Die ochtend was er na een stevig ontbijt in het hotel, tijd voor de verkenning van Melbourne-city. Het begon met een bezoek aan de Queen Viktoria Market, waar de parents (net zoals ik wanneer ik dar de eerste keer kwam) van onder de indruk waren. Daarna hebben we nog door enkele populaire straten gelopen, waarna we een hapje en drankje binnenwerkten als middagmaal.
Als afsluiter hadden we nog een wandeling gemaakt vanuit mijn toeristenboek, waardoor we toch wel het één en het ander te zien kregen. (onder andere: het prachtige zicht van heel Melbourne, vanuit de Eureca Tower) Heel op het einde van de dag zijn we nog op zoek gegaan naar een goed restaurantje om heerlijk te dineren.
Ondertussen ben ik al 5 dagen terug van dé zalige vakantie met de parents.
Omdat ik wel weet dat iedereen een beetje nieuwsgierig is naar verhalen, vertel ik hier en nu het verhaal over de 12 heerlijke dagen langsheen de Great Ocean Road.
Het begon allemaal op woensdag 17 december 2008.
De dag begon stressvol. Heb de hele dag voorbereidingen gedaan voor dé komst! Ben tussenin nog even gaan lopen om van de stress te bekomen en heb na het douchen mijn valies genomen om te gaan inchecken in het hotel in Melbourne, aangezien ik geen zin had om mijn valies tot in de vlieghaven mee te sleuren. Na al dat geregel in het hotel, heb ik de bus richting de luchthaven genomen om de parents op te wachten. De stress liep met de minuten op, zeker wanneer ik vernam dat hun vliegtuig een vertraging van 1,5 uur had.
Maar wanneer de deur open ging en daar twee bekende maar voor de laatste 5 maand toch ook onbekende gezichten zag, kon ik mijn tranen niet goed ophouden van geluk. Na het bekomen, hebben we dan de taxi richting ons hotel genomen en aangezien de parents nog niet moe waren (zoiets heet een jetlag), zijn we nog voor een wandelingetje door de stad gegaan.
Achteraf zijn we in ons bedje gekropen om te dromen van de heerlijke komende vakantie.
De komende weken (geen nood: maar 2!) zal ik jullie spijtig genoeg weinig, of in het slechtste geval, niet, kunnen laten meegenieten van fotos of verhalen over al mijn avonturen, aangezien dé rondreis voor de deur staat!!
De eerste week tijdens de vakantie dat ik nog eens écht thuis ben, maar tegelijk ook de laatste week voor de komst van de parents!
Het begon goed op maandag. Na een weekje Wodonga, lekker nog eens in mijn eigen bedje uitslapen en genieten van de Melbourne-se zonnestralen die in de late ochtend, door het gordijn mijn gezicht kwamen verwarmen.
Daarna op mijn gemakje opgestaan en als dagelijkse routine, mijn mailtjes gelezen en beantwoord.
Achteraf ben ik in de stad getrokken om wat onwasbare kleren naar de droogkuis te brengen en ten slotte te gaan fitnessen. Maar de gehoopte, vredige en rustige dagen, terug in Melbourne waren al gauw gepasseerd toen ik die avond van Tom een telefoontje kreeg om te melden dat hij zijn laatste trein naar huis had gemist en of ik voor hem geen slaapplaatsje over had.
Aangezien ik niet zomaar kan bepalen wie er al dan niet hier mag blijven slapen, had ik bij Jess geïnformeerd en ben ik bij haar ook nog eens te weten gekomen dat ook Martins en Jesss moeder hier die nacht en ook de volgende nacht verbleven. En uiteindelijk is Tom ons dan ook nog eens komen vergezellen. Allemaal in dat kleine appartementje van ons.
Uiteindelijk heb ik die twee (Tom en Martins) pubers dan op dinsdag en donderdag meegenomen in de stad om hen te laten genieten van die zalige drukte, toch in vergelijking met hun verblijfplaats in het stille, landelijke Wodonga! En op donderdag en vrijdag, was ik dan weer eens op mijn gemakje.
Op vrijdag was er een AFS-kersfeest in het park gapland, maar aangezien op zowel vrijdag als zaterdag sinds 3jaar in Melbourne nog nooit zoveel regen is gevallen, is die na een (bijna) hele dag werken aan mijn kerstmistaart uiteindelijk maar ook gelukkig, uitgesteld.
Dat regenachtig weekend heb ik dan met Britta doorgebracht in het winkelcentrum, op zoek naar kerstcadeautjes voor onze familieleden.
Ondertussen zit ik op de trein, met muziek in mijn oren, te genieten van de Australische landschappen, de kangoeroes die zich rond zonsondergang vertonen om eten te zoeken en natuurlijk ook de slapende mensen hier rondom mij op de trein (het grappigste om naar te kijken!)
Net een weekje Wodonga achter de rug.
Deze week was het in Wodonga heel wat rustiger dan de andere weken.
Slechts 1 feestje deze week. Spijtig genoeg niet voor verjaardag. Neen, deze keer voor afscheid. Clement (Frankrijk) gaat namelijk ook binnen een dikke week al terug naar het koude Europa. Al voelde het weer niet als afscheid., het was meer een feest-feestje (altijd als de Zuid-Amerikanen er bij zijn met hun Spaanse Salsa muziek.)
Buiten feesten hebben we ook nog wat rondgehangen in Aubry, films bekeken, genoten van de hete zon (schatting: 35 graden), de overdreven kerstversiering in de straten en aan de huizen, happy Hour lokaal café en natuurlijk Kates lekkere eten.
De examens zijn achter de rug, maar t school is nog niet gedaan, nog net geen vakantie
In het Australische schoolsysteem, geven ze namelijk na de examenweken, een soort voorbereidingsweek voor het laatste jaar (jaar 12) Headstart genaamd. In deze week, leren leerlingen van het 11de jaar hun vakken voor het 12de jaar kennen. Eigenlijk leren we niet alleen onze vakken kennen, neen, we krijgen hopen huiswerk mee om in de zomervakantie te maken, als voorbereiding op het volgende jaar. En met hopen bedoel ik echt wel HOPEN. Om even duidelijk te beschrijven: neem duim en wijsvinger met een afstand van 3cm en beeld je in hoeveel papieren hier tussen kunnen: zoveel huiswerk.
En toch viel die week best mee. Mijn nieuwe vakken: Design & Technology, Food & Technology (zoals voorig jaar), Engels, Media, Studio Art en Dance.
En eerlijk gezegd, ik kijk al echt uit naar het volgende schooljaar, de inleidingen voor al deze vakken tijdens het Headstart-program, waren ongelooflijk boeiend en interessant.
Maar er was niet alleen school deze week. Deze week is het Sinas (meisje van Duistland) laatste week. Op donderdag (haar laatste Australische schooldag), zijn we na school in het Pronto Café, samen iets koels gaan drinken, waarna het eigenlijk tijd voor afscheid was. Omdat afscheid nemen toen onmogelijk was en aangezien ik die volgende vrijdag niet naar haar afscheidbarbecue kon komen (Omwille van een AFS-kamp van vrijdag tot zondag.) hadden we (in de hoop op tijd terug te zijn van het kamp), op zondag nog afgesproken om samen nog te gaan eten voor ze die avond haar vlieger richting Duitsland nam.
Na donderdag voelde ik me wat triestig en alles verliep traag en vooral somber, mijn beste vriendin hier in Australië, naar huis
Maar vrijdagavond, na school, na het pakken van mijn trekkersrugzak, moest ik me al gauw naar het station begeven om samen met de andere AFS-ers de trein richting Safety Beach te nemen, om er een heerlijk AFS-kamp te beleven. En dat was het ook! Na nog veel nieuwe uitwisselingstudenten te hebben leren kennen, te hebben genoten van de Australische stranden en het azuurblauwe maar koude water, het lekker eten en leuke en langdurige feestjes, was het spijtig genoeg weer zondag en weer tijd om rugzakken te pakken en de trein naar huis te nemen.
Die avond heb ik gelukkig nog met Sina en haar gastgezin kunnen afspreken, om samen iets lekkers te gaan eten, nog wat te genieten van straatambiance op Federation Square en dan, spijtig maar waar, afscheid te nemen.
Het afscheid was raar, het voelde voor ons allebei niet alsof ze echt weg ging en nooit meer terug kwam. Het voelde alsof ze even op reis ging en er binnen een paar dagen wel weer terug zou staan. Zo hebben we dan afscheid genomen, even op reis, binnen een paar maand, zien we elkaar wel weer terug!
Hier eindelijk meer nieuws vanuit het verre Australië. Momenteel is de zomervakantie al 4 dagen begonnen en ik zit met wat vrienden in Wodonga van de eerste dagen te genieten.
Wisten jullie:
Ik deel neem aan een fotowedstrijd van AFS. In die fotowedstrijd, moet elke deelnemer (uitwisselingsstudent) 5 fotos per maand doorsturen. Daaruit worden elke maand 10 fotos genomineerd. En elke drie maand wordt er uit de 30 genomineerde fotos 1 winnaar uitgekozen. Al de genomineerden worden in juli (denk ik) tentoongesteld in een galerij.
En jawel, deze maand ben ik, net zoals nog 9 andere kandidaten genomineerd.
Op deze website kunnen jullie elke maand de genomineerde fotos bewonderen:
Die maandag en dinsdag had ik geen examens. Even pauze dus en studeer tijd.
Niet écht voor mij, deze twee dagen heb ik eerst en vooral al iets langer als normaal geslapen. Op maandag moest ik dan rond de middag naar school om mijn folio voor Art in te leveren.
Daarna ben ik nog gaan fitnessen en eens thuis heb ik nog wat aan de trip voor de parents gewerkt. Op dinsdag heb ik dan nog wat verder gewerkt aan die hotels en ben s avonds gaan spinnen. Dood, of toch bijna dood was ik na die inspanning. Toen ik thuiskwam was er een etentje met Jess moeder en zus aan de hand waar Nethy me van vergeten verwittigen was, toen ik vertrok naar het spinnen. Daarvan heb ik dan nog een tijdje meegenoten en ben tenslotte, voor ik in mijn bed kroop, nog eens gaan bekijken wat ik eigenlijk voor mijn Drama examen moest leren. Die volgende dag was er dan mijn voorlaatste examen Drama, dat best vlot verliep, misschien iets te vlot? Maar dat zullen we pas binnen een 2 tal weken weten.
Na die namiddag nog wat in de stad rond te hangen, heb ik met Jess, Britta, Nethy, Alice en nog een paar mensen afgesproken in het European Café voor een 2de Trivia Night, die we op het nippertje niet hadden gewonnen. Achteraf zijn we nog met zn allen Chinees gaan eten en vervolgens ons richting ons bedje te begeven. Want morgen is er namelijk mijn laatste examen van het schooljaar: Media. Voor dit examen kon ik eigenlijk niet leren. De leerkracht Media had me beloofd een ander examen te maken, aangezien ik bijna niets had gezien van wat de andere meisjes van mijn klas moesten leren. Natuurlijk, donderdag ochtend, vroeg aangekomen voor mijn examen in te vullen, geen ander examen voor mij als voor de andere meisjes. Ik moest dan maar proberen dingen in te vullen die ik nooit had gezien. Khad dan maar zoveel mogelijk proberen in te vullen en heb me achteraf in de fitness gaan afreageren op dienen Draak van een leerkracht. Vrijdag was er dan nog een dagje vrij, waarin ik met wat vrienden had afgesproken om wat rond te toeren in de stad. We hebben dan op Federation Square wat gezeten en van het straatamusement genoten (van die mensen die extreme truckjes doen enzo) op vrijdag avond ben ik dan met Jesss zus (Alice) naar de film geweest, waarna ik dan bij haar ben blijven slapen. Die volgende ochtend hebben we ontbeten en zijn we haar winkelstraat gaan verkennen. Als afsluiter zijn we naar de Phraran-market gegaan en zijn met wat lekkers naar Britta gegaan voor een filmavond. Die volgende ochtend was het alweer vroeg ochtend want er was namelijk een Races picknick met ander AFS-ers van Melbourne. Waar we tot laat hebben genoten van hapjes en drankjes en leuk gezelschap.
Deze week waren er buiten nog een paar afscheid - kerstfeestjes op maandag en dinsdag alleen examens Frans en Art op woensdag, examen Engels op donderdag en examen Food & Technology op vrijdag. Die allemaal, tegen mijn verwachtingen in (aangezien het leren van die examens geen gemakje is als je maar een 3 maand van het hele schooljaar hebt meegemaakt) nog wel goed meevielen!
Dat weekend, van zaterdagmorgen de 15de tot zondagnamiddag de 16deben ik naar Bendig gegaan op familiebezoek bij Jesss vader. Daar in Bendigo hebben we onder andere een Goudmijn bezocht en op zondagmiddag zijn we nog naar een wijnproeverij geweest om heerlijk te lunchen en natuurlijk Bendigos wijn te proeven. Daarna zijn we weer naar Melbourne gereden en onderweg nog langs de supermarkt gestopt om die avond heerlijke soep klaar te maken.
Die ochtend was het vroeg tijd om op te staan, maar ook wel de moeite om zo vroeg op te staan! Vandaag mocht ik samen met nog 20 mensen van Jesss werk en ook Nethy en Alice (Jesss zus) gaan kerstman spelen in Melbourne city. Het was er namelijk een kerstmannen race. En jawel, die dag nog kwamen we op het nationaal nieuws en de volgende ochtend stonden we in alle kranten!
Die namiddag zijn we dan in de stad gaan lunchen en in de late namiddag zijn we nog naar het park gegaan om wat te lezen en in mijn geval te schrijven.
Die middag zijn de meisjes naar huis gegaan nadat ik hen aan het station had afgezet.
Achteraf heb ik nog wat huiswerk gemaakt, emails verzonden en al die nuttige dingen.
In de late namiddag zijn Jess, Nethy en ik dan iets gaan drinken in een cafeetje, in de hoop ook nog iets goeds te eten te vinden. Uiteindelijk hebben we de zoektocht opgegeven en zijn we thuis zelf gaan koken, wat uiteindelijk een veel beter beslissing was!
