Ik moet mijn verontschuldigingen aanbieden voor de gemiste blogdag. Schrijfster deze had gisteren een ongelooflijke baaldag: na slechts 6 uur slapen, onménselijk vroeg op moeten staan (7.00!!) en bij La Mama de grote kuis in de keuken gedaan te hebben, was alle energie, alle kracht uit me verdwenen. Daarnaast beginnen enkele al lang sluipende lichamelijke kwalen zich op de voorgrond te dringen: mijn rug is 's avonds zowat onmenselijk beurs, en omdat mijn maandstonden uitblijven (ik vermoed stress... ik HOOP stress) vormen zich vlak boven mijn heupbenen en in mijn lenden... Kersenpitkussentjes, ibuprofen, dafalgan en spierzalfjes hielpen niet, dus greep ik terug naar de enige pijnstiller die werkt: Marie.
Ja, beste lezer, u leest het goed: ik heb gezondigd. Maar het goeie nieuws is dat ik er ook spijt van heb, en dat ik met lieverd afgesproken heb dat ik maandag bij de dokter plannen ga maken om de rugpijn op een andere manier te bestrijden: waarschijnlijk een combinatie van een meer gespecialiseerde pijnstiller en kinesitherapie, maar het kan ook zijn dat de dokter me liever geen pijnstillers geeft. We zullen zien.
Marie had er ook voor gezorgd dat ik meteen zo moe werd dat ik mijn bed verkoos boven een blogbericht. Of misschien ook deels mijn schuldgevoel. Het is nooit leuk aan de wereld te moeten verkondigen: ik heb gefaald. Gelukkig zijn mijn lezers begrijpende personen, blijkt uit de poll: jullie verwachten geen perfectie van me, wat het ook makkelijker maakt mijn fouten toe te geven.
Vandaag was een rare dag: ik voel het mentaal aan als gezondigd hebben, maar uiteindelijk heb ik praktisch gezien niet gezondigd. Deze middag na de maaltijd, namelijk, rolde ik een joint met de bedoeling hem helemaal op te roken in de namiddag, maar uiteindelijk ben ik er door omstandigheden niet aan toe gekomen hem helemaal op te roken, hoewel ik het wel wilde. Hiervoor moet ik Achmed danken, op dit vlak de enige mens die mij echt begrijpt (op dit vlak toch :p) !
Ook ben ik weer gaan sporten: momenteel staat de score op 15 lengtes, die hoop ik week na week te verbreken! Sporten helpt om het metabolisme te hernieuwen en zo de THC sneller uit het lichaam weg te werken. Om nog maar te zwijgen op het helend effect op mijn rug, en geest!
Beste lezer, morgen komt er weer een dag, en dan gaan we er zo goed en zo kwaad mogelijk tegenaan, ok?
Na de Mental Meltdown van gisteren, beste lezer, was vandaag een opmerkelijk rustige dag.
Aangezien ik lang op bleef gisterenavond, ben ik deze morgen tot 11.00h in bed blijven liggen. Ik ben weliswaar met een beetje honger opgestaan! Een toastje met smeerkaas hield me er bovenop tot Lieverd thuis kwam, en we gezellig samen koffiekoeken aten... Die lagen dan wel weer zwaar op de maag, waarna ik de laatste 2 trekjes van mijn "noodvoorraad" oprookte...
De namiddag verliep enorm snel: Lieverd vertrok pas iets voor 14.00h terug naar zijn job, en was om 18.00h al terug thuis. In die 4 uurtjes heb ik een héééééél klein beetje gepoetst, wat in een tekstverwerker zitten tokkelen (maar daar is niets productiefs uit gekomen) en de hilarische website omegle uitgeprobeerd. De vele perverten op de site aanwezig zullen mss voor sommige een storend element zijn, ikzelf vind ze om je gek te lachen :)
Ook heb ik van een goeie vriend gehoord, dat ook zijn maagproblemen hoogtijd vieren sinds hij Marie overboord gooide... Wat mijn moed natuurlijk weer in mijn schoenen doet zinken... Achmed is vanavond langs gekomen om mijn noodvoorraad opnieuw op te vullen... Met het absolute minimum natuurlijk. Zoals hij zelf zegt "je mag de kat niet bij de melk zetten" ... Maar eten moet ik doen: in 5 dagen ben ik al wel 2 kilogram afgevallen (en ik heb niet veel over, nog 2 kg er af en ik mag weer overal een kussentje meesleuren om mijn pijnlijke, benige kont een zachte zitplaats te gunnen) en heb ik meer last gehad van mijn maag dan het complete voorbije jaar...
Ondertussen heb ik ook al 2 stemmetjes op de poll :) Wie nog niet gestemd heeft, mag dat zeker doen! Reacties zijn ook steeds welkom, zelfs al zijn ze met een valse naam ondertekend.
Zoals steeds, lieve lezers: wens me succes, want ik heb het nodig. Morgen zit ik 10 uur alleen thuis, hopelijk wordt het geen zware dag...
