De branden woeden reeds vierenvijftig kilometer ten noorden van
Melbourne, dat wil zeggen nog een tijdje van mijn verblijfplaats verwijderd, maar het land staat in rep en roer!
Het begon allemaal op zaterdag 07 februari 2009, toen Melbourne een top temperatuur behaalde van achtenveertig graden en daarmee de titel: warmste dag ooit behaalde.
En toen besefte ik maar al te goed hoe warm het op andere plaatsen rondom Melbourne, (waar het meestal een goeie vijf tot tien graden warmer is) moest zijn!
De volgende ochtend hadden we het allemaal al snel door. De staat Vicotria werd verwoest, door de meest dodelijke bosbranden in de Australische geschiedenis: vier verdiepingen hoge en hete vuren en hevige wind verwoesten een breedte van zon tachtig kilometer, waarin zevenhonderdvijftig huizen en driehonderdduizend hectare natuur (grootte van Luxenburg) verloren zij gegaan.(Van het stadje Marysville en omliggende gehuchten in het district Kinglake is weinig meer over.)
Minstens 181 mensen gaven hun leven voor het beschermen van hun eigendommen en het ergste van al, de schade loopt nog steeds op.
Bosbranden doen zich 's zomers in Australië vaak voor. Volgens onderzoek van de regering is ongeveer de helft van de gemiddeld zestigduizend branden per jaar aangestoken of verdacht. Andere oorzaken zijn blikseminslag of onvoorzichtig gebruik van machines bij uitgedroogde begroeiing. En ook deze keer: De Australische politie vermoedt dat een deel van de meer dan vierhonderd bosbranden bewust zijn aangestoken. Gespecialiseerde onderzoekers zijn erop uit gestuurd om bewijzen voor brandstichting te verzamelen.
Premier Kevin Rudd uitte zijn afschuw. Als blijkt dat sommige branden inderdaad zijn aangestoken dan valt dat niet anders te omschrijven dan als massamoord, zei hij zondag.
Volgens procureur-generaal Robert McClelland staat er 25 jaar gevangenisstraf op brandstichting met doden tot gevolg, maar riskeren brandstichters levenslang als ze schuldig bevonden worden aan moord.
In het deel van Melbourne waar ik verblijf, is nog niets te zien van de bosbranden en hopelijk zullen ze ook tot hier niet doordringen, maar alles is zo angstaanjagend dicht. In
Wodonga, de plaats waar Kate (Jesss moeder) en veel van mijn vrienden wonen, dreigt in gevaar te komen voor deze verschrikkelijke branden. Het leek eerst allemaal niet werkelijk te zijn, maar wanneer je vrienden en familie in de omgeving van de branden hebt, wordt je er erg bewust van gemaakt en lijkt het nog zoveel erger! Bidden tot de weergoden is de opdracht!
Aangezien ik al mijn huiswerk voor tijdens de vakantie laten liggen had en de laatste week, de enige periode was waar ik de tijd kon vinden om daar aan te werken, was het dus hoogtijd om die schade in te halen. Maar veel problemen had ik daar niet mee, want buiten komen kon vanaf dinsdag maar amper. Het begon met achtendertig graden op dinsdag. Donderdag liep het op tot tweeënveertig graden. E(n ik die dacht dat dat al té warm was), nee, op donderdag werd het tot zelfs vierenveertig graden en zo ook op vrijdag. Het was werkelijk verschrikkelijk, onhoudbaar-warm! Kletsnat keerde je weer, wanneer je nog maar vijf minuten buiten rondliep. En dat was dan enkel overdag, de nachten koelden enkel een paar graden af, dat wil zeggen, deze overleven in 35 graden, het was afzien!
Maar waarschijnlijk hebben jullie dat ook wel gemerkt, bij het bekijken van de tennismatchen op de Australian Open!!?
De heerlijke finales en halve finales maakten het weer wel ideaal om binnen vol spanning voor de TV de tennis te bekijken!
Er wordt gevierd dat in 1788 de Eerste VlootSydney (Australië) bereikte. Onder de Aborigines staat deze dag bekend als invasion day.
Vandaag was het ook alweer onze laatste halve dag in Halls Gap.
Na een ontbijte op de camping en het inpakken van onze kabassen, zaten we al terug in de auto om nog wat mooie plekjes in Halls Gap zelf te bezoeken, nog wat te wandelen en tenslotten (rond 3uur) terug naar huis te rijden.
Onderweg zijn we wel nog een paar keerjtes gesopt en rond half acht kwamen we dan uiteindelijk thuis. Daar moesten we dan gauw al wat kleren wassen, aangezien het morgen weer werkendag is en na het eten en het bekijken van de match tussen (de hatelijke) Jo-Wilfried Tsonga (Frans) en James Blake (Amerikaans) 6-4 6-4 7-6(3) in ons bedje.
Vandaag waren we al vroeg uit de veren, want we gingen namelijk trekken.
Twaalf kilometer op 5 uur hebben we gedaan naar de top van Pinnacle.
Het was zwaar en toen we die avond rond 6uur terug kwamen van onze lange trektocht, waren we alledrie kappot! Na eerst een douche te hebben genomen, hadden we onszelf beloond met een heerlijke barbecue. Daarna nog een kort wandelingetje om wat uit te stretchen en dan gauw in ons bedje.
Die zaterdagochtend was het al vroeg tijd om op te staan, aangezien we vandaag op ons gezinsvakantietje vertrokken naar Halls Gap.
Na een uurtje of 3 rijden, moest Jess het eerste uur in Halls Gap al werkend door brengen. Maar dat was gelukkig maar voor even en daarna hadden we alle tijd om te genieten van het lange weekend. We verbleven daar in Halls Gap op eengezellige en sfeervolle camping. s Avonds zijn we dan nog gaan eten en zijn al vroeg gaan slapen voor de zware dag die ons te wachten staat.
De eerste een dubbelspel: Feliciano Lopez (Spanje) en Fernando Verdasco (Spanje) tegen Max Mirnyi (Wit-Rusland) en Andy Ram (Israël) een snelle maar indrukwekkende match met de uitslag: 6-3 6-4
Vervolgens hadden we vrij veel pech. We misten namelijk het dubbelspel met de Williams Zusjes, aangezien we niet zeker waren van de arena waar ze speelden. En wanneer we dan door hadden dat ze in de zelfde arena speelden als het vorige dubbelspel, zat het alweer vol en kon er niemand meer bij.
Maar, ach, we hebben dan toch nog een andere goeie match kunnen bijwonen tussen de Franse Marion Bartoli en de Tsjechische Lucie Safarova met de volgende uitslag: 6-1 6-4
Tenslotte zagen we nog een erg indrukkwekkend dubbelspel tussen de Poolse zusjes Radwanska (Urszula en Agnieszka) en de twee Australische Samantha Stosur en Rennae Stubbs. Het was de meest verbrluffende match van de 3 die we die dag zagen en heb hieruit besloten dat Australische supporters de slechtste supporters zijn die ik ooit bezig zag en hoorde. Er zat sfeer in, dat moet ik toegeven, maar het was alles behalve aangenaam voor de twee Poolse die dan uiteindelijk oneerlijk verloren met: 1-6 4-6
Als aflsuiter van onze aangename en hete dag op de Australian Open hadden we nog samen met ons gezinnetje een etentje in een Thais restaurant in de stad. s Avonds, voor het slapen gaan bekeken we samen nog een filmke.
Onze Belgen in Australië:
Alle Belgen out in enkel Flipkens niet voorbij Jankovic, Roddick te sterk voor Malisse
Kirsten Flipkens en Xavier Malisse sneuvelden op 21 januari op de Australian Open na eervol weerwerk tegen een wereldtopper. Flipkens verloor in twee sets van Jelena Jankovic en Andy Roddick was in vier sets te sterk voor Malisse. Meteen zijn alle Belgen uitgeschakeld in het enkelspel.
In de eerste set kon Flippkens goed volgen tot 4-4 en scoorde ze met veel lef meerdere punten aan het net. Maar toen Flipkens haar vijfde opslagspel verloor, maakte Jankovic de set af met 6-4.
Flippkens liet echter het hoofd niet hangen en kwam in de tweede set zelfs op een 3-1-voorsprong. Die werd door Jankovic echter ongedaan gemaakt. En na een nieuwe break kwam Jankovic (de nummer één) 5-6 voor. Dat voordeel gaf ze niet meer uit handen: Na één uur en drie kwartier stond de 6-4 en 7-5 eindstand op het scorebord.
Xavier Malisse speelde ook een verdienstelijke wedstrijd tegen zevende reekshoofd Roddick. Malisse begon goed en haalde de eerste set binnen. De volgende drie sets waren echter voor Roddick, al moest hij daarvoor zijn beste tennis bovenhalen. In een spannende derde set kwam het nog tot een tiebreak, maar in set vier stond Malisse snel 4-0 achter en die kloof kon hij niet meer dichten. Na drie uur besloot Roddick de wedstrijd met 4-6, 6-2, 7-6 (7/1) en 6-2.
Hiermee zijn alle Belgen uitgeschakeld in het enkelspel. Steve Darcis, Christophe Rochus en Yanina Wickmayer hebben ook de eerste ronde van het dubbelspel niet overleefd. De twee Walen verloren hun eerste wedstrijd met 6-4 en 6-3 tegen Fognini en Ljubicic. Wickmayer ging samen met de Poolse Domachowska onderuit tegen Poutchek en Rodinoca met twee keer 6-1. Afgelopen nacht dubbelde Kristof Vliegen nog samen met de Duitser Kohlmann.
Mijn super, mega, demax coole Australian Open sleutelhanger
Sfeerbeelden: Feliciano Lopez en Fernando Verdasco
Sfeerbeelden: Dubbelspel: Feliciano Lopez en Fernando Verdasco tegen Andy Ram en Max Mirnyi
Vandaag heb ik gewerkt aan de komst van Bram. Wat uitgekeken voor treinen en verblijfplaatsen voor tijdens zijn vakantie hier. Het is nu alleen nog maar aftellen!! Voor de rest heb ik gewoon nog wat bankzaken geregeld, wat schoolgerief gaan kopen enzovoort. Daarna voor mezelf wat eten gemaakt (aangezien Jess en Nehy laat werkten) en dat was het zowat.
Die ochtend was Martins alweer vertrokken naar Wodonga.
Het was een vrij zware dag vandaag. Maira (Brazilië) vetrok namelijk terug naar Brazilië vandaag. En zoals elk afscheid van een vriend, was het weer zwaar en moeilijk.
Daarna was het dus terug tijd om aan die domme, tegenstekende huistaken te werken, niet meer en ook niet minder. Daarna heb ik met Nethy het eten klaargemaakt en ben ik nog een toerke gaan lopen. En s avonds nog met zn drieën naar Doctor House gekeken.
De nacht was verschrikkelijk warm, laat ons schatten: een graad of achtentwintig. (afzien dus) Toen ik die ochtend opstond, trof ik Martins weer aan in onze living. Hij verblijft hier weer voor een dagske of 2 aangezien Kate (zijn gastmama) hier werk heeft de komende dagen. Maar gelukkig had hij toch plannen voor vandaag en hoefde ik met hem geen rekening te houden en kon ik nog wat werkskes voor school afwerken. Daarna ben ik dan ook wel in de stad getrokken om met wat AFS-ers af te spreken, iets te gaan drinken enzovoort. s Avonds zijn we dan met Jess, Kate, Alice, Martins en ik iets gaan eten waarna we weer de trein naar huis namen nog wat samen zaten en in ons beddeke kropen.
Aangezien het de voorlaatste week vakantie is en het huiswerk nog alles behalve gemaakt is, is het vandaag (en waarschijnlijk ook de rest van de week) dé ideale dag om daaraan te werken. Een hele dag heb ik dus aan van alles gewerkt en tegen het einde van de dag ben ik dan naar de fitness gegaan om wat te ontspannen, waarna een douche genomen en nog wat met mijn gezinnetje van de avond genoten.
Zondag, rustdag. Dat namen we ook letterlijk die ochtend, want we sliepen allemaal nog eens goe lang. Rond de middag zijn we dan Jess haar zus (Alice) een bezoekje gaan brengen met een kabas vol groeten als cadeau. Samen zijn we dan een goe jatteke kaffee gaan drinken wat getetterd en gekwijkt en het was alweer avond toen we terug thuis kwamen. Daar was het tijd voor nog eens een skypegeprek met de parents, weer wat samenzijn met het gezinnetje en dromenland, olé!
Die ochtend waren we allemaal al vroeg uit de veren. Martins moest namelijk zijn trein halen, terug richting Wodonga. En, zoals elke zaterdagochtend, trokken Jess, Nethy en ik naar de fitness. Rond de middag waren we dan weer thuis en na een douche begaven we ons weer naar de Viktoria Market, achter extraveel groenten, fruit en vlees (waarvoor onze koelkast trouwens veel te klein was) en achteraf nog naar de supermarkt achter al onze andere benodigdheden. Die avond zaten we dan nog lekker samen (weer met zn 3tjes) te genieten van een zaterdagavondfilm met een glaske wijn en tralala.
Vandaag was het een rustig dagje. Die ochtend, had ik thuis wat klusjes gedaan, wat kleren gewassen en blabla, maar omdat Martins zich zat te vervelen en hij weer naar een andere Russische winkel wou om deze keer (gelukkig niet voor ons) eten te kopen om klaar te maken voor zijn eigen gastgezin. Na daar dan te zijn langs geweest, weer thuis te zijn gepasseerd om alles in de koelkast te bewaren, zijn we naar de cinema geweest naar de film: Seven pounds. Een aanrader voor wanneer die (of al is) uitkomt in België! Die avond aten we nog een goed avondmaal (om de laatste dag hier van Martins (te vieren)) waarna we nog wat samen schilderden en laat, laat in ons bed kropen
Voor vandaag gaven ze SNIKHEET: zevenendertig graden Celsius!! (zelfs warmer dan in Wodonga, waar het normaal gezien een goeie 5à8 graden warmer is als hier in Melbourne. s Ochtends was de buik en darmpijn nog niet echt verdwenen maar zon heerlijke warme dag, kon ik niet zomaar laten voorbij gaan.
Voor we naar het strand trokken, moesten ik voor Jess eerst nog een werkje in orde brengen. (naar een huis gaan kijken, er fotos van maken en blabla)
Daar op het strand (Aspendale) was het overbevolkt met pubers en natuurlijk (nog steeds) snikheet! Er was dus niks beter dan een frisse duik (om de 5minuten) in de prachtige blauwe oceaan.
Maar toen we weer thuiskwamen en na een douche, hadden we al snel door, welke plaatsen we waren vergeten in te smeren. Vuurrood verbrand.
Die ochtend was ik al vrij vroeg wakker en ben voor Martins (Letland) zou wakker zijn, gauw een uurtje naar de fitness geweest. Toen ik thuiskwam was hij natuurlijk al wakker en na mijn douche, zijn we dan eerst, voor hem naar de kapper gegaan, waar hij zijn kopke bros heeft geschoren en vervolgens naar de Russische winkel in Balaclava (Martins keek er al zo lang naar uit (aangezien hij Russisch kan spreken) die winkel een bezoek te brengen, Russisch eten te kunnen kopen en ook de taal wat te spreken.) Met een zak vol eten zijn we dan weer naar huis gegaan. Daar hebben we wat gehuurde films bekeken en een paar uur later (rond de avond) maakte Martins voor ons zijn fameus eten klaar. Ik kan niet zeggen dat ik het slecht vond, maar mijn darmen, die dachten er anders over Kzat al gauw op de wc en die avond ook gauw in mijn bed. Ajejaj!
Die ochtend tijdens het nakijken van mijn mailbox (gebeurt elke ochtend deze week, aangezien ik uren moet wachten vooraleer Martins wakker is) vernam AL mijn vluchtdetail voor mijn terugreis. En ik garandeer jullie, dat voelde echt raar! Maar ach, kben misschien al over de helft van mijn avonturen hier, maar het is (gelukkig ook) nog lang niet gedaan!!
Vandaag ben ik na een bankbezoek nog wat CVs gaan binnenbrengen. Mijn vorige op-zoek-naar-een-job-inspanning was blijkbaar niet echt goed genoeg, vandaar. S Avonds ben ik nog eens onze nieuwe fitness gaan bezoeken (spinning) en na nog wat samenzijn met zn allen, in mijn bed gekropen.
Voor vandaag gaven ze: negenendertig graden Celsius. Op het strand viel het heel wat kouder aan dan dat, aangezien er vandaag sprake was van een fris briesje. Khad besloten gewoon wat op het strand te lezen, geen duikje te nemen en dus zeker niet te verbranden. Natuurlijk, ik viel in slaap en had pas een paar uur later, (wanneer mensen in de stad me bezorgd bekeken), al vlug door dat mijn benen vanachter, goe rood verbrand waren. (kvoelde me een zalmke)
Kmoest nog een paar uurtjes wachten (aangezien we eerst in de stad Grieks moesten gaan eten met twee vrienden van Jess) vooraleer ik mijn benen en dikke laag aftersun kon geven. Die avond, weer thuis aangekomen, bekeken we met ons 4tjes nog een filmke (ik al platliggend op de grond met mijn goeie laag aftersun)
Deze week hadden Jess en Nethy nog congé. En samen hebben dan nog wat genoten van onze vakantie samen. Wat bezoekjes gebracht aan familievrienden, gaan wandelen aan zee, gaan picknicken, gaan kennismaken met de nieuwe fitness in onze buurt, . Ook ben ik nog op zoek gegaan naar een jobke en heb nog afgesproken met vrienden van Broken Hill en Wodonga. Vanaf zondag komt er nog wat Wodonga volk logeren (voor een weekje) dus geen verveling deze vakantie!
Die ochtend zijn we nog eens vroeg opgestaan om toch niet te veel van onze allerlaatste dag samen te verliezen.
Va en ik, zijn eerst nog in het zwembad van het hotel gaan zwemmen terwijl mam al aan onze valiezen was begonnen. Na samen nog lekker te hebben ontbeten, zijn we nog eens door de straten gelopen en nog wat laatste cadeautjes gaan kopen. Rond elf uur hoorden we dan de taxi richting de luchthaven te nemen waar we uiteindelijk nog samen hebben kunnen inchecken en waarna ik, na het uitzwaaien van de parents (die hun vliegtuig richting Sydney namen) het vliegtuig terug naar Melbourne nam.
Eens aangekomen in Melbourne, stonden mijn andere lieftallige ouders me op te wachten. Met hen heb ik tenslotte nog een toffe namiddag doorgebracht.
