je moet... kloppen... kloppen...kloppen want de bel doet het niet!
Meer dan
twee drukke weken zijn voorbij gevlogen en nu genieten we eindelijk van twee
dagen volledige rust! Allee volledige rust, de dagen zijn alweer goed gevuld,
want gisteren startte de dag met een tweede grote schoonmaak van het huis (wat
het stof hier niet allemaal teweeg kan brengen, amai amai amai), de wasbeurt
van de kleren mocht er ook aan geloven, er volgde een bijles voor Sammy (de
zoon van de familie) en we maakten nog wat tijd voor een bionico en
skypemomentjes!
Vandaag staat nog een vluchtig bezoekje aan guadalajara op het plan en het
voorbereiden van onze reisjes!
Maar
goed... De afgelopen weken!
Twee weken
geleden werd de week gevuld met een uitstapje naar het zwembad rancho állegre
samen met Esperanza, op dat uitstapje konden we beslist zien hoe Mexicanen hier
omgaan met een kapotte motor, konden we merken hoe zalig stil het is als je
maar met drie in een zwembad zit en konden we door het trage rijden prachtige
landschappen waarnemen!
De donderdag verwenden we dan Esperanza en haar man nog met een heerlijke
lasagne en een nog heerlijkere appelcrumble!
Op dinsdag ging de cena weer door en maakten we voor de familie spaghetti en
het bleek hen toch te bekoren, want we hadden nooit gedacht dat de potten zo
snel geleegd zouden worden!
Deze week was ook de week van de feesten in Lopez waar we meerdere malen naar
toegegaan zijn! En telkens male kregen we de uitnodiging om de typische
bandadans van hier aan te leren (te lezen als foefdans voor de
geinteresseerden) wat we toch telkens opnieuw afwezen!
Ook kregen we een uitnodiging om samen met Georgina en haar gezin de verjaardag
van het nichtje mee te gaan vieren! Het was een grappige dag, die zeer
vermoeiend afgesloten werd!
Voor de
spelletjes die week leefden we ons uit met een weekje zonder thema´s. We lazen
verhaaltjes voor waarbij zij moesten tekenen en maakten prachtige vliegers die
bij de één al beter in de lucht bleef hangen dan bij de andere!
Dan nu de voorbije
week, week 9 van ons Mexicaans avontuur, was de drukste week tot nu toe! Onze
eerste Belgische bezoeker was aangekomen op zaterdagmorgen in de vroege
uurtjes. Geert, de broer van Hanneleens papas nieuwe vriendin, kwam ons voor
een weekje vergezellen! Twee uur later dan verwacht kon ons avontuur met ons
drie van start gaan.
De eerste dag bezochten we de tianguis, san Juan en Guadalajara centrum! En ja,
ook deze keer ontdekten we nog nieuwe plaatsjes (en ontdekte Geert dat hij
duidelijk met twee vrouwen op stap was)
De zondag en de maandag brachten we door in casa Nazareth en de ranch. Eerst
was er in casa nazareth een SUPERLANGESAAIEVERVELENDEENSLAAPVERWEKKENDE mis
waarbij het hoogtepunt toch het doedelzakoptreden van Louis was (even ter
verduidelijking: Louis is de Belg die België heeft gelinkt aan het project in
zijn startfase). Het was voor ons wel leuk dat er nog twee mensen aanwezig
waren die wat Nederlands spraken.
Vervolgens aten we een uitgebreide maaltijd van verschillende soorten die alle
families van de gasten hadden meegenomen, let op het detail dat de vrouwen niet
hun eten zelf mochten gaan halen maar dat de mannen dit moesten doen voor hen
(ook in Belgie aanschaffen?)
Daarna
gingen we over tot de posada waarbij de groep in twee verdeeld wordt. Er wordt
een lied gezongen terwijl de ene helft binnen staat en de andere helft buiten.
Dit schetst het verhaal dat jozef en maria op zoek gaan naar een herberg (een
enorm belangrijk ritueel in de Mexicaanse cultuur).En als einde sloten we de
dag af met verschillende piñatas waarbij we caña (een stok waarvan ze
rietsuiker maken en die zoet sap bevat) leerden kennen.
Na het feest in caza nazareth trokken wij samen met 8 mannen naar de ranch,
waarvan vier nieuwe ex-drugsverslaafden. Onze eerste kennismaking met hen was
dan ook vannachter in de pick-up! Onze avond in de ranch werd gevuld met het
spelen van domino, uno, een partijtje schaak en een kampvuur met Marchmellows.
Het was een zalig en vooral rustgevend gevoel dat we terug ervaarden in de
ranch!
Op maandag genoten we van een vroege ochtendwandeling, het lezen van een
boekje, het spelen van een spelletje... Wat kan het leven van drie Belgen in
Mexico soms toch mooi zijn, niet?
Dinsdag was
een rustige dag want we beseften dat de rest van de week nog enorm vermoeiend
gng zijn! We dronken nog een sapje bij Doña Luz en speelden op het gemak met
enkele kinderen.
%%%FOTO21%%%
Woensdag was onze vrije dag, school ging
niet door wegens vakantie voor de kinderen, dus we kozen ervoor om een
uitstapje te maken met ons drie. Tlaquepaque was onze bestemming. Ook hier kon
Geert terug merken dat hij met twee vrouwen weg was, maar boven op dit,
bezochten we heel wat prachtige dingen die deze stad te bieden had.
%%%FOTO22%%%
Donderdag maakten we met Esperanza een uitstapje naar tonala die gevuld was met
één en al markt (hiergenaamd Tianguis). %%%FOTO23%%% %%%FOTO24%%%
Vervolgens
speelden we in Lomas met onze kinderen het grote Kerstmis-spel! En vrijdag
mochten we Geert na een overvolle en drukke week alweer uitwuiven!
De vrijdag
knutselden we dan nog met een heel miniem aantal aan kindjes engeltjes voor in
de boom te hangen! Maar het minieme aantal aan kinderen zorgde er voor dat de
sfeer wat losser was... de fotos hieronder zeggen waarschijnlijk wel meer dan
genoeg!
%%%FOTO25%%%
%%%FOTO26%%% %%%FOTO27%%%
En dan
vrijdagavond de eerste echte feestdag, kerstavond! We hadden het gevoel dat het
toch niet de zelfste kerstmis zou worden als bij ons in Belgie dus de heimwee
naar huis was die dag toch groter dan normaal. De avond startte met een korte
aperitief tussen ons (wat waarschijnlijk het hoogtepunt was) en het geven van
onze eigen cadeautjes aan elkaar!
En daarna gingen we samen met de familie naar de kerstmis. Een goede twee uur
werd gevuld met kerstliederen, preken van de priester en het kussen van het
geboren kind Jezus door heel de kerk!
Het gezang en het bekoren van Jezus werd vervolgens vervolgd ten huize van
familia Flores. Wij samen met de familia flores en de familie van schoondochter
Miriam luisterden samen naar het geviool en gegitaar van de zonen des huize en
vervolgens zongen we hier ook nogmaals de posada!
Daarna was er een sobere maaltijd van posole (kort uitgedrukt een soep met
mais, blijkbaar typisch kerst) en het vervolgde zich met het uitdelen van
pakjes (lees snoepgoed, en van ons mooie cadeautjes) en het eindigde met
spelletjes spelen! Tenslotte kropen we ons 3u30 doodmoe in ons bed.
%%%FOTO28%%%
%%%FOTO29%%%
Om 9uur
mochten we er al uit om onze kerstdag te vieren in casa nazareth. Gasten samen
met familie zorgden ervoor dat we een fijne dag beleefden met domino en een
lekkere maaltijd, toch hadden we die dag helemaal geen gevoel meer van kerst.
%%%FOTO30%%%
En zo zijn
we terug aangekomen bij het begin van deze blog. Het is een serieuse boterham
tekst, maar het zijn dan ook serieus drukke weken geweest! Hopelijk hebben
jullie toch kunnen genieten van ons verhaal!
Hieronder volgen nog enkele korte wistjedatjes!
WJD 1 we
Wally gevonden hebben op de ranch?
WJD 2 bussen
ons niet altijd even goed gezind zijn en dus ook beslissen om niet op te dagen?
WJD 3 Sofie
de voeten van kindje Jezus toch niet zo aantrekkelijk vindt?
WJD 4
liefdesbrieven van drugsverslaafden niet altijd even gemakkelijk zijn om te
krijgen?
WJD 5
bussen soms wel eens durven verder rijden, terwijl je nog met een serieus grote
zak probeert naar buiten te geraken?
WJD 6
vuurwerk onder ons deur schrikwekkend en gevaarlijk lijkt?
WJD 7
buurtruzies soms veel puta madres kunnen bevatten?
WJD 8 dat
we zaragoza-gas ontdekt hebben en dat dit toch een fijner deuntje heeft?
WJD 9
bewakingsagenten ook kunnen ingeschakeld worden als super-live-gidsen?
WJD 10 we
iedereen zo gemist hebben tijdens deze kerstdagen?
Voila, dat
was ons verslag..
Binnen twee weken zijn we er weer met verhalen over oudejaar en verhalen over
onze eerste reis samen! Ook voor jullie fijne feestdagen! Feliz Navidad!
Ondertussen is het alweer meer dan twee weken geleden dat we jullie iets via onze blog lieten weten! Dus bij deze moet een snelle update kunnen hé!
Drie weken geleden is Dorien met haar popis uit het mooie Mexico vertrokken, maar het lijkt nog net als gisteren... Met andere woorden vliegt de tijd hier nog altijd verder voorbij! Toch zijn we blij dat we haar regelmatig nog eens mogen horen J
Onze ouders konden voor de eerste keer al onze live verhalen horen via een avondje uit samen met onze popis en Dorien... Maar voor ons ging het project zijn gangetje in sneltreinvaart verder! We speelden en knutselden hier ondertussen al rond fruit en groeten, maar zorgden er ook voor dat de kinderen hun afkoeling konden vinden door een weekje rond het thema water te werken. We speelden vele verschillende waterspelletjes (wat voor jullie waarschijnlijk wel wat cynisch klinkt daar in België) en maakten een mooie onderwaterwereld- collage met kranten, de resultaten mochten gezien worden! Deze week laten we ons volledig gaan rond het thema familie. Droom zeker en vast maar even weg met de onderstaande speelfotos van ons en onze kindjes!
Buiten de spelletjes en onnozeligheden met de kinderen, leerden we ook in de voorbije weken terug iemand nieuws kennen. Oscar, broertje van twee andere superleukejongens, verjaarde en hij nodigde ons uit om bij hem thuis te komen om mee te vieren. Dus wij, ervan uitgaande dat hij dit ook met zijn mama had afgesproken, stonden op de bewuste dag met een verjaardagskaart voor de deur. De mama keek nogal heel verbaast op om ons te zien, maar vervolgens nam ze ons heel hartelijk in ontvangst in haar huis en bleek dit een super mama te zijn. Wie we die avond niet te zien kregen, waren de jongens, maar toch was het een enorm toffe avond. We keren zelf vanavond nog eens terug naar hen.
Samen met Doña Luz en het gezin trokken we naar de 1ste verjaardag van het zoontje van Carmen (de oudste dochter van Doña luz). Het was een toffe middag en de contacten met hen blijven we dus ook goed onderhouden: Maar de persoon die ons hart het meest van al gestolen heeft is Esperanza. Met veel plezier nodigt ze ons iedere week uit en kookt ze terug een heerlijke maaltijd voor ons samen. Als we zeggen dat het eten van Mexico ons niet zo goed kan bekoren, is dit toch buiten Esperanza gerekend. Ook nodigde ze ons al van harte uit om de komende weken verschillende uitstapjes samen te maken (en Geert, ze heeft gezegd dat je zeker en vast meer dan welkom bent!)
Esperanza was trouwens ook één van de aanwezigen op Sofie haar verrassingsfeestje! We merkten dat het niet hetzelfde is om een verjaardag hier te vieren, maar toch probeerde Hanneleen ook om van Sofies 22ste verjaardag er een ongelofelijke dag van te maken... Maar vermoedelijk dat de vele cadeautjes van het Belgenland er ook wel voor iets tussen zaten! Twas een fantastische dag vol verrassingen!
Ondertussen kennen we Guadalajara al mooi uit ons broekzak... Of toch, dat zou zo moeten na de vele bezoekjes! Toch geraken we nog altijd niet wijs uit welke straat ons nu juist kan leiden naar het quartier met de duizend en één knutselwinkeltjes! Wat we wel al door en door kennen is de mooie kerk van het grote Guadalajara. Een toevallige citysizing van ons bracht ons tot aan deze kerk, maar toevallig hadden Gallo en Karla het zelfde voor ogen om aan ons te tonen. Maar wij, engeltjes die we zijn, waren te bescheiden om hen dit te zeggen, dus genoten we maar een tweede keer van deze kerk. Gallo en Karla doen en willen zoveel voor ons doen dat een tweede kerkbezoek er wel nog bijkon.
Ook bezochten we het park net voor Guadalajara (of toch het voorparkje ervan :s) en zijn bewakers J We merkten op dat het soms toch wel eens handig kan zijn om een andere taal te spreken en te doen alsof we totaal geen Spaans spreken! Maar al bij al... soms eens een rustige dag in een stukje groen kan ook hier in het verre Mexico wel eens deugd doen!
De sporten van Mexico leerden we ook beter kennen. Zo leerden we dat baseball een sport is die zeker en vast een helm nodig heeft en dat badmintonnen in de straten van Artesanos kinderen en vreemde dronken mannen lokt!
Voor de rest valt alles hier nog altijd in zijn plooien! Ons Mexicaans leventje, met onze vrienden pinche en padra, blijven hier rustig verder gaan. Het blijven drukke dagen, ondanks we denken dat het een rustige week zal worden! Want we merken hier altijd wel ergens iets op wat we kunnen doen of worden uitgenodigd door iemand, maar daar genieten we natuurlijk ten volle van. Toch genieten we ook af en toe eens van een rustig momentje met een heerlijke fruitbeker met crema in de hand.. We weten alvast nu al zeker dat we deze enorm zullen missen als we terug in België zijn!
Vers van de pers! Een leuk nieuwtje! Miriam, de schoondochter van de familie beviel afgelopen nacht van een superschattig meisje, Melanie genaamd! Moeder en dochter zijn beiden gezond en de hele familie en wij natuurlijk ook, zijn in de zevende hemel!
We blijven hier genieten en dromen stiekem toch ook al naar de maanden die nog zullen komen! Toch dromen we misschien nog het meest van al naar alle bezoekjes die we zullen krijgen, want ondertussen liggen alle bezoek/reisdatas vast!
Lieven vrienden, familie, kennissen of ... geniet verder van de mooie tijden daar in België. En alvast nu al van ons de beste wensen voor deze eindejaarsdagen en het volgende nieuwe jaar!
Ja, zo noemen onze 2 nieuwe schildpadden en het is eveneens een scheldwoord in t Spaans. Jullie zien, ons Spaans gaat vooruit hee J.
De laatste week is hier wat rustiger verlopen, we namen afscheid van Dorien en Popis die terug naar België vertrokken.
Dat was wel eventjes een minder leuk moment maar we pikten toen snel terug de draad op en begonnen met volle moed te spelen. We kwamen zelfs 1 keer aan 40 kinderen in Lomas, daaraan geraakten we onze energie wel kwijt! Dat was efkes slikken maar tegelijkertijd deed het ons veel deugd om met zoveel enthousiaste kindjes te spelen. We speelden spelletjes over de dieren, maakten leeuwen- en olifantenmaskers en een dierenmemory.
Ook gaven we onze eerste lesje op het schooltje. We deden een soort quizje over de verschillen tussen België en Mexico waarbij ze een rood of groen kaartje naar boven moesten steken als ze dachten dat de stelling juist of fout was. Sommige kindjes waren er van overtuigd dat we in België hond aten. Deze misverstandjes zijn dus bij deze allemaal rechtgezet en de kindjes hebben nu een beter beeld van hoe België eruit ziet.
We hebben ondertussen terug enkele uitstapjes gemaakt. We zijn gaan zwemmen in een buitenzwembad dichtbij het meer Chapala met een supervriendelijk koppel, Gaillo en Carla. Zij hebben een superschattig zoontje, Roberto. Raar genoeg was dit zwembad verwarmd, een frisse duik kon je het dus niet echt noemen maar toen het wat afkoelde deed het wel deugd om wat rond te dobberen. Toch missen we hier wel nog een zwembad in de buurt waar we af en toe een frisse duik in kunnen nemen.
We besteden een hele namiddag aan het maken van een taart met Carmen, de dochter van Doña Luz. En gaven deze als bedanking aan de familia Flores.
Ook gingen we naar een luxueus resort waar we uitgenodigd waren door een vriend van Memo (zoon van Guille van het winkeltje hier in de wijk). Daar deden we iets aan ons conditie want we liepen heel het resort af om te zoeken naar een verloren gelopen hond van Angel. Chelsey (zo noemde de hond, hij was mooi wit met een prachtig roos pakje) was het noorden kwijt en liep de golfbanen op en af en hupla, het bos in. Gelukkig vonden de buren hem terug en a dit grappig avontuur genoten we van een lekkere BBQ. %%%FOTO21%%%
Onze eerste ervaring met een Mexicaans circus hebben we ook al gehad, het was nogal wat! Wat begon met playbackende kinderen, vervolgde met een playbackende travestiet en sloot af met een hypnotiserende Mexicaan. Hij liet een persoon stokstijf tussen twee stoelen liggen. %%%FOTO22%%%
En een uitstapje naar Guadalajara centrum eindigde met een harry potter film! We vermoeden dat het een goede film is maar het Spaans kan wel voor wat verwarring gezorgd hebben.
Voor derest beginnen we hier wat bekend te worden in de wijk maar blijven de venten ons nafluiten. Ook het voorbereidingswerk en de was moeten gedaan worden, maar gelukkig blijft het zonnetje hier schijnen! En wij schijnen mee J
%%%FOTO23%%% %%%FOTO24%%%
Bij deze sturen we wat zonnestraaltjes mee naar het koude Belgenlandje.
Ondertussen is het al een week en een half geleden dat jullie iets van ons gehoord hebben. Daarmee onze tweede update!
Jullie denken waarschijnlijk, vanwaar die titel? Wel, hier rijdt regelmatig een busje rond dat gas verkoopt, en dat liedje gaat zo: teta teta teta -gas.We zongen dit altijd vrolijk mee totdat Dorien ons vertelde dat het eigenlijk zeta gas was J oepsie!
Onze weken zijn alweer zeer mooi gevuld en we hebben het al superdruk gehad. Ons Spaans is al veel verbeterd in deze periode, we kunnen ook al wat langer en beter slapen, maar het eten vormt nog altijd een moeilijk punt. Het doet ons deugd om nog eens Belgisch te koken, of althans dat proberen we toch... want we vinden hier toch niet alles in Mexico... zoals een goe latje chocolade of bloem voor sauzen te maken is nog een zoektochtje om dit allemaal te vinden.
Onze eerste themaspelletjes zijn al gespeeld. Vorige week hebben we rond de dias de los muertes gespeeld en geknutseld. En deze week knutselen en spelen we rond het thema kleuren. Het is deze week de eerste keer dat we alleen (zonder Dorien ) spelen en dat is toch wel een hele beproeving voor ons Spaans. Maar t begint altijd maar beter en beter te lukken en de kinderen helpen ons hier goed bij!
In de afgelopen dagen hebben we alweer zeer veel bezocht en gedaan. We hebben nog enkele mensen leren kennen zoals Esperanza, Memo, Yola,...Twaren allemaal aangename bezoekjes en we proberen die contacten goed te onderhouden. Ondertussen is Vero, de dochter van Doña Luz bevallen van een superschattig meisje, Gresia genaamd.
Met de familie verliep het de eerste cena (iedere dinsdag de avondmaaltijd) wat stroef, maar met ons Spaans die steeds beter verloopt, verlopen onze contacten met de familie ook beter. We mochten mee de 18de verjaardag vieren van Sammy en gisteren was onze eerste cena waarbij we zelf moesten koken voor de familie. Voor deze avond maakten we een taart voor de familie samen met Carmen (dochter van Doña Luz). Twas veel werk, maar heel leuk en het is, al zeggen we het zelf, goed gelukt! De avond werd dan ook geslaagd afgesloten met deze taart en het getokkel en beluisteren van gitaarmuziek.
We bezochten ook nog vele mooie plekjes zoals San Juan, een supergrote markt in Guadalajara, en het centrum zelf. Ja, daar waren we wel een namiddagje zoet J. We zagen ook al Chapala, het grootste meer van Mexico by night. Daarvoor hebben we een avontuurlijk ritje voor moeten maken in de laadbak van nen chevrolet, dat was echt superleuk maar vreselijk koud! Ingeduffeld in dekens en slaapzakken overleefden we de koude nachtelijke trip.
Vorig weekend gingen we voor het eerst naar de Ranch en naar Casa Nazareth. Padre Madrid nam ons eerst mee naar een bijeenkomst met allemaal padre´s, twas wel even geduldig afwachten tot die bespreking gedaan was met in slaap vallen tot de kop toe, want veel verstonden we er niet van. Na een lekkere maaltijd reden we verder door naar de Ranch. De Ranch is zeer afgelegen en het ligt in het midden van de natuur. Het was voor ons echt leuk om eens helemaal tot rust te komen. We speelden daar party animals met de andere jongeren die daar zitten en schoven mee aan tafel. Het was echt een aangenaam groepje en we kijken er al naar uit om volgende maand terug te gaan.
Na de Ranch maakten we ons klaar om naar Skalloween te gaan. Ons eerste Mexicaans verkleedfeestje. We hadden een hele disco outfit, de foto´s spreken wel voor zich J.Sommigen waren echt suuupermooi verkleed en een Avatar won de prijs van het sjiekste kostuum!
Jullie horen het al, we beginnen ons hier al thuis te voelen, we hebben het superdruk, maar toch we vergeten jullie niet hoor!
Na een toch wel moeilijke start in de luchthaven met paperassenmiserie kwamen we na ongeveer 14uur vliegen aan in Mexico City. De eerste indrukken waren enorm: auto´s die kris kras door elkaar rijden, het warme weer, arme buurten, grote gebouwen en veel politieagenten. Aangekomen in het motel en genietend van een ontbijt met uitzicht over Mexico City, gekleurd in het rose wegens de jaarlijkse kom op tegen kanker parade, beseften we dat we er eindelijk waren. Ons groot avontuur kon beginnen! Na een korte powernap snoven we de sfeer verder op in Mexico City. We bezochten verscheidene marktjes, of zeg maar markten, en genoten van een prachtig uitzicht vanop de Torre Latinoamericana. Verder genoten we nog van verschillende vormen van straattheater en de verschillende eerste Mexicaanse indrukken. Na deze eerste vermoeiende dag kropen we doodop, maar voldaan in ons bed. Onze toeristische trip ging verder op dag 2, we deden een tourgeorganiseerd vanuit het motel. We bezochten vele mooie plekjes, proefden van tequila, maar het hoogtepunt was toch wel het bezoek aan Teotihuacan waar we de tempels van de zon en de maan bezochten. ´s Avonds gingen we nog samen met onze gids Isaac en Nathalie, een Belgisch meisje die we leerden kennen, nog een hapje eten om vervolgens met de nachtbus terug een slapeloze nacht tegemoet te gaan.
Na 8u kwamen we toe in Guadalajara. Jorge aka Poppies aka het vriendje van Dorien pikte ons op en bracht ons veilig en wel naar ons toekomstige huisje in Artesanos, op zo ´n 20 minuten rijden.
Onze eerste twee dagen in het huisje vulden we met het kuisen en inrichten van het huisje en een extravagant bezoek aan de soriana (een supergrote supermarkt).Tussendoor spraken we ook onze eerste woorden spaans met het gastgezin. Eens gesetteld volgden de eerste bezoekjes in de twee dorpen, Artesanos en Lomas, elkaar op. Zo leerden we de familie van Memo kennen, Doña Luz (een oude bekende voor vele vrijwilligers) en de padre. Deze mensen toonden ons aan dat ons Spaans toch nog veel moeite met zich zou meedragen, maar zoals velen van hen ons reeds vertelden: Poco a poco!
Onze eerste avonden vulden we met het eten van pizza, het koken voor en spelen met Poncho en Jairo (2 zonen van het gastgezin), poppies en ons 3. Ook brachten we een bezoekje aan Toluquilla, de thuishaven van poppies waar grote feesten doorgingen met vuurwerk.
Vrijdag bestond eruit om de dorpen wat beter te leren kennen. Zo ontdekten we de plaatsen waar onze spelletjes hoofdzakelijk zouden doorgaan. Tijdens deze kennismaking hadden we nog niet de doelstelling om te spelen, toch kwamen al enkele kinderen eens kijken en besloten we al wat kleine spelletjes te spelen. Met als resultaat: in Lomas 7 kinderen en Artesanos 5. In de avond kregen we een uitnodiging om te gaan genieten van een typische mexicaanse avond bij Doña Luz. Tequila, bonen, tortilla´s, limoen, chilli en zout brachten ons in Mexicaanse sferen. Ook de grote drukte van het gezin toonde ons hoe de cultuur van Mexicaanse gezinnen in elkaar zit.
Vervolgens, zaterdag, onze eerste speeldag! In Lomas kwamen er ´s ochtends meer dan 20 kinderen met ons spelen. Anderen wouden meedoen maar mochten niet omdat ze de kerk moesten kuisen. Maar eigenlijk kwam het er op neer dat ze alleen maar mochten toekijken vanop de kerktrappen. Artesanos in de namiddag was minder populair, een opkomst van 5 kinderen liet ons samen parels rijgen. Even later kwamen er meer en meer kinderen toe omdat de catechese zou gaan beginnen. We hadden nog even kort de tijd om de andere kinderen mee te trekken in het project. Zo ´n 30 kinderen sprongen in het springtouw en beleefden veel plezier. We gaan er van uit dat door dit moment heel wat kinderen warm gemaakt zijn om deel te nemen aan de spelletjes. Daarna werden we uitgenodigd door de seminarist om jury te spelen. Een tiental kinderen hadden zich verkleed omwille van Dias de los muertos en wij moesten beoordelen wie het mooiste uitgedosd was en wie de beste uitleg gaf over zijn personage.
Uiteindelijk is het vandaag zondag, een week na ons vertrek en eigenlijk ons eerste rustmoment. We kunnen vandaag onze eerste indrukken verwerken, maar ook wassen, spaans leren en ons voorbereiden op onze voorstelling in de mis zijn nog taken voor vandaag. Met andere woorden zal het toch nog een drukke dag worden, maar we blijven genieten en de Mexicaanse sferen en culturen opsnuiven.
