoek van 45º vormend.
Mond: Lippen: droog, nauw aansluitend. Wangen: middelmatig ontwikkeld, zeer vlak. Kaken, tanden: schaar- of tanggebit. Overbeet, onderbeet, evenals iedere afwijking in de positie van de boven- of onderkaak dient absoluut bestraft te worden.
Nek: Bovenlijn licht gebogen. Middelmatige lengte. Bij reuen zwaarder dan bij teven. Geen keelhuid. Bij de langhaar variateit is de aanwezigheid van een kraag met langer haar zeer gewenst.
Voorhand: Recht en van goede lengte; van voren gezien vormen de voorbenen samen met de ellebogen een rechte lijn. Van opzij gezien is hun houding verticaal. Schouders zijn vlak met kleine spieren. Hoeking tussen schouderblad en bovenarm is evenredig. Ellebogen vast en nauwsluitend aan het lichaam, wat een vrij bewegen verzekert. Middenvoet licht schuin aflopend sterk en flexibel.
Lichaam: Compact en goed gebouwd. Toplijn: recht. Schoft: nauwelijks zichtbaar. Rug: kort en stevig. Lendenen: sterk gespierd. Kruis: breed en sterk zonder af te lopen. Borst: ribbenkast breed en diep, ribben goed gewelfd. Gezien van de voorzijde, ruim, maar niet overdreven. Gezien van opzij, reikend tot de ellebogen. Niet ton-vormig. Onderbelijning:gevormd door een duidelijk oplopende buikbelijning. Slappe buiklijn toegestaan maar niet gewenst.
Achterhand: Achterbenen goed gespierd met lange botten, verticaal en evenwijdig aan elkaar met goede hoekingen in de heup, knie en hak, in harmonie met de hoeking in de voorhand. Hakken laag met goed ontwikkelde achillespees; gezien van achteren zijn zij recht en verticaal in positie.
Voeten: Erg klein en ovaal met tenen goed apart maar niet wijd uitstaand (geen hazen - of kattenvoeten). Nagels: bijzonder goed gebogen en middelmatig lang. Voetkussens: goed ontwikkeld en zeer veerkrachtig. Wolfsklauwen dienen verwijderd te zijn.
Staart: Hoog aangezet, van middelmatige lengte; breed aan de aanzet, geleidelijk toelopend naar de punt. Staartdracht is een belangrijk karakteristiek van het ras. Hoog gedragen of in een boog of in een halve cirkel met de punt naar de lendenen gericht, hetgeen evenwicht aan het lichaam geeft. Beharing overeenkomstig de hortharige vacht en overeenkomend met de lichaamsvacht. In de langhaar vormt het haar een pluim. De staart hangt in rust naar beneden en vormt een lichte haak.
Huid: Glad en soepel over het gehele lichaamsoppervlak.
Vacht: Bij dit ras bestaan er twee vachtvariëteiten: 1. Korthaar: Vacht is kort, dicht aanliggend over het gehele lichaam. Indien er een ondervacht is, is het haar iets langer; dun haar op keel en buik toegestaan; enigszins langer op nek en staart, kort op gezicht en oren. Vacht is glanzend en de structuur is zacht. Honden zonder haar zijn niet toegestaan. 2. Langhaar: Vacht dient fijn en zijdeachtig te zijn, glad of licht golvend. Niet te& dikke ondervacht gewenst. Vacht is langer, vormt pluimen op oren, nek, achterkant van voor- en achterbenen op de voeten en de staart. Honden met een lange golvende vacht als bij een Maltezer, worden niet geaccepteerd.
Beweging: Passen zijn lang, veerkrachtig, energiek en actief met een goede reikwijdte en stuwkracht. Van achteren gezien dienen de achterbenen bijna parallel aan elkaar te bewegen, zodat de voetafdrukken van de achtervoet precies passen in die van de voorvoet. Bij het opvoeren van de snelheid vertonen de benen de neiging zich schuin naar binnen te bewegen in de richting van de centraal lijn van het zwaartepunt (een sporig gaan). Beweging blijft vrij en veerkrachtig zonder zichtbare inspanning, hoofd omhoog en vaste rug. Kleur: Alle kleuren in alle mogelijke schakeringen en combinaties zijn toegestaan.
Fouten: Elke afwijking van voornoemde punten dient als een fout te worden beschouwd en de ernst waarmee de fout dient te worden beoordeeld, dient in exacte verhouding te staan tot haar graad. Smalle schedel. Lange snuit. Onder of overbeet. Afwezigheid van enkele tanden. Dubbele tanden. Misvormde kaken. Ogen, diepliggend of uitpuilend. Te puntige oren. Korte nek. Lang lichaam. Ronde of holle rug (lordose of xyphose). Hellend kruis. Staart niet goed aangezet, kort of gedraaid. Smalle borst, vlakkeribbenkast. Korte ledenmaten. Uitstaande ellebogen. Te nauw van achteren. Patella luxatie. Diskwalificerende fouten: Slanke, lichte, lange lichaamsvorm, hertachtig type. Hangend oor of kort oor. Extreem lang lichaam. Geen staart. Bij de korthaar variëteit: kale plekken (alopecia). Zwaarder dan 3 kg. Bij de langhaar variateit: honden met erg lange, fijne en golvende vacht (als bij Maltezer).
Een smiley (ook wel lachebekje) is een eenvoudig tekeningetje van een lachendgezichtje, vandaar de naam (smile is het Engelse woord voor glimlachen). Het begrip smiley wordt ook uitgebreider gebruikt voor gelijkaardige gezichtjes die andere gemoedstoestanden uitbeelden. Een smiley in ASCII-tekens is een emoticon. Het woord 'smiley' wordt ook (foutief) wel gebruikt voor emoticons in het algemeen. Het woord is in het Nederlands taalgebruik ingeburgerd sinds de opkomst van het internet vanaf halverwege de jaren 90 en wist zich te wortelen in de jongerencultuur. Vóór die tijd was lachebekje de gangbare Nederlandse benaming.
Typisch bestaat een smiley uit een gele cirkel als aangezicht, maar daarin twee stippen als ogen en een mond.
Smileys worden gebruikt om intonatie aan een geschreven boodschap te geven. Geschreven tekst kent immers lichaamstaal noch intonatie, wat een ernstige handicap is ten opzichte van gesprekken in In Real Life (IRL).
Dommelen en slapen zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Tijdens de meeste slaapfases blijven de zintuigen half wakker.
Als een kat af en toe diep in slaap is, dan verandert de lichaamshouding. Meestal rolt hij zich dan van de ene kant naar de andere, sommige spierpartijen kunnen samentrekken, soms geeft hij een kreetje. Vaak droomt hij dan. Tijdens de diepe slaap zijn de ogen stijf dicht en de oren zijn uitgeschakeld. Hij slaapt dan zo vast dat hij niet wakker wordt als je zachtjes tegen een oorpunt blaast. De enige reactie is, dat hij in een reflex met zijn oor trekt. Dit verschijnsel wordt de paradoxale slaapfase genoemd en duurt ongeveer 6 minuten. Maak je dus niet bezorgd als je dit ziet.
Als een kat in zijn slaap zijn buik laat zien is dat het beste bewijs van vertrouwen. De kat voelt zich beschermd en hoeft nergens bang voor te zijn.
Alle katten liggen het liefst daar waar ook hun mensen gezellig bij elkaar zitten: in bed, op de schommelstoel, op de tv. Als je dat niet wilt, moet je vanaf het begin consequent zijn: zet de kat net zo lang weer op de grond totdat ze opgeeft.
Als hulp om katten te leren niet op bepaalde plaatsen te komen kan dienen om een mandje te zetten op de plaats waar je de kat neerzet na het weghalen van de verboden plaats. Leg in dit mandje een gedragen stukje kleding. De beledigde kat kan zich hierin terugtrekken.
Gun uw kat na het eten een rustpauze. Een kat die net gegeten heeft, heeft rust nodig om zich schoon te maken en voor een kort slaapje ter bevordering van de spijsvertering.
Katten verslapen 40 tot 60% van hun leven.
Meer dan de helft van de katten wordt niet wakker bij plotseling lawaai. Als je hun naam roept worden ze echter wel wakker.
Gemiddeld slaapt een kat 18 uur per dag. Dit is verdeeld over een lange diepe-slaap-periode, een aantal korte siësta's en wat dommelpartijen. Een uur per dag is hij bezig met lichaamsverzorging, een half uur om de maag te vullen en een half uur voor gymnastiek en nagelverzorging. De rest van de tijd wordt gevuld met jagen, spelen en aandacht trekken.
Vanaf ongeveer 1 jaar tot een jaar of 5 slapen ze echter minstens 4 uur minder.
Als een kat opstaat van zijn slaapje zul je zien dat hij uitgebreid gaapt, langzaam opstaat de leden één voor één strekt en daarna slepend en rustig aan zijn eerste toer begint. Dit wordt verklaard door het feit dat als hij zich veilig voelt zijn slaapplaats niet direct hoeft te verlaten. Bovendien hoeven dieren die niet op de jacht zijn aangewezen, maar alleen op sluiptoer gaan, niet direct helder wakker hoeven te zijn. Met dezelfde rust zal de kat gaan slapen. Hij snuffelt even, draait enkele keren, probeert een paar posities uit, poetst nog wat en gaat dan lekker liggen.
Een kat stopt de voeten onder de voorpoten als hij zich volledig veilig voelt. Hierbij is hij eigenlijk helemaal weerloos. Ook de staart wordt dan om het lichaam gekruld. Het toppunt van veiligheid geeft hij aan als de kop in de buikstreek doet.
Deze houding bespaart ook veel energie, omdat er maar een klein deel van het lichaam vrij ligt.
liiiiiiieeeeeef!!!!!!
en
kunnen door omstandigheden niet overeen komen
koddig:arrow
prachtig liedje,hé!!!!
Selena gomez is cool
Dommelen en slapen zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Alle katten liggen het liefst daar waar ook hun mensen gezellig bij elkaar zitten: in bed, op de schommelstoel, op de tv. Als je dat niet wilt, moet je vanaf het begin consequent zijn: zet de kat net zo lang weer op de grond totdat ze opgeeft.
