Vandaag (15/8) planden we een bezoek aan Bastia, een grote stad in het noorden van Corsica. Na 2u30 rijden kwamen we aan. Het was een mooi stadje, en we bezochten de stadstuin. Jammer genoeg was het een feestdag, en waren de meeste winkels dicht. We kochten wel de originele Cap Corse drank van L.N. Matei. Daarna reden we nog naar St. Florent zodat Delphine er een foto kon nemen. Op de terugweg moesten we plots stoppen omdat er bosbranden voor ons waren. Uiteindelijk mochten we door. De brandweer was nog overal aan het blussen, en we zagen rond ons nog overal kleine vuren. Er waren zelfs vliegtuigen aan het blussen. Veilig kwamen we terug op de camping om te genieten van een heerlijke nachtrust.
Vandaag (13/8) hebben we een bezoek aan bonifatio gepland. Het stadje zelf is gebouwd boven op krijtrotsen en was zeer mooi. We kuierden door de straatjes, bezochten een zeemanskerkhof en heel wat toeristische winkeltjes. We konden Sardinië zien liggen daar we op het meest zuidelijke punt van Corsica zaten. Daarna reden we verder naar Sartene waar we een terrasje deden. In her terugrijden stopten we nog aan enkele mooie uitzichten op de zee.
Vandaag hebben we zeer vroeg de bus genomen richting Porto Vechhio, om op een camping te verblijven. We gaan eens goed uitrusten nu. Na wat wel een hele dag leek, kwam de bus eindelijk aan. We vonden een vier sterren campimg net buiten het stad. Er was zelfs een zwembad! We zetten onze tenten op, en gingen nog eens naar het stadje. We gingen tevreden maar moe slapen.
Moe en koud stonden we op. De wilde varkens liepen nog snel weg... Ze hebben zelf onze tent vermassacreerd! We vertrokken na het ontbijt in de ochtend zon over de berg naast de gite. Het was alweer een ferme klim naar boven. Toen volgde een technische afdaling, waar onze meisjes niet op voorbereid waren. Delphine haar schoenen waren nu bijna helemaal kapot, en tijdens de middag namen we een zeer moeilijke beslissing. Zo konden we echt verder... Jammer maar het was beter zo. We daalden af naar het dichtstbijzijnde dorp. Het duurde 4,5uur eer we dat bereikten. In de gite dronken we een cola, en huurden we een kamer. S avonds aten we op restaurant en sliepen nog eens goed.
Vandaag was het terug verder over sprookjesachtige bospaadjea
bospaadjes
Toen merkten we dat de schoenen van delphine scheuren vertoonden in de zool, en vreesden we het ergste
We beslisten om te splitsen, en Ellen en pepijn gingen voorop lopen om nog een plekje voor se tent te vinden. Het bleek een zeer lange wandeling te, en aan het eind bleek nog een 2u durende klim te zijn. Uiteindelijk drowgen de mannen nog eens de rugzak van de meisjes, want hier waren ze echt niet
op voorbereid. Uiteindelijk kwamen we boven en genoten we van een verfrissende pietra! S nachts werd onze tent belaagd door wilde varkens en sliepen we zeer slecht.
Vandaag stonden we op het zelfde uur op als anders, 5u30. Eerst ging de wandeling omhoog door de bossen van vizzavonna, en begonnen de meisjes zich af te vragen waaraan ze waren begonnen. Gelukkig waren de paadjes na wat wandelen vlakker, en werden we beloond op mooie uitzichten. Zonder veel moeite haalden we samen de eerste bocca. Toen daalden we af en aten we s middags gezellig samen bij een onbewoonde refuge. Na nog wat hellingen kwamen we moe aan bij de refuge. We vonden een mooi plekje voor de tent, en dronken een pietra op een eerste geslaagde dag met de meisjes.
Terug vroeg opstaan vandaag, want het wordt redelijk zwaar. Eerst nog snel een ontbijt, en dan de berg op. Na 2uur klimmen kwamen we boven, en hadden we een prachtig uitzicht. Toen volgde een lange en moeilijke afdaling onder de schrieiende zon. Na wat wel vele uren leek, kwamen we bij een toeristisch verkoophuisje, waar pepijn frietjes at. Was dat even noodzakelijk! :D toen daalden we af naar vizzavonna. We namen afscheid van onze vrienden (zij deden enkel het noorden) en gingen maar de camping. Toen volgde een sms van de meisjea dat de buschaffeur hen was vergeten af te zetten, en dat ze 2uur later gingen toekomen. Eindelijk was het dan zover, na 10 dagen was het een innig weerzien. We gingen s avond nog iets eten bij de stationchef die een restaurant uitbaatte en gingen toen slapen. We hebben de noord gewandeld, niet slecht hè! :D
Vandaag begon het nogal grijs. Boven ons in de bergen was het mist, maar gelukkig moesten we afdalen. Na enkele uren dalen via een sprookjesachtig bos en een mooie bergrivier kwamen we bij een kleine bergerie waar we iets dronken met onze nieuwe vrienden. Daarna deden de mannen de volgende helling in 55min ipv de voorgeschreven 1h50min. Bezweet maar content kwamen we boven. We zetten ons tentje op en aten we Corsicaanse kaaslasagne in de bergerie. Lekker! We sloten af met een glaasje wijn, en kropen in de tent. Morgenavond komen de meisjes, joepie!
Vandaag hebben we na een zeer koude nacht een halfuurtje later opgestaan. De wandeling ging direct stevig omhoog, en na een goed uur waren we boven op de top. Daar was er een prachtig uitzicht op de gekende bergmeren capitellu en melo. We marcheerden verder langs de rand van de berg en moesten dan plots nog een stuk hogerop. Eenmaal aangekomen op 2210m (het hoogste punt van de gr20) aten we iets, en rustten we wat. Dan volgde nog een afdaling van een uurtje, en toen kwamen we aan bij de berghut. We aten en dronken wat, en rustten vooral!
Vandaag vanuit corte terug de bus genomen naar waar we gisteren eraf moesten. Met nieuwe schoenen een volle buik, en na goeie nachtrust zetten we onze tocht verder. De tocht ging eerst over een berg waar de bomen scheef groeien door de wind. Dat was een raar zicht. Daarna nog een Col, en dan een afdaling naar een vallei waar Lac de Ninu is gelegen. We liepwn een uur rond het meer, en stapten door verschillende velden om na enkele uren bij de volgende bergerie aan te komen. Daar zaten onze vrienden te wachten, en we dronken we nog een pintje op de goeie afloop. Dan eten en snel het bed in!
Vandaag moeten we anderhalve etape doen, omdat we bij castel de vergio de bus naar Corye gaan nemen
nemen. We moeten namelijk nieuwe schoenen hebben voor Simon. Het wordt een moeilijke tocht van bijna 7uur. Eerst ging de wandeling over rustige bospaadjes, maar al snel waren we terug bezig aan het beklimmen van een Col. Na 3,5uur kwamen we bij een berghut waar we snel iets dronken, en simon zijn schoen wat probeerde op te lappen. Dan volgde een leuke afdaling war we ons precies in?Colorado Springs waanden. Eindelijk kwamen we aan op onze eindbestemming, en dit niets te vroeg, de zool van Simon had nu helemaal de geest gegeven. We namen de bus richting corte, en na 2uur gingen we snel opweg naar een sportwinkel. Daar vonden we gelukkig wat we zochten. We aten nog snel ons buikje rond met lekkers ( nu we de kans hadden) en gingen dan naar de camping om te genieten van wat welverdiende rust.
Vandaag komt het moeilijkste stuk van de gr20. Men zegt dat als je dit hebt kunnen doen, je de gr20 aankan. Vol goede moed vertrokken we in de kou naar boven. In de afgelopen dagen leerden we enkele mensen van Gent kennen, en die gingen met ons mee de cirque de la solitude doen. We passeerden nog enkele sneeuwvelden, dronken nog een theetje om ons wat op te wamen, en dan begon het echte werk. Na nog een felle beklimming te hebben gemaakt kwamen we aan op 2183m, aan de rand van de cirque. Het was er toen mistig, en leek op een bodemloos gat. Tijdens het afdalen kwam de zon er door en werden we getrakteerd op het meest spectaculaire zicht dat ik ooit zag. Beneden aten we snel iets, en begonnen dan terug aan de beklimming (met kettingen) omhoog. Daarna volgde nog een lange afdaling naar de berghut. Tijdens deze afdaling viel plots de zool van Simon zijn noeuwe schoenen eraf. Gelukkig hadden onze Gentse vriende wat ducktape mee. We kwamen ongedeerd aan bij de volgende berghut, en aten er ons buikje rond aan Corsicaanse soep en pastaschotel.
Vandaag was het niet zo'n mooi weer. Eerst regen en dan mist, en het was behoorlijk koud. We begonnen aan de beklimming vanaf de bergerie, en kwamen na zo'n twee uur stappen boven op de Col. Daar waren enkele moeilijke ongezekerde passages. Door dw mist vonden we dan uiteindelijk toch dw weg naar dw volgende berghut.
Amai! En dan dachten we dat de eerste dag zwaar was! Eerst een mooie maar stevige klim naar 2000m, om daarna via nauwe bergpasjes naar de volgende Col. Daar aangekomen begon een zeer lastige saaie en lange afdaling van 980m. Afgepeigerd kwamen we aan bij de berghut. Snel de tent opzetten, en dan nog even zwemmen in de natuurlijke (koude) zwembaden. Dan snel onder de wol voor dag 3.
Amai, wat hebben we gezweet vandaag! Het was al direct stevig omhoog. Bij de refuge waren er paarden, maar ze waren niet wacht simons vriend. Deze dagen is het enkel omhoog!
Na wat wandelen zijn we eindelijk aangekomen bij de eerste refuge in Calenzana. Na de tent te hebben opgezet snel nog naar de winkel voor de laatste boodschappen, eten, wassen en ons bed in. Het wordt een vroege start morgen! (Als Simon nu maar van de mieren verlost geraakt vanacht.)
Welkom iedereen! Het is dan bijna zover! :) Na een jaar van voorbereiden, trainen en plannen zijn we klaar voor onze GR20 uitdaging. Deze start op zaterdag 26 juli 2014 en zou moeten eindigen op maandag 11 augustus als alles goed verloopt! Onze avonturen en alle sterke verhalen zullen hier worden gepost, en als de netwerkverbinding het toelaat zal dit dagelijks gebeuren. Verder wens ik jou als lezer zeer veel leesplezier!
