|
Na de eerste week aan de kant te hebben gestaan geraak ik
meer en meer vertrouwd met de spelers en de coaching staff. Ik ben een onderdeel
van het team geworden en dat geeft een heel aangenaam en betrokken gevoel.
Great people.
Dat houd vooral in dat we heel wat "closer" worden
en zijn en dat er nu ook meer gepraat wordt, ook met de spelers. Ze zijn het
ondertussen gewoon dat ik daar altijd ben en dat voor toch een redelijke tijd.
Vele oefeningen op training komen ook steeds terug zodat ik
minder tijd moet steken in noteren en meer tijd kan steken in het observeren van
de werkmethode. Algemeen terugkerend pluspunt is de intensiteit waarmee deze
jongens hier trainen. Ze worden hard aangepakt, fysisch en mentaal, maar ze weten
waarom en ze weten dat het hen helpt om hun doel te bereiken. Individueel een
betere speler worden en als team goede,, nee DE BEST MOGELIJKE resultaten
behalen. En dat bekom je niet door als een watje te trainen en behandeld te
worden. Het is hard, keihard en gezien opgeven hier uit het woordenboek
geschrapt werd, loont het ook. Het team staat ook als een blok achter elke
medespeler. Krijgt de ene speler het hard te verduren door de coaches dan staat
de rest als een blok achter hem, om hem op te peppen en hem aan te moedigen om
verder en beter te doen.
Ondertussen ook al het resultaat van alle noeste arbeid
gecheckt in een LU blue vs LU white onderonsje. LU ploeg werd verdeeld in 2
groepen en scrimmagen onder elkaar onder de coaching van Jason Eaker,
Assistant Coach en Brian Joyce,
Assistant Coach De headcoach keek toe van op afstand en was constant notities
aan het nemen met als motto: observe, learn, find the "to do betters"
and getting those items into next practice.
Zondag was er dan een heel interessante en intense scrimmage
tegen Wofford, een topteam uit de Southern conference, een ander NCAA 1st Div.
Conference.
Ditmaal stond de headcoach aan het roer en was het alweer
heel intens. We waren niet goed bezig defensief, namen we te weinig DR en
lieten te veel OR en second chances toe.
Dinsdag dan video bespreking in team EN individueel. Ik kan
je verzekeren het ging er keihard aan toe. De spelers werden een voor een gewezen
op hun fouten (kregen ze ook op papier) en er was geen discussie mogelijk want
het werd zwart op wit (al was het color movie) getoond. Het was heel, heel stil
in de "team meeting room" dat kan ik je verzekeren. Enkel, YES, sir,
NO sir. Na de ontnuchterende bolwassingen, practice. En wat dacht je, de
gensters vlogen er af. Iedereen wilde iets doen aan zijn fouten en werkte
keihard. Het werd een ongelofelijke intense training. A great answer, no... THE answer from the players to the
coaching Staff. Na de training, douche, samen eten EN opnieuw videobespreking. De
coach was nu minder 'agressief'. Goede en slechte offenses werden getoond,
geanalyseerd, besproken en toegelicht. Er werd meer teamgericht gekeken: shotpercentage, post
feeds, charges taken, rendement van de defense full en 1/2 court, Offensieve
timing, positioning, shotselection, 50/50.
Vandaag een super learning day. Door de Headcoach
uitgenodigd op de individuele video besprekingen. Heel leerrijk hoe hij alles persoonlijk
benadert, bespreekt en communiceert met zijn spelers aan de hand van de back on
white, I can't cheat video. Daarna practice, maar het was het dagje niet. Zaken
die net besproken werden in de "close encounter" met de Headcoach
werden door sommige spelers wel gehoord maar ze hadden, tot grote wanhoop van
de HC, jammer genoeg niet geluisterd.
Na de training werden we uitnodiging door Brian Joyce, een
van de assistent coaches om bij hem thuis te komen eten. SCHITTEREND. Na dagen
alleen op een hotelkamerke was het heel leuk en bezinnend om eens terug in een
aangename huiskamer rond een gezellig tafel, sfeervol samen te eten met de
coach en zijn gezin. Intens moment waarop je naar thuis verlangt.
Nu terug op de kamer en... basket on ESPN, day 2 of the NBA.
En pas straks slapen.
Morgen, on
the road, North Carolina opnieuw bezoeken en 's avonds een match van VCU met
coach Shaka Smart meepikken. maw having a great basketball time.
Again. Lucky
me.
Thanks, my
honey Chantal.
Coach H
03-11-2012, 00:00
Geschreven door Hans 
|
