Vorig jaar op een vroege ochtend op kantoor vroeg mijn collega Geert mij : "Graafken, hoe is uw Engels?"

Mijn antwoord daarop was : "Beter dan mijn Frans. Waarom misschien?"

Geert is de contactpersoon voor een project met India dat onze werkgever ginder lopen heeft.

In het kader daarvan werden 3 studentes Public Health om bij CM Midden-Vlaanderen hun eindstage te komen doen gedurende een maand. Twee van de studentes konden bij Geert en zijn vrouw Cris logeren. Voor de derde studente zocht Geert een gastgezin. Hij vroeg of ik geen interesse had om dit te doen. Na enkele dagen bedenktijd zei ik toe want het leek mij een fantastische boeiende ervaring.

Enkele dagen voor ze zouden aankomen werd ik toch wel een beetje nerveus. Zou het meevallen, zou het tegenvallen, hoe zou het zijn, wie zou ze zijn...

Met een klein hartje maar toch vol enthousiasme trok ik op 19 juni 2017 richting huize Cris en Geert. Ze waren die dag aangekomen en we zouden allemaal samen eten en kennismaken.

Een beetje schoorvoetend gingen we aan tafel maar al gauw kwam het gesprek op gang. Er werd verteld over hoe bepaalde dingen hier gebeuren, de meisjes vertelden over hoe dit in India was enz. Al gauw waren we enkele uren verder en vertrok ik met  Monisha richting huiswaarts.

We hadden een drukke maand en voor we het wisten was het voorbij.

Door alle verhalen over India in de loop van de maand kreeg ik zin om eens naar ginder te gaan.

Op 12 april is het zo ver en vertrek ik met Geert richting India.

Met deze blog wil ik een dagboek bijhouden van deze reis en dit met jullie delen.