Ik ben Beyns Kathleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Beynske.
Ik ben een vrouw en woon in Grazen (België) en mijn beroep is psychiatrisch verpleegkundige.
Ik ben geboren op 27/08/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek maken, OLV Koor, Kerst in Grazen,Feestcomité Grazen, vissen, petanque,op reis gaan..
Grazen Beweegt !!!
01-11-2011
In de namiddag van Allerheiligen
Naar jaarlijkse gewoonte kwamen alle familieleden,vrienden en kennissen van de overledenen van het afgelopen jaar weer samen in onze Kerk in de namiddag van Allerheiligen.Het OLV Koor van Grazen had weer haar best gedaan om de viering tot in de puntjes te verzorgen. Onze gedachten gingen tijdens deze viering speciaal naar : Yvan Bamps Georges Vanvuchelen Roger Arnauts Irma Bangels
Halloween is een typisch Amerikaans feest. Ieder jaar op 31 oktober gaan ze met z'n allen lekker griezelen.
Maar wat is Halloween nou eigenlijk voor een feest? Wat wordt er gevierd? Sommigen beweren dat het een feest voor duivelaanbidders is. Anderen zeggen dat het een onschuldig overblijfsel is van een oud ritueel.
Het woord "Halloween" is afgeleid van "All Hallows Eve". Dat is de avond vòòr het katholieke feest "allerheiligen" (All Hollows day) wat op 1 november valt. Maar in de 5e eeuw voor Christus eindigde de zomer officieel op 31 oktober. Dit feest werd door Kelten "Samhain" (zeg: sowen) genoemd. Het was hun oud en nieuw.
Een Keltische legende vertelt dat op de laatste zomerdag de geesten van de mensen die het vorige jaar gestorven waren, terug zullen komen.
Die geesten gaan op dan zoek naar (levende) lichamen die zij het jaar daarna kunnen bezitten. De Kelten geloofden dat dit de enige manier van leven na de dood was.
Natuurlijk wilden de levenden niet dat de geesten hun lichaam in beslag zouden nemen. Om er voor te zorgen dat de geesten hun lichaam niet zouden kiezen, deden de mensen alle vuren in huizen uit.
Daardoor zou het koud worden. Ook trokken allemaal oude voddenkleren aan. De mensen dachten dat de geesten hun lichamen dan niet meer zouden willen hebben, omdat ze koud en lelijk leken. Verder liepen de mensen al herrie makend rond in de buurt waar ze woonden. Met het lawaai probeerden ze de geesten weg te jagen.
Na de Halloween staken de Kelten hun vuur weer aan met het vuur dat van hen allemaal was. Dit Druidische vuur brandde in het midden van Ierland bij Usinach.
De Rooms-katholieken namen de gebruiken van de Kelten over en deden alsof die van hen zelf waren. Door de jaren heen veranderde dat oude Keltische feest. Toen men niet meer er in geloofde dat de geesten levende lichamen in beslag konden nemen, werd het verkleden als trol, spook of en heks veel belangrijker. Toch bleef het feest een "eng" karakter houden.
In de jaren rond 1840 werd het Halloweenfeest door Ierse immigranten naar Amerika gebracht. Rond die tijd waren het omgooien van bijgebouwen en het niet helemaal goed ophangen van een hek de favoriete grappen.
De gewoonte rond "trick-or-treat" (zeg: trikkor-triet, het betekent zoiets als "geef me iets lekkers of ik neem je te grazen") komt helemaal niet van de Kelten, maar van een 9e eeuwse Europese gewoonte. Op 2 november (allerzielen) gingen de vroegere Christenen al lopend van dorp naar dorp overal bedelend om "zielen cake" (brood met krenten). Des te meer cakejes een bedelaar kreeg hoe meer gebeden deze beloofde te doen voor de dode familieleden van de gevers. Men geloofde dat de gebeden, zelfs van vreemden, de doden zouden helpen hun weg te vinden naar de hemel.
De traditie rond de lampion (een Jack-o-lantern in het Engels) komt waarschijnlijk uit een Iers volkslied. Het verhaal gaat dat Jack, een dronkaard en een bedrieger, de duivel had bedrogen en door hem in een boom te laten klimmen. Jack had een kruis op de boom getekend zodat de duivel in de boom gevangen zat. Als de duivel Jack niet meer lastig zou vallen, zou Jack hem weer vrij laten.
Toen Jack dood was, mocht hij niet naar de hemel, omdat hij zo slecht was geweest. Maar hij mocht ook niet naar de hel omdat hij de duivel had belazerd. In de plaats daarvoor gaf de duivel hem een enkel gloeiend houtje om zijn weg door het enge duister te verlichten. Het gloeiende houtje zat in een uitgeholde knol om het langer te laten gloeien.
De Ieren gebruikten vroeger knollen als lantaarns, maar toen de immigranten in Amerika kwamen, ontdekten ze dat pompoen veel mooier waren dan de knollen om als lantaarn te gebruiken. Dus de lampionnen in Amerika werden uitgeholde pompoenen met een gloeiend lichtje erin.
Halloween maak je tenslotte net zo eng als je zelf wilt!
Tijdens de openbare verkoopdag bood de hoogste bieder slechts 90.000euro op de pastorie van Grazen. Dat is liefst 80.000euro minder dan de schattingsprijs. Op een gemeenteraadszitting zal burgemeester Benny Munten voorstellen de verkoop van de pastorie van Grazen te hernieuwen. De minimumverkoopprijs zal dan worden vastgesteld op 100.000euro. De officiële schattingsprijs bedraagt 170.000euro maar lijkt niet haalbaar.
Het grote Christusbeeld ruilde het dorpsplein van Grazen voor de oude locatie, naast de kerk van Grazen. Het beeld werd gerestaureerd en op een nieuwe sokkel geplaatst door het gemeentepersoneel. De kerkfabriek is tevreden met de restauratie en de verhuis,dit integenstelling tot de meeste inwoners. Want ondanks zijn wankele staat van zijn,was het toch een vertrouwd beeld in ons dorpje. Op het dorpsplein komt nu een oorlogsmonument te staan.
soms werd de meetlat bijgehaald om de punten correct toe te kennen.
Het kermiscomité van Grazen organiseerde voor de eerste keer een petanquetornooi. Naast de twee petanquebanen die vorig jaar door het gemeentebstuur op het dorpsplein aangelegd werden, konden de deelnemers genieten van dertien tijdelijke banen rond het dorpsplein. Elke baan had zijn eigen scorebord én sigarettenpeukenemmer. Liefst 66 petanquers zetten hun beste beentje voor.Voor het tornooi schreven zich 22 ploegen van telkens drie personen (triplette) in. De ploegen kwamen onder meer uit Tongeren, Lummen, Orye, Wilderen, Kortenaken, Landen, Sint-Truiden en Grazen.
'De meeste ploegen beschikten over competitiespelers', vertelt Lus Hendrickx. 'Ploegen als die van Grazen hielden het verwegend bij recreanten. Zelfs de Belgische kampioen zakte af naar Grazen. Alle leeftijden waren vertegenwoordigd en werden opgedeeld in verschillende categorieën. De eerste ronde ging van start omstreeks 19.30 uur, de laatste eindigde omstreeks 23 uur. Nadien volgde de prijsuitreiking.'
Het podium bestond uit de ploeg van Gunther Lemmens uit Lummen (1), de ploeg Eddy PC Wilderen (2) en het team van Pirre Cola (3).
De Petanqueclub Grazen zal in de toekomst deelnemen aan meerdere tornooien in de regio. In 2012 komt er alvast een tweede editie van het Grazense tornooi ter gelegenheid van de Kermis.
Rachelle Janssens, Louis Ruytinx, Johan Denruyter en André Vanmechelen stelden in de parochiezaal van Grazen een interessante expo samen over de renovatie van de Sint-Annakapel, beter bekend als de Piskapel. Er was heel wat belangstelling voor de tentoonstelling die mooi fotomateriaal bevatte.
De gemeente opende een Gedichtenroute langs het Bokkenrijderspad in Grazen. Langs de route vind je gedichten over Geetbets. Dichters Guy Leus en Jos Journée poseren fier aan de borden waarop hun werk te lezen staat.
Gerenoveerde Piskapel verwacht luiers en kilo's zou
Federatiepastoor Johny Van Rompuy wijdde de knap gerestaureerde Sint-Anna- of Piskapel in. Die staat bekend als bedevaartsoord tegen bedwateren.De kapel in het veld staat langs het Bokkenrijderspad. Ze dateert uit 1644 en werd gebouwd door Grazenaar Jan Pallen, in opdracht van Anna van Harzée. 'De renovatie van de kapel startte in het najaar van 2010', vertelt kapelconservator Louis Ruytinx. 'We gebruikten zoveel mogelijk oorspronkelijke materialen. De kapel werd zowel binnen als buiten gerenoveerd. De omgeving verfraaide men met een kasseistrook, een zitbank en een nieuw bruggetje over een greppel. Aan de linkerkant van de kapel werd het Bokkenrijderspad opnieuw ingezaaid. Voortaan beschikt de kapel over een nieuw Sint-Annabeeld, geschonken door de kerkfabriek en de parochie van Grazen. De renovatie kostte 40.000euro, waarvan Europa zestig procent voor zijn rekening neemt.
De Sint-Annakapel, beter bekend als de Piskapel, is en blijft een druk bezocht bedevaartsoord voor ouders met kinderen die bedwateren. Zelfs tijdens de renovatiewerken kwamen bedevaarders afgezakt naar de kapel. Ze offeren geld en zout. Ook deponeren ze vaak vuile luiers. Als teken dat de bedevaart resultaat opbracht schenken ze nadien fopspenen, niet-gebruikte luiers of speelgoed. Nu de kapel gerenoveerd is zal dat gebruik opnieuw in ere hersteld worden, zonder enige twijfel.'
In zijn gelegenheidstoespraak wees schepen van Monumenten Jo Roggen op het belang van de Piskapel. De vaklui die de restauratiewerken uitvoerden kregen felicitaties.
Wie in stoet naar de Piskapel wil trekken, wordt om 14.15 uur verwacht aan de kerk van Grazen. Voor de inzegening van de gerenoveerde kapel zal schepen van Monumenten Jo Roggen de aanwezigen toespreken .Het OLV Koor van Grazen zal voor de nodige muzikale omlijsting zorgen. De inhuldiging van de Gedichtenroute op het langslopende Bokkenrijderspad vindt plaats om 15.30 uur. Om 16 uur wordt in de parochiezaal van Grazen een fototentoonstelling over de renovatiewerken van de kapel geopend en een receptie aangeboden.
De winnaar werd in Holsbeek geflankeerd door de andere prijsbeesten Lucien Geerts (links) en Eddy Schroeven.
Collega-melkers verkozen in Holsbeek Yvan Vanvuchelen (62) uit Grazen tot meest verdienstelijke duivenmelker van 2010. Vanvuchelen staat op en gaat slapen met de duiven en behoort daarmee tot een uitstervend ras.
De statige Laussautzaal in Holsbeek stond in schril contrast met de volkse aard van de duivensport en de dito sfeer tijdens de zesde editie van de verkiezing van de meest verdienstelijke duivenmelker van het arrondissement Leuven. Negentig duivenmelkers uit verschillende categorieën waren aanwezig voor die verkiezing, georganiseerd door Duivenmelker Arrondissement Leuven.
Yvan Vanvuchelen (62) uit Grazen kwam als winnaar uit de bus. Een man die naar eigen zeggen met duivensport bezig is sinds hij kan stappen. Sinds 2000 is deze sport menens voor hem. Alle vakanties, vrije tijd en spaarcenten offert hij eraan op. Hij staat met zijn duiven op en gaat ermee slapen. Hij deelde zijn huis namelijk zo in dat zijn woon- en slaapkamer zich achteraan het huis bevinden. Hij wil zijn duiven geen seconde uit het zicht verliezen.
Uit dank voor de goede medewerking tijdens het kerstevenement ,boden de oprichters van Kerst in Grazen alle inwoners wederom een gratis nieuwjaarsreceptie aan.Deze vond plaats op 2 januari in de parochiezaal.
Op 17 december organiseerde het OLV Koor,al voor de zesde keer hun alom gekende Kerst in Grazen. Ondanks de kou en sneeuw kwam er weer heel wat volk afgezakt naar Grazen. In de feesttent op het dorpsplein was het lekker warm en vloeiden de jenevertjes gretig over de toog. Zoals gewoonlijk was er weer een mini kerstmarkt waar lokale standhouders hun goederen aan de man konden brengen. Alle aanwezige kinderen werden dan ook hartelijk onthaald door de Kerstman. Eddy Cantell zorgde ervoor dat alles netjes aan elkaar gepraat werd , en zorgde samen met huismuzikant Harry voor de muzikale omlijsting. In de tentjes zorgde akkordeonvirtuoos Freddy Musette voor de nodige ambiance. Vanaf middernacht werd de aprèsski party ingezet door Dj Eddy VanBrabant.
Deken Felix Van Meerbergen uit Diest wijdde een gerestaureerd beeld van de Diestse heilige Sint-Jan Berchmans, naast een nieuw beeld van de heilige pater Damiaan. Beide heiligenbeelden kregen een plaatsje in de kerk van Grazen.
Louis Ruytinx uit Grazen, die enkele jaren geleden hard werkte voor de restauratie van de Grazense parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking, ontdekte samen met deken Felix Van Meerbergen een beeld van Sint-Jan Berchmans in de kelder van het geboortehuis van de heilige. Ruytinx liet het beeld restaureren. Daarnaast klopte hij bij de Budingense houtsnijkunstenaar Frans Matthee aan voor de creatie van een beeld van de Tremelose heilige pater Damiaan. Beide beelden werden tijdens een misviering gewijd door deken Van Meerbergen, om daarna een plaatsje te krijgen in het knap gerestaureerde kerkje van Grazen. De parochianen van Grazen zijn alvast trots op de nieuwe heiligenbeelden.
De eerste zondag van oktober vieren we Grazen Kermis. Er staan dan wel al lang geen foorkramers meer,maar des al niet te min houden vele inwoners er toch nog aan om 2e Kermis te vieren. Op zondag 3 oktober kon men ook nog terecht in onze parochiezaal voor een lekkere , gezellige BBQ.Zo houden we toch nog een beetje de sfeer van Kermis erin.
In een Engels ziekenhuis stierf onlangs een oude vrouw op de geriatrische afdeling. Toen de zuster die haar in de laatste levensfase had verzorgd, het kastje naast het bed opruimde, vond ze daarin geen voorwerpen van enige waarde. Maar wel lag er een vel papier in, dat de oude vrouw met moeizaam gevormde lettertjes had volgeschreven. Er stond:
"Wat zie je zuster? Wat zie je? Een kribbige oude vrouw, niet meer bij de tijd. Een beetje onzeker, met starende ogen. Een oude vrouw, die met haar eten knoeit en die geen antwoord geeft, als je met een hard stemmetje tegen haar zegt "Ik wou dat je het nou maar eens probeerde." Een oude vrouw die schijnbaar niets merkt van de dingen die jij doet. Die steeds weer iets kwijt is, een kous of een schoen. Die zonder tegenstribbelen laat doen wat jij wilt. Die met wassen en eten de lange dagen laat vullen. Denk je dat? Zie je dat?
Doe dan je ogen eens open, zuster. Je kijkt niet eens naar me. Ik zal je zeggen wie ik ben, als ik hier zo zit. Als ik plas op jouw bevel en eet, wanneer jij het wilt.
Ik ben een jong meisje van tien, met een vader en een moeder, met broers en zusters die van elkaar houden.
Een bruid van twintig ben ik en mijn hart springt op als ik denk aan de belofte die ik deed.
Vijfentwintig ben ik, en ik heb zelf kinderen die me nodig hebben om een veilig, gelukkig huis te bouwen.
Een vrouw van dertig ben ik en de kleintjes worden snel groot, verbonden door banden die zullen blijven.
Veertig ben ik. Mijn zoontjes zijn volwassen geworden en uitgevlogen. Maar mijn man is bij me om te zorgen dat ik niet treur.
Vijftig ben ik - en weer spelen er kinderen op mijn schoot.
Dan komen de donkere dagen. Mijn man is dood. Ik kijk naar de toekomst en ik huiver van angst. Want mijn kinderen hebben nu zelf een gezin. Ik denk aan de jaren van liefde die ik kende.
Nu ben ik een oude vrouw.
De tijd is wreed. Het is een grap van de tijd, ouderen er als dwazen te laten uitzien.
Mijn lichaam is vervallen, gratie en kracht zijn verdwenen.
En er zit nu een steen op de plaats waar ik ooit een hart had.
Maar... binnen in dat oude karkas woont toch nog dat jonge meisje.
Soms klopt mijn oude hart wat sneller.
Ik herinner me de vreugde en de pijn.
Ik heb weer lief. Ik leef mijn leven opnieuw.
Ik denk aan de jaren die voorbij zijn, te snel vervlogen, en ik accepteer de harde waarheid dat niets kan duren.
Het Oktoberfest (Duits voor oktoberfeest) is een jaarlijks volksfeest (bierfeest) in München (Beieren). Het begint op een zaterdag halverwege september en eindigt op de eerste zondag in oktober. Het geldt als het grootste bierfestival ter wereld, dat jaarlijks door meer dan zes miljoen mensen bezocht wordt. Het duurt meestal 14 dagen.
Het eerste Oktoberfest werd gehouden in 1810 ter ere van de bruiloft van prinses Theresia van Saksen-Hildburghausen en kroonprins Lodewijk van Beieren.
Het Oktoberfest wordt op de 'Theresienwiese' (Theresiaweide), een speciaal daarvoor bestaand terrein, gehouden. Het staat ook bekend als 'Wiesn' (Beiers voor de weide) en bevindt zich niet ver van het centrum van München. Aan de rand van de 'Wiesn' staat Frau Bavaria, een groot bronzen beeld van de godin van Beieren. Traditie speelt een belangrijke rol deze dagen. De Oberbürgermeister slaat onder veel belangstelling het eerste vat bier aan waarna het feest begint.
Veel mensen dragen traditionele klederdracht, waaronder de bekende 'Lederhose' voor jongens en 'Dirndl' voor meisjes. Muziek komt enkel van live spelende blaaskapellen.
Het feest bestaat uit een kermis en veertien grote tenten. Dit zijn collosale en mooi aangeklede tenten, waarvan de grootste plaats biedt aan zon 10.000 personen. Om de tent heen bevindt zich een zogenaamde 'Biergarten' (biertuin). Er zijn zes verschillende biermerken die geschonken worden. Het is wettelijk vastgelegd dat enkel bier gebrouwen in München mag worden geschonken. Traditiegetrouw wordt bier enkel per liter geserveerd in een zogenaamde Maß (een grote bierpul van een liter). Twee van de veertien tenten zijn wijntenten waar voornamelijk wijn geschonken wordt. In alle tenten wordt ook frisdrank of alcoholvrij bier geschonken.
Beieren zijn gezellige en gastvrije mensen en dat laten ze graag merken. Er wordt veel gegeten, veel gedronken en veel gelachen. Men zit aan lange tafels. Het is normaal dat onbekenden bij elkaar aan tafel aanschuiven als er nog plaats is. In geval van twijfel wordt er over het algemeen vriendelijk gevraagd of er nog plaats is voor de hoeveelheid mensen die aan willen schuiven. Wel is het zo dat sommige tafels gereserveerd zijn. Hieraan kan niet vrij aangeschoven worden. Geen plaats aan tafel betekent dat men niet geserveerd wordt!
Uit dank voor de goede medewerking tijdens het kerstevenement ,boden de oprichters van Kerst in Grazen
Op 17 december organiseerde het OLV Koor,al voor de zesde keer hun alom gekende Kerst in Grazen.
In een Engels ziekenhuis stierf onlangs een oude vrouw op de geriatrische afdeling. 
Veel mensen dragen traditionele klederdracht,
